ACV
18 maart 2004, 15:42
Betoging op zaterdag 20 maart - Oostende
http://www.acv-online.be/Images/ikoonTijdSocBelLres_tcm9-32496.jpg
Luc is metaalbewerker. Hij verdient 3.000 euro bruto per maand. Aan één van de machines krijgt hij een arbeidsongeval. Voor de rest van zijn leven is hij 66 % arbeidsonbekwaam. Hij zal terugvallen op 39 % van zijn vroeger jaarinkomen.
Ann is bediende. Ze verdient 3.500 euro bruto per maand. Ze krijgt een hersenbloeding, en zal de rest van haar leven gedeeltelijk verlamd blijven. Als alleenstaande invalide zal ze het moeten redden met 25 % van haar vroeger jaarinkomen. Ondanks hogere ziektekosten.
Ives en Celien werkten beiden bij hetzelfde bedrijf dat helaas zijn deuren sloot. Vroeger verdienden ze elk 2.500 euro bruto per maand. Ze vallen vandaag op morgen op 32 % van hun vroeger jaarloon. Rudy komt van school, maar vindt geen werk. Als alleenstaande moet hij het redden met 595 euro per maand.
Kristine werkte deeltijds in een grootwarenhuis. Ze is alleenstaande met 2 kinderen ten laste. Kristine krijgt kanker, en moet langdurig behandeld worden. Ze moet het rooien met 800 euro per maand.
André werkt in een bedrijf dat asbest verwijdert. Hij verdient 4000 euro bruto per maand, maar krijgt kanker omwille van de asbest. Hij wordt 100 % werkonbekwaam. Toch zal hij terugvallen op minder dan de helft van zijn vroeger inkomen. Ondanks hogere ziektekosten.
ACV en ABVV willen dergelijke toestanden de wereld uit. ACV en ABVV willen dat de "mega-ministerraad" van 20 en 21 maart afgerond wordt met belangrijke sociale beslissingen voor de werknemers. ABVV en ACV herhalen hun eis voor de invoering van de automatische koppeling van de pensioenen en de sociale uitkeringen aan de welvaart. Tegelijk vragen/eisen ze dat de loonplafonds, die gebruikt worden voor de berekening van deze uitkeringen, ook evolueren met de stijging van de lonen.
De programmatie van de welvaartsvastheid van de uitkeringen en van de berekeningsplafonds moet vermijden dat onze uitkeringen langzaam herleid worden tot basisuitkeringen, die bijna geen band meer hebben met het vroeger verdiende loon.
De situatie is nu alarmerend. Twintig jaar geleden:
- bedroeg de werkloosheidsuitkering 42% van het gemiddeld loon, nu is dat nog maar 28%
- bedroeg een gemiddeld pensioen nog 34% van het gemiddeld loon, nu is dat nog maar 32%
- bedroeg de invaliditeitsuitkering 44% van het laatste loon, nu is dat nog maar naar 33%.
Daarom is het absoluut nodig om, naast een inhaalbeweging, een jaarlijkse automatische welvaartsvastheid van de uitkeringen in te voeren.
Programmatie van de welvaartsvastheid
Alle uitkeringen - minima én maxima inbegrepen - alsook de loonplafonds waarop de sociale uitkeringen berekend worden, moeten worden aangepast aan de evolutie van de reële lonen, en dit minstens om de twee jaar.
Een sociaal inhaalprogramma
1. Het gaat niet op dat de sociale uitkering bij ziekte, arbeidsongeval, beroepsziekte of werkloosheid slechts berekend wordt op een fractie van ons loon. De berekeningsplafonds voor sommige uitkeringen werden al meer dan 30 jaar niet meer aangepast. Dit kan niet langer zo: dit moet ingehaald worden.
2. Werknemers die lang ziek en arbeidsonbekwaam zijn moeten betere minima krijgen, zodat ze niet meer in de armoede terecht komen. Diegenen die zo ziek zijn dat ze van de zorg van anderen afhankelijk zijn, moeten daarin beter geholpen worden.
3. De periode voor de welvaartsaanpassing van de pensioenen (momenteel 8 jaar) moet beduidend korter worden. Via programmering moet deze aanpassing op termijn automatisch worden.
4. Mensen die samenwonen met iemand met een laag inkomen, mogen daarom niet meer gestraft worden. Werklozen en invaliden moeten in dergelijk geval de uitkering van gezinshoofd of alleenstaande kunnen behouden. De verhoogde kinderbijslag mag niet afgeschaft worden louter omdat de partner een klein loon verdient.
5. Periodes van ziekte bij zwangere vrouwen mogen niet langer in mindering gebracht worden van het moederschapsverlof.
6. Werknemers die ontslagen worden, moeten minstens gedurende het eerste jaar werkloosheid recht hebben op 60% van hun vroegere loon, ongeacht hun gezinssituatie.
