PDA

View Full Version : Meetfouten koudeperiode '45-'70


Morduk
6 juni 2008, 12:16
Plotselinge afkoeling klimaat in 1945 gevolg van meetfout

ROTTERDAM - Niet alle temperatuurverandering die klimatologen de afgelopen 140 jaar waarnamen, was klimaatverandering.

KLIMATOLOGIE

Amerikaanse en Britse onderzoekers hebben laten zien dat de plotselinge wereldwijde afkoeling die aan het eind van de Tweede Wereldoorlog optrad, een systematische meetfout is.

Toen de oorlog in 1945 afliep, nam het aandeel Amerikaanse schepen dat in vaste routine warmtemetingen deed aan zeewater snel af. Tegelijk vermeerderde het aandeel Britse schepen. Dat had zijn weerslag op de berekening van de gemiddelde zeewatertemperatuur omdat Britse zeelieden de zeewatertemperatuur meten aan water dat ze in een emmer omhoog halen. Amerikanen meten aan het koelwater dat de machinekamer in gaat. De Amerikanen komen te hoog uit, de Britten te laag.

In het klimaatdebat speelt het verloop van de gemiddelde wereldtemperatuur zoals die voor de afgelopen 140 jaar valt te berekenen uit directe metingen (met thermometers) een grote rol. In 1986 publiceerden onderzoekers van de University of East Anglia een reconstructie vanaf 1861 gebaseerd op historische metingen.

In ruwe lijn blijkt de mondiale temperatuur na 1900 gestaag te stijgen tot in 1945 een abrupte afkoeling inzet. Die houdt aan tot ongeveer 1970, dan begint de huidige sterke opwarming. De vreemde daling na 1945, toen het broeikaseffect zich al manifesteerde, is toegeschreven aan het koelend effect van zwaveldioxide uit zwavelhoudende brandstof.

Voor een recent artikel in Nature is de grillige reeks 'opgeschoond'. De opgeschoonde grafiek toont de abrupte daling rond 1945 extra duidelijk. De plotselinge daling blijkt dus niet, zoals andere dalingen, toe te schrijven aan een vulkaanuitbarsting en ook niet aan de atoomaanval op Japan, maar aan een artefact. Omdat het aardoppervlak voor tweederde uit water bestaat is de invloed van de Britse emmermetingen op de berekende wereldwijde luchttemperatuur erg groot.

© NRC Handelsblad

De koudeduik tussen '45 en '70 is dus ook het gevolg van menselijk handelen. Daarbij stel ik mezelf de vraag: welke impact heeft dit voor de huidige stand van zaken/op de 'gevestigde' wetenschap? Zijn er zo nog systematische meetfouten te vrezen?

Jos Verhulst
7 juni 2008, 07:28
De kwestie van die metingen op zee, en het effect van de verschillende meetmethodes (al dan niet geïsoleerde emmers; koelwater; boeien...) werd voor het eerst aangekaart (vanaf 2005) op de skeptische stek Cimate Audit:
http://www.climateaudit.org/?p=3114

Het artikel in Nature wordt best beschouwd als een poging om de skeptische kritiek te counteren. Uiteraard worden de skeptici daarbij niet vermeld, want onvermeld laten is altijd de meest efficiënte vorm van propaganda geweest.

De zaak is ook veel ingewikkelder dan uit het artikel in Nature blijkt. Ook voor WO II, en ook na 1970, bleven de meetmethodes zeer inhomogeen, en wat de effecten daarvan waren is absoluut niet duidelijk. Zie bv.:

http://www.climateaudit.org/?p=3116
http://www.climateaudit.org/?p=3123
http://www.climateaudit.org/?p=3132

Het beste is om de hele GISS-meetreeks volledig buiten beschouwing te laten. Ze wordt opgesteld dooor Global Warming-propagandisten �* la Hansen en de data worden voortdurend 'herzien', met overwegend verlaging van de temperaturen voor vroegere jaren, en opwaartse revisie voor recente jaren. De enige gegevens waar men min of meer van op aan kan zijn de satellietmetingen.

http://www.theregister.co.uk/2008/06/05/goddard_nasa_thermometer/print.html
http://www.theregister.co.uk/2008/05/02/a_tale_of_two_thermometers/
(zie met name filmpje op het einde van dat bericht)
http://klimakatastrophe.wordpress.com/2008/04/13/das-met-office-hat-seine-hardcrut3-datenbasis-der-giss-nasa-datenbasis-angeglichen/
enz.

En vooral, vergeet niet:

=> Global warming veroorzaakt nierstenen:
http://www.sciencedaily.com/releases/2008/05/080515072740.htm

=> Zwaarlijvigheid veroorzaakt Global Warming:
http://abcnews.go.com/Health/Diet/story?id=4865889&page=1

jules
7 juni 2008, 10:33
De koudeduik tussen '45 en '70 is dus ook het gevolg van menselijk handelen. Daarbij stel ik mezelf de vraag: welke impact heeft dit voor de huidige stand van zaken/op de 'gevestigde' wetenschap? Zijn er zo nog systematische meetfouten te vrezen?

dat de verschillende sampling methodes andere resultaten opleveren is uiteraard voldoende geweten en in het bijzonder de meting in het geval van SST wordt door IPCC uidrukkelijk onderkend.

de scherpe koudesprong na '45 is er een die in modellen nooit zo sterk tot uiting kwam, en waarvan de grootte-orde niet verklaard kon worden.

James Annan verwoordt het zo:
In fact one could almost portray this as another victory for modelling over observations since the models have always struggled to reproduce this rather surprising dip in temperatures