MIS
25 april 2008, 14:24
Ik hoop dat dit ironisch bedoeld is. De vergrijzing wordt al geëxporteerd, denk maar aan Benidorm. Maar het zijn wel de werkenden in België die de pensioenen van die zonnekloppers betalen. Een oplossing voor het Belgische vergrijzingsprobleem is export dus niet. Vergeet immers ook niet dat al die geëxporteerde Belgen wel betaald worden met Belgische belastinginkomsten, maar hier niets meer uitgeven: dus dat is alweer wat minder omzet voor de handelaars, enz.
Geen ironie, harde realiteit is dat. Als we mensen kunnen importeren om een hoofdzakelijk cashprobleem op te vangen, dan kunnen we ze ook exporteren. Dat is slechts dezelfde gedachtegang maar dan andersom bekeken. In beide gevallen zijn mensen slachtoffer van een virtuele economie waarbinnen geldstromen geen eigen of economische logica meer hebben. We zijn hier dus afhankelijk van de grafieken en de poging tot kapitaalsaccumulatie van diegenen die het virtuele spel het best spelen. Soms hebben we geluk en zitten we aan de goede kant, soms ook niet. In Europa zitten we nu aan de verkeerde kant, de Chinezen zien nu hun kans om rijk te worden en paradoxaal genoeg is dat het gevolg van hetzelfde spel waar we zelf ooit goed bij vaarden. Ironisch gesteld is het dus letterlijk welvaart. Welvaart en welzijn vaart dus weg naar die gebieden waar het rendabeler lijkt in functie van dat virtuele geldstromenspel vergelijkbaar met een Monopolyspel in functie van de breedte van een getal.
Wat betreft die export biedt het echter meer voordelen dan we initieel zouden denken. Maar misschien kunnen we ook de bron van deze mensenhandel aanpakken. Deze optie lijkt vooralsnog niet echt ter sprake te komen en dat ondanks al het nobele studiewerk dat voor handen is. Ironie, sarcasme, frustratie, agressie, depressie ... of wat dan ook, het is en blijft luguber te zien hoe onmenselijk dit systeem werkt. Alsof er geen boek geschreven werd. Dat we er een beetje lastig van worden en hierdoor onze frustraties naar elkaar toe projecteren is dan ook heel begrijpelijk. Ook hierover bestaat de nodige literatuur. Wat is er dan mis ?
Geen ironie, harde realiteit is dat. Als we mensen kunnen importeren om een hoofdzakelijk cashprobleem op te vangen, dan kunnen we ze ook exporteren. Dat is slechts dezelfde gedachtegang maar dan andersom bekeken. In beide gevallen zijn mensen slachtoffer van een virtuele economie waarbinnen geldstromen geen eigen of economische logica meer hebben. We zijn hier dus afhankelijk van de grafieken en de poging tot kapitaalsaccumulatie van diegenen die het virtuele spel het best spelen. Soms hebben we geluk en zitten we aan de goede kant, soms ook niet. In Europa zitten we nu aan de verkeerde kant, de Chinezen zien nu hun kans om rijk te worden en paradoxaal genoeg is dat het gevolg van hetzelfde spel waar we zelf ooit goed bij vaarden. Ironisch gesteld is het dus letterlijk welvaart. Welvaart en welzijn vaart dus weg naar die gebieden waar het rendabeler lijkt in functie van dat virtuele geldstromenspel vergelijkbaar met een Monopolyspel in functie van de breedte van een getal.
Wat betreft die export biedt het echter meer voordelen dan we initieel zouden denken. Maar misschien kunnen we ook de bron van deze mensenhandel aanpakken. Deze optie lijkt vooralsnog niet echt ter sprake te komen en dat ondanks al het nobele studiewerk dat voor handen is. Ironie, sarcasme, frustratie, agressie, depressie ... of wat dan ook, het is en blijft luguber te zien hoe onmenselijk dit systeem werkt. Alsof er geen boek geschreven werd. Dat we er een beetje lastig van worden en hierdoor onze frustraties naar elkaar toe projecteren is dan ook heel begrijpelijk. Ook hierover bestaat de nodige literatuur. Wat is er dan mis ?