PDA

View Full Version : Wat u niet kwijt kon op Koppen04


neruda
3 juni 2004, 16:54
Kunt u hier kwijt :wink:
Ben wel geïnteresseerd,spijtig dat u niet alles kon vertellen..ga u gang...

Roland Duchâtelet
4 juni 2004, 10:33
Vijftig jaar geleden was de zorgsector onbestaand want informeel. De oudjes, de zorgbehoevenden werden voornamelijk thuis verzorgd.

Door de veroudering van de bevolking en het feit dat die activiteit niet meer informeel is, is die sector enorm belangrijk geworden, economisch gezien.

Die sector wordt vandaag in hoge mate gezien als een verantwoordelijkheid van de overheid en door de overheid georganiseerd, alhoewel de privésecor (katholieke zuil, privérusthuizen,..) er ook in meespelen.
Iedereen weet dat de gedetailleerde organisatie van een economische activiteit door de overheid zoals onder het communisme niet direct tot de
hoogste efficiëntie leidt, dus ook niet tot de laagst mogelijke kost/kwaliteitsverhouding.

Doordat die activiteit met de steeds ouder wordende bevolking nog veel belangrijker gaat worden is het nu al duidelijk dat we naar een probleem gaan. De witte woede is daarvan een uiting.

Een structureel denken over hoe men die zorgproblematiek op lange termijn wil gaan oplossen dringt zich dus op.
Zo niet gaan we nog vele witte woedens kennen gepaard aan toenemende budgettaire problemen.

Vandaag is er enerzijds belasting (lees bestraffing) van mensen die werken in de zorgsector waardoor zorgen artificiëel duurder worden. Telkens als wij werken voor elkaar vraagt de staat ons ook een beetje voor de staat de werken.
Dat is je reinste waanzin,. Hoe komt dat? Omdat men die belasting in de vijftiger jaren gecopiëerd heeft van de industriële sector, waar dat destijds, toen er nog geen wereldwijde concurrentie was, wel een haalbare belasting was om onze sociale zekerheid te financieren.

Daarom moet men direct de belasting op arbeid in de zorgsector afschaffen. Dan zou de kostprijs van zorgverstrekkend personeel halveren. Dan zou de kostprijs van het verblijf in een rusthuis ook banij halveren, want de kost van het verblijf in een rusthuis bestaat voornamelijk uit personeelskosten. Dan zouden mensen met een normaal pensioen ook een rusthuis kunnen betalen, waar dat vandaag niet mogelijk is.

Tenslotte is het belangrijk van die markt een échte markt te maken, met veel transparantie en niet te veel regulering.

De budgettaire impact van die operatie zou zeer gering zijn, aangezien de zogen nu in vele gevallen terugbetaald worden (ziekteverzekering, zorgverzekering, OCMW,...), waarbij dan nog eens een pak geld verloren gaat aan de administratie van het rondpompen van geld. Hoog tijd dat we ons verstand durven gebruiken.

Eric Verhulst
4 juni 2004, 10:40
Ja, je bent eigenlijk nog mild. Het verschil tussen loonkost en nettoloon is meer dan een factor twee.

Herman Desmedt ©HD
4 juni 2004, 14:48
Ja, je bent eigenlijk nog mild. Het verschil tussen loonkost en nettoloon is meer dan een factor twee.

Niet alleen dat is een onderschatting. De grootste onderschatting is dat we toestand nog teveel nu bekijken in plaats van de evolutie.

Onze demografie is niet alleen helemaal omgeslagen tussen vroeger en nu, dat gaat ook nog erger worden. Onze "leeftijdspiramide" (begin 2003) ziet er nu zo uit :

http://statbel.fgov.be/images/graphics/d21p2003.gif

Er gaan méér mensen vanaf nu met pensioen dan het gemiddeld geboortecijfer van de laatste jaren. Met een verbetering van de geneeskunde in zicht gaat die bevolkingsgrafiek nog een mooie paddestoel worden.
Binnen een paar jaar hebben we méér gepensioneerden dan werkenden.
(bekijk de grafiek maar ! ) Die grote groep gepensioneerden worden voor een aanzienlijk stuk zorgbehoevende ouderen en dan staan we pas met problemen.

