Jobs, kennen en kunnen, onderwijs

[mvathome]

Jobs verdwijnen naar ontwikkelingslanden.
Alleen sterk gespecialiseerde bedrijven vestigen zich of blijven in België.
Opleiding en onderwijs moeten steeds meer, langer en beter om de kansen voor een job te optimaliseren.
Volgens de Vlaamse regering behoort het onderwijs in Vlaanderen tot het beste in de wereld, maar bedrijven vinden onvoldoende specialisten.
Dat zogenaamde uitstekende onderwijs gaat sterk achteruit. Iedere insider zal U dat vertellen.
Onophoudelijke reorganisaties (vaak verkapte besparingen), effectieve besparingen, absurde controlesystemen, een verouderd systeem van "bevoegdheden" en het negeren van "bekwaamheid" naast talloze ander oorzaken, fnuiken het onderwijs.
Wat doen wij er aan? We snoeren lesgevers de mond mer "drie maanden vacantie"!?!?

[Knuppel]

Waarom staat dit eigenlijk bij de koeien en kalveren inplaats van bij "maatschappelijke discussies"?
Leraren komen niet in een weide grazen vrees ik. :wink:

[mvathome]

Waarom bij de koetjes en de kalfjes en niet bij maatschappelijke discussies? Eenvoudig omdat ik niet in discussie wil treden met de zogezegde specialisten die van achter hun bureau het zoveel beter weten dan diegenen die de problemen dagelijks ervaren.
Kijk maar naar de resultaten van het huidige onderwijsbeleid, gewoon een ver van mijn bed show die niets anders met onderwijs te maken heeft dan "hoe kan ik besparen".

[Knuppel]

Met meer dan drie maanden vakantie gaat dat niet beteren denk ik.

Maar ik denk te begrijpen wat je bedoelt.

Mijn dochter geeft ook les. In informatica. Dat evolueert razend snel maar geen kat die vraagt of zijzelf nog kan volgen of zegt waar zijzelf bijscholing kan volgen. Zij krijgt (steeds nieuwe) taken in de pollen geduwd onder het motto: "Zoek het voor de rest zelf maar uit en trek er je plan mee". Niet erg motiverend natuurlijk. De slachtoffers daarvan zijn uiteindelijk de leerlingen maar zoals je al zei: wat kan je eraan doen?
Tegenwoordig zijn 'ze' meer bezig met een politiek tégen degelijk onderwijs inplaats van vóór goed het onderwijs. En daarbovenop mag het niet teveel geld kosten. In Vlaanderen toch niet.
Er zit maar één ding op: staken en blijven staken tot er aandacht komt voor de werkelijke problemen, alleen, wie gaat de juiste eisen stellen en dan ook nog verdedigen? Welke stok hebben leerkrachten achter de deur behalve staken? En voor wie is dat staken dan weer leuk maar niet zo bevorderlijk voor een goed leerproces?
We hebben nu een minister van onderwijs die zelf in het onderwijs heeft gestaan. Je zou denken dat die beter weet wat het onderwijs precies nodig heeft. Als ik echter hoor wat ik hoor is daar geen sprake van. En het onderwijs, het 'boert' maar voort. Net zoals de politiek.

[mvathome]

Staken??? heeft voor velen geen zin, omdat de eisen enkel door de vakbonden gesteld worden en die stellen enkel eisen waarvan ze verwachten dat ze er zelf op een of andere wijze beter van worden.
De bijscholingen tot daar toe, nieuwe taken, tot daar toe als ze maar zin hebben.
De eerste vraag is inderdaad wie zal de juiste vragen stellen. Maar ik geloof dat er wel wat te formuleren valt, vrij algemene dingen en meer specifieke voor verschillende opleidingen.
Oorzaken liggen in 1 besparingen; 2 communicatieproblemen; 3 de maatschappelijke problemen; 4 in de "bescherming van het kind".
Besparingen daar is niet veel aan te veranderen denk ik.
Communicatie:
-luister naar de basis
-formuleer vanuit deze informatie de dingen die moeten veranderen, duidt de problemen, stel oplossingen voor.
-U zegt volkomen terecht dat deze problemen thuis horen in een maatschappelijke discusie, maar dan geef je ze denk ik weer in handen van hen die het nu ook zeggen en doen en dan blijft alles bij het oude en zevert men verder.
Na Dutroux heeft onze samenleving maatregelen getroffen om kinderen en jongeren te beschermen.
De keerzijde van deze maatregelen is dat ouders en opvoeders vaak heel voorzichtig en terughoudend geworden zijn. Ze creëren voor een deel hun eigen machteloosheid, zijn ook machtelozer dan voorheen en worden vaak overschillig vanuit de redenering dat ze toch geen mogelijkheden hebben.

[Knuppel]

Het is inderdaad een vicieuze cirkel. De vakbonden hebben allang niet meer als doel op te komen voor het werkvolk dat hen daarvoor betaalt. Zij lijken enkel nog in actie te schieten als er politieke motieven zijn waardoor ze hun eigen macht kunnen bestendigen of tenminste behouden.

Via communicatie zou er nochtans heel wat mogelijk zijn. Communicatie tussen alle betrokken partijen. Het zou echter al deugd doen moest de eigen schooldirecteur interesse betonen voor toch wel reëele problemen. Hij staat tenminste nog dicht bij zijn leraars maar ook d�*t zit er vaak al niet meer in. Iedereen lijkt zo druk bezig te zijn met belangrijker geachte, persoonlijke zaken, dat er aan de hoofdzaak: goed lesgeven, nog nauwelijks wordt toegekomen. Om goed les te geven moet je immers gemotiveerd worden.
Van hot naar haar gestuurd worden, niet aan de slag geraken in je buurt, elk jaar ergens anders terecht komen en andere lessen plus roosters krijgen, niet over het nodige materiaal beschikken, je lessenpakket de dag dat de school begint pas in handen krijgen, om maar te zwijgen van het feit dat je dan zelf nog de nieuw te geven lessen moet instuderen, dat werkt natuurlijk demotiverend. Maar wie maalt erom? Zo m�*�*k je natuurlijk leraars die zeggen; foert, ik doe nog wel mijn best maar ik lig er niet meer van wakker. Zolang mijn loon maar binnenkomt hou ik dit wel vol.
Lesgeven is een beroep als een ander geworden. Een "roeping" is het nog voor zeer weinigen. Geen wonder ook als je ziet hoe alles netjes voorverpakt wordt: koel en hygiënisch, met versheidsdatum, gebruiksklaar. Alleen nog doen doorslikken volgens de geldende regeltjes. Het lijkt bijna bandwerk op een fordfabriek.

