Herman Desmedt ©HD
25 april 2004, 13:30
Onze energievoorziening in de toekomst
Paars-1 (toen nog met groen) besliste de kerncentrales te sluiten en tegen ten laatste 2015 moet de eerste reactor dicht. Die beslissing heeft ook zijn gevolgen op nucleair onderzoek, know-how en interesse voor die studierichting.
Die eerste reactor zal vervangen worden door een centrale met warmtekrachtkoppeling, maar gezien onze contreien is men wel verplicht verbranding te gebruiken als warmtebron. Verbranding van biomassa of fossiele brandstof geeft uitstoot, dus is dat weeral een probleem met Kyoto in het achterhoofd.
Over de kostprijs en onderhoudskost van een dergelijke warmtekrachtcentrale is ook het laatste woord nog niet gezegd.
Biomassa noemt wel “bio”, maar is daarom nog niet milieuvriendelijk. Het zal daarbij voornamelijk op “massa” neerkomen want voor eenzelfde energetische opbrengst heeft men in vergelijking met fossiele brandstof een pak meer nodig.
De fossiele brandstoffen, dat is nog een ander probleem: Die raken op. Doordat ex-derdewereldlanden nu ook in versneld tempo aan het industrialiseren zijn (Zuid-Oost Azië, Oceanië) moeten jaar na jaar de prognoses herzien worden. De capaciteitspiek voor ruwe petroleum en LPG zou volgens de jongste ramingen al bereikt kunnen zijn in 2007. Daarna gaat onherroepelijk de energiefactuur fors de hoogte in omdat met steeds sneller, steeds meer, steeds kleinere oliereserves zal moeten aanboren om aan de vraag te voldoen.
Aardgas/LNG uit klassieke boringen raken ook uitgeput en er is nog wel een mogelijkheid om massa’s methaan te halen uit de smurrie op de oceaanbodem, maar het enige land dat daar onderzoek naar doet en de patenten opstapelt blijkt de USA te zijn. Ook een mooi vooruitzicht!
Een windmolenparkje vóór onze kust? Oh ja! Om de zowat 6000 MegaWatt aan kernenergie (niet eens vol vermogen) te vervangen door van die windmoletjes hebben we niet één Thorntonbankje nodig maar moeten we de ganse kustlijn volzetten met verschillende rijen van die windmolens. En dan is er nog het grote probleem dat bij kalm weer (dat gebeurt al eens!) die windmolens niet genoeg energie gaan leveren.
Zonnepanelen? Prachtig voor huiselijk gebruik. Maar wat doen we met onze industrie?
Oh ja, we kunnen ook nog wel energie kopen van onze buurlanden, bijvoorbeeld energie uit Franse kernreactoren.
Eigelijk heeft men beslist die kerncentrales te sluiten, zich baserend op een milieuvisie die dateert van vóór de jaren 90.
Inmiddels is de wetenschap en de technologie erop vooruitgegaan, begint men in te zien dat verwerking en neutralisatie van nucleair afval binnen enkele decennia misschien toch geen hopeloze zaak is en terwijl wij hier door gans het nucleaire een streep trekken, trekken onze nucleaire brains naar het buitenland om daar de know how van de toekomst te verstevigen.
Concrete vragen:
- Hoe “definitief” zijn die plannen tot sluiting van kerncentrales? (Ook in andere landen is men aan het terugdraaien). Wat is er nodig om die sluiting ongedaan te maken?
- Waar gaan wij, als het in de toekomst nodig is de nucleaire know-how kopen?
Dank bij voorbaat.
Paars-1 (toen nog met groen) besliste de kerncentrales te sluiten en tegen ten laatste 2015 moet de eerste reactor dicht. Die beslissing heeft ook zijn gevolgen op nucleair onderzoek, know-how en interesse voor die studierichting.
Die eerste reactor zal vervangen worden door een centrale met warmtekrachtkoppeling, maar gezien onze contreien is men wel verplicht verbranding te gebruiken als warmtebron. Verbranding van biomassa of fossiele brandstof geeft uitstoot, dus is dat weeral een probleem met Kyoto in het achterhoofd.
Over de kostprijs en onderhoudskost van een dergelijke warmtekrachtcentrale is ook het laatste woord nog niet gezegd.
Biomassa noemt wel “bio”, maar is daarom nog niet milieuvriendelijk. Het zal daarbij voornamelijk op “massa” neerkomen want voor eenzelfde energetische opbrengst heeft men in vergelijking met fossiele brandstof een pak meer nodig.
De fossiele brandstoffen, dat is nog een ander probleem: Die raken op. Doordat ex-derdewereldlanden nu ook in versneld tempo aan het industrialiseren zijn (Zuid-Oost Azië, Oceanië) moeten jaar na jaar de prognoses herzien worden. De capaciteitspiek voor ruwe petroleum en LPG zou volgens de jongste ramingen al bereikt kunnen zijn in 2007. Daarna gaat onherroepelijk de energiefactuur fors de hoogte in omdat met steeds sneller, steeds meer, steeds kleinere oliereserves zal moeten aanboren om aan de vraag te voldoen.
Aardgas/LNG uit klassieke boringen raken ook uitgeput en er is nog wel een mogelijkheid om massa’s methaan te halen uit de smurrie op de oceaanbodem, maar het enige land dat daar onderzoek naar doet en de patenten opstapelt blijkt de USA te zijn. Ook een mooi vooruitzicht!
Een windmolenparkje vóór onze kust? Oh ja! Om de zowat 6000 MegaWatt aan kernenergie (niet eens vol vermogen) te vervangen door van die windmoletjes hebben we niet één Thorntonbankje nodig maar moeten we de ganse kustlijn volzetten met verschillende rijen van die windmolens. En dan is er nog het grote probleem dat bij kalm weer (dat gebeurt al eens!) die windmolens niet genoeg energie gaan leveren.
Zonnepanelen? Prachtig voor huiselijk gebruik. Maar wat doen we met onze industrie?
Oh ja, we kunnen ook nog wel energie kopen van onze buurlanden, bijvoorbeeld energie uit Franse kernreactoren.
Eigelijk heeft men beslist die kerncentrales te sluiten, zich baserend op een milieuvisie die dateert van vóór de jaren 90.
Inmiddels is de wetenschap en de technologie erop vooruitgegaan, begint men in te zien dat verwerking en neutralisatie van nucleair afval binnen enkele decennia misschien toch geen hopeloze zaak is en terwijl wij hier door gans het nucleaire een streep trekken, trekken onze nucleaire brains naar het buitenland om daar de know how van de toekomst te verstevigen.
Concrete vragen:
- Hoe “definitief” zijn die plannen tot sluiting van kerncentrales? (Ook in andere landen is men aan het terugdraaien). Wat is er nodig om die sluiting ongedaan te maken?
- Waar gaan wij, als het in de toekomst nodig is de nucleaire know-how kopen?
Dank bij voorbaat.