Herman Desmedt ©HD
5 maart 2004, 23:49
We zitten met een torenhoge (269 Mjd Euro) staatschuld die moet afbetaald worden volgens Maastricht-afspraken en dat betekent jaarlijks een zodanig grote hap in onze begroting dat er geen financiële ruimte is voor een bedrijfsgunstiger klimaat en heel wat andere nuttige en zelfs noodzakelijke dingen. Bovendien was er voor die staatsschuld een aantal vervaldata voorzien en als mijn archieven nog juist zijn dan moet er dit jaar en de volgende 3 jaar een paar tientallen miljarden Euro’s extra op tafel komen (tenzij natuurlijk een schuldherschikking wordt bekomen, maar dat betekent dan extra miljarden doorschuiven naar de volgende generatie).
Eén van de redenen van het krap budget zit ongetwijfeld in de wanverhouding (werkende in de privé)/(de rest). Die wanverhouding komt gedeeltelijk door ons overgedimensioneerd staatsapparaat (Zie rapport ECB-Wp242 - Juli 2003: Zelf met de federale structuur in rekening gebracht telt dit landje minstens 1/3 teveel aan ambtenaren). Gedeeltelijk heeft het ook te maken met het groot aantal anderen die leeft van de staat. (werklozen + oudere werklozen + andere vervangingsinkomens). Er zijn nauwelijks 2,5 miljoen werkenden in de privé voor méér dan 10 miljoen Belgen.
Daarbij komt nog dat vanaf nu het aantal gepensioneerden gestaag gaat stijgen omdat er jaarlijks meer mensen met pensioen gaan dan het gemiddeld jaarlijks geboortecijfer van de voorbije jaren.
Kijk maar even mee naar de volgende “bevolkingspiramide”:
http://statbel.fgov.be/figures/d21_nl.asp
De toestand binnen 25 jaar, met een betere geneeskunde in het achterhoofd, zou wel eens kunnen zijn dat er meer dan 2,5 keer zoveel gepensioneerden zijn, met hooguit 2/3 van het huidig aantal werknemers in de privé, tenminste als de huidige werkvlucht en het overgedimensioneerd staatsapparaat blijft bestaan. Vandaar de berichten dat we binnenkort tot 70 jaar gaan moeten werken (dat zal NIET volstaan, tenzij er robotten in onze plaats gaan werken) of dat er geen pensioenen meer gaan zijn (inderdaad realistisch, want er is ook nog STAATSSCHULD af te betalen!) Daarbij komt nog dat allerlei kosten, bijvoorbeeld de energiefactuur van de volgende generatie een stuk hoger zou kunnen liggen want de fossiele brandstoffen raken tegen dan stilaan uitgeput en de kerncentrales gaan ook dicht (beslissing paars-groen).
Het zilverfonds ? Lachwekkend! Dat beetje geld zal hooguit volstaan om het pensioen te betalen van een select groepje politici. Misschien is dat ook de enige bedoeling van dat fonds.
De vraag is nu: Wat denkt U te doen aan deze niet eens volledige schets van de problemen of vindt U net als het beleid van de afgelopen jaren dat we verder alles maar gratis mogen opsouperen en de problemen op de volgende generaties mogen afschuiven?
Eén van de redenen van het krap budget zit ongetwijfeld in de wanverhouding (werkende in de privé)/(de rest). Die wanverhouding komt gedeeltelijk door ons overgedimensioneerd staatsapparaat (Zie rapport ECB-Wp242 - Juli 2003: Zelf met de federale structuur in rekening gebracht telt dit landje minstens 1/3 teveel aan ambtenaren). Gedeeltelijk heeft het ook te maken met het groot aantal anderen die leeft van de staat. (werklozen + oudere werklozen + andere vervangingsinkomens). Er zijn nauwelijks 2,5 miljoen werkenden in de privé voor méér dan 10 miljoen Belgen.
Daarbij komt nog dat vanaf nu het aantal gepensioneerden gestaag gaat stijgen omdat er jaarlijks meer mensen met pensioen gaan dan het gemiddeld jaarlijks geboortecijfer van de voorbije jaren.
Kijk maar even mee naar de volgende “bevolkingspiramide”:
http://statbel.fgov.be/figures/d21_nl.asp
De toestand binnen 25 jaar, met een betere geneeskunde in het achterhoofd, zou wel eens kunnen zijn dat er meer dan 2,5 keer zoveel gepensioneerden zijn, met hooguit 2/3 van het huidig aantal werknemers in de privé, tenminste als de huidige werkvlucht en het overgedimensioneerd staatsapparaat blijft bestaan. Vandaar de berichten dat we binnenkort tot 70 jaar gaan moeten werken (dat zal NIET volstaan, tenzij er robotten in onze plaats gaan werken) of dat er geen pensioenen meer gaan zijn (inderdaad realistisch, want er is ook nog STAATSSCHULD af te betalen!) Daarbij komt nog dat allerlei kosten, bijvoorbeeld de energiefactuur van de volgende generatie een stuk hoger zou kunnen liggen want de fossiele brandstoffen raken tegen dan stilaan uitgeput en de kerncentrales gaan ook dicht (beslissing paars-groen).
Het zilverfonds ? Lachwekkend! Dat beetje geld zal hooguit volstaan om het pensioen te betalen van een select groepje politici. Misschien is dat ook de enige bedoeling van dat fonds.
De vraag is nu: Wat denkt U te doen aan deze niet eens volledige schets van de problemen of vindt U net als het beleid van de afgelopen jaren dat we verder alles maar gratis mogen opsouperen en de problemen op de volgende generaties mogen afschuiven?