@lpha
11 december 2002, 22:45
Ik vond volgende bijzonder interessante discussie op een Islam forum:
http://64.191.29.239/islam/forums/showthread.php?s=&threadid=48953
Hoofddoek is helemaal niet verplicht volgens de Koran
Kledingvoorschriften voor de vrouw volgens de Koran
door: Werkgroep IBN .
Inleiding
Dit artikel gaat over de kledingsvoorschriften van de vrouw en de hoofddoek volgens de Koran. Dit is een omstreden onderwerp waar in de traditionele Islam vele en verschillende visies over bestaan. Wat wij echter met dit artikel zullen bewijzen, is dat de Koran zeer duidelijk is over de kledingsvoorschriften van de vrouw, en dat de hoofddoek zoals we die vandaag kennen absoluut geen plaats heeft in de Islam.
Kledingvoorschriften in de Koran
De verzen die over de kledingsvoorschriften van de vrouw gaan zijn 24:31, 24:60 en 33:59. We zullen nu stap voor stap de verzen langsgaan en uitleggen wat nou precies de kledingsvoorschriften van de vrouw zijn. Vers 24:31 vertelt ons:
"En zeg tot de gelovige vrouwen dat zij hun ogen neerslaan en hun schaamstreek kuis bewaren en dat zij hun sieraad niet openlijk tonen, behalve wat gewoon al zichtbaar is. En zij moeten sluiers over hun boezem dragen en hun sieraad niet openlijk tonen, behalve aan hun echtgenoten of hun vaders of de vaders van hun echtgenoten of hun zonen of de zonen van hun echtgenoten of hun broers of de zonen van hun zusters of hun vrouwen of slavinnen over wie zij beschikken of mannelijke volgelingen die geen geslachtsdrift meer hebben of de kinderen die nog niet op de schaamdelen van de vrouwen letten. En zij moeten niet met hun voeten stampen zodat men weet wat zij voor verborgen sieraad dragen. En wendt jullie berouwvol tot God, o gelovigen; misschien zal het jullie welgaan."
Dit is het vers waar de meeste controversie over bestaat, omdat hierin staat aangegeven wat de kuisheidsvoorschriften voor gelovige vrouwen zijn.
Het vers gebiedt ten eerste de gelovige vrouwen hun ogen neer te slaan. Dit is een gebod opdat de vrouwen bescheiden zullen zijn met hun blikken, wanneer ze geconfronteerd worden met leden van het andere geslacht (in 24:30 wordt mannen precies hetzelfde geboden). Het gebod houdt niet in dat de vrouw helemaal geen mannen mag aankijken, want er zijn genoeg andere verzen in de Koran die aangeven dat dat wel is toegestaan, mits het bovenstaande gebod in acht wordt genomen. Dit gebod spreekt voor zichzelf en is duidelijk voor zij die het verschil in beeldspraak en letterlijke bewoordingen inzien.
Het volgende gedeelte van het vers gebiedt:
"…en hun schaamstreek kuis bewaren.."
Kuis betekent proper, of netjes. Dit gedeelte van het vers spreekt zo duidelijk voor zich, dat het eigenlijk overbodig is om er verder op in te gaan. Het is duidelijk dat het onderwerp van dit gedeelte van het vers de schaamstreek is, die kuis bewaard moet worden. De schaamstreek ("faraj" in het Arabisch, "furuj" in het meervoud) wordt in de biologie gedefinieerd met de schaamdelen en hun omgeving.(1)
Natuurlijk zal men geen definitie krijgen van precies hoeveel centimeter onder, boven of naast de schaamdelen de schaamstreek begrenst wordt met de rest van het lichaam. Maar het moge duidelijk zijn dat het onderwerp van dit gedeelte van het vers, zowel de schaamdelen zelf, als de omgeving (omstreken, nabijheid) ervan kuis (proper, netjes) bewaard (bedekt) dienen te worden. Omdat de biologische structuur van elk mens apart is, kan er voor iedereen geen standaard omgeving worden bepaald. Maar het is duidelijk dat het de schaamdelen betreft en de omgeving ervan, wat meestal erop neerkomt dat de schaamdelen en de binnenkant van de dijen en het schaambeen en daar waar de schaamharen eindigen bedekt dienen te worden. De anus is ook een schaamdeel, en dient ook (met de omgeving ervan, dus de billen) bedekt te worden.
Het laatste gedeelte van de eerste zin van dit vers zegt:
"…en dat zij hun sieraad niet openlijk tonen behalve wat gewoon al zichtbaar is."
Dit gedeelte van de zin roept de meeste controversie op.Ten eerste over de definitie van wat "sieraad" eigenlijk inhoudt en wat er bedoeld wordt met "wat gewoon al zichtbaar is."
De Koran is echter geen wetboek of een woordenboek, maar een leidraad en een vermaning voor de gelovigen die ervoor bedoeld is in verschillende situaties en tijden toegepast te kunnen worden. Vandaar dat het taalgebruik in de Koran vaak heel flexibel is om geïnterpreteert te worden. Natuurlijk kan men niet tijdens het interpreteren afwijken van de structuur en inhoud van de rest van de verzen in de Koran en de verzen uit hun context rukken.
Het woord "sieraad" slaat op het woord "schaamstreek" wat eerder in de zin geschreven stond, maar zoals we later zullen zien in het vers worden ook andere delen van het vrouwelijke lichaam als "sieraad" gedefinieerd, namelijk de borsten, want het vers gaat verder met:
"En zij moeten sluiers over hun boezem dragen en hun sieraad niet openlijk tonen, behalve aan hun….."
Dit komt er op neer dat de vrouw haar schaamstreek en haar borsten dient te bedekken. Er blijft een gegeven over en dat is:
"…behalve wat gewoon al zichtbaar is."
Het is duidelijk dat de Koran de vrouw gebiedt haar "sieraden", ofwel schaamdelen en borsten kuis te bewaren en ze niet openlijk te tonen, behalve dat wat gewoon al zichtbaar is. Het zichtbare kan niets anders zijn dan de vormen van het vrouwelijke lichaam. Want als een vrouw zich kleed met de kuisheidsvoorschriften in acht genomen, zullen haar lichaamsvormen altijd wel duidelijk te zien zijn. En dan voornamelijk de rondingen van haar heupen en billen (sinds de vrouw over het algemeen grotere heupen heeft) en haar borsten (die over het algemeen opvallen door hun rondingen). Men kan deze rondingen wel zodanig bedekken zodat ze niet zichtbaar zijn, maar dan overschrijdt men het gebod in de Koran dat de vrouw haar "sieraden"(schaamstreek en borsten) dient te bedekken BEHALVE WAT GEWOON AL ZICHTBAAR IS.