7. Wij eisen dat de regering terugkomt op haar beslissing om de renten niet langer te indexeren van mensen die een arbeidsongeval hadden en daaraan een arbeidsonbekwaamheid overhouden van 16 �* 19 %.
De toekomst van onze sociale zekerheid vrijwaren
De sociale zekerheid van de werknemers - die alle solidariteitsuitgaven én ook een deel van de uitgaven voor zelfstandigen (in de zogenaamde "gemengde" huishoudens werknemer-zelfstandige) voor haar rekening neemt - wordt steeds meer op de proef gesteld, doordat er steeds meer patronale bijdrageverlagingen komen, door de stijgende gezondheidsuitgaven en door de vergrijzing. De toekomst van onze sociale zekerheid moet absoluut gewaarborgd worden op lange termijn. Dat kan door een structurele alternatieve financiering. ACV en ABVV blijven voorstander van de invoering van een algemene sociale bijdrage waarbij alle bevolkingsgroepen bijdragen aan de solidariteit, dus ook de inkomens uit kapitaal.
Werk
Voor beide vakbonden blijft de werkgelegenheid de hoofdbekommernis. De jongste maanden werden we geconfronteerd met een hele reeks herstructureringen waarbij duizenden banen verloren gingen. Daarbij komen nog de personeelsinkrimpingen bij de Post, de NMBS, Belgacom en in de openbare besturen. De groei moet aangezwengeld worden. Daarom zijn ABVV en ACV voorstander van een voluntaristisch industrieel beleid waarbij de federale overheid en de Gewesten betrokken worden. Zij vragen ook dat Europa het proces van Lissabon nieuw leven inblaast met een relance van de groei, met als streefdoel de volledige tewerkstelling.
Stop de fiscale discriminatie
Werknemers die sinds 1 januari 2004 met brugpensioen gaan, worden nog steeds gediscrimineerd. Wanneer een gehuwde werknemer, met een partner die een beroepsinkomen heeft, dit jaar met brugpensioen gaat, dan moet hij een belastingsupplement betalen dat tot 1.000 euro per jaar kan oplopen. Dat is niet meer dan vroeger, maar de mensen die vóór 1 januari 2004 met brugpensioen gingen, moeten dit niet meer betalen. Dit komt door de individualisering van de belastingverlaging die aan de vervangingsinkomens werd toegekend: aan alle gepensioneerden, invaliden en bruggepensioneerden, behalve aan die mensen die vanaf 2004 met brugpensioen gaan! Voor deze laatsten wordt de fiscale aftrek nog steeds op basis van het gezinsinkomen berekend. ACV en ABVV willen die fiscale discriminatie definitief de wereld uit.
Een duidelijke waarschuwing
ABVV en ACV waarschuwen die coalitiepartners die de eisen voor sociale verbeteringen willen afremmen, onder het voorwendsel dat ze voorrang willen geven aan nieuwe belastingverlagingen. Wij eisen integendeel duidelijke stappen naar een automatische welvaartsvastheid en concrete sociale verbeteringen. Het kan niet zijn dat de mensen die uitkeringen trekken, in de kou blijven staan. Beide vakbonden richten ook een duidelijke waarschuwing aan beleidsverantwoordelijken en de conservatieve krachten die geen sterkere sociale zekerheid wensen en die de solidariteit willen afbouwen. Een waarschuwing in het bijzonder aan :
- de werkgevers die de sociale zekerheid steeds meer zien als een hinderlijke loonkost en die geen oog hebben voor de positieve impact van een goede sociale zekerheid op het algemeen sociaal klimaat en zelfs op het concurrentievermogen. Een gedeeltelijke privatisering van onze sociale zekerheid, zoals het VBO bepleit, is voor ons onbespreekbaar. Wij zeggen ja aan een alternatieve financiering maar neen aan een alternatieve sociale zekerheid -
- die politieke partijen die een ontmanteling van onze sociale zekerheid voorstaan, een verschraling van de rol van de sociale partners willen (door vakbonden en mutualiteiten te verbieden om nog langer hun dienstverlenende rol in de sociale zekerheid te spelen) en die een verdere afbouw van de herverdelende rol van de fiscaliteit wensen (door vermogen minder en uitkeringen meer te belasten). Wij zeggen neen aan de afbouw van de solidariteit in onze samenleving.
Start van de betoging: station van Oostende, 11u op zaterdag 20 maart!
Als je mee wil gaan betogen in Oostende, kan je best je gewestelijk ACV-verbond contacteren. Vanuit de ACV-verbonden wordt immers gemeenschappelijk vervoer (bussen, trein) georganiseerd.
Komen jullie ook op straat tegen het paars beleid en de superministerraad die ons land weer op z'n kop zet?
