Wat betekent Europa verkiest het Vlaams Blok?

[Jasper]

Ik meen mij te herinneren dat het Vlaams Blok niet altijd zo Europees gezind was. Heb ik het bij het rechte eind?

Welk "soort" van Europa verkiest het Vlaams Blok?
-de huidige situatie van nationale staten
-het Europa der volkeren
-andere mening

Hoe staat het Vlaams Blok tegen de verdere uitbreiding van de EU.

Met welke Europese partijen (zetelend in het Europees parlement) voelen jullie zich verwant? Zitten jullie ook in een fractie en met wie?

[Jasper]

Excuseer :oops:
De titel moet zijn:

"Wat betekent Europa voor het Vlaams Blok"?

:oops: :oops:

[Gerolf Annemans]

Gegroet,

Het onafhankelijke Vlaanderen zal een lidstaat zijn van de Europese Unie (EU). Het Vlaams Blok is uit overtuiging (ook de mijne) een partij die de lotsgemeenschap van Europese naties ook in de toekomst zal verdedigen. Het Vlaams Blok is niet tégen Europa, wat in een recent verleden voormalig eerste minister Mark Eyskens (CD&V) nog eens beweerde. Het Vlaams Blok is niet “anti-Europees.” (Eyskens - ik keek het na - op 16/11/2003 in ‘De Zevende Dag’ op TV1) In hetzelfde interview beweerde hij bovendien dat het Vlaams Blok “anti-Vlaams” zou zijn! Die andere voormalige eerste minister, Wilfried Martens (CD&V), beweerde op ‘zwarte zondag’ 24 november 1991 nochtans: “Men kan niet Vlaamsgezinder zijn dan het Vlaams Blok.” Kan men nu ook niet ‘Europeser’ zijn dan ons? Dat is een ander paar mouwen!

Wij hebben een evenwichtige visie op de relatie tussen de bevoegdheden van de nationale staten en de bevoegdheden van het intergouvernementele, Europese niveau. Bovendien zijn wij in de Vlaamse, Belgische én Europese parlementen een partij die met zelden gezien doorzettingsvermogen blijft ijveren voor de vrijwaring van de burgerlijke rechten en vrijheden, in het bijzonder de vrijheid van meningsuiting.

De EU moet volgens mij een intergouvernementeel samenwerkingsverband zijn op het vlak van economie, criminaliteitsbestrijding, milieu, buitenlandse politiek en defensie. Zo een benadering is in feite een pleidooi voor een 'confederaal' Europa. De volkeren in Europa moeten trachten wetgevende bevoegdheden te verwerven, zodat ze kunnen doorgroeien tot ‘baas in eigen huis.’ Vlaanderen moet in ieder geval een onafhankelijke Vlaamse republiek in Europa worden. De Vlamingen vormen in België de demografische en dus ook de democratische meerderheid!

Ik verwerp een Europese federale staat, een Europese Grondwet en een Europees burgerschap. Bovendien is de huidige EU te centralistisch en bureaucratisch. De democratie is in de EU helaas ver zoek. Het Vlaams Blok formuleert hier terechte kritiek op. Vlaanderen heeft vooralsnog nog geen rechtstreekse stem in de EU. Als nationalist ben ik van oordeel dat deze rechtstreekse participatie aan de Europese besluitvorming zo snel mogelijk een feit moet zijn.

De uitbreiding dan. Na de toetreding binnenkort van tien nieuwe landen telt de EU 25 lidstaten. Het Vlaams Blok oordeelt dat deze uitbreiding te massaal is en te snel gebeurt. De EU groeit uit tot een moloch die niet langer in staat is om goede beslissingen te nemen voor alle lidstaten. Door de grote verscheidenheid in welvaartsniveau en culturele kenmerken lijkt het waarschijnlijk dat de conflicten in de schoot van de EU enkel maar zullen toenemen. Ik betreur dat dit de steun voor een 'Europese gedachte' bij de inwoners van Europa niet zal doen toenemen.

Slechts een intergouvernementeel en subsidiair opgebouwd Europa kan volgens ons soelaas brengen en een reële meerwaarde bieden voor vrede en welvaart op dit continent in de 21ste eeuw. Het Vlaams Blok pleit voor een uitbreiding van de EU in fases. Voor het Vlaams Blok moet de uitbreiding van de EU bovendien beperkt blijven tot de volkeren die tot de Europese cultuurgemeenschap behoren. Turkije en de Maghreb-landen behoren niet tot deze cultuurgemeenschap. De aanvaarding van Turkije als kandidaat-lidstaat is daarom een verkeerde beslissing.

De Vlaamse europarlementsleden van de Europese Volkspartij hebben enkele jaren geleden het socialistische initiatief ondersteund om de technische fractie waarvan het Vlaams Blok deel uitmaakte, te ontbinden. Het aangehaalde motief was de eis dat fracties in het Europees Parlement slechts mogen worden opgericht, indien er tussen de samenstellende partijen politieke verwantschap bestaat. Daarom werd de Technische fractie van onafhankelijke leden, samengesteld uit verschillende partijen als het Vlaams Blok, de Lega Nord en de linkse Lista Bonino door de rechter (!) uiteindelijk ontbonden.