Ik heb nog niets gehoord over problemen op school die ontstonden door het Dutroux-schandaal. Kinderen hebben in de school opleiding en begeleiding nodig. Niet echt fysieke knuffels. Die kunnen ze beter thuis krijgen. Ik kan me wel best voorstellen dat kinderen van tweeverdieners niet altijd voldoende aandacht krijgen. We leven in een jachtige, opgefokte maatschappij en daar zijn de kinderen het eerste slachtoffer van. Waar is de tijd dat vader ging werken en moeder altijd ter beschikking was in het gezin. Een moeder die niet gestresseerd en prikkelbaar was maar, geduldig en open, tijd maakte voor haar kroost en man...
Alles heeft zijn prijs en dit is de prijs van de zogenaamde welvaartsmaatschappij. Niemand heeft nog echt veel tijd veil voor iemand anders. Ik zie het wel maar sta er ook volkomen machteloos naar te kijken. We zijn met zovelen samen maar toch meer dan ooit alleen en aan ons lot overgelaten en vooral: machteloos.

[democratsteve]

Echt mooi gesproken, Knuppel.

[Knuppel]

Met mooipraterij komen we echter nergens. Ik beken dus schuld. Ik zou niet weten hoe ik het welvaartsprobleem zou kunnen oplossen. De dag van vandaag heb je twee lonen nodig om mee te kunnen volgens de geldende normen. Je bent dus met twee van huis en met twee overstressed. En in die sfeer groeien kinderen dus op. Het resultaat is ernaar maar kan ik zeggen:"man of vrouw, één van jullie kan maar beter thuis blijven terwille van jullie kinderen"? Het huis, de nieuwe auto en de computer(s) moeten betaald worden en eigenlijk zou er toch ook eindelijk de veranda moeten komen waar al zolang naar verlangd wordt.
Voor leraars is dat niet anders. Net als voor de schooldirecteur en de minister van onderwijs.
En dat zouden kinderen niet voelen, zeker?

[mvathome]

Nou beste knuppel, je kan er wat van. In vele opzichten heb je het bij het rechte eind. Maar wat ik in korte woorden bedoelde interpreteerde je volkomen anders. Ik bedoel niet dat je 15-18 jarigen op school moet kunnen knuffelen. Vele leerkrachten negeren de signalen die op problemen bij jongeren duiden, uit angst geconfronteerd te worden met problemen waarvan ze zeggen, "Dat heeft niets met de school te maken".
Alsof je een kind kan opsplitsen in twee, buiten en binnen de school.
Ze zeggen ook "Ik heb daar toch geen vat op", of "Ik kan daar niets aan doen". Machteloosheid tegenover het moeilijk opvoedbare kind van 10 dat zich heel goed bewust is van zijn "RECHTEN". Hij/zij mag me niet aanraken, ik kan haar/hem pesten zonder veel problemen voor mijzelf.
De leerkrachten heben gelijk. De ouders ook, als ze telkens weer met hun neus tegen de muur lopen bij hun pogingen om een dwarsliggend kind op het goeie spoor te zetten.
Heb je al eens met zo een jongere en zijn/haar ouders de weg gevolgd van CLB, naar Bijzondere Jeugdzorg, naar de Bemiddelingscommissie, naar Rijkswacht, en dan vastgesteld dat je ondertussen vele maanden verder was ZONDER ENIG RESULTAAT. Een goed pak rammel zou veel opgelost hebben, maar dat is onmogelijk, totaal onmogelijk na Dutroux. Let op, ik ben geen bruut, ik besef wat ik zeg denk ik tenvolle.
Heb je er als eens de literatuur op nageslagen over de zogenaamde anti autoritaire opvoeding en aanverwanten?

[Knuppel]

Om te beginnen een leuke noot over die 'anti-autoritaire' opvoeding. Iets dat ik las maar dat ik nooit vergeten ben. Het ging over een jonge man die aan de kassa stond aan te schuiven met zijn winkelwagentje en daar zowat elk soort pesterij moest ondergaan van een jongetje dat achter hem stond en waarvan de moeder maar liet betijen. Toen hij het beu werd en de moeder erover aansprak antwoordde zij dat haar kind anti-autoritair werd opgevoed. Waarop de man een kleverig voedselpakket opentrok en het over het hoofd van het kind uitkieperde. "Ik ben ook het product van zo'n opvoeding" zei hij. :lol:

Ik kan niet oordelen hoe anderen wel of niet kunnen of moeten reageren op onwillige kinderen. Elk kind is trouwens anders en elke ouder of leerkracht ook. Ik kan dat alleen voor mezelf en, gelukkig misschien, sta ik niet in het onderwijs. Het zal geen lachertje zijn om de dag van vandaag met kinderen om te gaan die al heel jong, veel te goed voelen dat ze je baas zijn. Heel wat leerkrachten zijn daar niet tegen opgewassen. Ook ouders kunnen het daar trouwens behoorlijk moeilijk mee hebben. Dutroux kan daar een rol(letje) in spelen maar gezond verstand zou toch moeten primeren. Voortdurende twijfel bij zijn opvoeders is zowat echter het ergste dat een kind kan overkomen, denk ik. Elk kind voelt dat en zal er misbruik van proberen te maken. Zoals het ook weet dat het dit niet zal lukken bij mensen die zeker zijn van zichzelf.

Ik heb mijn kinderen bijna helemaal alleen opgevoed. De jongste, een zoon, kreeg twee keer in zijn leven een pak rammel van mij dat hem nu nog altijd heugt. Eén keer wegens gevaarlijk en uitdagend gedrag tegenover mij en een andere keer omdat ik hem op doorgedreven leugens betrapte.
Ook zat ik met hem bij de jeugdrechter omdat hij maar bleef brossen de maandagen (bij altijd dezelfde leerkracht). De school vertikte het echter om mij te verwittigen en de politie pakte mijn zoon herhaaldelijk op onder schooltijd op straat. Hij vertrok dus thuis wel maar ging niet naar school.

Het werd opgelost. Zoonlief kreeg bijles van mijn broer en slaagde dat jaar nog maar studeren zat er nooit echt in. Toen hij mij zijn laatste acht buizen presenteerde het daaropvolgende jaar met Pasen (nadat hij er de kerstvakantie daarvoor ook al zeven had) haalde ik hem van school op de dag van zijn achttiende verjaardag. (die viel in de paasvakantie) Ik verplichtte hem toen om, via interimkantoren, te gaan werken. Hij was met niets meer in orde omdat het schooljaar niet afgewerkt was dus moest hij alles aannemen wat hem werd aangeboden. Dat was alles behalve een leuke tijd voor hem maar het waren wel de gevolgen van zijn eigen gedrag. Hij is nu dertig en heeft goed en vast werk bij Carglass. Hij beoefent nog altijd de muzikale hobby die ik hem als kind deed beginnen om hem te proberen van straat te houden. Hij drinkt niet maar van het roken heb ik hem niet kunnen afhouden. Al met al niet slecht, denk ik.
Vastberadenheid, al is het dan maar van één ouderfiguur, maakt al veel goed maar ik vrees dat het juist hier foutloopt. En ja, aan die fatale onzekerheid van opvoeders tegenover kinderen k�*n Dutroux wel een extraatje hebben toegevoegd. Toegevoegd...
Mijzelf heeft het ook van één en andere bewust gemaakt maar aan mijn attitude jegens mijn kinderen heeft het, gelukkig, niets veranderd. Ik besef wel dat ik niet erg goed zou passen in het huidige onderwijssysteem. Ik zou ook d�*�*r immers mezelf blijven en door mijn eigenzinnige houding even grote vijanden als vrienden maken. Ik ben geen mens voor regeltjes en voorschriften die meer kwaad dan goed doen. Ik hou van de "no nonsens" aanpak. Begrip waar het nodig is maar geen gezever of verstoppertje spelen achter eeuwige "excuses". De kinderen zouden er echter wél bij varen. "Kinderen", zeg ik dan, want als ze op hun puberleeftijd nog niet enigszins zijn aangepast aan onze maatschappijnormen, wordt het zeer moeilijk om daar nog iets aan te veranderen.

