PDA

View Full Version : Chris Demeyere: Het Vlaams Blok, het Cordon Sanitaire en...


FMisplon
2 december 2002, 17:47
Het Vlaams Blok, het Cordon Sanitaire en de vrije meningsuiting

Laten we nog maar eens nadenken over het Blok...

En waarom niet beginnen met het Cordon Sanitaire?
Het Cordon Sanitaire is een overeenkomst tussen de voorzitters van alle partijen die stelt dat ze geen coalitie zullen vormen met het Blok, op geen enkel niveau.
Ondertussen zijn al enkele zaken veranderd, m.n. de NVA heeft het Cordon niet ondertekend...

Het Cordon heeft als bedoeling om ervoor te zorgen dat het Blok nooit in de regering of zelfs maar een schepencollege komt. Het was een manier om de extremisten buiten te houden en ik vermoed dat het de redding is geweest van het parlementair systeem in België én van het Blok zelf. Zonder het Cordon zou elke partij kunnen samengaan met het Blok, wat naar alle waarschijnlijkheid onmiddelijk een meerderheid zou zijn, indien de desbetreffende partij zelf één van de drie titanen VLD, CD&V of SP-A was. Maar toendertijd had het Blok nog geen zeshonderdduizend kiezers, slechts vijfigduizend, vooral om en rond Antwerpen. Een bijzonder hard vreemdelingenbeleid (het 70-puntenprogramma) en een zeer harde, duidelijke aanpak deed de Blokkiezers vertwaalfvoudigen.

Aangezien het Blok toen nog niet de electorale bedreiging vormde die het het nu vormt, was dit tegengaan niet het (hoofd)doel van het Cordon.

Het Cordon was, en is, bedoeld om de extreem-rechtse ideeën en ideologiën buiten te houden. Deze worden door de ‘traditionele’ partijen als ondemocratisch en in sommige categorieën zelfs als onmenselijk beschouwd. De sterke afzwakking van de standpunten de laatste jaren doet merken dat binnen het Blok de meer gematigden en ontevredenen het begeerde kiezerspubliek zijn geworden. Dit doet echter geen afbreuk aan het feit dat de traditionele partijen het Blok en haar programma nog altijd ondemocratisch heten. Of dit echt zo is, dat is een andere discussie.

Deze discussie begint dichter bij haar eigenlijke onderwerp te komen en ik zal jullie dan ook maar niet in spanning houden. De vraag die ik mij gesteld heb is: “Is het cordon sanitaire een ondemocratische instelling?”

Ik heb zojuist geschetst wat het Cordon Sanitaire is. Het is geen wet, het is een ‘overeenkomst’.

Elke partij mag natuurlijk vrij haar eigen programma kiezen, elke partij mag ook vrij haar coalitiepartner(s) kiezen. De burger heeft door zijn stem uit te drukken namelijk zeer duidelijk zijn voorkeur laten blijken en hoeveel partijen er ook in de coalitie zitten, als die coalitie een meerderheid heeft staat de meerderheid van de burgers er dus achter.

Maar het Blok wordt niet in de coalitie opgenomen. Is dit nu ondemocratisch?
Wel, aangezien elke partij vrij haar coalitiepartner mag kiezen, mag zij natuurlijk ook vrij de partijen waar zij niet mee wil samenwerken afwijzen. Het één volgt uit het andere. Indien een partij beslist dat zij geen coalitie wil vormen met het Blok dan is dat haar goed recht. De burger kiest de partij die hem/haar het beste ligt, en weet door het Cordon Sanitaire ook dat die partij geen coalitie zal vormen met het Blok. Dus is de weigering van de partij om met het Blok in zee te gaan niet alleen haar goed recht, maar is dit tevens een democratische beslissing.

Het Cordon Sanitaire is dus niet ondemocratisch, wel integendeel, het is democratisch.

Dat ging snel eh, vooral door die lange inleiding zijn die paar paragraafjes wel heel eenvoudig. Maar nu komt het.

