FMisplon
2 december 2002, 18:06
Stem VeeLD
Afgelopen weekend congresseerde de Vlaamse liberale democraten over een aanvullende verklaring, de novemberverklaring, die de bestaande beginselverklaring uit 1992 moest actualiseren.
Alle liberale militanten en verenigingen mochten amendementen indienen om de oorspronkelijk vage tekst wat meer pit te geven.
Groepen zoals het liberaal appèl en Nova Civitas waren massaal aanwezig en ook het LVSV had met 11 amendementen zijn duit in het zakje gedaan. Om alles in goede banen te leiden werd er een praesidium aangesteld, dat bestond uit twee VLDers, een NCDer en een Spiritist.
Congresvoorzitter was Vlaams minister-president Patrick Dewael die samen met Fientje Moerman duidelijk de lakens uitdeelde. Dewael maakte dankbaar gebruik van deze aanstelling om te pas en te onpas zijn mening te geven en zo het congres te beïnvloeden. Omdat het congres grotendeels bestond uit senioren die met bussen waren aangevoerd was het dan ook niet moeilijk om goed te keuren en af te keuren wat in het kraam van de VLD top paste.
Het congres was dan ook gedoemd om te vervallen in een stemmachine zonder veel respect voor de liberale ideologie.
Enkel de heren van Quickenborne en Dedecker konden het stemvee om de tuin leiden en de protocollaire rol van de koning in de Novemberverklaring laten opnemen.
De vernoemde heren hadden het originele idee om de koning te toetsen aan de partijnaam, is hij Vlaams, Liberaal en Democratisch? Nee was unaniem het antwoord op alle vragen.
Ik zou de VLD aan dezelfde proef willen onderwerpen.
Om te beginnen, is de VLD Vlaams?
Dat zouden ze wel willen, de vorming van een hecht Vlaams front is recentelijk veelvuldig in de actualiteit gekomen, met het oog op de verkiezingen een goede strategie. Het communautaire aspect levert elke keer veel stemmen op en waarom zouden ze dat wapen dan niet in de strijd gooien? Stoere woorden zijn echter niet alles, je kan als minister-president van de daken schreeuwen dat je de gezondheidszorg wil regionaliseren, maar daar bereik je weinig mee als je op een njet stoot van Elio Dirupo en de PS. Inderdaad, oh ironie, de Franstaligen moeten ook hun fiat geven voor een nieuwe staatshervorming, en dat is nog niet voor morgen. Vergeet dus dat Vlaams Front al maar.
Tweede vraag is de VLD liberaal. Een beetje, maar wat er over is van de ideeën uit de Burgermanifesten en van de mooie idealen van Grootjans en Vanoudenhove moet men tegenwoordig met een microscoop zoeken. Enkelen durven nog eens het woord “liberaal” gebruiken, senator Q voorop. Maar op het congres deed het woord liberaal onmiddellijk angstzweet uitbreken bij de liberale kopstukken, dat staat nu eenmaal niet mooi om stemmen te trekken. De evolutie naar een nieuwe CVP gaat wel zeer snel, de CVP had 40 jaar nodig, de VLD is al na 3 jaar regeren opgeschoven naar het centrum, en durft niet uit te komen voor de liberale ideologie. Een prachtig voorbeeld daarvan was het LVSV-amendement i.v.m. verplichte inburgering. Natuurlijk moet dit afgekeurd worden, de kracht van het individu en liberale principes pleiten niet voor verplichtingen en zeker geen vage verplichtingen, want wat is een inburgeringtraject, stopt dat bij taallessen of niet? Het argument dat dan vaak geopperd wordt dat allochtone vrouwen niet liever hebben is gemakkelijk te weerleggen. Ten eerste zijn de helft van die vrouwen al Belgische via de snel-Belg wet en kan dus niet verplicht worden tot inburgering. Het andere deel dat effectief onder de knoet gehouden wordt door hun echtgenoot moet niet geholpen worden door inburgeringstrajecten. Eerst en vooral moeten de fundamentele grondrechten van die vrouwen erkend worden, zoals ze in de Belgische grondwet staan, het recht op vrijheid van meningsuiting etc. moet eerst doen nageleefd worden en dan zal de verplichte inburgering niet meer nodig zijn. We kunnen concluderen dat de VLD dus ook niet meer erg liberaal is.
Last but not least, is de VLD democratisch?
Een moeilijke, de VLD gaat prat op een ledendemocratie die zou moeten zorgen voor een verregaande inspraak wat betreft de vorming van de lijsten en het verkiezingsprogramma.
Een lovenswaardige traditie, die niet anders dan toegejuicht kan worden. Toch moet ik dat ideaalbeeld na het afgelopen congres wat bijstellen, een congrescommissie zou toch objectief moeten zijn en dus niet bij elk amendement z’n mening geven. Deze commissie besliste zelfs meermaals om gewoon niet te stemmen, ze ontzegden zo het hoogste democratisch principe van het stemrecht. Wat betreft de lijstvorming is enige nuancering ook van doen. De ontwerplijsten worden wel voorgelegd aan alle leden en die kunnen dan eventueel veranderingen aanbrengen. In realiteit moet er voor de lijsten veranderd worden toch een hele procedure doorlopen worden, waar de meeste leden gewoon hun tijd niet insteken, het zou makkelijker moeten kunnen.
Als besluit kunnen we stellen dat de VLD niet meer de ideologische partij van vroeger is. Een regeringsdeelname kan veel doen. Het is dan ook aan alle liberale drukkingsgroepen en niet het minst aan de jongeren om in de geest van het radicaal manifest door Verhofstadt te wegen op het debat en bij het programmacongres radicaal liberaal uit de hoek te komen.
Schaar U achter onze idealen en help de vooruitgang vrijwaren!