[mvathome]

Beste Knuppel, je bent te bescheiden, ik denk dat je in het onderwijs een heel goed figuur zou slaan, zoals je zegt, vastberaden, zoals je bent nuchter in je oordeel. Toch een paar opmerkingen.
Maatschappijnormen? heu welke, die van de groene minister die de autobestuurder altijd verantwoordelijk en strafbaar wil stellen voor een verkeersongeval met een kind, ook in situaties die niet te voorzien zijn? (Zelf moet ik nog leren gepast te reageren in situaties die niet te voorzien zijn). Je ziet tegenwoordig evenveel kinderen per fiets of brommer door het verkeer "razen"als je onverantwoordelijke chauffeurs ziet, omdat ze toch in hun recht zijn, omdat ze toch sneller, handiger zijn. Of de normen van de senator die roken in de auto wil verbieden? Of de normen van "big brother"?. Je kan de school niet als een van de maatschappij geïsoleerde entiteit zie, de invloeden van de maatschappij op de jeugd zijn veel groter geworden dan de invloed van de opvoeders, ouders en school. Vroegen had je iets al idealen, van daag heb je idolen, BV's, VIP's, die er vaak een laakbare poraal op na houden. Hoe vertel je dat aan kinderen? Hoe zeg je zei wel maar jij niet? Ik denk dat je de invloed van "Dutroux" wel onderschat, lees in de krant het verhaal van dochterlief die vader van incest beschuldigde, hem er liet voor opdraaien en zich nu voor haar leugens verontschuldigt. Geef een kind een vrijheid waar het kan leren mee omgaan, en bouw aan zijn verantwoordelijkheidszin. Leer het omgaan met een zekere, verantwoorde en gekontroleerde dosis gevaar, zodat het kind zich bewust wordt van gevaar en allert in plaats van roekeloos wordt.
Onderwijs op maat voor elke leerling hoor ik zondag op TV. voor mij komt het neer op: Wat wil je nu doen ventje? Je twee vorige studiepaketten heb je helemaal verbrod door er niets voor te doen? Nu weer iets anders en weer nul inzet? Of leg ik je in je glazen kastje nog wat meer in de watten.
Waar is de ruggegraad van deze samenleving? De kracht van ouders en opvoeders? Soms vraag ik me af hoe lang vele van onze kinderen zouden overleven in bijvoorbeeld Rusland. Daarnaast zie ik het beeld van de japanese kinderen die 's morgens in hun slipje een emmer ijskoud water over hun hoofd gieten en bij het verlaten van de wasplaats, van de vriendelijke opvoeder een stokslag krijgen en dan zeggen dank U. Om zich te harden tegen de soms moeilijke omstandigheden van het leven.

[Luddo]

Knuppel (ik schreef bijna "Knuffel"!), ik heb heel mijn actieve leven mijn kost verdiend met kinderen, meestal in het zesde leerjaar. Mijn ervaring is dat kinderen geen bezwaren hebben tegen een kordate (ik zeg niet "strenge") aanpak, zolang het maar rechtvaardig is en als voor iedereen gelijk ervaren wordt! Je moet hen als leerkracht wel iets te bieden hebben, en dan bedoel ik niet de leerstof! Dan zijn de kinderen van nu even tof als de kinderen van 40 jaar geleden!
Als je ze echter teveel speelruimte geeft dan springen ze over je kop en is er niet veel mee aan te vangen! Veel jonge leerkrachten zijn in dat beddeke ziek!
Mijn vroegere directeur zei steeds op de eerste personeelsvergadering: "Het is beter één week miserie en de rest van het schooljaar een toffe klas, dan één week den toffe uithangen en de rest van het schooljaar nen hoop miserie!"

[Knuppel]

Jongens, ik heb het gevoel dat we eigenlijk alledrie hetzelfde denken.
Het ontbreekt aan kordaatheid bij de opvoeders. En opvoeders zijn niet alleen de leerkrachten maar ook ouders en zelfs grootouders. Het is wel moeilijk voor een leerkracht om een kind te verplichten niet over de gestelde grenzen te gaan als het van huis uit geen aandacht krijgt, én als er daar nauwelijks grenzen gesteld worden. Of controles uitgevoerd...

Mijn kinderen mochten zeer veel maar niet alles.
Tv kijken, fijn, zelfs laat in het weekend maar moeder kijkt wel met één oog mee.
Lekker warm en gezond eten elke dag? Het zou er zijn maar zij mochten afwassen.
Het huis op zijn kop zetten? Ook goed maar achteraf wel zelf opruimen.
Naar school fietsen als ze er groot genoeg voor waren? Geen probleem maar onder mijn begeleiding net zolang tot ik ze er voor in staat achtte het parcours veilig alleen af te leggen.
Samen naar een pretpark gaan of een picknick organiseren in het bronsgroen eikenhout? Allemaal goed maar nog geen papiertje achterlaten!
Schoolvriendje mee op vakantie nemen? Graag genoeg maar wel op voorhand beloven dat ze elkaar zouden blijven "verstaan" zolang die vakantie duurde.
Naar de discotheek? Ik breng je wel én haal je, op het gezamenlijk afgesproken uur, weer op.
Vriendjes en vriendinnetjes mee naar huis brengen? Zoveel je wil maar niet gedurig aan met hen op straat rondhangen.
Met een liefje thuis in bed duiken als 16 jarige? O.k. maar beloven om veilig te vrijen en niet elke week met iemand anders komen aandraven.
Rijbewijs op je achttiende? Ik leer je wel rijden maar de rest doe je zelf. En liefst zonder een tweede poging.
Mama's auto lenen? Ook goed maar rij je hem kapot zal je eigen spaarboek aangesproken worden.
Roken? Ik heb het niet graag want het is duur én ongezond maar zogauw je het zelf kan betalen doe je maar wat je niet laten kunt.
Studeer je zoals het hoort, dan volgt daar een beloning op die je anders niet zult krijgen.

Simpele "normen" en verantwoordelijkheden volgens mij, die allemaal bijna als vanzelfsprekend aanvaard worden.
Het enige "moeilijke" daaraan is dat je het zelf in de gaten én in de hand houdt...
Van kleins-af-aan.