Overdrijving is altijd ongeoorloofd, en dient geen enkel nut. Men mag zich niet kleden dat men teveel van zijn of haar eigen schaamstreken onthult, maar de koran geeft zeker niet aan dat de vrouw zich zo moet kleden dat haar gehele lichaam zou moeten worden verhuld. En vooral niet in de naam van de Koran, want het gebod omtrent de kuisheidsvoorschriften is duidelijk.
De tweede zin in dit vers begint met het gebod:
"En zij moeten sluiers over hun boezem dragen en hun sieraad niet openlijk tonen behalve aan hun…." (en dan volgt een lijst van familieleden en mensen zonder seksuele drang)
In dit gedeelte komt het woord sluiers voor, wat ook vaak in de traditionele Islam op verschillende wijzen wordt interpreteert en uitgelegd. De Koran is echter heel duidelijk. Het woord "sluier" staat in het Arabisch in de originele tekst met het woord "khumur" aangegeven. "Khumur" is het meervoud van het woord "khimaar" en betekent letterlijk in het Nederlands vertaald:"alles wat iets bedekt", ofwel een bedekking. (2)
Er is geen sprake van een "gezichtssluier" of een "hoofddoek" maar een sluier (bedekking, versluiering) om de boezem te bedekken. Het is niet logisch dat men een hoofddoek of een gezichtssluier over de borsten zou dragen. Dat zou betekenen dat men de "hoofddoek" of "gezichtssluier" van het hoofd of gezicht af zou moeten trekken, en daarmee de borsten zou moeten bedekken. Anderen interpreteren dit weer zo, dat de "hoofddoek" of "gezichtssluier" verlengd moeten worden en zo over de borsten kunnen worden laten vallen. Maar dan zal je op het feit botsen dat het werkwoord "verlengen", of "overheen trekken" niet in het vers voorkomt. Wat ook opmerkenswaardig is, is dat de woorden "nek","gezicht","haar","hals","oren" en dergelijke niet in het vers voorkomen. In feite komt het in geen enkel vers voor die over de kuisheidsvoorschriften van de vrouw of de man gaan. Beweren dat er een "sluier" of een "hoofddoek" bestaat die er voor bedoeld is om deze lichaamsdelen te bedekken, heeft absoluut geen basis in de Koran, en kan niets anders zijn dan de imaginaire visie van de interpretator van de tekst.
Het vers gaat verder met een opsomming van verwanten en familieleden voor wie dit kuisheidsvoorschrift niet geldt:
"….behalve aan hun echtgenoten of hun vaders of de vaders van hun echtgenoten of hun zonen of de zonen van hun echtgenoten of hun broers of de zonen van hun zusters of hun vrouwen of slavinnen over wie zij beschikken of mannelijke volgelingen die geen geslachtsdrift meer hebben of de kinderen die nog niet op de schaamdelen van de vrouwen letten."
Bovenstaande opsomming is duidelijk en spreekt voor zich. Het laatste gedeelte van de zin, "of de kinderen die nog niet op de schaamdelen van de vrouwen letten," laat duidelijk zien wat er in dit vers met "sieraad" wordt bedoeld.
Het vers gaat door met:
"En zij moeten niet met hun voeten stampen zodat men weet wat zij voor verborgen sieraad dragen."
Dit is weer beeldspraak vertaald uit de Arabische taal en duidt erop dat de vrouw niet verleidelijk moet bewegen om met haar schaamdelen te pronken.
"En wendt jullie berouwvol tot God, o gelovigen; misschien zal het jullie welgaan."
Hier wordt de mens geboden zich berouwvol tot God te wenden, gezien dit onderwerp er één is van gevoeligheid en het begrijpelijk is dat er mensen zullen zijn die de geboden niet correct zullen naleven.
Vers 24:60 is heel interessant en vertelt ons:
"En voor de vrouwen die op leeftijd zijn en die niet meer verwachten te trouwen is het geen overtreding als zij hun kleren afleggen, maar dan zonder sieraad te vertonen. Maar als zij het nalaten is het beter voor hen. En God is horend en wetend."
Dit vers laat zien dat hetgeen wat met "sieraad" bedoeld wordt, altijd dient te worden bedekt. Hetgeen wat afgezet mag worden kan dus niets anders zijn dan kleding die niet bedoeld is om het "sieraad", ofwel de schaamstreek en de borsten, te bedekken. Dit betekent dat de vrouw op latere leeftijd als ze niet verwacht ooit weer te trouwen, geen blaam treft als ze in het meest extreme geval al haar kleding afdoet, behalve haar ondergoed die haar schaamstreek en borsten bedekt. Maar als ze dat nalaat, dat is beter voor haar.
Het is dus duidelijk dat de nek, de rug,de buik,de armen, het gezicht de benen en het hoofdhaar in geen geval tot het "sieraad" ,ofwel schaamstreek of boezem, gerekend kan worden en in principe niet verplicht zijn om bedekt te worden.Zou men dat wel doen, dan zou dit vers tegenstrijdig zijn met de andere verzen die duidelijk gebieden dat het sieraad enkel de boezem en de schaamstreek betekent. Wat zou een vrouw op leeftijd nog af kunnen doen als haar sieraad haar hele lichaam bevat behalve haar gezicht, handen en voeten zoals velen van de traditionele islamitische interpretators menen?
Het vers zegt wel dat als de vrouwen die op leeftijd zijn en niet meer verwachten te trouwen het nalaten om wat van hun kleding af te doen zonder hun schaamstreek of borsten te tonen en er dus niet in hun ondergoed bijlopen er daar beter aan doen (het is echter niet verboden). Dit is een duidelijk bewijs dat hetgeen wat de vrouw dient te bedekken niets anders kan zijn dan hetgeen wat ze altijd moet bedekken, namelijk de borsten en haar schaamstreek.
Vers 33:59 vertelt ons:
"O profeet!Zeg tot jouw echtgenotes,jouw dochters en de vrouwen van de gelovigen iets van haar overkleding over zich heen naar beneden laten hangen.Dat bevordert het best dat men haar herkent en niet lastig valt.En God is vergevend en barmhartig."
Dit vers is geen vers dat de kuisheidsvoorschriften als onderwerp heeft, maar iets totaal anders. Het woord "sieraad" ,"boezem" of "schaamstreek" wordt hier niet genoemd en is ook niet het onderwerp dat hier centraal staat. Ook het woord "haar" wordt hier niet genoemd, ook al wordt de vrouw aangeraden om iets over haar lichaam naar beneden te laten hangen. Deze woorden zijn dus irrelevant in het begrijpen van dit vers.
Er staat dat de gelovige vrouwen aan wordt geraden (en niet verplicht!) om iets (en niet alles!) van haar overkleding (jalabib=Arabische mantelachtige gewaad) (3) over zich heen naar beneden te laten hangen. (het werkwoord "over zich heen laten hangen="dana" in het Arabisch) (4) omdat dat beter ("adnaa" in het Arabisch) voor hen is, met het enige doel om niet te worden lastig gevallen.