Veel mensen denken, ten onrechte, dat het uitsluiten van het Blok uit de coalitie automatisch ook betekend dat het Blok ook geen recht van spreken heeft. Het Blok mag niet besturen en dus mag het ook zijn zegje niet doen.

Die stelling is fout. Er is een oud liberaal adagium dat ik bij deze pik van Voltaire: hoe verfoeilijk uw mening ook is, ik zal altijd uw recht verdedigen om ze te geven.

Het Vlaams Blok heeft een mening, heeft een programma en heeft mensen die dit uitdragen. De meerderheid van de andere politici en een overgrote meerderheid van alle burgers zijn het daar niet mee eens. Die mening wordt verfoeilijk en ondemocratisch genoemd.

Het resultaat is dat het Blok niet meer aan het woord komt in debatten, televisieprogramma’s en kranten, waar de andere partijen wél aan het woord komen.

Er zijn veel argumenten tegen deze werkwijze. Eén van de voornaamste is wel dat de mensen toch slim genoeg zijn om te oordelen op basis van de feiten en dat je dus het Blok aan het woord moet laten, zodat mensen vanuit hun gezond verstand het Blok kunnen afwijzen. Of aanvaarden, want ook dat is een optie en een recht.

Maar als we uit de praktische zaken wegtrekken en gaan abstraheren (zo een vreemd woord eigenlijk eh, gewoon iets abstract voorstellen is iets ‘abstraheren’) dan zien we een groter argument. De fundamenten van onze samenleving zijn de vrije meningsuiting en de democratie.

Als je het Blok niet of minder aan het woord laat dan de anderen, dan spreek je je afkeer uit over de mening van het Blok. De media mag dan al veel voorrechten hebben, zij heeft ook veel plichten. Eén daarvan is haar objectiviteit.

Daar knelt nu het schoentje. Is het objectief om te zeggen: iedereen komt objectief aan bod behalve het Blok?

Neen, dat is het niet. Het is subjectief en ondemocratisch om het Blok van het debat uit te sluiten. Ik spreek me niet uit over goed of fout, maar toch gaat het in tegen de elementaire pijlers van de democratie.

Niet enkel de media brengt dit tot uiting. Ook tal van politici en politiek geïnteresseerden hebben dezelfde houding. En ook bij de basis, de burgers en de gemeenschap blijkt eenzelfde mentaliteit te spoken.
‘Oh het Blok gaat spreken!!! Stop je oren toe en klem zijn mond dicht!!!’

En dit alles vroom in naam van de democratie. Dus: even recapituleren: we ontnemen het Blok haar democratische basisrechten in naam van de democratie, en dat noemen we dan democratisch...

Dit is veel dingen, en opnieuw spreek ik me niet uit over juist of fout, dat is niet aan de orde, maar één ding is het zeker niet: democratisch.

Laat ze spreken! Laat ze hun boodschap uitdragen. Als je niet akkoord bent: kom dan af met argumenten, met tegenbewijzen, debatteer. Laat geen spaander van ze heel en zorg dat ze afgaan als een gieter...

Enkel zo kan je duidelijk maken dat wat ze zeggen niet klopt! Want anders begint men te denken dat het Blok niet mag spreken omdat ze de nagel op de kop slaan. En dat zorgt BAM voor nog maar eens honderdduizend stemmers meer.

Het Blok niet laten deelnemen aan het maatschappelijk debat is niet democratisch.

Het Blok bestrijden door ze hun democratische rechten te ontnemen is ingaan tegen de democratie. Als je de democratie verdedigt met ondemocratische middelen, dan hef je de democratie op.

En daar draait het om. Om het behoud van de democratie met democratische middelen. Dat is het enige pad, de enige richting. Dat is het enige wat kan werken.

We zijn democratisch. Of we zijn helemaal niet.

Chris Demeyere

VL
2 december 2002, 18:15
We beginnen met de dt-fout. Net zoals de vorige keer.


