Politics.be
25 oktober 2010, 17:00
Voor de zoveelste keer vallen de Vlaamse en Waalse nationalisten de Belgische monarchie aan. Daarbij vinden ze gewillige steun bij de particratie en de Nederlandstalige media alsook de republikeinse groenen. In de beruchte nota van Bart De Wever (17 oktober 2010) lezen we dat de koninklijke functie “gemoderniseerd” dient te worden. Anders gezegd: de Koning mag geen politieke rol meer spelen.
Om dat doel te bereiken, willen de particraten de artikels van de Belgische Grondwet die te maken hebben met de koninklijke prerogatieven wijzigen. Het zou met name gaan om artikel 96 (de Koning benoemt en ontslaat zijn ministers) en artikel 109 (de Koning bekrachtigt de wetten en kondigt ze af).
Dit voorstel tot hervorming is onaanvaardbaar omwille van verschillende redenen:
1) Er is geen meerderheid, zelfs niet in één enkele taalgroep, om de machten van de Koning te wijzigen. Ondanks de weerstand van de Belgische bevolking tegen deze particratische aanval op de monarchie, willen hun zogezegde vertegenwoordigers hun plannen doorvoeren. Het motief is dubbel: de macht van de partijen vergroten en, ten tweede, het ontmantelen van de Belgische staat enkel en alleen ten hunnen bate. De kritiek op de zogezegde “onbekwaamheid” van de kroonprins is belachelijk. De prins is heel zijn leven opgeleid en is omringd door ervaren raadgevers.
2) De Koning heeft geen werkelijke macht, enkel invloed. Hij kan trouwens niets doen zonder steun van de ministers (art. 88 Belg. Grondwet). Enkel tijdens de regeringsvorming heeft hij een initiatiefrecht, maar zelfs dan wordt hij sterk beïnvloed door de grote politieke partijen, waarvan in de Grondwet zelfs geen sprake is! Wat meer is, het is net omdat de huidige politici zo onbekwaam zijn in het besturen van het land dat de Koning tijdens deze crisis zo veelvuldig moet tussenkomen. Het is dus het toppunt om de politici, die ‘s Konings hulp zoveel nodig hebben, te horen zeggen dat zijn rol overbodig zou zijn.
3) In werkelijkheid zijn de politici bang van onze volgende Koning, daar hij ambitie toont en een sterk en verenigd land wil. Een nachtmerrie natuurlijk voor elke nationalistische politicus, maar een droom voor de meerderheid van de Belgen.
4) Een republiek kost niet minder dan een monarchie. Wat meer is, een president is een politicus en we zien vandaag dat de buitenissige macht van de politici een groot probleem is, omdat het één van de factoren is van de blokkering van het land.
5) Het argument volgens hetwelk de monarchie een “middeleeuwse” instelling zou zijn is lachwekkend. De Belgische monarchie dateert van 1831 en is een revolutionair product. De grondwettelijke monarchie is een breuk met het Ancien Régime. De parlementen daarentegen dateren van de middeleeuwen.
6) De monarchie aanvallen is een gemakkelijke manier om de echte problemen uit de weg te gaan, te weten de dictatuur van de taalgesplitste partijen die België tot een lege schelp willen omvormen om hun dorst naar macht te lessen, ten koste van de Belgische bevolking en haar echte noden!
Bron: politics.be (http://www.politics.be/persmededelingen/27033/)
Om dat doel te bereiken, willen de particraten de artikels van de Belgische Grondwet die te maken hebben met de koninklijke prerogatieven wijzigen. Het zou met name gaan om artikel 96 (de Koning benoemt en ontslaat zijn ministers) en artikel 109 (de Koning bekrachtigt de wetten en kondigt ze af).
Dit voorstel tot hervorming is onaanvaardbaar omwille van verschillende redenen:
1) Er is geen meerderheid, zelfs niet in één enkele taalgroep, om de machten van de Koning te wijzigen. Ondanks de weerstand van de Belgische bevolking tegen deze particratische aanval op de monarchie, willen hun zogezegde vertegenwoordigers hun plannen doorvoeren. Het motief is dubbel: de macht van de partijen vergroten en, ten tweede, het ontmantelen van de Belgische staat enkel en alleen ten hunnen bate. De kritiek op de zogezegde “onbekwaamheid” van de kroonprins is belachelijk. De prins is heel zijn leven opgeleid en is omringd door ervaren raadgevers.
2) De Koning heeft geen werkelijke macht, enkel invloed. Hij kan trouwens niets doen zonder steun van de ministers (art. 88 Belg. Grondwet). Enkel tijdens de regeringsvorming heeft hij een initiatiefrecht, maar zelfs dan wordt hij sterk beïnvloed door de grote politieke partijen, waarvan in de Grondwet zelfs geen sprake is! Wat meer is, het is net omdat de huidige politici zo onbekwaam zijn in het besturen van het land dat de Koning tijdens deze crisis zo veelvuldig moet tussenkomen. Het is dus het toppunt om de politici, die ‘s Konings hulp zoveel nodig hebben, te horen zeggen dat zijn rol overbodig zou zijn.
3) In werkelijkheid zijn de politici bang van onze volgende Koning, daar hij ambitie toont en een sterk en verenigd land wil. Een nachtmerrie natuurlijk voor elke nationalistische politicus, maar een droom voor de meerderheid van de Belgen.
4) Een republiek kost niet minder dan een monarchie. Wat meer is, een president is een politicus en we zien vandaag dat de buitenissige macht van de politici een groot probleem is, omdat het één van de factoren is van de blokkering van het land.
5) Het argument volgens hetwelk de monarchie een “middeleeuwse” instelling zou zijn is lachwekkend. De Belgische monarchie dateert van 1831 en is een revolutionair product. De grondwettelijke monarchie is een breuk met het Ancien Régime. De parlementen daarentegen dateren van de middeleeuwen.
6) De monarchie aanvallen is een gemakkelijke manier om de echte problemen uit de weg te gaan, te weten de dictatuur van de taalgesplitste partijen die België tot een lege schelp willen omvormen om hun dorst naar macht te lessen, ten koste van de Belgische bevolking en haar echte noden!
Bron: politics.be (http://www.politics.be/persmededelingen/27033/)