Er wordt niets in dit vers over de schoonheid van de vrouw gezegd, het woord "sieraad" ("zaynah" in het Arabisch) wordt er niet genoemd. Let ook op het woord "beter" of "adnaa" in het Arabisch dat in de vergelijkende trap is geschreven en daarom geen verplichting kan impliceren.
De betekenis van dit vers is dat het beter is voor de vrouw om haar overkleding over zich heen naar beneden te laten hangen, om niet lastig te worden gevallen en als moslim te kunnen worden herkend. Het onderwerp van dit vers is dus het voorkomen lastig gevallen te worden door mannen en om hiervoor te zorgen herkenbaar te zijn in de gemeenschap. Hierbij moet men rekening houden dat in een maatschappij waar de moslims nog de minderheid uitmaken, de vrouwen regelmatig het slachtoffer waren van ongewenste benaderingen door de mannen.
Om de situatie voor de vrouwen nog gemakkelijker en lichter te maken geeft de Koran aan het einde van dit vers aan dat God vergevend en barmhartig is, om ons te laten herinneren dat er vrouwen zullen zijn die de aangeraden (en niet verplichte) overkleding niet zullen dragen.
Moslimvrouwen zouden, als ze herkend zouden worden, vrijwel zeker minder worden lastig gevallen uit angst voor wraakacties of meer politieke instabiliteit. Verder zou deze aangeraden voorzorgsmaatregel niet praktisch zijn in een land waar de moslims de meerderheid uitmaken, omdat ze dan niet hoeven te vrezen om niet herkend te worden door de mede moslims en dus ook niet bang hoeven te zijn om lastig te worden gevallen.
Omdat herkenning en lastig vallen in een zin genoemd wordt is het logisch dat het herkennen en lastig vallen door een en dezelfde partij werd gedaan, en dat is de maatschappij van afgoden aanbiddende Arabische mannen van het Arabië van de 7e eeuw waar de moslims in het begin de minderheid van uitmaakten. Of vielen de vroege moslims hun eigen vrouwen lastig en hadden zij enige noodzakelijkheid om hun eigen vrouwen te herkennen in een tijd dat de moslims de minderheid van de maatschappij vormden waar iedereen elkaar persoonlijk kende?
Het woord "hijaab" (afscherming) in de Koran. Dit woord wordt in het moderne Arabische taalgebruik als "hoofddoek" vertaald, en is vaak het slachtoffer van misbruik door verkeerde interpretaties.
Het woord "hijaab" komt 7 keer voor in de Koran, en geen van de keren heeft het iets te maken met de kledingsvoorschriften van de vrouw. De verzen zijn als volgt:
7:46, 17:45, 19:17, 33:53, 38:32, 41:5, en 42:51.
Van deze 7 verzen gaan er maar 2 over de vrouw: 19:17 en 33:53.
De eerste gaat over Maria (Maryam) de moeder van Jezus:
19:16-19:17
"En vermeld in het boek Maryam.Toen zij zich van haar familie terugtrok naar een oostelijke plaats en een AFSCHERMING tegen hen maakte.Toen zonden Wij Onze geest naar haar en hij deed zich aan haar voor als een goedgevormd mens."
Het tweede gaat over de gasten in het huis van de profeet Mohammed:
33:53: "Jullie die geloven! Gaat de huizen van de profeet slechts binnen als aan jullie toestemming is gegeven om mee te eten maar zonder van te voren te gaan wachten tot het klaar is. Maar wanneer jullie uitgenodigd worden, gaat dan naar binnen. En wanneer jullie gegeten hebben gaat dan weer uit elkaar zonder te blijven praten; daarmee vallen jullie de profeet lastig en dan schaamt hij zich voor jullie, maar God schaamt zich niet voor de waarheid. En als jullie haar (de vrouwen van de profeet) iets om te gebruiken vraagt, vraagt haar dat dan van achter een AFSCHEIDING. Dat is reiner voor jullie harten en haar harten. Het past jullie niet Gods gezant lastig te vallen, noch dat jullie ooit na hem met zijn echtgenotes trouwt. Dat is bij God afschuwelijk."
In beide gevallen zien we dat het woord "hijaab" niet een kledingsstuk of een hoofddoek is, maar een scherm die gebruikt wordt om de privacy te garanderen, en dat het voor de profeet zijn gasten was om zich er voor te bevinden.
De rest van de verzen hebben absoluut niets met de "hijaab" als iets concreets te maken waar men iets mee kan afschermen. Nergens komt het woord "hijaab" voor in de verzen die over de kuisheidsvoorschriften gaan.
Er zijn moslims die menen de Islam te representeren en zeggen dat de vrouwen van de profeet als voorbeeld gelden voor de rest van de gelovige vrouwen .Er is geen twijfel aan dat de vrouwen van de profeet eigenschappen zouden kunnen hebben die voorbeeldig zouden kunnen zijn voor de moslimvrouwen, maar nergens in de Koran wordt een voorbeeldfunctie van de vrouwen van de profeet met betrekking tot de gelovige vrouwen genoemd. Sterker nog, er worden duidelijke verschillen genoemd waarbij het duidelijk wordt dat de vrouwen van de profeet een speciale plaats hadden in de Islam, die geen andere vrouw kan innemen, en sinds de dood van de vrouwen van de profeet ook niemand meer kan innemen.
Vers 32 van hoofdstuk 33 verteld ons:
"Vrouwen van de profeet! Jullie zijn als geen van de andere vrouwen. Als jullie godvrezend zijn weest dan niet bedeesd bij het spreken opdat niet iemand in wiens hart een ziekte is begeerte krijgt. En spreekt op een behoorlijke manier. En blijft in jullie huizen en vertoond jullie niet opgesmukt als vroeger in de tijd van de onwetendheid. En verricht de salaat en geeft de zakaat en gehoorzaamt God en Zijn gezant.God wenst slechts van jullie, de huisgenoten, de gruwel te verwijderen en jullie geheel rein te maken. En gedenkt wat van Gods tekenen en de wijsheid in jullie huizen wordt voorgelezen. God is welwillend en welingelicht."
De opening van het bovenstaande vers is duidelijk genoeg dat het een oproep is aan enkel de vrouwen van de profeet. Er wordt duidelijk gezegd dat zij als geen van de andere vrouwen zijn. De regels die zij opgelegd kregen door de verantwoordelijkheden die ze als de vrouwen van de profeet accepteerden, zijn voor niemand anders dan voor hen, tenzij de Koran dat anders aangeeft.