Veel mensen denken, ten onrechte, dat het uitsluiten van het Blok uit de coalitie automatisch ook betekend dat het Blok ook geen recht van spreken heeft.


Tweede fout:

NVA moet N-VA worden. Het leven zit hem in de details!!!



Inhoudelijk dan... Het cordon kun je niet rechtvaardigen. Als je het cordon tekent, dan sluit je alle samenwerking uit. Dus ook op de punten waar je wél mee overeenkomt. En dat vind ik allesbehalve verstandig!
Het cordon heeft z'n nut niet bewezen. Het heeft het Blok alleen maar sterker gemaakt.

Dat de media het Blok uitsluit, vind ik eveneens belachelijk. Zolang ze niet officieel (door een rechtbank, al moet je nu ook weer niet te veel vertrouwen in het gerecht hebben) schuldig zijn aan discriminatie, kun je geen partijen van het scherm weren. Dus ik ga helemaal niet akkoord met de zienswijze van de VRT.

Groeten, VL

Knuppel
2 december 2002, 19:47
Twee van de drie punten worden dus ondemocratisch genoemd.

En met het enige punt dat wél als democratisch wordt gezien draaien de ondertekenaars van de politieke schutkring zichzelf langzaam de nek om.

Laat dus de "democratie" maar zijn werk doen.

M60
2 december 2002, 21:25
Democratie en vrije meningsuiting moeten ten allen tijde gewaarborgd worden. Het Vlaams Blok getuigt van raciale en culturele onverdraagzaamheid; Agalev, spa, vld, en cdv getuigen van ideologische onverdraagzaamheid. Het is hun goed recht om niet met het VB te regeren, maar het 'cordon saniataire' en de radiostilte in de media zijn onaanvaardbaar.

aeneas
3 december 2002, 11:23
het is toch ieders goed recht om die keuze te maken? als een partij niet wil samenwerken met het Blok, dan heeft geen enkele kloot daar iets aan te zeggen.

VL
3 december 2002, 11:41
Het gaat er om die partij sowieso uit te sluiten. Het is maar logisch dat elke partij kiest met wie ze wel en met wie ze niet wil samenwerken. Maar het cordon is daar allesbahalve een goed systeem voor!!!

De resultaten zijn er.

IlluSionS667
14 juli 2004, 14:22
Het Cordon Sanitaire is dus niet ondemocratisch, wel integendeel, het is democratisch.

Het is dus democratisch om principieel één bepaalde partij te negeren, ook al is ze DE GROOTSTE PARTIJ van Vlaanderen, en de enige partij die ook effectief gewonnen heeft? Rare principes, moet ik zeggen.

Hoeveel procent van de kiezers zou het weigeren om nog met het extreem-linkse Groen! in de coalitie te gaan? Maar daar wilt niemand een cordon rond. Groen! is immers links.

Ik krijg zo @"&!{{)§ van die discriminatie van het rechtse gedachtengoed

Dies
14 juli 2004, 22:20
Het is dus democratisch om principieel één bepaalde partij te negeren, ook al is ze DE GROOTSTE PARTIJ van Vlaanderen
Moeten partijen dan gedwongen worden om met bepaalde andere partijen samen te werken? In het midden gelaten of het principe van coalitievorming wel zo democratisch is, is het toch complete nonsens om te besluiten dat het ondemocratisch is wanneer een bepaalde entiteit - en of dit nu een lijst, een partij of een persoon is, maakt geen verschil - bij voorbaat meedeelt aan haar potentiële kiezers dat wanneer zij zouden besluiten dat zij geschikt is om hen te vertegenwoordigen zij per definitie niet zal samenwerken of geen voorstellen zal steunen van een welbepaalde andere entiteit?!