[mvathome]

Maar Beste Knuppel, dat bedoel ik nu juist. We hebben onze eigen normen. We proberen echt verantwoordelijke ouders te zijn. Maar, toen ik een kind was, zag ik mijn vader's avonds na 19 uur of later. Hij was administratief directeur van een hospitaal, zeer begaan met zijn werk, zocht naar 4Fr. verschil op de milioenen begroting van een heel jaar. Veel tijd was er voor ons (6 kinderen) niet over en toch had hij nog aandacht voor ons. De regels waren eenvoudig, doe je best op school en haal geen stomiteiten uit. Hang niet rond op straat, ongeveer wat je zelf als de regels voor jouw kinderen noemde. Dat was voldoende, de invloeden van buitenaf waren minimaal. Daartegenover staat de verwondering, de onmacht, de ontgoocheling van de schooldirecteur die enkele jaren geleden zijn zoon in het ziekenhuis ging halen, totaal van de kaart, drugs, een eenmalig feit, dat voor de directeur toen insloeg als een bom. Er viel immers niets aan te merken op hem of zijn echtgenote als ouders. Bovendien was hij een man met ervaring.
Niet iedereen kan dergelijke situaties aan, vele ouders vinden voor de problemen met hun kinderen geen oplossing, kunnen ze niet voorkomen, zien ze niet aankomen.
Ze hebben eigenlijk nooit geleerd hoe een goeie vader of moeder te zijn, en er zijn duizend andere redenen zoals arbeid in ploegen, twee werkende ouders, soms beide in ploegen, vader of moeder is zelfstandig en heeft o zo weinig tijd. In feite komen kinderen thuis vaak op de laatste plaats, ze moeten maar hun plan trekken. Laat de school dat maar doen! Bovendien, mag je het de kinderen in de school niet te moeilijk maken, liefst geen huiswerk, want dan moeten de ouders soms helpen en dat is moeilijk. Het belangrijkste lijkt soms dat ze dat papiertje hebben, dat diploma, de rest is van weinig belang. Natuurlijk is het meegenomen als de kinderen ook nog iets leren. 't Is misschien wat cru gesteld, ouders vrezen ook gewoon de problemen als hun kind niet goed presteerde op school. Daarom maken vele leerkrachten het in de klas ook wat eenvoudiger, want dan zijn er geen problemen met moeilijke ouders, om liefst niet te spreken over directies die alle problemen met ouders schuwen als de pest, leerkrachten niet toelaten hun mening te zeggen tegen de ouders en de realiteit toedekken met de mantel der liefde en hun beleid afstemmen op het behouden van leerlingen in de school. Zelfs aan de leerlingen van eindjaren geen examenuitslagen meer geven op het einde van dat laatste jaar omdat ze een diploma gekregen hebben ondanks de enorme tekorten die weggewerkt werden in door directies gedomineerde of gemanipuleerde deliberaties. Ouders vragen zelden naar directe kontakten met opvoeders. Ze gaan niet in op de uitnodiging voor ouderkontakten.
Ik was enige tijd voorzitter van een stuurgroep leerlingenbegeleiding, tot een heel jong meisje (gaf slechts een paar jaar les) aangesteld werd als leerlingenbegeleidster. Ze had geen enkele ervaring, kon geen tucht houden in de klas, had geen enkele speciale opleiding gevolgd, kortom ze was niet geschikt voor de job. Sedertdien is men alleen maar toegeeflijker geworden, opvoeden, je krijgt er de kans niet toe.
Waren er maar wat meer Knuppels met kinderen, het zou veel beter gaan in de school.

[mvathome]

Beste Ludo,
Ik kan me heel goed voorstellen dat je het in jouw situatie bij het rechte eind hebt of had. Je stelling gaat ook op voor leerlingen in de middelbare school. Maar het wordt daar wel iets complexer omdat de invloeden van buitenaf veel groter zijn dan in de lagere school. Als je het als leerkracht kordaat aanpakt, duidelijke regels (geen onmogelijke of absurde regels) stelt vanaf de eerste dag en je je daar ook aan houdt, dan heb je een klas in de hand, en kan het vanuit oogpunt van leerlingengedrag een aangenaam schooljaar worden. Toch sluit een goei geest in de klas de slechte resultaten niet uit. Ik heb talloze uren doorgebracht met leerlingen, om ze tot werkzaamheid te bewegen, maar vaak liep ik tegen een muur. Onmacht tegenover: In het weekend mijnheer, dan ga ik vrijdag en of zaterdag uit of 's zaterdags ga ik werken, studentenjob, want ik wil een centje om dit en dat te kopen en uitgaan is duur mijnheer. Of ik moet mijn vader helpen 's zaterdags, of gewoon ik kom er niet toe om na de schooluren nog iets te leren. Duizend redenen die eigenlijk allemaal op het zelfde neerkomen. Zoals Knuppel zei, geen kordate begeleiding thuis, steeds maar weer toegeven uit gemakzucht of onmacht, ook vanuit de school. Wij zijn een volk dat in weelde leeft en wij dragen de gevolgen daarvan.

[Knuppel]

Ze hebben eigenlijk nooit geleerd hoe een goeie vader of moeder te zijn, en er zijn duizend andere redenen zoals arbeid in ploegen, twee werkende ouders, soms beide in ploegen, vader of moeder is zelfstandig en heeft o zo weinig tijd. In feite komen kinderen thuis vaak op de laatste plaats, ze moeten maar hun plan trekken.

En daarmee zijn we er...

Dit tekort kan in de school onmogelijk goed gemaakt worden.

Ps,
Ik ging wel degelijk naar de ouderavonden na de examens. Ik sprak zelfs met de betrokken leraars bij de aanvang van het schooljaar en als ik merkte dat er problemen waren.

Hoe zit het met de ouders van allochtonen wat dat betreft?
Of is er een zekere reserve om daarover te praten?

[mvathome]