Men heeft spijtig genoeg al véél te lang gewacht met dat probleem te bekijken. Dat zilverfondsje zal zoals gezegd nauwelijks volstaan om de politici van een pensoen te voorzien.

Roland Duchâtelet
4 juni 2004, 14:55
Zeer juist, het wordt nog veel erger.

Bijgevolg moeten we nog verder durven denken dan enkel het afschaffen van belastingen van zorgverstrekkers.

We moeten toelaten dat mensen van pakweg 67 of 70 die dat wensen (ik druk op "die dat wensen") kunnen bijverdienen door bijvoorbeeld oudjes van 95 te helpen eten, of uit wandelen te nemen, zodat ze taken overnemen die nu door jonge verpleegsters worden gedaan. Of voor entertainment zorgen voor de alleroudsten.

Het is hoogtijd dat we de "vrije tijd" , net zoals de "leertijd" meer spreiden in ons leven op een manier zoals iedereen het voor zichzelf wil.
En dat we toelaten dat iedereen die wil werken mag werken, zonder enige nadelige invloed op pensioen of andere rechten.

Eric Verhulst
4 juni 2004, 15:15
Ja, en dan kan na een paar tiental jaar de piramide er misschien ook iets normaler gaan uitzien. Veel jonge mensen hebben in de laatste 20 a 30 jaar kinderen krijgen niet alleen beperkt maar ook uitgesteld omwille van de werkdruk (een fout want de werkdruk neemt toe met de leeftijd, maar ik heb die fout ook gemaakt). Het werk spreiden in tijd en over iedereen zal er veel aan doen en niet de werkdruk verminderen maar de kwaliteiet van het werk en het leven gemiddled verbeteren.
Nu zal de dalende welvaart de reden worden om geen kinderen meer te krijgen (ik dacht dat we nu op gemiddled 1,2 gezakt waren).
Iedereen die kan zal weg trekken (een belangerijk deel brains is al vertrokken). Dit is nu meer dan ooit gemakkelijk geworden. De enige hoop die overblijft in termen van leeftijds piramide is immigratie. Maar zal dit land wel een aantrekkelijk immigratie land blijven als het systeem niet structureel aaangepakt wordt ?

Herman Desmedt ©HD
4 juni 2004, 15:47
Ja, en dan kan na een paar tiental jaar de piramide er misschien ook iets normaler gaan uitzien. Veel jonge mensen hebben in de laatste 20 a 30 jaar kinderen krijgen niet alleen beperkt maar ook uitgesteld omwille van de werkdruk (een fout want de werkdruk neemt toe met de leeftijd, maar ik heb die fout ook gemaakt). Het werk spreiden in tijd en over iedereen zal er veel aan doen en niet de werkdruk verminderen maar de kwaliteiet van het werk en het leven gemiddled verbeteren.
Nu zal de dalende welvaart de reden worden om geen kinderen meer te krijgen (ik dacht dat we nu op gemiddled 1,2 gezakt waren).
Iedereen die kan zal weg trekken (een belangerijk deel brains is al vertrokken). Dit is nu meer dan ooit gemakkelijk geworden. De enige hoop die overblijft in termen van leeftijds piramide is immigratie. Maar zal dit land wel een aantrekkelijk immigratie land blijven als het systeem niet structureel aaangepakt wordt ?

De vraag of er extra kinderen moeten komen is niet de essentie.
Voor mij hoeft het zelfs niet. Een stabilisatie op iets minder dan 10 miljoen inwoners is ook een garantie dat ons leefmilieu nog een beetje behouden kan blijven. We zijn nu al volgebouwd, en daar moeten we een beetje van af.

Dè vraag die we ons moeten stellen is: Hoe houden we en verbeteren we onze levenskwaliteit, en dat zoveel mogelijk onafhankelijk van de demografie ?

Eric Verhulst
4 juni 2004, 16:00
Ja natuurlijk. De leeftijdspiramide is in de eerste plaats een gevolg. De problemen ermee zijn jaren later. Het antwoord is 1) spreiding en 2) niet de verkeerde dingen belasten, m.a.w. de oorzaak wegnemen.

First prinicples first: welzijn vereist welvaart, welvaart vereist arbeid. Daar zit de bron en dus mag dat niet belast worden en moet iedereen op een natuurlijke wijze zoveel mogelijk aan het werk (produktief werk).