Yossarian
17 juli 2004, 15:36
Je kan het ook zo bekijken: er valt met het Blok niet te regeren omdat ze geen programma hebben. Wél veel holle slogans en simplistische 'oplossingen' die in feite meer problemen veroorzaken ('Vlaanderen Onafhankelijk') en/of onmenselijk zijn (driekwart v.h. 70-puntenprogramma). Dat was ook de conclusie van Leterme nadat de Blokaanvoerders na de verkiezingen bij hem op de koffie gingen. Niks mee aan te vangen. Het is niet omdat ze in een maatpak steken dat ze ineens mee een land kunnen leiden.
Dit is een aspect van het cordon dat te weinig aan bod komt, omdat ook in deze discussie het Blok erin slaagt het slachtoffer te spelen. "meester, de andere kindjes willen nooit met mij spelen". Bijna één miljoen Vlamingen trapten erin. Dat is ook niet verwonderlijk, ik schat dat minstens 900.000 van hen niet eens weet wat in het Blok-programma staat, of dat die goedlachse kerels in maatpak nog niet zo lang geleden militanten waren van de Vlaamse neo-nazibeweging.

Alvader
19 juli 2004, 22:25
Je kan het ook zo bekijken: er valt met het Blok niet te regeren omdat ze geen programma hebben. Wél veel holle slogans en simplistische 'oplossingen' die in feite meer problemen veroorzaken ('Vlaanderen Onafhankelijk') en/of onmenselijk zijn (driekwart v.h. 70-puntenprogramma). Dat was ook de conclusie van Leterme nadat de Blokaanvoerders na de verkiezingen bij hem op de koffie gingen. Niks mee aan te vangen. Het is niet omdat ze in een maatpak steken dat ze ineens mee een land kunnen leiden.
Dit is een aspect van het cordon dat te weinig aan bod komt, omdat ook in deze discussie het Blok erin slaagt het slachtoffer te spelen. "meester, de andere kindjes willen nooit met mij spelen". Bijna één miljoen Vlamingen trapten erin. Dat is ook niet verwonderlijk, ik schat dat minstens 900.000 van hen niet eens weet wat in het Blok-programma staat, of dat die goedlachse kerels in maatpak nog niet zo lang geleden militanten waren van de Vlaamse neo-nazibeweging.
Zozo en hebben de andere partijen dan een programma ?? Misschien wel, maar eenmaal aan de onderhandelingstafel met VIJF andere partijen, hoe consistent blijft dan je leuke partijprogramma ???
Als oppositiepartij kan het Blok zich veroorloven om slechts bepaalde maatschappelijke thema's te bespelen.

Alvader
19 juli 2004, 22:28
Als men dan bij het Blok toch zo graag naar de Nazi's verwijst, wel de Nazi's hadden een 25 punten programma, lijkt heel simplistisch, kwamen aan de macht en het werden de gouden jaren dertig voor Duitsland. Ingewikkelde dikke programma's leiden niet zomaar tot goed bestuur. Iedereen weet waar Vlaanderen nood aan heeft, maar men blijft liever ingewikkelde ingrepen verzinnen i.p.v. eenvoudig en hard te doen wat moet gebeuren.

Yossarian
21 juli 2004, 18:54
Zozo en hebben de andere partijen dan een programma ?? Misschien wel, maar eenmaal aan de onderhandelingstafel met VIJF andere partijen, hoe consistent blijft dan je leuke partijprogramma ??? Zo werkt onze parlementaire democratie al meer dan een halve eeuw, en met succes. Wanneer niemand een absolute meerderheid haalt, komen coalitiepartijen (minderheden) tot een akkoord om samen het land te kunnen besturen. Het ideaal daarbij is dat rekening wordt gehouden met alle maatschappelijke geledingen (wat zelden bereikt wordt - het is dan ook een "ideaal"). De 'zuiverheid' van het programma is ondergeschikt aan de samenwerking.
Behalve dus bij het Blok, waarvan het 'programma' gebaseerd is op uitsluiting van maatschappelijke groepen (allochtonen, werklozen, andersdenkenden...).