Wat denkt u trouwens van de thema's die in de quote aangehaald zijn?
http://www.acv-online.be/Images/ikoonTijdSocBelLres_tcm9-32496.jpg
Luc is metaalbewerker. Hij verdient 3.000 euro bruto per maand. Aan één van de machines krijgt hij een arbeidsongeval. Voor de rest van zijn leven is hij 66 % arbeidsonbekwaam. Hij zal terugvallen op 39 % van zijn vroeger jaarinkomen.
Ann is bediende. Ze verdient 3.500 euro bruto per maand. Ze krijgt een hersenbloeding, en zal de rest van haar leven gedeeltelijk verlamd blijven. Als alleenstaande invalide zal ze het moeten redden met 25 % van haar vroeger jaarinkomen. Ondanks hogere ziektekosten.
Ives en Celien werkten beiden bij hetzelfde bedrijf dat helaas zijn deuren sloot. Vroeger verdienden ze elk 2.500 euro bruto per maand. Ze vallen vandaag op morgen op 32 % van hun vroeger jaarloon. Rudy komt van school, maar vindt geen werk. Als alleenstaande moet hij het redden met 595 euro per maand.
Kristine werkte deeltijds in een grootwarenhuis. Ze is alleenstaande met 2 kinderen ten laste. Kristine krijgt kanker, en moet langdurig behandeld worden. Ze moet het rooien met 800 euro per maand.
André werkt in een bedrijf dat asbest verwijdert. Hij verdient 4000 euro bruto per maand, maar krijgt kanker omwille van de asbest. Hij wordt 100 % werkonbekwaam. Toch zal hij terugvallen op minder dan de helft van zijn vroeger inkomen. Ondanks hogere ziektekosten.
ACV en ABVV willen dergelijke toestanden de wereld uit. ACV en ABVV willen dat de "mega-ministerraad" van 20 en 21 maart afgerond wordt met belangrijke sociale beslissingen voor de werknemers. ABVV en ACV herhalen hun eis voor de invoering van de automatische koppeling van de pensioenen en de sociale uitkeringen aan de welvaart. Tegelijk vragen/eisen ze dat de loonplafonds, die gebruikt worden voor de berekening van deze uitkeringen, ook evolueren met de stijging van de lonen.
De programmatie van de welvaartsvastheid van de uitkeringen en van de berekeningsplafonds moet vermijden dat onze uitkeringen langzaam herleid worden tot basisuitkeringen, die bijna geen band meer hebben met het vroeger verdiende loon.
De situatie is nu alarmerend. Twintig jaar geleden:
- bedroeg de werkloosheidsuitkering 42% van het gemiddeld loon, nu is dat nog maar 28%
- bedroeg een gemiddeld pensioen nog 34% van het gemiddeld loon, nu is dat nog maar 32%
- bedroeg de invaliditeitsuitkering 44% van het laatste loon, nu is dat nog maar naar 33%.
Daarom is het absoluut nodig om, naast een inhaalbeweging, een jaarlijkse automatische welvaartsvastheid van de uitkeringen in te voeren.
Programmatie van de welvaartsvastheid
Alle uitkeringen - minima én maxima inbegrepen - alsook de loonplafonds waarop de sociale uitkeringen berekend worden, moeten worden aangepast aan de evolutie van de reële lonen, en dit minstens om de twee jaar.
Een sociaal inhaalprogramma
1. Het gaat niet op dat de sociale uitkering bij ziekte, arbeidsongeval, beroepsziekte of werkloosheid slechts berekend wordt op een fractie van ons loon. De berekeningsplafonds voor sommige uitkeringen werden al meer dan 30 jaar niet meer aangepast. Dit kan niet langer zo: dit moet ingehaald worden.
2. Werknemers die lang ziek en arbeidsonbekwaam zijn moeten betere minima krijgen, zodat ze niet meer in de armoede terecht komen. Diegenen die zo ziek zijn dat ze van de zorg van anderen afhankelijk zijn, moeten daarin beter geholpen worden.
3. De periode voor de welvaartsaanpassing van de pensioenen (momenteel 8 jaar) moet beduidend korter worden. Via programmering moet deze aanpassing op termijn automatisch worden.
4. Mensen die samenwonen met iemand met een laag inkomen, mogen daarom niet meer gestraft worden. Werklozen en invaliden moeten in dergelijk geval de uitkering van gezinshoofd of alleenstaande kunnen behouden. De verhoogde kinderbijslag mag niet afgeschaft worden louter omdat de partner een klein loon verdient.
5. Periodes van ziekte bij zwangere vrouwen mogen niet langer in mindering gebracht worden van het moederschapsverlof.
6. Werknemers die ontslagen worden, moeten minstens gedurende het eerste jaar werkloosheid recht hebben op 60% van hun vroegere loon, ongeacht hun gezinssituatie.
