Op hol geslagen jongeren en het kapitalisme [Archief]

corse

20 april 2009, 22:59

De maakbaarheid van de mens.

De mens is in de eerste plaats een creatie van de natuur, niet meer en niet minder, zijn karakter is deels de erfelijke eigenschappen en deels de omgeving en opvoeding.
Iedere mens wordt geboren met een leeg geheugen, een rein onbevlekt wit blad dat moet worden beschreven, ook wel eens “het zelf” of de individuele ziel genoemd.
De structuur, samenstelling, kwaliteit, basissubstantie en vormgeving van het DNA is de erfelijkheid zelf.
Volgens de laatste wetenschappelijke gegevens zou de erfelijkheid een minimale invloed hebben (maximaal 8%) op de kennis van de mens die hij in zijn latere leven zal vergaren.
Zijn sociale omgeving echter is de belangrijkste factor voor informatieopslag en kennis, de mens is dus “niet enkel” het product van zijn opvoeding maar hij is tevens een individu dat gedurende duizenden jaren gebonden is aan culturen, religies, tradities, families, eigenheid en gewoonten, deze kunnen nu van het DNA worden afgelezen.
Het preventief voorkomen van onwetendheid door degelijke opvoeding, educatie en weten is een betere levensvorm dat die van het wilde, primitieve en onwetende denken.
Hij die opvoedt, (niet hij die verwekt is de vader), zij die opvoedt, (niet zij die het kind op de wereld zet is de moeder).
In de opvoedingsperiode van jonge mensen of kinderen is zelfontplooiing in principe de opvoedingsproblematiek doorschuiven naar derde of andere, dit uit gemakzucht of onkunde.
Dikwijls is progressie en halsstarrigheid het product van een gebrek aan opvoedingskwaliteit en kwantiteit, hier is de zogenoemde progressieve mens de onwetende mens.
De mens leren denken is niet hem verplichten te denken, het is zoals een kind leren lopen, schrijven, lezen, fietsen enz, deze zijn geen verplichting maar een noodzaak.
De éérste levensjaren van een kind zijn het belangrijkste om te leren “hoe te leren” dit door de nieuwsgierigheid te stimuleren en fantasie op te wekken en later te leren hoe de fantasie om te zetten naar inspiratie en daarna van inspiratie naar werkelijkheid of realiteit, dit is de ware kunst van het leven.
Het bewust of onbewust achterhouden van kennis, weten of informatie is schadelijk voor elk individu en daardoor voor de samenleving, dit creëert een verloren generatie die de positieve evolutie afremt, iedere mens op onze planeet is afhankelijk van de kwaliteit van de opvoeding, zelfontplooiing is grotendeels gebaseerd op de instincten van de mens.
Het kunnen gebruik maken van andermans onwetendheid is geen vrijheid maar misbruik, onwetendheid is de oorzaak van bijna al onze problemen.
Onwetendheid is als een drug, we mogen blij zijn dat niet iedereen er aan verslaafd is!
Kennisoverdracht, nieuw kennis, onderzoek, ontwikkeling en ervaring waarborgen onze toekomst.
Leer van andermans fouten, want het leven is te kort om ze allemaal zelf te maken.
Ongemanipuleerde kennis en verbeelding is de beste software voor ons geheugen, wat we weten is een druppel, wat we niet weten is een oceaan.

De capaciteiten van de mens zijn afhankelijk van zijn kennis, de onwetendheid van de mens komt voort van:
slechte of geen educatie, gebrek aan opvoeding, demotivatie, echtscheiding bij opvoeding, manipulatie, indoctrinatie, verwaarlozing, armoede enz, laten we vooral niet vergeten ook deze creatie is een mens en verdient alle respect, ook de primitieve mens kan over degelijke morele intelligentie en morele waarden beschikken, dit tevens door overdracht van kennis.