Als oppositiepartij kan het Blok zich veroorloven om slechts bepaalde maatschappelijke thema's te bespelen. Klopt. Die maatschappelijke thema's blinken uit door hun simplisme en/of onmenselijkheid. Dat is de reden waarom er met het Blok - als men dat al zou willen - niet te besturen valt.

Jos Verhulst
6 augustus 2004, 16:51
Wel, aangezien elke partij vrij haar coalitiepartner mag kiezen, mag zij natuurlijk ook vrij de partijen waar zij niet mee wil samenwerken afwijzen. Het één volgt uit het andere. Indien een partij beslist dat zij geen coalitie wil vormen met het Blok dan is dat haar goed recht. De burger kiest de partij die hem/haar het beste ligt, en weet door het Cordon Sanitaire ook dat die partij geen coalitie zal vormen met het Blok. Dus is de weigering van de partij om met het Blok in zee te gaan niet alleen haar goed recht, maar is dit tevens een democratische beslissing.

Het Cordon Sanitaire is dus niet ondemocratisch, wel integendeel, het is democratisch.


Het argument hierboven steunt natuurlijk op een corrupte interpretatie van het begrip ‘democratie’.

In een democratie is (per definitie) de verzameling van burgers de hoogste autoriteit. De burgers kunnen in een democratie de wetten die ze wensen dus onverkort invoeren, en de wetten die ze niet wensen onverkort afschaffen. Het geëigende instrument daartoe is het BROV.

Het systeem dat in het citaat hierboven ‘democratie’ wordt genoemd, betreft in werkelijkheid een ‘particratie’. In zo’n systeem vormt niet de verzameling van de burgers, maar de verzameling van de partijbesturen de hoogste autoriteit. Het zijn de partijen, en niet de burgers, die onverkort de door hen gewenste wetten kunnen opleggen, en de door hen niet gewenste wetten kunnen afvoeren. Burgers kunnen om de paar jaar de kaarten tussen de partijen tot op zekere hoogte herverdelen, maar ze hebben geen mogelijkheid om een concrete, door hen ongewenste wet (bv stemrecht voor naturalisatieweigeraars) tegen te houden, of een door hen wel gewenste wet (bv de invoering van het BROV) erdoor te halen.

De uitsluiting van bepaalde verkozenen uit het uitvoerend en wetgevend werk is typerend voor een particratie, en is structureel onmogelijk in een democratie. In een democratie kan een partij, in de mate dat ze door de anderen wordt uitgesloten, via BROV-initiatieven immers toch meebesturen. In een particratie kan dit niet, en worden de stemmen van de kiezers der uitgesloten partijen de facto vernietigd. Voor die praktijk bestaat geen enkele democratische legitimatie.


http://www.wit-be.org/publicaties/berichten/wb12-07-2004.html

alecia
13 augustus 2004, 21:09
Tweede fout:moet N-VA worden. Het leven zit hem in de details!!!
VL
'Het leven zit hem in de details !!!'

:lol:

de limburgse leeuw
17 augustus 2004, 00:11
Het argument hierboven steunt natuurlijk op een corrupte interpretatie van het begrip ‘democratie’.

In een democratie is (per definitie) de verzameling van burgers de hoogste autoriteit. De burgers kunnen in een democratie de wetten die ze wensen dus onverkort invoeren, en de wetten die ze niet wensen onverkort afschaffen. Het geëigende instrument daartoe is het BROV.

Het systeem dat in het citaat hierboven ‘democratie’ wordt genoemd, betreft in werkelijkheid een ‘particratie’. In zo’n systeem vormt niet de verzameling van de burgers, maar de verzameling van de partijbesturen de hoogste autoriteit. Het zijn de partijen, en niet de burgers, die onverkort de door hen gewenste wetten kunnen opleggen, en de door hen niet gewenste wetten kunnen afvoeren. Burgers kunnen om de paar jaar de kaarten tussen de partijen tot op zekere hoogte herverdelen, maar ze hebben geen mogelijkheid om een concrete, door hen ongewenste wet (bv stemrecht voor naturalisatieweigeraars) tegen te houden, of een door hen wel gewenste wet (bv de invoering van het BROV) erdoor te halen.