Ja Knuppel ik kan open praten over allochtone kinderen en ouders.
Mijn ervaringen op dit vlak zijn eerder beperk, maar ik had toch een paar zeer intense kontakten met allochtone jongens. Een Turkse jongen die enkele jaren in onze school doorbracht, het heel moeilijk had, veel hulp kreeg, een van de meest rustige was in de klas, mislukte na zijn opleiding volledig. Zijn ouders zagen we een keer, toen hij heel opstandig werd thuis. Hij kreeg nooit een cent, had geen vijf frank op zak en was telkens heel verlegen als hij een kleine som niet direct kon betalen. Hij moest eerst thuis het geld vragen. Hij werd door ouders en broers gedwongen een turks meisje (dat toen nog in Turkije verbllef) te huwen. Hij was toen verliefd op een vlaams meisje en wilde er mee gaan samen women, maar liep tegen een muur van onwil bij zijn fam. De ouders weigerden te integreren, kenden na vele jaren nog geen woord Nederlands, ook hij had problemen met de taal waardoor zijn prestaties op de school niet in verhouding waren tot zijn inzet. Hij maakte in een gesprek de opmerking: "Als wij uitgaan mijnheer, mijn broers en ik, dan zijn wij zeer agressief". Ik stond perplex op dat moment omdat we met deze jongen (hij was een beer van een vent) nooit gedragsproblemen hadden. Hij was heel introvert natuurlijk, maar bleek ook heel explosief te zijn buiten de school. Op het einde van zijn laatste jaar werden we allemaal uitgenodigd op het huwelijksfeest. Maar twee maand later, hij werkte toen in een bedrijf dat ik vrij goed kende, wilde hij zijn vrouw al verlaten en teruggaan naar zijn Vlaams meisje.
Van integreren kwam niet veel in huis. Hij wilde zich blijkbaar wel aanpassen, maar werd daarin sterk geremd door zijn ouders en broers.
Wat mij meer stoort is het gewelddadig en agressief optreden van vele allochtone jongeren. Ik meen dat deze houding veroorzaakt wordt door de tollerantie van en de aanmoediging tot geweld door de islam.
Zij "verdedigen" heel fanatiek hun godsdienst (en zichzelf), die dat geweld ook aanmoedigt, predikt en dat is voor vele vlamingen een onoverkomelijk obstakel in de relatie tot Marokanen, Turken en allochtonen in het algemeen. Wij kennen uit de geschiedennis teveel voorbeelden van oorlogen en conflicten met "godsdienst" als oorspong.
Dat Turken en Marokanen warmbloediger zijn en dus ook van aard agressiever is misschien wel waar maar dat is niet dé reden waarom ze zich hier niet aanpassen. Het grote probleem is de agressiviteit die in de islam gepropageerd wordt en Vlamingen voelen zich terecht bedreigd.
Dat ze geen kansen krijgen of minder kansen dan onze Vlaamse kinderen is minder waar dan men zegt. Ze willen of kunnen (door omstandigheden eigen aan hun anders zijn) vaak geen gebruik maken van de geboden kansen. Ze zien ons vaak als zacht gekookte eitjes, makkelijk manipuleerbaar, zonder ruggegraat. Eens zei een student me: "Jullie praten er over, bij ons gaat dat anders, bij ons slaan ze er op tot je in het gareel loopt". Dat contrast is tegroot om opgelost te worden met woorden alleen, hierin kan enkel een harde, constructieve, positieve en standvastige houding het begin van de weg naar oplossingen zijn.

[Knuppel]

Ik ben blij dat je er zo open over kunt praten want ik zit niet in het onderwijs maar heb identieke ervaringen met Turken waar ik jarenlang mee omging.

Eigenlijk vraag ik me af waarom er niet eens wat meer naar de ervaringen van leerkrachten met allochtonen gevraagd wordt vooraleer er in dit land met de vinger wordt gewezen naar de eigen mensen.

[Thomas Hx]

Waarom bij de koetjes en de kalfjes en niet bij maatschappelijke discussies? Eenvoudig omdat ik niet in discussie wil treden met de zogezegde specialisten die van achter hun bureau het zoveel beter weten dan diegenen die de problemen dagelijks ervaren.
Kijk maar naar de resultaten van het huidige onderwijsbeleid, gewoon een ver van mijn bed show die niets anders met onderwijs te maken heeft dan "hoe kan ik besparen".

Absoluut ongelijk!! Ons onderwijs systeem is vrij goed, alleen moet het nog wat worden bijgeschaafd. Maar dat gaat niet met een liberale partij! Dus er zal zowiezo een minister/regerings wissel moeten komen.

Thomas Heynderickx

[mvathome]

Ik geloof het niet Mr. Heynderickx. Ik zal maar een voorbeeld noemen.
Waarom stelt deze minister voor om jongeren in het 6de beroeps al een diploma te geven? Omdat ze dan na het zesde de school zullen verlaten.
Nu doen ze een zevende jaar omwille van het diploma, als ze dat na het zede al krijgen loont het zevende de moeite niet meer voor hen. Op de arbeidsmarkt zullen ze nog minder waarde hebben, maar het onderwijs zal weer een stukje goedkoper zijn.
Wie van diegenen die het onderwijs leiden heeft ervaring met de jongeren van vandaag, met het publiek in een beroepsschool? Ik vraag mij af wie ze in de toekomst nog werk zal geven. Ook al zijn deze leerlingen in ons geval goed opgeleid en behoren ze tot de beste van Vlaanderen (dat kan ik gemakkelijk aantonen) hun kansen op de arbeidsmarkt worden elke dag kleiner omdat steeds meer bedrijven waar ze werk konden vinden uit Vlaanderen verdwijnen. De overblijvende bedrijven zoeken steeds méér geschoolde specialisten. De achteruitgang van de onderwijsresultaten staat daarmee in schril contrast, maar het beleid, van directies tot ministers sluiten daarvoor hun ogen. Uit machteloosheid? om financiële redenen? het doet er weinig toe, aan de achteruitgang wordt niets gedaan. En Mr. Heynderinckx dit is al jaren aan de gang, het is geen nieuw verschijnsel. Ik spreek ook niet over één school, uit kontakten met leerkrachten uit andere scholen bleek deze tendens algemeen te zijn.
Ik kan over dit onderwerp nog een heel tijdje doorgaan, maar ik zie er het nut niet van in als het beleid er geen oren naar heeft omdat geld belangrijker is.
Ons onderwijs was goed, maar het wordt steeds slechter.

[Thomas Hx]

die laatste zin is het! Dat zeg ik toch, met een liberale minister kunnen we nooit een goed onderwijs krijgen!! Het was heel goed, maarja...

Thomas

[Knuppel]

Het moet wel demotiverend werken te weten wat je weet, te zien wat je ziet en geen gehoor te krijgen omdat "de kloof tussen leerkrachten en politiek zich ook daar doorzet inplaats van verkleint.

[Darwin]

Ja Knuppel ik kan open praten over allochtone kinderen en ouders.
Mijn ervaringen op dit vlak zijn eerder beperk, maar ik had toch een paar zeer intense kontakten met allochtone jongens. Een Turkse jongen die enkele jaren in onze school doorbracht, het heel moeilijk had, veel hulp kreeg, een van de meest rustige was in de klas, mislukte na zijn opleiding volledig. Zijn ouders zagen we een keer, toen hij heel opstandig werd thuis. Hij kreeg nooit een cent, had geen vijf frank op zak en was telkens heel verlegen als hij een kleine som niet direct kon betalen. Hij moest eerst thuis het geld vragen. Hij werd door ouders en broers gedwongen een turks meisje (dat toen nog in Turkije verbllef) te huwen. Hij was toen verliefd op een vlaams meisje en wilde er mee gaan samen women, maar liep tegen een muur van onwil bij zijn fam. De ouders weigerden te integreren, kenden na vele jaren nog geen woord Nederlands, ook hij had problemen met de taal waardoor zijn prestaties op de school niet in verhouding waren tot zijn inzet. Hij maakte in een gesprek de opmerking: "Als wij uitgaan mijnheer, mijn broers en ik, dan zijn wij zeer agressief". Ik stond perplex op dat moment omdat we met deze jongen (hij was een beer van een vent) nooit gedragsproblemen hadden. Hij was heel introvert natuurlijk, maar bleek ook heel explosief te zijn buiten de school. Op het einde van zijn laatste jaar werden we allemaal uitgenodigd op het huwelijksfeest. Maar twee maand later, hij werkte toen in een bedrijf dat ik vrij goed kende, wilde hij zijn vrouw al verlaten en teruggaan naar zijn Vlaams meisje.
Van integreren kwam niet veel in huis. Hij wilde zich blijkbaar wel aanpassen, maar werd daarin sterk geremd door zijn ouders en broers.
Wat mij meer stoort is het gewelddadig en agressief optreden van vele allochtone jongeren. Ik meen dat deze houding veroorzaakt wordt door de tollerantie van en de aanmoediging tot geweld door de islam.
Zij "verdedigen" heel fanatiek hun godsdienst (en zichzelf), die dat geweld ook aanmoedigt, predikt en dat is voor vele vlamingen een onoverkomelijk obstakel in de relatie tot Marokanen, Turken en allochtonen in het algemeen. Wij kennen uit de geschiedennis teveel voorbeelden van oorlogen en conflicten met "godsdienst" als oorspong.
Dat Turken en Marokanen warmbloediger zijn en dus ook van aard agressiever is misschien wel waar maar dat is niet dé reden waarom ze zich hier niet aanpassen. Het grote probleem is de agressiviteit die in de islam gepropageerd wordt en Vlamingen voelen zich terecht bedreigd.
Dat ze geen kansen krijgen of minder kansen dan onze Vlaamse kinderen is minder waar dan men zegt. Ze willen of kunnen (door omstandigheden eigen aan hun anders zijn) vaak geen gebruik maken van de geboden kansen. Ze zien ons vaak als zacht gekookte eitjes, makkelijk manipuleerbaar, zonder ruggegraat. Eens zei een student me: "Jullie praten er over, bij ons gaat dat anders, bij ons slaan ze er op tot je in het gareel loopt". Dat contrast is tegroot om opgelost te worden met woorden alleen, hierin kan enkel een harde, constructieve, positieve en standvastige houding het begin van de weg naar oplossingen zijn.

