cdekeule
16 april 2009, 18:29
Geachte heer Crombez,
Laten we eens even verder (terug)kijken dan de doorsnee politieke neus lang is. De voorbije 50 jaar lijken er zich twee trends te hebben plaatsgevonden waarvan men de combinatie toch niet zou verwacht hebben:
(1) spectaculaire stijging van de modernisering
(2) spectaculaire daling van de koopkracht
De informatisering beloofde een toename in de levensstandaard. De hogere arbeidsproductiviteit zou meer vrije tijd creëren om andere dingen te doen, de mens zou zich beter kunnen ontplooien.
Eigenaardig genoeg lijkt zich het tegenovergestelde te hebben voorgedaan. De grootgezinnen met éénverdiener van toen zijn vervangen door tweeverdieners met 2.1 kinderen die amper rondkomen. In plaats van meer tijd om zichzelf te ontplooien, hebben ze zelfs geen tijd meer om hun eigen kinderen op te voeden en de nieuwe maatschappelijke norm is dan dat deze zorg wordt uitbesteed aan de kinderopvang.
Als men hiervan uitgaat, wat dan kan een socialistische partij betekenen om de koopkracht op een eerlijker pijl te brengen, gezien de economische voordelen van de technologische vooruitgang zoals die zich de laatste jaren heeft afgespeeld? Ik bedoel dus een stevige correctie van de koopkracht, niet de aalmoes hier en daar onder de vorm van een jobkorting van 250 Euro, 30 Euro korting op de electriciteitsfactuur, enz.
Laten we eens even verder (terug)kijken dan de doorsnee politieke neus lang is. De voorbije 50 jaar lijken er zich twee trends te hebben plaatsgevonden waarvan men de combinatie toch niet zou verwacht hebben:
(1) spectaculaire stijging van de modernisering
(2) spectaculaire daling van de koopkracht
De informatisering beloofde een toename in de levensstandaard. De hogere arbeidsproductiviteit zou meer vrije tijd creëren om andere dingen te doen, de mens zou zich beter kunnen ontplooien.
Eigenaardig genoeg lijkt zich het tegenovergestelde te hebben voorgedaan. De grootgezinnen met éénverdiener van toen zijn vervangen door tweeverdieners met 2.1 kinderen die amper rondkomen. In plaats van meer tijd om zichzelf te ontplooien, hebben ze zelfs geen tijd meer om hun eigen kinderen op te voeden en de nieuwe maatschappelijke norm is dan dat deze zorg wordt uitbesteed aan de kinderopvang.
Als men hiervan uitgaat, wat dan kan een socialistische partij betekenen om de koopkracht op een eerlijker pijl te brengen, gezien de economische voordelen van de technologische vooruitgang zoals die zich de laatste jaren heeft afgespeeld? Ik bedoel dus een stevige correctie van de koopkracht, niet de aalmoes hier en daar onder de vorm van een jobkorting van 250 Euro, 30 Euro korting op de electriciteitsfactuur, enz.