De uitsluiting van bepaalde verkozenen uit het uitvoerend en wetgevend werk is typerend voor een particratie, en is structureel onmogelijk in een democratie. In een democratie kan een partij, in de mate dat ze door de anderen wordt uitgesloten, via BROV-initiatieven immers toch meebesturen. In een particratie kan dit niet, en worden de stemmen van de kiezers der uitgesloten partijen de facto vernietigd. Voor die praktijk bestaat geen enkele democratische legitimatie.


http://www.wit-be.org/publicaties/berichten/wb12-07-2004.html
Dat coalitieregeringen niet democratisch zijn, daar ben ik het volmondig mee eens. Maar verwacht je niet teveel van zo'n BROV (Bindend Referendum Op Volksinitiatief ?) We leven immers in een maatschappij waar de media een enorm grote invloed uitoefenen op de bevolking. Concreet : stel dat er zo'n referendum op stapel zou staan en de heersende kliek particraten laten de media gedurende de weken voordat het referendum gehouden wordt voldoende desinformatie en propaganda spuien, zou dat de uitkomst van zo'n referendum niet gevoelig beïnvloeden ?
En wat als er alleen referenda gehouden worden over nietszeggende thema's, heeft dat dan niet tot gevolg dat de 'democratie' zich als een nog rechtvaardiger systeem kan voordoen naar buiten toe, terwijl in feite dezelfde kliek van particraten en kapitalisten aan de macht blijft ?
De voorstelling van zaken in zo'n referendum is ook niet van belang ontbloot. Je spreekt in je tekst hierboven zelf over 'naturalisatieweigeraars'. Waarom heb ik dat woord nergens gehoord in de verkiezingsdebatten en werd er op alle affiches alleen maar gesproken over 'vreemdelingenstemrecht' ? Ik spreek mij niet uit voor of tegen het zo onpopulaire stemrecht dat aldus werd toegekend aan mensen die geen Belgisch paspoort bezitten, maar de manier waarop zaken in een referendum worden voorgesteld, kunnen de uitkomst van datzelfde referendum wellicht beïnvloeden. Een vraag kan suggestief zijn, wat een veelgebruikte tactiek is in enquêtes en onderzoeken allerhande. Ik spreek mij niet uit TEGEN een referendum (alles wat de inspraak van het volk kan bevorderen is een lovenswaardig initiatief), maar ben voorzichtig genoeg om niet onvoorwaardelijk te geloven in de heilzame werking van om het even welk referendum waarbij de vragen worden opgesteld door om het even wie).

Een voorbeeldje om het geheel te verduidelijken : indien ik bijvoorbeeld vraag : "Bent U voor stemrecht voor niet-Ariërs ?", dan zit hier een vooronderstelling in de vraag, namelijk dat er zoiets zou bestaan als een Arisch ras, wat klinkklare nonsens is.
Indien ik zou vragen : "Bent U ervan overtuigd dat alle volwassen mensen van beide geslachten die in België verblijven ook gelijke politieke en sociale rechten zouden moeten hebben", dan zou ik gegarandeerd een andere uitkomst krijgen dan bij de eerste vraag.
Hetzelfde geldt voor de vraag : Vindt U dat het vreemdelingenprobleem in België opgelost moet worden ? Dan insinueer ik met mijn vraag dat er een vreemdelingenprobleem bestaat in België (wat slechts gedeeltelijk waar is), of, erger nog, dat alle vreemdelingen in België deel uitmaken van een probleem dat zou moeten opgelost worden (wat helemaal niet klopt).
Woorden worden ook vaak verheven tot metafysische entiteiten en vaak wordt er nog volgehouden dat er een isomorfe relatie zou bestaan tussen wat wij zeggen in de taal, en de buitenwereld rondom ons, en daar begint het 'probleem'. Sinds Ludwig Wittgenstein moest terugkomen op de stellingen van zijn Tractatus Logico-Philosophicus, weet iedereen dat zulks niet klopt. Als ik vraag : vindt U dat cannabis met een THC-gehalte van minder dan 8 % (enigszins gespecifieerd) gelegaliseerd zou mogen worden, dan vraag ik niet hetzelfde als wanneer ik zeg : "bent U voor of tegen drugs ?"(een verzamelnaam die met zware taboes beladen is, want drugs, daar zijn er duizenden van en ze lijken niet eens op elkaar).