De politieke, religie, ambtelijke en economische heersende klasse van iedere samenleving wordt gemaakt op privaat elite scholen en universiteiten.
Deze nomenclatuur of geprivilegieerde klasse zijn de happy few, de bevoorrechte, één jaar studie op de Yail universiteit in de USA kost 50.000 Dollar.
Voor hen blijft de rest liefst dom, zodat ze zich gemakkelijker laten gebruiken, misbruiken, manipuleren en uitbuiten, dit om deze geprivilegieerde elite te dienen.
Alle systemen waarbij privilegies en voorrechten erfelijk worden overgedragen zijn ondemocratisch en benadelen op deze manier de andere leden van de samenleving.
In een moderne open vrije samenleving moet men leren bewuste keuzes te maken.
De identiteit van elk individu wordt niet bepaalt door het individu zelf, maar door alles wat hij zelf niet is.
Het bewust niet maakbaar maken van de mens is de meest subtiele vorm van dictatuur, dit kan door elke heersende klasse gebruikt worden om de mens dom te houden, om zo zijn sociaal gedrag te controleren en manipuleren, om uiteindelijk de mens te kunnen uitbuiten, dit is valse vrijheid.
Het uitbuiten van mens door mens wordt op deze manier legaal, het zichzelf niet als een gelijke zien is fundamenteel fout.
De uitbuiter verknecht andermans vrijheid ten gunste van zijn eigen vrijheid.
Superioriteit altijd aan andere toekennen is een minderwaardigheidscomplex dat uitbuiting mogelijk maakt, dit door gebrek aan kennis en zelfzekerheid.
Het ondergaan van ongedwongen slavernij is geen product van de vrije wil, het is bij vele mensen een gedwongen noodzaak om te leven en te overleven, de valse vrijheid die daardoor ontstaat is pure dubbel moraal.
Zich laten uitbuiten is in de eerste plaats een gebrek aan kennis, zelfrespect en eergevoel.
De enige en enkele manier om onsterfelijk te kunnen zijn is door je kennis te delen en ze door te geven.
Onze kinderen zijn het bewijs dat we bestaan, want ook mijn DNA zit in hen, het is zoals een vingerafdruk, uniek en authentiek.
Onze kinderen kennis doorgeven, degelijk opvoeden en waarden doorgeven, dit vormt ondermeer de zin van ons bestaan.
De emancipatie, automatisering en maakbaarheid van de mens zal op termijn uitbuiting onmogelijk maken.
De werkelijke waarde van een mens kan worden gevonden in de mate waarin hij bevrijding van zijn eigenbelang heeft bereikt. (A.E)

Kinderen zijn meestal nooit schuldig:
Tieners, jeugd of kinderen zijn praktisch nooit schuldig aan iets.
Het zijn in de eerste plaats de ouders die verzuimen hun verantwoordelijkheid in de opvoeding op te nemen:
Ouders die beide volledige dagen werken, met als resultaat de zogenaamde sleutel onder de deurmat kinderen, “in de greep van het consumentisme”, welvaart gaat hier boven welzijn en de samenleving betaald het gelag.
Om het grotendeels nutteloze, verkwistende en ongecontroleerde consumentisme te bevorderen worden culturele identiteiten, natuurlijke rijkdommen, ecosystemen, sociale gemeenschappen en gezinnen platgewalst.
Kinderen die enkel onderwijsopvoeding krijgen en geen ouderopvoeding.
De school is tegenwoordig voor veel kinderen de enige plaats waar beperkte opvoeding gegeven wordt.
Het probleem van de afwezige ouder is nog groter, aangezien drie op vijf gescheiden zijn.
Kinderen van gescheiden ouders zijn statisch gezien armer, minder sociaal, emotioneel instabiel en ongelukkiger dan van gehuwde ouders.
Kinderen worden ook teveel overgelaten aan het televisietoestel.
De uitzendingen en media figuren voldoen niet direct aan het criterium 'degelijk'.
Wellicht is het nog nooit eerder gebeurd in onze geschiedenis dat door de media dergelijke negatieve informatie in zulke hoge dosissen werd aanboden:
Geweld, seks, overbodige gemanipuleerde brainwash “reclame”, het opdringen van consumentisme enz.
Hoe kunnen deze kinderen, die geen morele en ethische waarden kennen een eigen oordeel vormen.
Deze kinderen zijn geen progressieve, ze zijn het product van een tekort of geen opvoeding.
Laat ons hopen, dat deze kinderen die ook ouders zullen worden, geen verloren generatie zijn.
Marktfundamentalisme veroorzaakt onbegrensde verkwisting en onbegrensde armoede, dus extreem rijk en extreem arm, dit is totale vrijheid en chaos!
Het ongecontroleerde consumentisme van vandaag staat niet ten dienste van de mens maar ten dienste van de economiemachine, het is een doel op zich.
De huidige economische samenleving is een bos waar vele mensen de bomen niet meer zien staan, daardoor worden noodzakelijkheden zoals educatie, kennis, wonen, voeding, mobiliteit, kleding, energie en tijd maken voor goede opvoeding van kinderen zeer dikwijls verdrongen.

