PDA

View Full Version : Geldcreatie als oplossing voor het tekort in de sociale zeke


eddy devliegere
15 maart 2004, 20:04
Kunnen we het tekort dat in de sociale zekerheid zal ontstaan niet aanvullen door geldcreatie door de ECB
Dit moet gebeuren op europees niveau maar doordat de sociale problemen ook voor gans europa gelden kan dit het probleem niet zijn
Dat dit niet te massaal kan om hyperinflatie te vermijden is genoegzaam geweten
Maar als we er op tijd mee beginnen hoeven dit ook niet zulke grote bedragen te zijn
Nu kunnen we die bedragen gebruiken voor schuldaflossing zodat we later minder intrestlasten hebben
En als de sociale lasten te groot worden kunnen we het rechtstreeks gebruiken om de sociale zekerheid te financieren

Dat de ECB als onafhankelijk instituut kan weigeren is slechts gedeeltelijk waar
De ECB heeft als taak de politiek inzake het europees geld te sturen

Maar doordat datzelfde geld het eigendom is van de Europese burgers kan de ECB niet anders dan toegeven als de Europese bevolking EIST dat het tekort in de sociale zekerheid opgelost wordt door geldcreatie
DE reden die aangehaald wordt tegen geldcreatie is hyperinflatie

Als tussenoplossing kan bv.voorgesteld worden om de ECB leningen te laten verstrekken aan de nationale overheden tegen een rentevoet gelijk aan de inflatie
Deze bieden de garantie dat de men de Europese inflatie niet laat ontsporen terwijl er wel goedkoper geleend kan worden

Privé personen zouden natuurlijk de eerste kans moeten krijgen om onder dezelfde voorwaarden in te tekenen op nieuwe staatsleningen zodat niet iedereen verplicht wordt om zijn geld in andere zaken te beleggen
De ECB zou zich gewoon garant moeten stellen voor de opname van de rest
Zo spaart de staat ook nog eens kosten uit op de opnamegarantie die de private banken nu geven tegen betaling

leningen die als coupon de ontwaarding door inflatie krijgen zullen er ongetwijfeld voor zorgen dat er kapitaal verhuist naar landen die meer bieden
dat hierdoor een muntdaling en daardoor een inflatiestijging ontstaat is duidelijk
vandaar dat dit slechts op een beperkte schaal kan gebeuren
men zou dit kunnen koppelen aan de inflatie
hoe lager de inflatie hoe meer leningen er op die manier uitgegeven worden
men zou dus een bedrag kunnen koppelen aan iedere inflatiepercentage
in het begin kan men opteren voor inflatie +een kleine vergoeding om het kapitaal niet te vlug naar het buitenland te laten vertrekken

En dan zijn de Europese lidstaten verantwoordelijk voor de rente die ze zichzelf opleggen
als ze de inflatie laten oplopen betalen ze veel rente
als ze er in slagen de inflatie laag te houden zoals nu 1,6% betalen ze heel weinig rente
Op deze manier worden de lidstaten eerder bondgenoten van de ECB wiens enige doel is de inflatie laag te houden

de werkmensen zullen niet blijven aanvaarden dat zij moeten opdraaien voor de sociale zekerheid als zij zien dat mensen met kapitaal risicoloos geld kunnen verdienen door het geld te lenen aan de staat als ze weten dat het anders kan

het enige probleem is dat de meeste mensen niet weten dat ze kunnen kiezen tussen wat inflatie of fors inleveren

Gerolf Annemans
18 maart 2004, 11:03
Uw voorstel om de tekorten in de sociale zekerheid weg te werken via de uitbreiding van de geldhoeveelheid lijkt mij zeer risicovol. Het drukken van geld kan op het eerste zicht een gemakkelijke manier lijken om budgettaire problemen weg te werken, doch de gevolgen ervan zijn in de regel catastrofaal.

De recente geschiedenis leert ons de gevaren van inflatie. De toename van de geldhoeveelheid leidt tot waardevermindering van het geld en het ontstaan van de fameuze loon-prijsspiraal Rentevoeten schieten omhoog en de wisselkoers van de munt komt onder zware druk te staan. Door internationaal wantrouwen en de daling van de uitvoer wordt de economische activiteit sterk afgeremd. De hoge rentestand verhindert noodzakelijke bedrijfsinvesteringen. Het gevolg is nagenoeg steeds een diepe economische crisis die men slechts na een lange periode van pijnlijke saneringen te boven komt.

Juist om dit scenario te vermijden, moet een centrale bank zo onafhankelijk mogelijk kunnen werken. De ECB is niet voor niets gebaseerd op de principes van de Bundesbank. Men kan inderdaad argumenteren dat de strikte monetaire politiek van de ECB in de huidige conjunctuur te restrictief is, vooral ten opzichte van de Federale Reserve. Daar de Amerikaanse centrale bank naast het algemeen prijspeil ook meer aandacht heeft voor de economie voert ze een losser monetair beleid met een hogere groei als gevolg, aldus de redenering. Dit is echter maar gedeeltelijk waar: de Amerikaanse economie wordt vooral gestimuleerd door een batterij aan budgettaire maatregelen, zoals een forse belastingverlaging.

Het vertrouwen in een munt, i.c. de euro, is van fundamenteel belang in een internationale economische context. Het is en blijft de taak van een centrale bank om dit vertrouwen te behouden. De monetaire politiek moet dan ook de taak van de ECB blijven. Het is echter wel aan de politieke overheden om te streven naar een gezond budgettair beleid. Dat hiervoor soms pijnlijke maatregelen nodig zijn, zoals hervormingen of saneringen, is onvermijdelijk. Begrotingsproblemen afschuiven op het monetair beleid zou op korte termijn inderdaad enig succes kunnen opleveren. De gevolgen op langere termijn, de zware hypotheek op de toekomstige belastingbetalers, zijn echter niet te overzien.

Gerolf

eddy devliegere
18 maart 2004, 20:23
maar het beleid van de ECB is een beleid gericht op een sterke euro met als gevolg
dat daardoor de europese bedrijven niet concurentieel meer zijn
dat die daardoor delocaliseren
dat we daardoor jobs uitvoeren en goederen invoeren

Cynicus
18 maart 2004, 20:41
Kunnen we het tekort dat in de sociale zekerheid zal ontstaan niet aanvullen door geldcreatie door de ECB


Uw pleidooi voor geldcreatie getuigt van economisch analfabetisme.