SNZP
29 maart 2004, 20:32
Toen Flor Ory niet eens afbelde, maar bij een toevallig telefoontje wist te vertellen dat hij 's anderdaags, op 10 maart, niet zou komen naar ons Scholierendebat, liet uw - toen zieke - fractiesecretaris weten dat u voor hem zou invallen. Politici komen als eens wat later, maar we konden tweehonderd mensen niet langer laten wachten en begonnen dan maar de activiteiten. U kwam niet meer.
Gevolg: alle in groene thematiek geïnteresseerde scholieren moesten noodgedwongen over drugs discussiëren met een Vlaams Blok mandataris, en vervolgens met een 'socialiste' over stemrecht. Bij het groter debat tenslotte ontbrak sierlijk Groen!
Hoewel er ergere zaken zijn, weegt zoiets toch op een politiek geweten? Hoe kunt u dit maken tegenover jonge mensen, zeker gezien het imago van uw partij. Het is makkelijk het succes van het Blok van kritiek te voorzien, maar als u zelf als dusdanig slecht georganiseerd bent, kan u wel eens de eerste schuldige zijn. De vrij onbekende Yves Aerts volstond om in Antwerpen Rob Verreycken vrij veel charme te ontnemen.
In de Laatste Show zie ik u niet snel verstek geven. En dit is m'n hele punt: het geëngageerde elan van het vroegere Agalev lijkt opgelost in de geïnstitutionaliseerde en vervreemde doelloze kiesmachine die Agalev vandaag is. Is dit volgens u vol te houden? Kunt u de mensen een tweede keer bedriegen zoals bij de groene regeringslegislaturen? Waarom geeft u de basis geen vertrouwen, maar schuift u in een lovenswaardig basisdemocratisch congres de schuld van het opdoeken van Doel in de schoenen van Stevaert, terwijl de strijdlust van het regerende Agalev snel bekoeld was?
Conclusie: Groen! is een partij als alle andere, en of ze al dan niet de kiesdrempel halen is meer een kwestie van reclamecampagnes dan van de inhoud en de kracht van de partij - misschien bij gebrek aan deze laatste twee.
volledig in eigen naam,
uw politieke kameleon,
tom
Gevolg: alle in groene thematiek geïnteresseerde scholieren moesten noodgedwongen over drugs discussiëren met een Vlaams Blok mandataris, en vervolgens met een 'socialiste' over stemrecht. Bij het groter debat tenslotte ontbrak sierlijk Groen!
Hoewel er ergere zaken zijn, weegt zoiets toch op een politiek geweten? Hoe kunt u dit maken tegenover jonge mensen, zeker gezien het imago van uw partij. Het is makkelijk het succes van het Blok van kritiek te voorzien, maar als u zelf als dusdanig slecht georganiseerd bent, kan u wel eens de eerste schuldige zijn. De vrij onbekende Yves Aerts volstond om in Antwerpen Rob Verreycken vrij veel charme te ontnemen.
In de Laatste Show zie ik u niet snel verstek geven. En dit is m'n hele punt: het geëngageerde elan van het vroegere Agalev lijkt opgelost in de geïnstitutionaliseerde en vervreemde doelloze kiesmachine die Agalev vandaag is. Is dit volgens u vol te houden? Kunt u de mensen een tweede keer bedriegen zoals bij de groene regeringslegislaturen? Waarom geeft u de basis geen vertrouwen, maar schuift u in een lovenswaardig basisdemocratisch congres de schuld van het opdoeken van Doel in de schoenen van Stevaert, terwijl de strijdlust van het regerende Agalev snel bekoeld was?
Conclusie: Groen! is een partij als alle andere, en of ze al dan niet de kiesdrempel halen is meer een kwestie van reclamecampagnes dan van de inhoud en de kracht van de partij - misschien bij gebrek aan deze laatste twee.
volledig in eigen naam,
uw politieke kameleon,
tom