Excuseer mij dat ik van de eigenlijke topic afdwaal, maar uw tekst hierboven vind ik toch wel de moeite waard om er verder over door te gaan. (desnoods nemen we het als uitgangspunt voor een andere topic?)

Blijkbaar kunt u op een serene manier schetsen waar het in de kern van de zaak om draait als het op samenlevingsproblemen tussen "autochtonen" en (moslim) "allochtonen" gaat. De meeste autochtonen hebben vroeger gedacht dat als de allochtonen maar genoeg aandacht krijgen ze onze waarden en normen en samenlevingspatronen wel vanzelf zullen overnemen.

Nu na zoveel jaren wordt bijna iedereen van de 'goedmenende' autochtonen wakker met een kater en ziet dat al die inspanningen tot niets geleid hebben. En de oorzaak ligt niet in 'de mens' maar in het gegeven 'islamcultuur in een westerse samenleving'.

Ik vind dat we niet -vanuit een paternalistische houding- de allochtonen moeten bewegen afstand te nemen van hun cultuur. Ik vind daarentegen dat het voor iedereen beter zou zijn, allochtonen en autochtonen, als we ons bij de feiten zouden neerleggen, dat we beter zouden aanvaarden dat een samenleving met moslims en niet-moslims in één samenlevingsverband gedoemd is tot mislukken, een ongelukkig huwelijk is en nooit gelukkig zal worden, hoeveel huwelijksbegeleiders we ook inschakelen.

Dat het met name voor iedereen veel beter zou zijn als we tijd, geld en energie zouden steken in het re-integreren van de moslim-migranten in de thuislanden waar ze hun huwelijkspartners vandaan halen.

Dan hoeven zulke schrijnende toestanden als hierboven niet meer en hervinden de allochtonen hun waardigheid en hoeven de autochtonen zich niet meer cultureel bedreigd te voelen.


Wat vindt u hiervan?

[Thomas Hx]

Het moet wel demotiverend werken te weten wat je weet, te zien wat je ziet en geen gehoor te krijgen omdat "de kloof tussen leerkrachten en politiek zich ook daar doorzet inplaats van verkleint.

Omdat de meeste leerkrachten nog altijd ACW'ers zijn.

Thomas

[mvathome]

Beste Darwin,
Ik denk dat je nagels met koppen slaat. In plaats van zoveel energie te steken in het assimileren van "vreemden" in onze samenleving, een doel dat naar mijn mening niet te verwezenlijken is als de allochtoon zoals vaak) vast houdt aan zijn roots. We zijn hier niet in Turkije of Marokko en vele van deze mensen willen hier hun vaderland een stukje herscheppen. Natuurlijk stuit dit op verzet.
Zelfs de minst Vlaamse Vlaming kijkt met argwaan naar dit gebeuren.
Het proberen voorkomen dat te veel allochtonen samen in een buurt terecht komen is een poging om de macht van hun samenhang te breken, maar wordt uiteindelijk een fiasco zoals we dat zien in de zwarte amerikaanse getto's en die geschiedennis is veel ouder dan ons probleem.
De door U voorgestelde oplossing confligeerd op het eerste zicht de economische belangen van de westerse landen. Maar is dat wel zo?
Hebben de landen waaruit onze allochtonen afkomstig zijn inderdaad geen economische mogelijkheden? Ik stel nochtans met lede ogen vast dat vele van onze bedrijven naar die landen verhuizen. Of is er soms geen olie in de buurt? Ja misschien zit de rijkdom wel in de handen van enkelingen.
Een ander aspect is oorlog, iets waarvoor je op de vlucht gaat, of, je lost de conflicten op. Als je fanatiek bent (godsdiestig of anders) dan maak je dat natuurlijk alleen maar moeilijker.
Moeten we niet zorgen voor voedsel in landen waar honger heerst?
Ja, om accute noden te lenigen, niet structureel, dat stelt de oplossing ten gronde uit tot sint-juttemis.
Laat Busch zijn oorlogsdollars ter beschikking stellen voor opleiding en uitrusting en democratie in de plaats eisen en laat America zijn protectionistische politiek, ten nadele van alle anderen, vallen en het zal stukken beter gaan in de wereld.

[mvathome]

Beste Thomas, Je vergist je. Ik ben er zeker van dat er nog heel weinig overtuigde ACW'ers zijn. Wel "gedwongen" ACW'ers zonder de overtuiging.
Een belangrijke opdracht: Breek de macht van de vakbonden die nog slechts bestaan om zichzelf in stand te houden met een echt onafhankelijke vakbond die redelijke en haalbare eisen stelt waar nodig en je lost in België vele dingen op.

[Thomas Hx]

Beste Thomas, Je vergist je. Ik ben er zeker van dat er nog heel weinig overtuigde ACW'ers zijn. Wel "gedwongen" ACW'ers zonder de overtuiging.
Een belangrijke opdracht: Breek de macht van de vakbonden die nog slechts bestaan om zichzelf in stand te houden met een echt onafhankelijke vakbond die redelijke en haalbare eisen stelt waar nodig en je lost in België vele dingen op.

Fout,

als er een paar echte ACW'ers zijn, dan zullen het wel leerkrachten zijn!!! Ik ben voor de vakbonden en tegen een neutrale! Ideologieen zijn nodig in het dagelijks leven, want politiek moet in het dagelijks leven zichtbaar zijn, en dat kan langs de vakbonden. Vandaar dat eigenlijk de CD&V de meest arbeids-vriendelijke partij is, die het dichts bij de mensen staat. Door zijn standen!