De twee verzen voorafgaand aan dit vers, geven duidelijk aan dat de vrouwen van de profeet een aparte plaats innamen ten opzichte van alle andere vrouwen en God, doordat ze door God anders werden behandeld:
De verzen 33:30 en 33:31 vertellen ons:
33:30-31: "Vrouwen van de profeet! Wie van jullie een duidelijke gruweldaad begaat, voor haar zal de bestraffing verdubbeld worden. Dat is voor God gemakkelijk. En wie van jullie aan God en Zijn gezant onderdanig is en deugdelijk handelt, aan haar zullen Wij haar loon twee maal geven en Wij hebben voor haar een voortreffelijke voorziening klaargemaakt."
Het is duidelijk dat de vrouwen van de profeet zware verantwoordelijkheden hadden, en daardoor ook in aanmerking kwamen voor hogere beloningen. Hun lot kan niet met de overige vrouwen vergeleken worden. De verzen die geboden bevatten die betrekking hebben tot de vrouwen van de profeet, zijn dus niet bindend voor de rest van de vrouwen. Er komt geen hoofddoek voor in de Koran. De woorden "hoofddoek", "hoofd", "haar", "sluier", "gezicht" of "hals" komen nergens in de Koran voor. Wel komt het woord "khumur" in de Koran voor, wat letterlijk "bedekking" betekent en er wordt geboden de BORSTEN te bedekken.
De hoofddoek zoals wij die vandaag kennen, komt uit de Iraanse cultuur van de Zoroastriers bij wie het voor de vrouwen EN de mannen verpicht was een hoofdbedekking te dragen en tijdens de religieuze diensten verplicht was voor beiden om een sluier voor hun mond te dragen (om het heilige vuur in de vuurtempel niet met hun adem te vervuilen). De Zoroastriers geloofden in het heilig zijn van de vier klassieke elementen: vuur, water, grond en lucht. Daarmee gingen ze met allerlei zeer extreme voorzorgsmaatregelen om.
Nadat de Arabieren Iran veroverden waren zij zo erg onder de indruk van de superieure cultuur in dat land, dat zij vrijwel alles klakkeloos overnamen en gingen mixen met de Islam. Later werd het in de Islam geïncorporeerd, maar het heeft absoluut GEEN Islamitische oorsprong. Het komt uit een ander geloof. HOE het in de Islam werd incorporeerd is een pijnlijke en zeer controversiele hoofdstuk in de geschiedenis van de Islam. Het gaat hier om het vervalsen en verzinnen van religieuze teksten (meestal de ahadiith, ev=hadiith) om de interpretatie van geestelijken en politieke leiders in de beginperiode van de Islam te doen laten overheersen. Beide traditionele stromingen in de Islam, het soennisme en het shi'isme hebben zich hieraan schuldig gemaakt. Maar dat is een ander verhaal.
Voor meer informatie over de Zoroastrische afkomst van de in de godsdienst verplichte sluier en de hoofddoek:
www.avesta.org
Een korte bijlage uit de Encyclopaedia Brittannica:
ENCYCLOPÆDIA BRITANNICA
purdah
also spelled PARDAH, Hindi Parda ("screen," or "veil"), practice that was inaugurated by Muslims and later adopted by various Hindus, especially in India, and that involves the seclusion of women from public observation by means of concealing clothing (including the veil) and by the use of high-walled enclosures, screens, and curtains within the home.
The practice of purdah is said to have originated in the Persian culture and to have been acquired by the Muslims during the Arab conquest of what is now Iraq in the 7th century Ad.Muslim domination of northern India in turn influenced the practice of Hinduism, and purdah became usual among the Hindu upper classes of northern India. During the British hegemony in India, purdah observance was strictly adhered to and widespread among the highly conscious Muslim minority. Since then, purdah has largely disappeared in Hindu practice, though the seclusion and veiling of women is practiced to a greater or lesser degree in many Islamic countries. See also harem.
En zie ook dit volgende stukje:
The tradition for women to cover themselves from head to toe and veil their faces when they go out in public is an old one, predating Islam in Persia, Syria, and Anatolia. The Qur'an provides instructions giving guidance on this matter but not a strict ruling. It has been the rigidly male-dominated world of the Middle East that has insisted on the strict veiling of women in public. The enveloping cloaks worn by women for this purpose are similar to one another and often incorporate a mesh panel through which women may peer at the world outside. The most common names for this garment are chador, chadar, chadri, çarsaf, and tcharchaf.
Zie www.britannica.com voor meer informatie over dit onderwerp, en zoek onder het woord "dress" en "veil".
Er is geen hoofddoek,gezichtssluier of zoiets dergelijks in de Koran.De woorden "haar" (sha3r), "hoofd" (ra's), gezicht (wajh) of nek (raqbah) worden niet in de Koran in combinatie met een kuisheidsvoorschrift genoemd.Enkel de schaamstreek, en de borsten.Zelf regels maken in de godsdienst en die verplichten door ze aan God toe te schrijven, zijn een grote zonde volgens de Koran en dient vermeden te worden.
De Koran vertelt ons:
10:60: "En wat zal de mening van hen die over God bedrog verzinnen op de opstandingsdag zijn? God is vol van goedgunstigheid jegens de mensen, maar de meeste mensen zijn niet dankbaar."
en
2:79: "Wee hen die het boek eigenhandig schrijven en dan zeggen:'Dit komt van God' om het voor een lage prijs te versjacheren. Wee hen dus om wat hun handen hebben geschreven en wee hen om wat zij eraan hebben verdiend."
Zelfs de profeet van God, Mohammed, heeft van God een duidelijke waarschuwing gekregen niet zelf regels of uitspraken te doen die niet van God komen:
69:40: "Niet dan? Ik zweer bij wat jullie doorzien en wat jullie niet doorzien,dat wat de gezant zegt voortreffelijk is. Het zijn niet de woorden van een dichter. Hoe weinig geloven jullie! Noch zijn het de woorden van een waarzegger. Hoe weinig laten jullie je vermanen! HET IS EEN NEERZENDING VAN DE HEER VAN DE WERELDBEWONERS. EN ALS HIJ OVER ONS ENIGE UITSPRAKEN ZELF BEDACHT HAD HADDEN WIJ HEM BIJ DE RECHTERARM GEGREPEN. DAN HADDEN WIJ HEM DE LEVENSADER DOORGESNEDEN. NIET EEN VAN JULLIE HAD DAT HEM KUNNEN AFWEREN."
----------------------------------------------------------------------------------------
Nu stel ik me de vraag wat nog het probleem kan zijn voor de Islam om te integreren in onze maatschappij. Een aan het westen aangepaste levenswijze is dus perfect mogelijk!
Is het onwil of onwetendheid of een combinatie van beiden?
De reacties op dat forum spreken voor zich!