7. Wij eisen dat de regering terugkomt op haar beslissing om de renten niet langer te indexeren van mensen die een arbeidsongeval hadden en daaraan een arbeidsonbekwaamheid overhouden van 16 �* 19 %.
De toekomst van onze sociale zekerheid vrijwaren
De sociale zekerheid van de werknemers - die alle solidariteitsuitgaven én ook een deel van de uitgaven voor zelfstandigen (in de zogenaamde "gemengde" huishoudens werknemer-zelfstandige) voor haar rekening neemt - wordt steeds meer op de proef gesteld, doordat er steeds meer patronale bijdrageverlagingen komen, door de stijgende gezondheidsuitgaven en door de vergrijzing. De toekomst van onze sociale zekerheid moet absoluut gewaarborgd worden op lange termijn. Dat kan door een structurele alternatieve financiering. ACV en ABVV blijven voorstander van de invoering van een algemene sociale bijdrage waarbij alle bevolkingsgroepen bijdragen aan de solidariteit, dus ook de inkomens uit kapitaal.
Werk
Voor beide vakbonden blijft de werkgelegenheid de hoofdbekommernis. De jongste maanden werden we geconfronteerd met een hele reeks herstructureringen waarbij duizenden banen verloren gingen. Daarbij komen nog de personeelsinkrimpingen bij de Post, de NMBS, Belgacom en in de openbare besturen. De groei moet aangezwengeld worden. Daarom zijn ABVV en ACV voorstander van een voluntaristisch industrieel beleid waarbij de federale overheid en de Gewesten betrokken worden. Zij vragen ook dat Europa het proces van Lissabon nieuw leven inblaast met een relance van de groei, met als streefdoel de volledige tewerkstelling.
Stop de fiscale discriminatie
Werknemers die sinds 1 januari 2004 met brugpensioen gaan, worden nog steeds gediscrimineerd. Wanneer een gehuwde werknemer, met een partner die een beroepsinkomen heeft, dit jaar met brugpensioen gaat, dan moet hij een belastingsupplement betalen dat tot 1.000 euro per jaar kan oplopen. Dat is niet meer dan vroeger, maar de mensen die vóór 1 januari 2004 met brugpensioen gingen, moeten dit niet meer betalen. Dit komt door de individualisering van de belastingverlaging die aan de vervangingsinkomens werd toegekend: aan alle gepensioneerden, invaliden en bruggepensioneerden, behalve aan die mensen die vanaf 2004 met brugpensioen gaan! Voor deze laatsten wordt de fiscale aftrek nog steeds op basis van het gezinsinkomen berekend. ACV en ABVV willen die fiscale discriminatie definitief de wereld uit.
Een duidelijke waarschuwing
ABVV en ACV waarschuwen die coalitiepartners die de eisen voor sociale verbeteringen willen afremmen, onder het voorwendsel dat ze voorrang willen geven aan nieuwe belastingverlagingen. Wij eisen integendeel duidelijke stappen naar een automatische welvaartsvastheid en concrete sociale verbeteringen. Het kan niet zijn dat de mensen die uitkeringen trekken, in de kou blijven staan. Beide vakbonden richten ook een duidelijke waarschuwing aan beleidsverantwoordelijken en de conservatieve krachten die geen sterkere sociale zekerheid wensen en die de solidariteit willen afbouwen. Een waarschuwing in het bijzonder aan :
- de werkgevers die de sociale zekerheid steeds meer zien als een hinderlijke loonkost en die geen oog hebben voor de positieve impact van een goede sociale zekerheid op het algemeen sociaal klimaat en zelfs op het concurrentievermogen. Een gedeeltelijke privatisering van onze sociale zekerheid, zoals het VBO bepleit, is voor ons onbespreekbaar. Wij zeggen ja aan een alternatieve financiering maar neen aan een alternatieve sociale zekerheid -
- die politieke partijen die een ontmanteling van onze sociale zekerheid voorstaan, een verschraling van de rol van de sociale partners willen (door vakbonden en mutualiteiten te verbieden om nog langer hun dienstverlenende rol in de sociale zekerheid te spelen) en die een verdere afbouw van de herverdelende rol van de fiscaliteit wensen (door vermogen minder en uitkeringen meer te belasten). Wij zeggen neen aan de afbouw van de solidariteit in onze samenleving.
Start van de betoging: station van Oostende, 11u op zaterdag 20 maart!
Als je mee wil gaan betogen in Oostende, kan je best je gewestelijk ACV-verbond contacteren. Vanuit de ACV-verbonden wordt immers gemeenschappelijk vervoer (bussen, trein) georganiseerd.
Komen jullie ook op straat tegen het paars beleid en de superministerraad die ons land weer op z'n kop zet?
Wat denkt u trouwens van de thema's die in de quote aangehaald zijn?