Gerolf

[tool2kil]

Er staan heel wat interessante dingen in uw posting. Ik ga me dan ook beperken tot één aspect: de keuze voor intergouvernementele besluitvorming.

Als ik het goed begrijp hebt u het niet zo hoog op met supranationale besluitvorming. Is het risico van intergouvernementele besluitvorming echter niet dat deze onmogelijk hanteerbaar is als algemeen principe? Ze is namelijk zeer vrijblijvend is. Denk maar aan het gemeenschappelijk buitelands- en veiligheidsbeleid waar men al jaren de mond vol van heeft, maar wat eigenlijk niet meer is dan een lege doos. Is intergouvernementele besluitvorming wel werkbaar (zeker in een uitgebreide EU)?

[Jasper]

Eén zaak is mij nog niet helemaal duidelijk.

Bedoelt u: een Europa der volkeren?

-Vlaanderen, Catalonië etc...
-in plaats van de nationale staten zoals zij nu bestaan.

[Gerolf Annemans]

Beste,

Het zou m.i. naïef zijn te denken dat er een Europa kan bestaan van volkeren zonder dat ze staten vormen. Het territorialiteitsbeginsel geeft meer rechtszekerheid dan afstamming! Dus ik ben volksnationalist en ik vind dat volkeren moeten kunnen ijveren voor een eigen staat. Ik kies m.a.w. voor het Europa van volkeren-met-een-eigen-staat. En andere volkeren moeten ervoor kunnen ijveren.

Gerolf

[Pelgrim]

Aangezien ik normaal een linkse rat ben, speel ik even advocaat van de duivel

Beste,

Het zou m.i. naïef zijn te denken dat er een Europa kan bestaan van volkeren zonder dat ze staten vormen. Het territorialiteitsbeginsel geeft meer rechtszekerheid dan afstamming! Dus ik ben volksnationalist en ik vind dat volkeren moeten kunnen ijveren voor een eigen staat. Ik kies m.a.w. voor het Europa van volkeren-met-een-eigen-staat. En andere volkeren moeten ervoor kunnen ijveren.

Gerolf

Op dit punt kan ik u goed volgen, beste Annemans. Als commun(al)ist ga ik er van uit dat in een echt basisdemocratische maatschappij er geen nood aan separatisme meer is omdat elk volk sowieso over de eigen toekomst beschikt. Maar we leven niet in die perfecte wereld, de machtsverhoudingen zijn van dien aard dat een Europa van staten een ramp zou zijn voor de kleinere volkjes en staten. Zelfstandigheid en een kritische houding tegenover Europa is dus vooralsnog een recht voor elk volk. De Belgische staat weet dit steeds slim te ontwijken door steevast met termen als provincialisme en racisme te schermen (en tot mijn groot spijt is links daar ook door geïndoctrineerd geworden). Ijveren voor een onafhankelijke staat heeft eigenlijk niets met racisme of provincialisme te maken, een onafhankelijke staat kan ook solidair zijn met andere volkeren en samenwerken op internationaal niveau. Meer zelfs, een onafhankelijke staat kan dat beter dan een staat waar zogenaamde 'solidariteit' van hogerhand moet worden opgelegd door het establishment (een establishment dat zelf hoegenaamd niet 'solidair' is)

Maar, beste Annemans, onafhankelijkheid voor Vlaanderen betekent ook economische onafhankelijkheid. Gaat onafhankelijkheid (waar ik op zich voorstander van ben) een voortzetting van de Belgische situatie worden, een vazalstaat van de wereldwijde neoliberale politiek waar het vlaamse, waalse of eender welk volk geen zeggenschap over heeft? Voor die nep onafhankelijkheid pas ik toch hoor. Want zo'n 'europa van volkeren' zal niet veel verschillen van het Europa van nu.

[De Garde]

Interessante discussie, Pelgrim.

Het is evenwel een beetje het paard voor de kar zetten. Er kan maar iets gedaan worden aan economische onafhankelijkheid als de staatkundige er is.

Maar hoe zie je dat verder? In termen van nationalisatie (met de waaier tussen dienstverlening (spoorwegen), omstandigheidsfactoren (toeleveringsbedrijven uit electriciteit,...) of een volledige?) of volkskapitalisme en werknemersparticipatie?

Begrijp me niet verkeerd, ik antwoord hoegenaamd niet namens Gerolf Annemans, maar die discussie is één van mijn liefhebberijen.

[Gerolf Annemans]

Beste,

Is het niet zo dat Europa zich met te veel zaken wil bemoeien en dat daarom de moeilijke supranationale besluitvorming net duidelijk wordt? Als het over *echt* belangrijke kwesties gaat, dan zal supranationale besluitvorming vlotter gaan en duurzaam zijn. Politiek is de kunst van het mogelijke!

Gerolf