Er is ook de andere invalshoek. Economie is inverseel en draait vooral rond efficientie. Ene regiao die zijn beschikbare middelen, waarvan mensen een zeer belangerijke zijn, niet efficient inzet zal de wereldwijde competitie verliezen (onafgezien van het heersende politieke regime).
In ons geval, mensen laten werken tot ze een burn-out hebben aan hun 50ste en dan opzij zetten voor de volgende 40 jaar is geen efficient gebruik van de beschikbare arbeidsmiddelen. Het gaat hier of 'life-cycle' efficiency.

Het sociale is eerder kultuur en omgeving gebonden maar vele mensen verwarren dit. Een europees sociaal weefsel hoeft niet noodzakelijk in contradictie te zijn met het economisch systeem zoals in de US.

sapere_aude!
5 juni 2004, 20:17
Beste Roland,

We mogen ook niet vergeten dat de gezondheidssector en de sociale zekerheid toonbeelden zijn van bureaucratie en inefficientie.

De sociale zekerheid is op twee grote vlakken inefficient (om de twee grootste te noemen). Ten eerste is dat door het bestaansmiddelenonderzoek dat bij heel veel uitkeringen wordt gevoerd. Het bestaansmiddelenonderzoek kost heel veel geld en is in veel gevallen geen correcte weergave van de realiteit. Daardoor krijgen veel mensen teveel of te weinig uitkeringen. Daarnaast kost het onderzoek enorm veel aan de maatschappij. Veel beter zou het zijn om alle uitkeringen forfaitair te maken. Bvb het kindergeld en de studiebeurs kunnen samengebracht worden tot 1 forfaitaire uitkering. De pensioenen kunnen omgevormd worden van rust en overlevingspensioenen naar forfaitaire pensioenen voor iedereen (dus niet gekoppeld aan werk). Er zijn voorbeelden van forfaitaire systemen in de wereld. Ik heb het Nederlandse pensioensysteem al aangekaart. Het werkt al sinds de jaren 50 en kan tegen een lagere kost hogere pensioenen aanbieden aan iedereen, ook aan mensen die nog wensen te werken.

Ten tweede zijn er de mutualiteiten. In de bedrijfswereld probeert men de overheadkosten te verminderen. In de sociale zekerheid zijn de mutualiteiten loutere overheadorganen. Deze instellingen hebben geen enkel nut in het huidige systeem van de sociale zekerheid, maar slorpen toch enorm veel geld op. De mutualiteiten kosten jaarlijks evenveel aan administratie dan ze uitkeren aan gewone doktersprestaties. Waarom zijn er dan toch nog mutualiteiten ? Deze instellingen zijn er louter om de verzuiling in stand te houden.

In de gezondheidszorg kampt men vooral met een probleem van onaangepaste werkssystemen. Dit komt vooral voor in de zorg. Het tekort aan verzorgenden en verplegenden zou al heel wat minder groot zijn moesten ze efficiënter gaan werken. Over dit onderwerp heb ik al een reactie geschreven nav de recente staking van de zorgsector.

De zorgsector staakt vandaag, voor de zoveelste keer.

Hun eisen zijn enorm, meer loon, dertiende maand, 30000 extra mensen in dienst, en ga zo maar voort. Ze eisen dit niet alleen voor de verpleegkundigen, maar voor al het personeel in de gezondheidssector. Ah ja, want iedereen moet gelijk behandeld worden.

De belangrijkste reden van deze eisen is dat men in de zorgsector 10,5% minder verdient dan in andere sectoren.

Wat spijtig is, is dat de zorgsector vandaag alleen op straat komt om haar looneisen kracht bij te zetten en niet om een belangrijker probleem aan te pakken. De kwaliteit van onze zorgverlening gaat er zienderogen op achteruit. Niet omdat er te weinig volk is, maar omdat de opleidingen erop achteruitgaan, omdat er geen kwaliteitseisen mogen gesteld worden, omdat men niet efficient wil werken, maar wil vasthouden aan oude principes. Ze willen niet zijn zoals Florence Nightingale, die zogezegd kosteloos verpleegkunde uitoefende. Maar ze vergeten dat Florence Nightingale kwaliteit heeft ingevoerd in de zorgsector, dat ze creatief was en verandering wou doorvoeren. Ze zouden dus wat meer zoals haar moeten zijn.