Toevoeging:
Deze studie is het werk van "Werkgroep Islamitische Bewustwording Nederland"
http://www.monotheist.nl/main.html
"De site bestemd voor alle Nederlandstalige moslims die de huidige regels, gewoontes en gebruiken van de Islamitische wereld kritisch wensen te beschouwen"
http://64.191.29.239/islam/forums/showthread.php?s=&threadid=48953
Hoofddoek is helemaal niet verplicht volgens de Koran
Kledingvoorschriften voor de vrouw volgens de Koran
door: Werkgroep IBN .
Inleiding
Dit artikel gaat over de kledingsvoorschriften van de vrouw en de hoofddoek volgens de Koran. Dit is een omstreden onderwerp waar in de traditionele Islam vele en verschillende visies over bestaan. Wat wij echter met dit artikel zullen bewijzen, is dat de Koran zeer duidelijk is over de kledingsvoorschriften van de vrouw, en dat de hoofddoek zoals we die vandaag kennen absoluut geen plaats heeft in de Islam.
Kledingvoorschriften in de Koran
De verzen die over de kledingsvoorschriften van de vrouw gaan zijn 24:31, 24:60 en 33:59. We zullen nu stap voor stap de verzen langsgaan en uitleggen wat nou precies de kledingsvoorschriften van de vrouw zijn. Vers 24:31 vertelt ons:
"En zeg tot de gelovige vrouwen dat zij hun ogen neerslaan en hun schaamstreek kuis bewaren en dat zij hun sieraad niet openlijk tonen, behalve wat gewoon al zichtbaar is. En zij moeten sluiers over hun boezem dragen en hun sieraad niet openlijk tonen, behalve aan hun echtgenoten of hun vaders of de vaders van hun echtgenoten of hun zonen of de zonen van hun echtgenoten of hun broers of de zonen van hun zusters of hun vrouwen of slavinnen over wie zij beschikken of mannelijke volgelingen die geen geslachtsdrift meer hebben of de kinderen die nog niet op de schaamdelen van de vrouwen letten. En zij moeten niet met hun voeten stampen zodat men weet wat zij voor verborgen sieraad dragen. En wendt jullie berouwvol tot God, o gelovigen; misschien zal het jullie welgaan."
Dit is het vers waar de meeste controversie over bestaat, omdat hierin staat aangegeven wat de kuisheidsvoorschriften voor gelovige vrouwen zijn.
Het vers gebiedt ten eerste de gelovige vrouwen hun ogen neer te slaan. Dit is een gebod opdat de vrouwen bescheiden zullen zijn met hun blikken, wanneer ze geconfronteerd worden met leden van het andere geslacht (in 24:30 wordt mannen precies hetzelfde geboden). Het gebod houdt niet in dat de vrouw helemaal geen mannen mag aankijken, want er zijn genoeg andere verzen in de Koran die aangeven dat dat wel is toegestaan, mits het bovenstaande gebod in acht wordt genomen. Dit gebod spreekt voor zichzelf en is duidelijk voor zij die het verschil in beeldspraak en letterlijke bewoordingen inzien.
Het volgende gedeelte van het vers gebiedt:
"…en hun schaamstreek kuis bewaren.."
Kuis betekent proper, of netjes. Dit gedeelte van het vers spreekt zo duidelijk voor zich, dat het eigenlijk overbodig is om er verder op in te gaan. Het is duidelijk dat het onderwerp van dit gedeelte van het vers de schaamstreek is, die kuis bewaard moet worden. De schaamstreek ("faraj" in het Arabisch, "furuj" in het meervoud) wordt in de biologie gedefinieerd met de schaamdelen en hun omgeving.(1)
Natuurlijk zal men geen definitie krijgen van precies hoeveel centimeter onder, boven of naast de schaamdelen de schaamstreek begrenst wordt met de rest van het lichaam. Maar het moge duidelijk zijn dat het onderwerp van dit gedeelte van het vers, zowel de schaamdelen zelf, als de omgeving (omstreken, nabijheid) ervan kuis (proper, netjes) bewaard (bedekt) dienen te worden. Omdat de biologische structuur van elk mens apart is, kan er voor iedereen geen standaard omgeving worden bepaald. Maar het is duidelijk dat het de schaamdelen betreft en de omgeving ervan, wat meestal erop neerkomt dat de schaamdelen en de binnenkant van de dijen en het schaambeen en daar waar de schaamharen eindigen bedekt dienen te worden. De anus is ook een schaamdeel, en dient ook (met de omgeving ervan, dus de billen) bedekt te worden.
Het laatste gedeelte van de eerste zin van dit vers zegt:
"…en dat zij hun sieraad niet openlijk tonen behalve wat gewoon al zichtbaar is."
Dit gedeelte van de zin roept de meeste controversie op.Ten eerste over de definitie van wat "sieraad" eigenlijk inhoudt en wat er bedoeld wordt met "wat gewoon al zichtbaar is."
De Koran is echter geen wetboek of een woordenboek, maar een leidraad en een vermaning voor de gelovigen die ervoor bedoeld is in verschillende situaties en tijden toegepast te kunnen worden. Vandaar dat het taalgebruik in de Koran vaak heel flexibel is om geïnterpreteert te worden. Natuurlijk kan men niet tijdens het interpreteren afwijken van de structuur en inhoud van de rest van de verzen in de Koran en de verzen uit hun context rukken.
Het woord "sieraad" slaat op het woord "schaamstreek" wat eerder in de zin geschreven stond, maar zoals we later zullen zien in het vers worden ook andere delen van het vrouwelijke lichaam als "sieraad" gedefinieerd, namelijk de borsten, want het vers gaat verder met:
"En zij moeten sluiers over hun boezem dragen en hun sieraad niet openlijk tonen, behalve aan hun….."
Dit komt er op neer dat de vrouw haar schaamstreek en haar borsten dient te bedekken. Er blijft een gegeven over en dat is:
"…behalve wat gewoon al zichtbaar is."
Het is duidelijk dat de Koran de vrouw gebiedt haar "sieraden", ofwel schaamdelen en borsten kuis te bewaren en ze niet openlijk te tonen, behalve dat wat gewoon al zichtbaar is. Het zichtbare kan niets anders zijn dan de vormen van het vrouwelijke lichaam. Want als een vrouw zich kleed met de kuisheidsvoorschriften in acht genomen, zullen haar lichaamsvormen altijd wel duidelijk te zien zijn. En dan voornamelijk de rondingen van haar heupen en billen (sinds de vrouw over het algemeen grotere heupen heeft) en haar borsten (die over het algemeen opvallen door hun rondingen). Men kan deze rondingen wel zodanig bedekken zodat ze niet zichtbaar zijn, maar dan overschrijdt men het gebod in de Koran dat de vrouw haar "sieraden"(schaamstreek en borsten) dient te bedekken BEHALVE WAT GEWOON AL ZICHTBAAR IS.