Hier enkele morele en ethische waarden:
Seksualiteit, in zijn schoonste vorm: de bekroning op de liefde en gaat altijd gepaard met liefde, in zijn slechtste vorm gaat deze niet gepaard met liefde en is het een dubbel moraal van: partnerbedrog, hoerenlopen, verkrachting, pedofilie, incest, instinkt enz, onder het animus/anima-principe verstaat men de aanwezigheid in elke mens van mannelijke en vrouwelijke elementen die normalerwijze in evenwicht dienen te zijn.
Monogamie is het motto, de prachtigste vorm van leven, monogamie is een product van de intelligentie en niet van het instinkt, in onze voorgeschiedenis waren zoals de meeste dieren de mensen ook polygaam, sociale evolutie en beschaving bracht ons tot monogamie, monogamie is de basis van iedere goedwerkende samenleving, de oude Grieken hebben monogamie als wet ingevoerd, honderden jaren van vendetta en andere conflicten werden zo vermeden.
In Arabische en andere landen lijden nog vele mensen onder de poligame samenleving, monogamie echter is tevens het enige middel tegen de dodelijke ziekte AIDS.
Economie: is een middel en mag geen doel op zich zijn, het is een werktuig voor onze samenleving met als functie de mensheid te dienen, economie moet het welzijn van ieder mens verbeteren en de toekomst verzekeren, de verdiensten van de economie moeten ten voordele van de totale bevolking staan, een 24 uur economie en een meer dan 30 jaar werken economie is niet menswaardig.

De vraag is dus, als de ouders het niet eens zijn, waar moeten hun kinderen dan een voorbeeld aan nemen.
Laat ons, als volwassenen het eerst eens worden, dit wat betreft de morele waarde van bijvoorbeeld:
seksualiteit, monogamie en economie en dan tijd nemen om onze kinderen in deze zin op te voeden.
Laten we de rol van de grootouders hierbij niet vergeten, zij beschikken meestal over een enorme bagage aan ervaring die met de nodige goedwil positief kan worden gebruikt en anders totaal verloren gaat.
Nu ook de senioren langer moeten werken zal ook de opvang door de grootouders wegvallen, daardoor wordt dat probleem nog groter.
Gevolg zal zeker een nieuw soort mens zijn, die niet geïnteresseerd is in werken en welvaart, maar alleen in snel en gemakkelijk succes, met alle middelen te behalen, de misdaden zullen nogmaals stijgen, we gaan gevaarlijke tijden tegemoet.
Je kan natuurlijk makkelijk zeggen het is de schuld van de ouders, maar die ouders waren zelf ook eerst kinderen van andere ouders die hen ook geen waarden en opvoeding hebben meegegeven, omdat ze misschien zelf ook.……….
En zo krijg je een vicieuze cirkel waar je ofwel héél sterk of slim voor moet zijn om er zelf uit te geraken of je hebt heel veel hulp en begeleiding nodig, de samenleving betaalt nogmaals het gelag, maar het is een investering op lange termijn.
Je zal als kind maar in een kansarm gezin geboren worden, je had geen keuze!