Jos Verhulst
17 augustus 2004, 02:14
Dat coalitieregeringen niet democratisch zijn, daar ben ik het volmondig mee eens. Maar verwacht je niet teveel van zo'n BROV (Bindend Referendum Op Volksinitiatief ?) We leven immers in een maatschappij waar de media een enorm grote invloed uitoefenen op de bevolking. Concreet : stel dat er zo'n referendum op stapel zou staan en de heersende kliek particraten laten de media gedurende de weken voordat het referendum gehouden wordt voldoende desinformatie en propaganda spuien, zou dat de uitkomst van zo'n referendum niet gevoelig beïnvloeden ?
En wat als er alleen referenda gehouden worden over nietszeggende thema's, heeft dat dan niet tot gevolg dat de 'democratie' zich als een nog rechtvaardiger systeem kan voordoen naar buiten toe, terwijl in feite dezelfde kliek van particraten en kapitalisten aan de macht blijft ?
De voorstelling van zaken in zo'n referendum is ook niet van belang ontbloot. Je spreekt in je tekst hierboven zelf over 'naturalisatieweigeraars'. Waarom heb ik dat woord nergens gehoord in de verkiezingsdebatten en werd er op alle affiches alleen maar gesproken over 'vreemdelingenstemrecht' ? Ik spreek mij niet uit voor of tegen het zo onpopulaire stemrecht dat aldus werd toegekend aan mensen die geen Belgisch paspoort bezitten, maar de manier waarop zaken in een referendum worden voorgesteld, kunnen de uitkomst van datzelfde referendum wellicht beïnvloeden. Een vraag kan suggestief zijn, wat een veelgebruikte tactiek is in enquêtes en onderzoeken allerhande. Ik spreek mij niet uit TEGEN een referendum (alles wat de inspraak van het volk kan bevorderen is een lovenswaardig initiatief), maar ben voorzichtig genoeg om niet onvoorwaardelijk te geloven in de heilzame werking van om het even welk referendum waarbij de vragen worden opgesteld door om het even wie).

Een voorbeeldje om het geheel te verduidelijken : indien ik bijvoorbeeld vraag : "Bent U voor stemrecht voor niet-Ariërs ?", dan zit hier een vooronderstelling in de vraag, namelijk dat er zoiets zou bestaan als een Arisch ras, wat klinkklare nonsens is.
Indien ik zou vragen : "Bent U ervan overtuigd dat alle volwassen mensen van beide geslachten die in België verblijven ook gelijke politieke en sociale rechten zouden moeten hebben", dan zou ik gegarandeerd een andere uitkomst krijgen dan bij de eerste vraag.
Hetzelfde geldt voor de vraag : Vindt U dat het vreemdelingenprobleem in België opgelost moet worden ? Dan insinueer ik met mijn vraag dat er een vreemdelingenprobleem bestaat in België (wat slechts gedeeltelijk waar is), of, erger nog, dat alle vreemdelingen in België deel uitmaken van een probleem dat zou moeten opgelost worden (wat helemaal niet klopt).
Woorden worden ook vaak verheven tot metafysische entiteiten en vaak wordt er nog volgehouden dat er een isomorfe relatie zou bestaan tussen wat wij zeggen in de taal, en de buitenwereld rondom ons, en daar begint het 'probleem'. Sinds Ludwig Wittgenstein moest terugkomen op de stellingen van zijn Tractatus Logico-Philosophicus, weet iedereen dat zulks niet klopt. Als ik vraag : vindt U dat cannabis met een THC-gehalte van minder dan 8 % (enigszins gespecifieerd) gelegaliseerd zou mogen worden, dan vraag ik niet hetzelfde als wanneer ik zeg : "bent U voor of tegen drugs ?"(een verzamelnaam die met zware taboes beladen is, want drugs, daar zijn er duizenden van en ze lijken niet eens op elkaar).