Overdrijving is altijd ongeoorloofd, en dient geen enkel nut. Men mag zich niet kleden dat men teveel van zijn of haar eigen schaamstreken onthult, maar de koran geeft zeker niet aan dat de vrouw zich zo moet kleden dat haar gehele lichaam zou moeten worden verhuld. En vooral niet in de naam van de Koran, want het gebod omtrent de kuisheidsvoorschriften is duidelijk.
De tweede zin in dit vers begint met het gebod:
"En zij moeten sluiers over hun boezem dragen en hun sieraad niet openlijk tonen behalve aan hun…." (en dan volgt een lijst van familieleden en mensen zonder seksuele drang)
In dit gedeelte komt het woord sluiers voor, wat ook vaak in de traditionele Islam op verschillende wijzen wordt interpreteert en uitgelegd. De Koran is echter heel duidelijk. Het woord "sluier" staat in het Arabisch in de originele tekst met het woord "khumur" aangegeven. "Khumur" is het meervoud van het woord "khimaar" en betekent letterlijk in het Nederlands vertaald:"alles wat iets bedekt", ofwel een bedekking. (2)
Er is geen sprake van een "gezichtssluier" of een "hoofddoek" maar een sluier (bedekking, versluiering) om de boezem te bedekken. Het is niet logisch dat men een hoofddoek of een gezichtssluier over de borsten zou dragen. Dat zou betekenen dat men de "hoofddoek" of "gezichtssluier" van het hoofd of gezicht af zou moeten trekken, en daarmee de borsten zou moeten bedekken. Anderen interpreteren dit weer zo, dat de "hoofddoek" of "gezichtssluier" verlengd moeten worden en zo over de borsten kunnen worden laten vallen. Maar dan zal je op het feit botsen dat het werkwoord "verlengen", of "overheen trekken" niet in het vers voorkomt. Wat ook opmerkenswaardig is, is dat de woorden "nek","gezicht","haar","hals","oren" en dergelijke niet in het vers voorkomen. In feite komt het in geen enkel vers voor die over de kuisheidsvoorschriften van de vrouw of de man gaan. Beweren dat er een "sluier" of een "hoofddoek" bestaat die er voor bedoeld is om deze lichaamsdelen te bedekken, heeft absoluut geen basis in de Koran, en kan niets anders zijn dan de imaginaire visie van de interpretator van de tekst.
Het vers gaat verder met een opsomming van verwanten en familieleden voor wie dit kuisheidsvoorschrift niet geldt:
"….behalve aan hun echtgenoten of hun vaders of de vaders van hun echtgenoten of hun zonen of de zonen van hun echtgenoten of hun broers of de zonen van hun zusters of hun vrouwen of slavinnen over wie zij beschikken of mannelijke volgelingen die geen geslachtsdrift meer hebben of de kinderen die nog niet op de schaamdelen van de vrouwen letten."
Bovenstaande opsomming is duidelijk en spreekt voor zich. Het laatste gedeelte van de zin, "of de kinderen die nog niet op de schaamdelen van de vrouwen letten," laat duidelijk zien wat er in dit vers met "sieraad" wordt bedoeld.
Het vers gaat door met:
"En zij moeten niet met hun voeten stampen zodat men weet wat zij voor verborgen sieraad dragen."
Dit is weer beeldspraak vertaald uit de Arabische taal en duidt erop dat de vrouw niet verleidelijk moet bewegen om met haar schaamdelen te pronken.
"En wendt jullie berouwvol tot God, o gelovigen; misschien zal het jullie welgaan."
Hier wordt de mens geboden zich berouwvol tot God te wenden, gezien dit onderwerp er één is van gevoeligheid en het begrijpelijk is dat er mensen zullen zijn die de geboden niet correct zullen naleven.
Vers 24:60 is heel interessant en vertelt ons:
"En voor de vrouwen die op leeftijd zijn en die niet meer verwachten te trouwen is het geen overtreding als zij hun kleren afleggen, maar dan zonder sieraad te vertonen. Maar als zij het nalaten is het beter voor hen. En God is horend en wetend."
Dit vers laat zien dat hetgeen wat met "sieraad" bedoeld wordt, altijd dient te worden bedekt. Hetgeen wat afgezet mag worden kan dus niets anders zijn dan kleding die niet bedoeld is om het "sieraad", ofwel de schaamstreek en de borsten, te bedekken. Dit betekent dat de vrouw op latere leeftijd als ze niet verwacht ooit weer te trouwen, geen blaam treft als ze in het meest extreme geval al haar kleding afdoet, behalve haar ondergoed die haar schaamstreek en borsten bedekt. Maar als ze dat nalaat, dat is beter voor haar.
Het is dus duidelijk dat de nek, de rug,de buik,de armen, het gezicht de benen en het hoofdhaar in geen geval tot het "sieraad" ,ofwel schaamstreek of boezem, gerekend kan worden en in principe niet verplicht zijn om bedekt te worden.Zou men dat wel doen, dan zou dit vers tegenstrijdig zijn met de andere verzen die duidelijk gebieden dat het sieraad enkel de boezem en de schaamstreek betekent. Wat zou een vrouw op leeftijd nog af kunnen doen als haar sieraad haar hele lichaam bevat behalve haar gezicht, handen en voeten zoals velen van de traditionele islamitische interpretators menen?
Het vers zegt wel dat als de vrouwen die op leeftijd zijn en niet meer verwachten te trouwen het nalaten om wat van hun kleding af te doen zonder hun schaamstreek of borsten te tonen en er dus niet in hun ondergoed bijlopen er daar beter aan doen (het is echter niet verboden). Dit is een duidelijk bewijs dat hetgeen wat de vrouw dient te bedekken niets anders kan zijn dan hetgeen wat ze altijd moet bedekken, namelijk de borsten en haar schaamstreek.
Vers 33:59 vertelt ons:
"O profeet!Zeg tot jouw echtgenotes,jouw dochters en de vrouwen van de gelovigen iets van haar overkleding over zich heen naar beneden laten hangen.Dat bevordert het best dat men haar herkent en niet lastig valt.En God is vergevend en barmhartig."
Dit vers is geen vers dat de kuisheidsvoorschriften als onderwerp heeft, maar iets totaal anders. Het woord "sieraad" ,"boezem" of "schaamstreek" wordt hier niet genoemd en is ook niet het onderwerp dat hier centraal staat. Ook het woord "haar" wordt hier niet genoemd, ook al wordt de vrouw aangeraden om iets over haar lichaam naar beneden te laten hangen. Deze woorden zijn dus irrelevant in het begrijpen van dit vers.
Er staat dat de gelovige vrouwen aan wordt geraden (en niet verplicht!) om iets (en niet alles!) van haar overkleding (jalabib=Arabische mantelachtige gewaad) (3) over zich heen naar beneden te laten hangen. (het werkwoord "over zich heen laten hangen="dana" in het Arabisch) (4) omdat dat beter ("adnaa" in het Arabisch) voor hen is, met het enige doel om niet te worden lastig gevallen.