Gilles Van der Stuyft
Afgelopen weekend congresseerde de Vlaamse liberale democraten over een aanvullende verklaring, de novemberverklaring, die de bestaande beginselverklaring uit 1992 moest actualiseren.
Alle liberale militanten en verenigingen mochten amendementen indienen om de oorspronkelijk vage tekst wat meer pit te geven.
Groepen zoals het liberaal appèl en Nova Civitas waren massaal aanwezig en ook het LVSV had met 11 amendementen zijn duit in het zakje gedaan. Om alles in goede banen te leiden werd er een praesidium aangesteld, dat bestond uit twee VLDers, een NCDer en een Spiritist.
Congresvoorzitter was Vlaams minister-president Patrick Dewael die samen met Fientje Moerman duidelijk de lakens uitdeelde. Dewael maakte dankbaar gebruik van deze aanstelling om te pas en te onpas zijn mening te geven en zo het congres te beïnvloeden. Omdat het congres grotendeels bestond uit senioren die met bussen waren aangevoerd was het dan ook niet moeilijk om goed te keuren en af te keuren wat in het kraam van de VLD top paste.
Het congres was dan ook gedoemd om te vervallen in een stemmachine zonder veel respect voor de liberale ideologie.
Enkel de heren van Quickenborne en Dedecker konden het stemvee om de tuin leiden en de protocollaire rol van de koning in de Novemberverklaring laten opnemen.
De vernoemde heren hadden het originele idee om de koning te toetsen aan de partijnaam, is hij Vlaams, Liberaal en Democratisch? Nee was unaniem het antwoord op alle vragen.
Ik zou de VLD aan dezelfde proef willen onderwerpen.
Om te beginnen, is de VLD Vlaams?
Dat zouden ze wel willen, de vorming van een hecht Vlaams front is recentelijk veelvuldig in de actualiteit gekomen, met het oog op de verkiezingen een goede strategie. Het communautaire aspect levert elke keer veel stemmen op en waarom zouden ze dat wapen dan niet in de strijd gooien? Stoere woorden zijn echter niet alles, je kan als minister-president van de daken schreeuwen dat je de gezondheidszorg wil regionaliseren, maar daar bereik je weinig mee als je op een njet stoot van Elio Dirupo en de PS. Inderdaad, oh ironie, de Franstaligen moeten ook hun fiat geven voor een nieuwe staatshervorming, en dat is nog niet voor morgen. Vergeet dus dat Vlaams Front al maar.
Tweede vraag is de VLD liberaal. Een beetje, maar wat er over is van de ideeën uit de Burgermanifesten en van de mooie idealen van Grootjans en Vanoudenhove moet men tegenwoordig met een microscoop zoeken. Enkelen durven nog eens het woord “liberaal” gebruiken, senator Q voorop. Maar op het congres deed het woord liberaal onmiddellijk angstzweet uitbreken bij de liberale kopstukken, dat staat nu eenmaal niet mooi om stemmen te trekken. De evolutie naar een nieuwe CVP gaat wel zeer snel, de CVP had 40 jaar nodig, de VLD is al na 3 jaar regeren opgeschoven naar het centrum, en durft niet uit te komen voor de liberale ideologie. Een prachtig voorbeeld daarvan was het LVSV-amendement i.v.m. verplichte inburgering. Natuurlijk moet dit afgekeurd worden, de kracht van het individu en liberale principes pleiten niet voor verplichtingen en zeker geen vage verplichtingen, want wat is een inburgeringtraject, stopt dat bij taallessen of niet? Het argument dat dan vaak geopperd wordt dat allochtone vrouwen niet liever hebben is gemakkelijk te weerleggen. Ten eerste zijn de helft van die vrouwen al Belgische via de snel-Belg wet en kan dus niet verplicht worden tot inburgering. Het andere deel dat effectief onder de knoet gehouden wordt door hun echtgenoot moet niet geholpen worden door inburgeringstrajecten. Eerst en vooral moeten de fundamentele grondrechten van die vrouwen erkend worden, zoals ze in de Belgische grondwet staan, het recht op vrijheid van meningsuiting etc. moet eerst doen nageleefd worden en dan zal de verplichte inburgering niet meer nodig zijn. We kunnen concluderen dat de VLD dus ook niet meer erg liberaal is.
Last but not least, is de VLD democratisch?
Een moeilijke, de VLD gaat prat op een ledendemocratie die zou moeten zorgen voor een verregaande inspraak wat betreft de vorming van de lijsten en het verkiezingsprogramma.
Een lovenswaardige traditie, die niet anders dan toegejuicht kan worden. Toch moet ik dat ideaalbeeld na het afgelopen congres wat bijstellen, een congrescommissie zou toch objectief moeten zijn en dus niet bij elk amendement z’n mening geven. Deze commissie besliste zelfs meermaals om gewoon niet te stemmen, ze ontzegden zo het hoogste democratisch principe van het stemrecht. Wat betreft de lijstvorming is enige nuancering ook van doen. De ontwerplijsten worden wel voorgelegd aan alle leden en die kunnen dan eventueel veranderingen aanbrengen. In realiteit moet er voor de lijsten veranderd worden toch een hele procedure doorlopen worden, waar de meeste leden gewoon hun tijd niet insteken, het zou makkelijker moeten kunnen.
Als besluit kunnen we stellen dat de VLD niet meer de ideologische partij van vroeger is. Een regeringsdeelname kan veel doen. Het is dan ook aan alle liberale drukkingsgroepen en niet het minst aan de jongeren om in de geest van het radicaal manifest door Verhofstadt te wegen op het debat en bij het programmacongres radicaal liberaal uit de hoek te komen.
Schaar U achter onze idealen en help de vooruitgang vrijwaren!
Gilles Van der Stuyft