De zorgsector mag van mij haar eisen stellen, en mag ook haar eisen ingewilligd zien. Maar alleen als er bepaalde tegenprestaties worden geleverd. Meer efficiëntie in de zorg, betere opleiding (maak van een A1 eens echt een A1 die verantwoordelijkheid durft nemen en kan nadenken over wat hij doet), strenge kwaliteitsnormen en boven alles, geen "iedereen-gelijk-principe". Want hoe kan je nu de beste mensen naar je sector halen als ze op dezelfde manier beloond worden dan de zwakste schakels.

Allemaal zaken om eens over na te denken. Zorg wordt onze belangrijkste zorg voor de komende 20 jaar en er alleen geld inpompen is heel dom. Om alles betaalbaar te houden zijn er oplossingen, maar die moeten dan nu al ingezet worden.

Kortom, de "iedereen-gelijk-mentaliteit", het gebrek aan creativiteit, de angst voor verandering, het gebrek aan hoogopgeleiden (geen artsen, maar hoogopgeleide "zorgmedewerkers", vb verpleegkundigen met een masteropleiding), ... zijn zeer grote knelpunten in de organisatie van de zorgsector.

Besluit, de vergrijzing zou al veel minder een belasting zijn voor onze verzorgingsstaat, als de zorgsector en de sociale zekerheid efficiënter en minder bureaucratisch zouden werken. Dus de structurele oplossing zit hem niet alleen in een andere manier van financieren, maar ook in het fundamenteel herbekijken van de werking van deze sector. Zorg gaat een heel grote kost worden, de komende 30 jaar. We moeten er daarom zeker voor zorgen dat de nodeloze stijging van een deel van die kost, niet te koste gaat van de kwaliteit. Het zou spijtig zijn moesten onze ouders en grootouders, en eventueel wijzelf, niet kunnen genieten van een kwaliteitsvolle zorg omdat de structuur van die zorg fundamenteel fout zit. Daar is namelijk iets aan te doen.

Roland Duchâtelet
11 juni 2004, 10:00
Beste sapere_aude!

Het is zeer juist wat je zegt. De overheid moet ook in de gezondheidssector efficiënter worden.
Waar we naar toe moeten is dat de mensen recht hebben op gezondheidszorg voor een groot deel betaald door de overheid zoals nu, maar dat men zich afvraagd hoe er meer zorg kan gegeven worden voor hetzelfde geld, omdat de zorgbehoeften nog sterk gaan stijgen. De ervaring leert dat de vrije markt efficiënter werkt dan een dirigistisch systeem.

Dus in de zorgsector moet veel meer marktwerking komen, maar weer eens, ten VOORDELE van de mensen (meer zorg voor hetzelfde geld).

Vandaag zijn de toekenningsoorwaarden van hulp zowel als de hulpverlening veel te interventionistisch.

Bovendien laten we enorm veel kansen liggen om in de zorgsector (gelegenheids- en part time) jobs (en dus inkomen voor de zorgverstrekker en betere service voor de zorgverkrijger) te laten ontstaan.

Herman Desmedt ©HD
11 juni 2004, 10:21
De zorgsector en eventueel andere levensnoodzakelijke dingen in een afzonderlijk economisch circuit houden waar minder loonlasten zijn en waar winst gelimiteerd is. (geen woekerwinsten op water, basisvoedsel, ...) Dat is inderdaad de enige valabele weg, niet enkel voor ons landje maar eveneens voor de rest van de wereld.

Er is meer één probleem. Een dergelijk systeem houdt zichzelf niet recht.
Het kan maar draaien als er voldoende "gewone" economie is, met "normale" belasting om via de staatskas toch nog voldoende fondsen te genereren voor de gemeenschap. En d�*�*r begint nu het schoentje serieus te wringen.

sapere_aude!
13 juni 2004, 06:25
Dus in de zorgsector moet veel meer marktwerking komen, maar weer eens, ten VOORDELE van de mensen (meer zorg voor hetzelfde geld).

Ik volg u volledig !
Nochtans komen de vakbonden tegen de marktwerking op straat. Ik snap hun standpunt daarin echt niet.