Er wordt niets in dit vers over de schoonheid van de vrouw gezegd, het woord "sieraad" ("zaynah" in het Arabisch) wordt er niet genoemd. Let ook op het woord "beter" of "adnaa" in het Arabisch dat in de vergelijkende trap is geschreven en daarom geen verplichting kan impliceren.
De betekenis van dit vers is dat het beter is voor de vrouw om haar overkleding over zich heen naar beneden te laten hangen, om niet lastig te worden gevallen en als moslim te kunnen worden herkend. Het onderwerp van dit vers is dus het voorkomen lastig gevallen te worden door mannen en om hiervoor te zorgen herkenbaar te zijn in de gemeenschap. Hierbij moet men rekening houden dat in een maatschappij waar de moslims nog de minderheid uitmaken, de vrouwen regelmatig het slachtoffer waren van ongewenste benaderingen door de mannen.
Om de situatie voor de vrouwen nog gemakkelijker en lichter te maken geeft de Koran aan het einde van dit vers aan dat God vergevend en barmhartig is, om ons te laten herinneren dat er vrouwen zullen zijn die de aangeraden (en niet verplichte) overkleding niet zullen dragen.
Moslimvrouwen zouden, als ze herkend zouden worden, vrijwel zeker minder worden lastig gevallen uit angst voor wraakacties of meer politieke instabiliteit. Verder zou deze aangeraden voorzorgsmaatregel niet praktisch zijn in een land waar de moslims de meerderheid uitmaken, omdat ze dan niet hoeven te vrezen om niet herkend te worden door de mede moslims en dus ook niet bang hoeven te zijn om lastig te worden gevallen.
Omdat herkenning en lastig vallen in een zin genoemd wordt is het logisch dat het herkennen en lastig vallen door een en dezelfde partij werd gedaan, en dat is de maatschappij van afgoden aanbiddende Arabische mannen van het Arabië van de 7e eeuw waar de moslims in het begin de minderheid van uitmaakten. Of vielen de vroege moslims hun eigen vrouwen lastig en hadden zij enige noodzakelijkheid om hun eigen vrouwen te herkennen in een tijd dat de moslims de minderheid van de maatschappij vormden waar iedereen elkaar persoonlijk kende?
Het woord "hijaab" (afscherming) in de Koran. Dit woord wordt in het moderne Arabische taalgebruik als "hoofddoek" vertaald, en is vaak het slachtoffer van misbruik door verkeerde interpretaties.
Het woord "hijaab" komt 7 keer voor in de Koran, en geen van de keren heeft het iets te maken met de kledingsvoorschriften van de vrouw. De verzen zijn als volgt:
7:46, 17:45, 19:17, 33:53, 38:32, 41:5, en 42:51.
Van deze 7 verzen gaan er maar 2 over de vrouw: 19:17 en 33:53.
De eerste gaat over Maria (Maryam) de moeder van Jezus:
19:16-19:17
"En vermeld in het boek Maryam.Toen zij zich van haar familie terugtrok naar een oostelijke plaats en een AFSCHERMING tegen hen maakte.Toen zonden Wij Onze geest naar haar en hij deed zich aan haar voor als een goedgevormd mens."
Het tweede gaat over de gasten in het huis van de profeet Mohammed:
33:53: "Jullie die geloven! Gaat de huizen van de profeet slechts binnen als aan jullie toestemming is gegeven om mee te eten maar zonder van te voren te gaan wachten tot het klaar is. Maar wanneer jullie uitgenodigd worden, gaat dan naar binnen. En wanneer jullie gegeten hebben gaat dan weer uit elkaar zonder te blijven praten; daarmee vallen jullie de profeet lastig en dan schaamt hij zich voor jullie, maar God schaamt zich niet voor de waarheid. En als jullie haar (de vrouwen van de profeet) iets om te gebruiken vraagt, vraagt haar dat dan van achter een AFSCHEIDING. Dat is reiner voor jullie harten en haar harten. Het past jullie niet Gods gezant lastig te vallen, noch dat jullie ooit na hem met zijn echtgenotes trouwt. Dat is bij God afschuwelijk."
In beide gevallen zien we dat het woord "hijaab" niet een kledingsstuk of een hoofddoek is, maar een scherm die gebruikt wordt om de privacy te garanderen, en dat het voor de profeet zijn gasten was om zich er voor te bevinden.
De rest van de verzen hebben absoluut niets met de "hijaab" als iets concreets te maken waar men iets mee kan afschermen. Nergens komt het woord "hijaab" voor in de verzen die over de kuisheidsvoorschriften gaan.
Er zijn moslims die menen de Islam te representeren en zeggen dat de vrouwen van de profeet als voorbeeld gelden voor de rest van de gelovige vrouwen .Er is geen twijfel aan dat de vrouwen van de profeet eigenschappen zouden kunnen hebben die voorbeeldig zouden kunnen zijn voor de moslimvrouwen, maar nergens in de Koran wordt een voorbeeldfunctie van de vrouwen van de profeet met betrekking tot de gelovige vrouwen genoemd. Sterker nog, er worden duidelijke verschillen genoemd waarbij het duidelijk wordt dat de vrouwen van de profeet een speciale plaats hadden in de Islam, die geen andere vrouw kan innemen, en sinds de dood van de vrouwen van de profeet ook niemand meer kan innemen.
Vers 32 van hoofdstuk 33 verteld ons:
"Vrouwen van de profeet! Jullie zijn als geen van de andere vrouwen. Als jullie godvrezend zijn weest dan niet bedeesd bij het spreken opdat niet iemand in wiens hart een ziekte is begeerte krijgt. En spreekt op een behoorlijke manier. En blijft in jullie huizen en vertoond jullie niet opgesmukt als vroeger in de tijd van de onwetendheid. En verricht de salaat en geeft de zakaat en gehoorzaamt God en Zijn gezant.God wenst slechts van jullie, de huisgenoten, de gruwel te verwijderen en jullie geheel rein te maken. En gedenkt wat van Gods tekenen en de wijsheid in jullie huizen wordt voorgelezen. God is welwillend en welingelicht."
De opening van het bovenstaande vers is duidelijk genoeg dat het een oproep is aan enkel de vrouwen van de profeet. Er wordt duidelijk gezegd dat zij als geen van de andere vrouwen zijn. De regels die zij opgelegd kregen door de verantwoordelijkheden die ze als de vrouwen van de profeet accepteerden, zijn voor niemand anders dan voor hen, tenzij de Koran dat anders aangeeft.