Peter Mertens

22 april 2009, 09:56

Beste Peter,

Sommige analisten zien in recente gewelduitspattingen, waarbij enkelingen, veelal jongeren, zich een wapen verschaffen waarmee ze in het wildeweg beginnen rond te schieten, uitingen van een "zieke" samenleving. Een samenleving waarin het ieder voor zich is, sociale controle én bescherming verdwijnt, geestelijke bijstand steeds vaker aan "professionals" wordt overgelaten (of simpelweg aan niemand), etc. Er wordt ook gesproken van een "prestatiemaatschappij": iedereen is ieders concurrent, affectie kan nog slechts in heel kleine "units" beleefd worden (het kerngezin). Veel van deze verschijnselen worden toegeschreven aan het liberalisme en/of het kapitalisme.

Is de PVDA ook dat standpunt (of een deel daarvan) toegedaan, of vindt u dat het één los kan/moet worden gezien van het ander?

Vriendelijke groet,
Den Duisteren Duikboot

Volgens mij is er zeker een verband tussen de enggeestige ieder-voor-zich-logica die gepropageerd wordt en het feit dat bij sommigen de stoppen doorslaan...

Er is een maatschappelijke verantwoordelijkheid en er is een persoonlijke verantwoordelijkheid.

We werken samen, leven samen, gaan samen uit, gaan samen naar het voetbal, naar Werchter, naar de Zinnekesparade, naar het café, naar de film, naar het park… Maar we horen wel elke dag dat hebzucht het fundamentele instinct van de mens zou zijn. Dat uiteindelijk alleen egoïsme ons drijft. Dat je hogerop kunt geraken op de rug van de andere, door je concurrent uit te schakelen. Dat de samenleving het best gediend is wanneer iedereen zijn eigenbelang nastreeft.

Dat is niet de ideologie van ‘de mens’. Dat is de ideologie van het huidige tijdperk. Of beter, het is de ideologie van de heersende klasse in ons tijdperk. Concurrentie op leven en dood, de markt van de tegenstander inpalmen, hem het gras voor de voeten wegmaaien om zo het eigen kapitaal en de winst te vergroten, dat zijn allemaal eigenschappen van het private ondernemerschap. Ze vallen onder één noemer: het eigenbelang. Die eigenschappen worden geprojecteerd als algemene maatschappelijke eigenschappen. Zoals Marx het al zei: ‘De heersende ideeën van een tijd zijn de ideeën van de heersende klasse’. In de laatste decennia is dat nog scherper geworden. Wat er nog aan publieke ruimte was – de gezondheidszorg, de pensioenen, de energievoorziening, cultuur enzovoort. – ging in de uitverkoop en kwam in de greep van het enge eigenbelang en van de commercie. Rijk in 100 dagen!, zo luidt de nieuwste bestseller. Doe mee aan de beurs. Beleg en speculeer.

Niet de hebzucht heeft het kapitalisme geschapen. Maar het kapitalisme heeft de hebzucht tot algemene norm verheven. Niet het eigenbelang heeft het neoliberale tijdperk gebaard. Het is andersom. De afbouw van collectieve sociale verworvenheden is samengegaan met een brede ideeënstroom van eng, funest eigenbelang. Sociale rechten worden vervangen door individuele plichten. Sociale zekerheid wordt vervangen door individuele onzekerheid. ‘Trek je plan!’ ‘Zorg voor jezelf!’

Natuurlijk is er uiteindelijk ook de persoonlijke verantwoordelijkheid. Je kan het doorslaan van de stoppen niet wegpraten door alleen over de maatschappelijke en dominante ideologische waarden en normen te spreken. Net zo min je gewelduitspattingen alleen maar microscopisch en individueel kan bekijken, zonder enige band met de maatschappelijke en sociale context.

Er is trouwens ook goed nieuws: enquêtes in de Verenigde Staten tonen dat de meeste jongeren vooral bang zijn hun baan te verliezen en vooral dromen van een rustig en veilig bestaan. Zij liggen ’s nachts niet wakker van de gedachte de volgende ochtend een wolf te zijn voor hun medemens. De meeste mensen willen vrede, stabiliteit, een degelijke baan; ze willen geen zorgen over gezondheid, onderwijs, vrije tijd of over hun oude dag. :-)

Precies wat wij ook willen