Thomas Heynderickx

[Luddo]

Ja Knuppel ik kan open praten over allochtone kinderen en ouders.
Mijn ervaringen op dit vlak zijn eerder beperk, maar ik had toch een paar zeer intense kontakten met allochtone jongens.

Idem. Bij ons op school zaten weinig migranten. Geen problemen met Chinezen, Iraniërs en weinig met Marokkanen. Als er maar een paar Marokkaanse kinderen zijn is dat ok. Dan zijn ze best meegaand. Maar als ze met drie, vier zijn dan klitten ze aan elkaar en dan ben je nog niet aan de niev patatten! Voor de rest: als kind zijn ze even lief als de andere kinderen!

[mvathome]

Als ik dit lees Luddo dan denk ik bijvoorbeeld ook aan de Vlamingen in Spanje, daar zitten er nogal wat bij elkaar, je zou kunnen spreken van Vlaamse getto's in Spanje. Toch heb ik daar nog niet van conflicten gehoord zoals deze zich hier voordoen. Opvallend niet?

[Knuppel]

Als ik dit lees Luddo dan denk ik bijvoorbeeld ook aan de Vlamingen in Spanje, daar zitten er nogal wat bij elkaar, je zou kunnen spreken van Vlaamse getto's in Spanje. Toch heb ik daar nog niet van conflicten gehoord zoals deze zich hier voordoen. Opvallend niet?

Ik zat daar ook een tijdland alhoewel maar een vier tot zestal maanden per jaar.

Ik spreek wel hun taal goed genoeg om er me goed mee te kunnen behelpen.
Dat scheelt natuurlijk...

[Knuppel]

Als ik dit lees Luddo dan denk ik bijvoorbeeld ook aan de Vlamingen in Spanje, daar zitten er nogal wat bij elkaar, je zou kunnen spreken van Vlaamse getto's in Spanje. Toch heb ik daar nog niet van conflicten gehoord zoals deze zich hier voordoen. Opvallend niet?

Ik zat daar ook een tijdland alhoewel maar een vier tot zestal maanden per jaar.

Ik spreek wel hun taal goed genoeg om er me goed mee te kunnen behelpen.
Dat scheelt natuurlijk...

De vele Duitsers in Mallorca beginnen wel bepaalde eisen te stellen en dat vinden de Spanjaarden maar niks.

[mvathome]

Wel Knuppel laat dan eens wat horen over de situatie daar, je bent veel beter geplaatst dan ik als je er zo lang was.

[Knuppel]

Wel Knuppel laat dan eens wat horen over de situatie daar, je bent veel beter geplaatst dan ik als je er zo lang was.

Ik zelf zat in het zuiden van Spanje maar ik las in een plaatselijk blaadje dat er wel erg veel Duitsers zitten in Mallorca. Als zij mogen meestemmen met de plaatselijke verkiezingen en niet alleen voor de Europese, zullen zij instaat zijn hun wil op te leggen over de autochtone Spaanse bevolking. Je kan het vergelijken met wat er in Brussel zou gebeuren als hier het migrantenstemrecht wordt ingevoerd. Duitsers zijn wel veel politiek bewuster dan de allochtonen hier.

De rest kan je dus wel raden.
De Duitsers halen zich zo de haat van de autochtonen op de hals.

[Tarzan]

Het begint te dagen................ons Knuppel ke .heeft Spaans bloed in de aderen...........

ja ja.............

Pauske pasop......naar het schijnt zijn dat warmbloedige .........

8) 8) :?

[Tarzan]

Oeps zit op de verkeerde Topic..............

:roll: :roll:

[Thomas Hx]

Oeps zit op de verkeerde Topic..............

:roll: :roll:

Daarvoor moet je een tarzan zijn :roll: roll:

[Tarzan]

Ja mijne jongen.het is niet gemakkelijk om nog een Topic te vinden..die niet over zever gaat...............dus .ik was op de verkeerde...........

:lol: :lol:

[Thomas Hx]

Ja mijne jongen.het is niet gemakkelijk om nog een Topic te vinden..die niet over zever gaat...............dus .ik was op de verkeerde...........

:lol: :lol:

Het is u vergeven :D, en mijn beste wensen en een zalig kerstfeest toegewenst Tarzan en uiteraard ook de rest :)

[Tarzan]

Vansgelijke..........zeggen ze hier...........

Als we nu nog onze Piano tussen "Koetjes & Kalfjes" uit krijgen zijn we er voor 2003.


:roll: :roll:

[Thomas Hx]

Vansgelijke..........zeggen ze hier...........

Als we nu nog onze Piano tussen "Koetjes & Kalfjes" uit krijgen zijn we er voor 2003.


:roll: :roll:

Ziet gij nu weer in de verkeerde discussie :wink:

[Tarzan]

Oeps...........dank u wel Thomaske..............zal het nooit meer doen !!!!!!

OK ?

:lol: :lol:

[Thomas Hx]

Oeps...........dank u wel Thomaske..............zal het nooit meer doen !!!!!!

OK ?

:lol: :lol:

voor de laatste keer vergeven :D :!:

[Knuppel]

Het begint te dagen................ons Knuppel ke .heeft Spaans bloed in de aderen...........

ja ja.............

Pauske pasop......naar het schijnt zijn dat warmbloedige .........

8) 8) :?

Knuppel heeft onversneden Vlaams bloed in de aderen stromen, Tarzan!

In warmbloedigheid moet een Vlaamse niet onderdoen voor de Spaanse schonen. :P

En nu rap naar de wei, hoor! :wink:

[mvathome]

Knuppel er valt me iets op in dit theater. Als de politiek zich er gaat mee bemoeien wordt er al vlug enkel nog over koeitjes en kalfjes gepraat, door stieren?. :) Ik ben er ook een, maar ik lig aan de leiband.
Nou ja ze zijn er nodig, spijtig dat er zo weinig zijn die nadenken over wat ze doen. Velen verdoen meer tijd met politiek overleven en overstappen dan ze zich met de grond van de dingen bezig houden. Nieuwe nummerplaten voor je auto, een stikker voor de keuring, geen vuurtje in je tuin. Straks moeten we eerst de wet gaan raadplegen om te zien welke regels we bij we het koken van ons potje zouden kunnen overtreden.
En als je probeert iest over onderwijs te zeggen, hebben ze het over Spaans bloed in je aderen.
Alhoewel, ze in het vooruitzicht van de verkiezingen ook heel slim kunnen zijn. Een voorbeeld. Leerkrachten technische en praktische vakken moeten 30 uur praktische vakken geven per week en 20 uur technische vakken. Behalve als je in de eerste graad staat.
Die dertig uur Werden door Marleentje teruggebracht naar 29.
Onderstel dat je 15 uur technische vakken geeft en de rest praktisch dan win je 0,3 uur door dat max. van 29 per week. Maar bij de berekening van je prestatie worden delen van uren toch niet in rekening gebracht. Dus hou je niks over aan deze maatregel. Neen, eigenlijk herinner je deze mensen er aan dat bij de start van het V.S.O. (20 jaar geleden) ook aan hen 20 uur per week als maximum was toegezegd. Maar wegens gebrek aan geld kwam men niet verder dan dit door te voeren in de eerste graad, waar lesgeven vanuit technisch oogpunt veel minder zwaar is dan in de derde graad.