De twee verzen voorafgaand aan dit vers, geven duidelijk aan dat de vrouwen van de profeet een aparte plaats innamen ten opzichte van alle andere vrouwen en God, doordat ze door God anders werden behandeld:
De verzen 33:30 en 33:31 vertellen ons:
33:30-31: "Vrouwen van de profeet! Wie van jullie een duidelijke gruweldaad begaat, voor haar zal de bestraffing verdubbeld worden. Dat is voor God gemakkelijk. En wie van jullie aan God en Zijn gezant onderdanig is en deugdelijk handelt, aan haar zullen Wij haar loon twee maal geven en Wij hebben voor haar een voortreffelijke voorziening klaargemaakt."
Het is duidelijk dat de vrouwen van de profeet zware verantwoordelijkheden hadden, en daardoor ook in aanmerking kwamen voor hogere beloningen. Hun lot kan niet met de overige vrouwen vergeleken worden. De verzen die geboden bevatten die betrekking hebben tot de vrouwen van de profeet, zijn dus niet bindend voor de rest van de vrouwen. Er komt geen hoofddoek voor in de Koran. De woorden "hoofddoek", "hoofd", "haar", "sluier", "gezicht" of "hals" komen nergens in de Koran voor. Wel komt het woord "khumur" in de Koran voor, wat letterlijk "bedekking" betekent en er wordt geboden de BORSTEN te bedekken.
De hoofddoek zoals wij die vandaag kennen, komt uit de Iraanse cultuur van de Zoroastriers bij wie het voor de vrouwen EN de mannen verpicht was een hoofdbedekking te dragen en tijdens de religieuze diensten verplicht was voor beiden om een sluier voor hun mond te dragen (om het heilige vuur in de vuurtempel niet met hun adem te vervuilen). De Zoroastriers geloofden in het heilig zijn van de vier klassieke elementen: vuur, water, grond en lucht. Daarmee gingen ze met allerlei zeer extreme voorzorgsmaatregelen om.
Nadat de Arabieren Iran veroverden waren zij zo erg onder de indruk van de superieure cultuur in dat land, dat zij vrijwel alles klakkeloos overnamen en gingen mixen met de Islam. Later werd het in de Islam geïncorporeerd, maar het heeft absoluut GEEN Islamitische oorsprong. Het komt uit een ander geloof. HOE het in de Islam werd incorporeerd is een pijnlijke en zeer controversiele hoofdstuk in de geschiedenis van de Islam. Het gaat hier om het vervalsen en verzinnen van religieuze teksten (meestal de ahadiith, ev=hadiith) om de interpretatie van geestelijken en politieke leiders in de beginperiode van de Islam te doen laten overheersen. Beide traditionele stromingen in de Islam, het soennisme en het shi'isme hebben zich hieraan schuldig gemaakt. Maar dat is een ander verhaal.
Voor meer informatie over de Zoroastrische afkomst van de in de godsdienst verplichte sluier en de hoofddoek:
www.avesta.org
Een korte bijlage uit de Encyclopaedia Brittannica:
ENCYCLOPÆDIA BRITANNICA
purdah
also spelled PARDAH, Hindi Parda ("screen," or "veil"), practice that was inaugurated by Muslims and later adopted by various Hindus, especially in India, and that involves the seclusion of women from public observation by means of concealing clothing (including the veil) and by the use of high-walled enclosures, screens, and curtains within the home.
The practice of purdah is said to have originated in the Persian culture and to have been acquired by the Muslims during the Arab conquest of what is now Iraq in the 7th century Ad.Muslim domination of northern India in turn influenced the practice of Hinduism, and purdah became usual among the Hindu upper classes of northern India. During the British hegemony in India, purdah observance was strictly adhered to and widespread among the highly conscious Muslim minority. Since then, purdah has largely disappeared in Hindu practice, though the seclusion and veiling of women is practiced to a greater or lesser degree in many Islamic countries. See also harem.
En zie ook dit volgende stukje:
The tradition for women to cover themselves from head to toe and veil their faces when they go out in public is an old one, predating Islam in Persia, Syria, and Anatolia. The Qur'an provides instructions giving guidance on this matter but not a strict ruling. It has been the rigidly male-dominated world of the Middle East that has insisted on the strict veiling of women in public. The enveloping cloaks worn by women for this purpose are similar to one another and often incorporate a mesh panel through which women may peer at the world outside. The most common names for this garment are chador, chadar, chadri, çarsaf, and tcharchaf.
Zie www.britannica.com voor meer informatie over dit onderwerp, en zoek onder het woord "dress" en "veil".
Er is geen hoofddoek,gezichtssluier of zoiets dergelijks in de Koran.De woorden "haar" (sha3r), "hoofd" (ra's), gezicht (wajh) of nek (raqbah) worden niet in de Koran in combinatie met een kuisheidsvoorschrift genoemd.Enkel de schaamstreek, en de borsten.Zelf regels maken in de godsdienst en die verplichten door ze aan God toe te schrijven, zijn een grote zonde volgens de Koran en dient vermeden te worden.
De Koran vertelt ons:
10:60: "En wat zal de mening van hen die over God bedrog verzinnen op de opstandingsdag zijn? God is vol van goedgunstigheid jegens de mensen, maar de meeste mensen zijn niet dankbaar."
en
2:79: "Wee hen die het boek eigenhandig schrijven en dan zeggen:'Dit komt van God' om het voor een lage prijs te versjacheren. Wee hen dus om wat hun handen hebben geschreven en wee hen om wat zij eraan hebben verdiend."
Zelfs de profeet van God, Mohammed, heeft van God een duidelijke waarschuwing gekregen niet zelf regels of uitspraken te doen die niet van God komen:
69:40: "Niet dan? Ik zweer bij wat jullie doorzien en wat jullie niet doorzien,dat wat de gezant zegt voortreffelijk is. Het zijn niet de woorden van een dichter. Hoe weinig geloven jullie! Noch zijn het de woorden van een waarzegger. Hoe weinig laten jullie je vermanen! HET IS EEN NEERZENDING VAN DE HEER VAN DE WERELDBEWONERS. EN ALS HIJ OVER ONS ENIGE UITSPRAKEN ZELF BEDACHT HAD HADDEN WIJ HEM BIJ DE RECHTERARM GEGREPEN. DAN HADDEN WIJ HEM DE LEVENSADER DOORGESNEDEN. NIET EEN VAN JULLIE HAD DAT HEM KUNNEN AFWEREN."
----------------------------------------------------------------------------------------
Nu stel ik me de vraag wat nog het probleem kan zijn voor de Islam om te integreren in onze maatschappij. Een aan het westen aangepaste levenswijze is dus perfect mogelijk!
Is het onwil of onwetendheid of een combinatie van beiden?
De reacties op dat forum spreken voor zich!
Toevoeging:
Deze studie is het werk van "Werkgroep Islamitische Bewustwording Nederland"
http://www.monotheist.nl/main.html
"De site bestemd voor alle Nederlandstalige moslims die de huidige regels, gewoontes en gebruiken van de Islamitische wereld kritisch wensen te beschouwen"