De problemen die u aanhaalt zijn reëel genoeg, maar ze vormen als zodanig geen argument voor of tegen het BROV. Gebruik van misleidende terminologie, retorische trucs enz. kunnen immers net zo goed, en zelfs nog gemakkelijker, gebruikt worden tijdens campagnes rond parlementsverkiezingen, of bij parlementaire debatten. En het probleem dat de pers in symbiose leeft met de machthebbers en hun taal spreekt, stelt zich permanent, en niet enkel tijdens referendumcampagnes. De argumenten die u aanhaalt om een vraagteken te plaatsen bij het BROV kunnen net zo goed worden aangewend om een vraagteken te plaatsen bij de parlementaire verkiezingen en kunnen niet specifiek tegen het BROV worden aangevoerd.

Democratie berust op de overtuiging, dat de gemeenschap van burgers in principe in staat is tot het voeren van een rationeel debat. En in een vrij en tegensprekelijk referendumdebat zou het suggestief karakter van een vraagstelling inderdaad snel worden gesignaleerd door de tegenstanders van het voorstel en zich keren tegen de voorstanders. Vandaar dat dit probleem zich in de praktijk nauwelijks stelt. De voorstellen waarover bv de Zwitsers zich uitspreken zijn grondwettelijke voorstellen, die ten behoeve van de kiezer in een kiesbrochure nog eens kort worden samengevat, en ook worden begeleid met stemadviezen van allerhande organisaties. Zie bv.
http://www.admin.ch/ch/d/pore/vi/vishort.html
http://www.admin.ch/ch/d/pore/vi/vis20.html

Ook het probleem van ‘nietzeggende referendums’ stelt zich niet in een situatie, waarin een volwaardig BROV voorhanden is. Het BROV wordt immers enkel gehouden indien voldoende burgers dit aanvragen. Voorstellen die te weinig burgers aanspreken halen het niet. Bv.
http://www.admin.ch/ch/d/pore/vi/vis50.html

Daarentegen is de beschikbaarheid van een forum voor een vrij en tegensprekelijk debat wel degelijk een groot probleem, - niet specifiek voor het BROV, maar voor iedere vorm van democratie. De pers, de media en het staatsapparaat in zijn geheel, steunen massaal de globalistische agenda, en maken aldus een open en fair debat onmogelijk. Dat is ook de verklaring voor het feit, dat u tijdens het ‘debat’ over het zogezegde ‘vreemdelingenstemrecht’ nooit de term ‘naturalisatieweigeraars’ bent tegengekomen.

Knuppel
24 oktober 2004, 10:33
Maar het Blok wordt niet in de coalitie opgenomen. Is dit nu ondemocratisch?
Wel, aangezien elke partij vrij haar coalitiepartner mag kiezen, mag zij natuurlijk ook vrij de partijen waar zij niet mee wil samenwerken afwijzen. Het één volgt uit het andere. Indien een partij beslist dat zij geen coalitie wil vormen met het Blok dan is dat haar goed recht. De burger kiest de partij die hem/haar het beste ligt, en weet door het Cordon Sanitaire ook dat die partij geen coalitie zal vormen met het Blok. Dus is de weigering van de partij om met het Blok in zee te gaan niet alleen haar goed recht, maar is dit tevens een democratische beslissing.

Het Cordon Sanitaire is dus niet ondemocratisch, wel integendeel, het is democratisch.

In dit kleine, maar zeer belangrijke, stukje van de hand van FMisplon lees ik twee keer het woord 'democratisch', twee keer 'ondemocratisch' en zes keer 'partij'...