[Tarzan]

TE zware kost voor mij...............

:!: :!:

[Thomas Hx]

TE zware kost voor mij...............

:!: :!:

Problemen hé

[Tarzan]

Problemen moet ge oplossen als ze er zijn...zij een vroegere despoot van het CD&V.....
zijn naam ben ik vergeten.........
is nu burgemeester.. .hier of daar in het Brusselse , denk ik ???

:wink:

[Knuppel]

Knuppel er valt me iets op in dit theater. Als de politiek zich er gaat mee bemoeien wordt er al vlug enkel nog over koeitjes en kalfjes gepraat, door stieren?. :) Ik ben er ook een, maar ik lig aan de leiband.
Nou ja ze zijn er nodig, spijtig dat er zo weinig zijn die nadenken over wat ze doen. Velen verdoen meer tijd met politiek overleven en overstappen dan ze zich met de grond van de dingen bezig houden. Nieuwe nummerplaten voor je auto, een stikker voor de keuring, geen vuurtje in je tuin. Straks moeten we eerst de wet gaan raadplegen om te zien welke regels we bij we het koken van ons potje zouden kunnen overtreden.
En als je probeert iest over onderwijs te zeggen, hebben ze het over Spaans bloed in je aderen.
Alhoewel, ze in het vooruitzicht van de verkiezingen ook heel slim kunnen zijn. Een voorbeeld. Leerkrachten technische en praktische vakken moeten 30 uur praktische vakken geven per week en 20 uur technische vakken. Behalve als je in de eerste graad staat.
Die dertig uur Werden door Marleentje teruggebracht naar 29.
Onderstel dat je 15 uur technische vakken geeft en de rest praktisch dan win je 0,3 uur door dat max. van 29 per week. Maar bij de berekening van je prestatie worden delen van uren toch niet in rekening gebracht. Dus hou je niks over aan deze maatregel. Neen, eigenlijk herinner je deze mensen er aan dat bij de start van het V.S.O. (20 jaar geleden) ook aan hen 20 uur per week als maximum was toegezegd. Maar wegens gebrek aan geld kwam men niet verder dan dit door te voeren in de eerste graad, waar lesgeven vanuit technisch oogpunt veel minder zwaar is dan in de derde graad.

Al ons Bartje bezig gehoord over de nicht van De Wael? Daar moet je inderdaad een rund voor zijn. En dat zijn dan de politici van de toekomst...
Een mens zou nog gaan denken dat alleen dommekloten gemaakt zijn voor de politiek. Ze moeten niks anders doen dan partijslaafje spelen, knikken op commando, van niks weten en goed kunnen liegen.
Waarom worden de kindertjes op school eigenlijk niet wat wijzer gemaakt door hun leraars? Tussen de lessen maatschappijleer en begrijpend lezen bijvoorbeeld? Mag niet van de politiek zeker?

[mvathome]

Knuppel als moderne en weldenkende vrouw zou je toch beter moeten weten. Je kan als leerkracht niet rond bepaalde vragen van de leerlingen en je moet ze ook critisch leren denken. Dus tracht je ook wel eens politieke situaties te ontrafelen. Objectiviteit is daarbij een heel mooie intentie maar!!! onmogelijk denk ik. De dingen vanuit verschillende hoeken bekijken en het beoordelen overlaten aan de leerlingen om dan voor en tegen van elke gegeven mening te bespreken hoort bij elke opleiding meen ik.
Ik las ooit dit voor 17-18 jarigen:

Als je moeder oud is geworden,
En je zelf ouder bent geworden,
Als alles wat vroeger zonder moeite was
Nu weegt als een last
Als haar lieve trouwe ogen
Het leven zonder kracht aanschouwen
Als haar benen weigeren
Hun oude last te dragen
Bied haar dan je steun,
Begeleid haar met vreugde
Want het uur zal komen,
Dat je haar wenend zult begeleiden
Op haar laatste tocht!

Wat ze ook vraagt,
antwoord haar.
En als ze opnieuw vraagt, antwoord ook dan.
En als ze nogmaals vraagt, spreek tot haar,
Niet met ongeduld, maar in zachte vrede!
En als ze je niet meer begrijpen kan,
Leg alles uit in vreugde en liefde;
Want het uur zal komen, het bittere uur
Wanneer haar mond nooit meer vragen zal!

Daar voegde ik aan toe:
Dr. Bloch de joodse arts van de moeder van Hitler verklaarde: Dit schreef Hitler bij het sterfbed van zijn moeder. Ik zag nooit een man die zo door verdriet verscheurd was als Hitler.

En ook voegde ik er o.a. aan toe: Dit verontschuldigt de misdaden van Hitler niet, maar het zegt wel iets meer dan wat we gewoonlijk van hem weten. Hitler was een slecht mens, maar ook in hem zaten goeie dingen.
Wees voorzichtig met je oordeel over iemand............. waarna je verder kan bouwen naar de werking van ons rechtssysteem.

[mvathome]

Maar het kan ook anders.

In Leuven hoorde ik prof. Jaap C. van de Wal embryoloog fenomenoloog en anatoom-patholoog over dood en geboorte en de zin van ons bestaan.
Helemaal doordringen doet dit wel niet, maar de studenten denken er toch over na.

EEN ONVOORSTELBAAR BESTAAN.
Naar Jaap C. van der Wal
Ik ben een foetus.
Aarzelend bewust van de wereld om me heen.
Ik wordt gedragen in een warme mantel, water.
Een bonkend sissend hart, stemmen,
en het zacht meegevend deinen.
Veel verder reikt de wereld niet
Dit is mijn bestaan, dit is de wereld,
daarbuiten, dat begrijp ik niet, het is er niet.
En dan,------! mijn wereld van vliezen en omhulsels
begint te beven, het te begeven!
Het water dat me omhulde en doorstroomde, is weg.
Naar buiten wordt ik gedreven!
Er is geen buiten, er is geen ander zijn!
Het is zo onvoorstelbaar,
dat ik toch zou kunnen leven,
buiten de wereld van mijn ontwaken.
Toch wordt ik uitgedreven,
Er is licht, en lucht schroeit nu mijn longen.
Er zijn de heldere stemmen en armen die je dragen,
er is een warme borst.
Wat onvoorstelbaar leek bij mijn ontwaken,
is nu een nieuw, een ander - s - leven.
Is de dood, die elk van ons ontmoet, het sterven,
niet even onvoorstelbaar, ook geboorte,
de weg, naar een nieuw leven.
Ben ik in dit leven, in deze wereld, ook foetus?
Wordt ik in sterven dan ook weer geboren
en aan de andere kant, verwacht?

MVATHOME

[Thomas Hx]

Problemen moet ge oplossen als ze er zijn...zij een vroegere despoot van het CD&V.....
zijn naam ben ik vergeten.........
is nu burgemeester.. .hier of daar in het Brusselse , denk ik ???

:wink:

Misschien de burgemeester van Vilvoorde? Kweet et niet zene :D :wink: