Christendom gebasseerd op "verkeerde informatie" ?

[democratsteve]

Ik kan me bijna niet voorstellen dat onze opperpriester van het forum het debat op “Nachtwacht” van vandaag, heeft gemist. In ieder geval, ik hoop van niet.

Godsdiensthistoricus Thijs Voskuilen veegde de vloer aan met z’n tegenstanders.
Z’n theorie, waar ik hier nu niet ga over uitwijden, zet het moderne christendom op de helling. Hij staat bovendien helemaal niet alleen met z’n stelling. Prominente internationale historici betitelen het als “ veel meer logisch dan het verhaal waar we het nu mee moeten stellen.”

Dat, en dit volledig ter zijde, Jezus cannabis gebruikte voor z’n “wonderbaarlijke” genezingen is iets wat al lang algemeen geweten is door insiders.
Om begrijpelijke reden willen de katholieken daar natuurlijk liever niet aan herinnerd worden.

Ik reken op wat weerwerk van onze pastoors alhier.
Ben uitermate benieuwd.

[Otto]

Ik ken uw bronnen niet, ik sluit niet uit dat Jezus blowde, al lijkt het mij zeer onwaarschijnlijk, hij was immers "goddelijk", ik sluit het daarom inderdaad toch uit. Het tweede geloof op aarde heeft een pedofiel als inspirator, dat lijkt mij vele male erger.

[Tantist]

Ik kan me bijna niet voorstellen dat onze opperpriester van het forum het debat op “Nachtwacht” van vandaag, heeft gemist. In ieder geval, ik hoop van niet.

Verdorie, niet gezien. Iemand op video?

Godsdiensthistoricus Thijs Voskuilen veegde de vloer aan met z’n tegenstanders.

Was dat zo, of denk je dat? Heb dus de uitzending niet gezien, kan niet oordelen...

Z’n theorie, waar ik hier nu niet ga over uitwijden, zet het moderne christendom op de helling.

Zo, this better be good...


Dat, en dit volledig ter zijde, Jezus cannabis gebruikte voor z’n “wonderbaarlijke” genezingen is iets wat al lang algemeen geweten is door insiders.

Ik ben katholiek, en ik weet van niets. Ik ben dus geen insider :cry:

1) hoe komt die man tot die conclusie? Sommigen zijn er zelfs niet zeker van dat Jezus echt bestaan heeft (http://groups.google.be/groups?hl=nl&lr=&ie=UTF-8&threadm=8bple5%24o8n%241%40mach.vub.ac.be&rnum=1&prev=/groups%3Fq%3Dheeft%2Bjezus%2Bchristus%2Becht%2Bbes taan%26ie%3DISO-8859-1%26hl%3Dnl)
2) In geval van absolute zekerheid... O hemeltje, nu word ik toch wel zeker antichristelijk, omwille van die wiet. Who cares? Is dit hypocriet? Neen, het gaat hem om het geloof, niet om de persoon. Hoor je opeens minder graag de Beatles en de Beegees als je weet dat die mannen wel wat drugs pakten? Dat zou pas hypocriet zijn...
Je kan natuurlijk dat druggebruik wel veroordelen, maar je afzetten tegen de religie daarom? Dat is het kind met het badwater weggooien, en eigen aan reactionair gedrag, zoals sommigen hier verwachten vanuit hun eigen denkgewoontes en gedrag. Dikke pech hee? :D

Om begrijpelijke reden willen de katholieken daar natuurlijk liever niet aan herinnerd worden.

Herinner mij er maar zoveel aan als je wil, het deert me totaal niet.

Ik reken op wat weerwerk van onze pastoors alhier.
Ben uitermate benieuwd

En?

[Tantist]

A propos...

Als iemand de facade van onze Jeez wil zien:

http://image.guardian.co.uk/sys-images/Media/Pix/pictures/2001/03/26/God4.jpg

Ook zo'n dubieuze extractie van "feitenmateriaal" (http://media.guardian.co.uk/broadcast/story/0,7493,463522,00.html)...

The BBC used a combination of 2,000-year-old Jewish skulls and ancient religious images to generate what it claims is the first "true-to-life" picture of Jesus Christ.

[Godfried]

Als het christendom gebaseerd ware geweest op leugens, dan had het geen 10 jaar standgehouden. Om de zoveel tijd is er wel een of andere wetenschapper die zichzelf in de kijker wil werken door zogenaamd spectaculaire openbaringen mbt tot de historische figuur Jezus de Nazareër. Geen enkele van deze ontdekkingen heeft de tand des tijds en de toetsing van het kritisch onderzoek doorstaan, dus ik zou er mij maar niet teveel van aantrekken. Deze onthullingen gebeuren vooral tot meerdere eer en glorie van de wetenschapper in kwestie, eerder dan het vooruithelpen van de wetenschap.

De eerste geschreven documenten die berichten over het leven van Jezus, en in oorspronkelijke staat tot ons zijn overgeleverd geworden, dateren van de eerste eeuw (voor het jaar 100 dus, toen er nog mensen in leven waren die Jezus moeten gekend hebben). Het zijn evangeliefragmenten die teruggevonden werden in Egypte - stukken papyrus die later voor andere doeleinden werden aangewend. Het is verrassend vast te stellen hoe letterlijk deze evangeliefragmenten overeenkomen met de later opgedoken evangelieteksten Dit wijst op een zeer grote acuratesse bij het kopiëren van deze geschriften.

Om het et een boutade te zeggen: er is meer bewijs voor het bestaan van Jezus Christus en de autenticiteit van de evangelies, dan voor het bestaan van Julius Caesar. Nochtans duiken er niet aan de lopende band "wetenschappers" op die het bestaan van Julius Caesar betwisten.

[S.]

Om het et een boutade te zeggen: er is meer bewijs voor het bestaan van Jezus Christus en de autenticiteit van de evangelies, dan voor het bestaan van Julius Caesar. Nochtans duiken er niet aan de lopende band "wetenschappers" op die het bestaan van Julius Caesar betwisten.

Jezus verwijst naar Caesar, wie het bestaan van Caesar in twijfel trekt, zegt dus ofwel dat Jezus misleidt was over Caesar of dat ze dan allebei niet bestonden en het er later maar is bijgeflanst. Derde theorie: ze waren dezelfde! Een hypothese die onlangs naar voren is geschoven trouwens.

[Bobke]

Otto schreef:
Ik ken uw bronnen niet, ik sluit niet uit dat Jezus blowde, al lijkt het mij zeer onwaarschijnlijk, hij was immers "goddelijk",
Drinken en sluikstoken deed hij alvast wel, hoe zou hij anders water in wijn veranderen? :lol: :wink:

[Godfried]

Jezus verwijst naar Caesar, wie het bestaan van Caesar in twijfel trekt, zegt dus ofwel dat Jezus misleid was over Caesar of dat ze dan allebei niet bestonden en het er later maar is bijgeflanst. Derde theorie: ze waren dezelfde! Een hypothese die onlangs naar voren is geschoven trouwens.

Julius Caesar is vermoord 44 jaar voordat Jezus geboren werd. Ik denk dat Jezus dus niet naar Julius Caesar verwees in de bewuste evangeliepassage. Wel naar de keizer in algemene zin.

[Tantist]

Otto schreef:
Ik ken uw bronnen niet, ik sluit niet uit dat Jezus blowde, al lijkt het mij zeer onwaarschijnlijk, hij was immers "goddelijk",
Drinken en sluikstoken deed hij alvast wel, hoe zou hij anders water in wijn veranderen? :lol: :wink:

Allez, allez, allez vent, nog nooit de Brulofte van Kana gehoord van Vermandere?

Moraal van het verhaal: iedereen was zo zat dat hij het verschil niet meer proefde tussen water en wijn :lol:

[Otto]

Roken/blowen deed hij in iedergeval niet immers de tabal komt uit Amerika dat was toen nog niet eens ontdekt.

[Nom@d]

jullie zijn gewoon een bende nietsnutten die hier effe de vraag komen stellen of jezus heeft bestaan of niet.

zo is het altijd geweest met de huichelaars , ook al zijn de tekenen tot hun gekomen dan nog hebben ze twijfels over het al of niet bestaan van een god.
god is geen kwestie van geloven maar een kwestie van definitie.
als jullie horen dat jezus de blinden heeft genezen dan nemen jullie het te letterlijk op terwijl de bijbel bedoelde dat hij gewoon hun ogen opende, maar dat nemen jullie mischien ook al te letterlijk op, kortom het is hopeloos om de huichelaars te overtuigen van het bestaan van god.

lach maar met jullie god, de dag dat je komt te sterven zal hij de enige nog zijn waar je naar uitkijkt .
en je zal dan zeggen :vergeef me o God ik heb het niet geweten dat het waar was

[democratsteve]

Jezus verwijst naar Caesar, wie het bestaan van Caesar in twijfel trekt, zegt dus ofwel dat Jezus misleid was over Caesar of dat ze dan allebei niet bestonden en het er later maar is bijgeflanst. Derde theorie: ze waren dezelfde! Een hypothese die onlangs naar voren is geschoven trouwens.

Julius Caesar is vermoord 44 jaar voordat Jezus geboren werd. Ik denk dat Jezus dus niet naar Julius Caesar verwees in de bewuste evangeliepassage. Wel naar de keizer in algemene zin.

Godfried, ik had gehoopt dat jij het debat zou gezien hebben, zodat je kon reageren op de theorie van Voskuilen. En omdat Tantist het ook niet gezien heeft, wil ik even toelichten waar het over ging. Want ik zie dat sommigen het hier al hebben over het ontkennen van Jezus' bestaan.
Daar had het absoluut niets mee te maken.

De theorie van Voskuilen is gebasseerd op het leven van de apostel Paulus(die eerder onder z’n echte naam Saul de christenen vervolgde.
Hij beweert namelijk dat Paulus zich nooit echt heeft bekeerd, maar een spion was van de Romeinen.
Z’n tegenstander, Peter Smidt wist zich nauwelijks raad met de vragen die Voskuilen hem stelde. Met z’n antwoorden kwam hij niet verder dan “de geschiedenis is niet erg duidelijk omtrent dit punt”, of soortgelijke replieken, terwijl Voskuilen heel CONCRETE en onderbouwde stellingen naar voor bracht.
Voskuilen stelt zich, mijn inziens, een paar terechte vragen.
Hoe kwam het dat de Romeinen juist hem niet vervolgden? Geen antwoord.
Waarom riep hij in tal van z’n brieven de Christenen op om braaf hun belasting te betalen, het Romeins gezag én hun Keizer te erkennen? Geen antwoord.
Waarom hij nooit de apostelen frequenteerde, maar steeds in Romeins gezelschap vertoefde?
Terwijl zij juist de aartsvijand waren.? Een belachelijk antwoord deze keer.
En zo ging dat maar door.
Voskuilen die iets aanvoert waarvan je denkt: mmm, aannemelijke veronderstelling. En Smidt die niet in staat deze stelling te weerleggen en probeert de discussie een andere kant op te sturen.
Ik herhaal tot slot toch nog eens dat een paar wereldvermaarde historici en theologen, wiens namen ik me nu niet herinner, de theorie van Voskuilen zeer ernstig nemen.

[Godfried]

Hoe kwam het dat de Romeinen juist hem niet vervolgden? Geen antwoord.
Waarom riep hij in tal van z’n brieven de Christenen op om braaf hun belasting te betalen, het Romeins gezag én hun Keizer te erkennen? Geen antwoord.
Waarom hij nooit de apostelen frequenteerde, maar steeds in Romeins gezelschap vertoefde?
Terwijl zij juist de aartsvijand waren.? Een belachelijk antwoord deze keer.
En zo ging dat maar door.

En daarmee denkt hij het christendom onderuit te halen? Meer dan wat insinuaties zijn het niet he. Zoals die mensen die beweren dat Jezus homofiel was, hoerenloper en drugsverslaafde omdat Hij ergens een vriendelijk woord zegt tegen een hoer en een andere man en wel eens visioenen had. Even ernstig blijven he.

Die omgang met de Romeinen wordt trouwens volgens mij in een totaal verkeerd daglicht geplaatst. Het revolutionaire aan het christendom was dat het geen Joodse secte was maar een universele roeping had. De Messias was gekomen voor alle mensen, niet alleen die van het uitverkoren volk. Daarom gingen er missies naar de Romeinen en andere heidenen. Als dit niet gebeurd was, dan was het christendom nog steeds een joodse secte geweest.

[Supe®Staaf]

Mijn indruk over de confrontatie was lichtelijk anders.
Voskuilens theorie werd letterlijk weggelachen door Peter Schmidt en hijzelf zat er als een valse geslagenhond venijnig naar te kijken.
Toen Voskuilen dan ook nog het gezagsargument van een paar illustere onbekende amerikaanse proffen aanhaald, had hij er wat mij betreft volkomen gelegen.

[Pelgrim]

Een interessant boek en een interessante theorie is 'de dode zeerollen' van Michael Baigent (ook 'het heilige bloed' en 'de messiaanse erfenis'). Daarin wordt gesteld dat Christus eigenlijk een politiek revolutionair was (en eigenlijk niet echt de intentie had om een nieuwe religie te lanceren). Het leek mij alvast een logische theorie en bovendien maakte het het Christendom er niet minder waardevol om.

[democratsteve]

Een interessant boek en een interessante theorie is 'de dode zeerollen' van Michael Baigent (ook 'het heilige bloed' en 'de messiaanse erfenis'). Daarin wordt gesteld dat Christus eigenlijk een politiek revolutionair was (en eigenlijk niet echt de intentie had om een nieuwe religie te lanceren). Het leek mij alvast een logische theorie en bovendien maakte het het Christendom er niet minder waardevol om.
Mee akkoord.
Kijk, ik ben geen bijbelspecialst, wel iemand die een zeer gedegen dosis geschiedenis bezit.
Nu even los van Voskuilen. Hij is lang niet de enige die al enkele bedenkingen heeft geplaatst bij een aantal theorieën van het Christendom.
Al meerder malen is in het verleden aangegehaald dat ze eerder zou geschoeid zijn op Romeinse leest dan op de ideologie van Jezus.
Eén van Jezus z'n hoogste goeden was: bemin uw naaste. En ook: bemin uw vijand.
Als je nu ziet hoe de Katholieken gedurende de geschiedenis zijn omgegaan met hun naasten én hun vijanden, dan moet je toch vasstellen dat hun handelwijze eerder doet denken aan de Romeinse manier, dan aan de manier waarop Jezus het deed.

[Darwin]

Je mag over het christendom zeggen wat je wil.

De boodschap die ik via de evangelies hoor doorklinken is volgens mij ongeëvenaard.

Ik ken geen enkele tekst, religieus of minder religieus met zo'n bezielende kracht en van zo'n hoog niveau als die van de evangelies.

Nochtans beschouw ik mezelf als een pantheïst en geloof ik niet in het godsbeeld waarbij één antropomorf wezen al de rest van het universum heeft gecreëerd.

De figuur van Jezus moet dus een geniaal iemand met een een enorm charisma en een zeer diepgaande en vooruitziende intuïtie geweest zijn.


Om een idee te krijgen van hoe de figuur van Jezus op korte tijd toch zo'n weerklank kon gevonden hebben, moet we niet verder kijken dan wat zich hier bij ons één jaar geleden heeft afgespeeld.

Bij onze noorderburen was er ook een figuur met een enorm charisma die wat er bij de mensen leefde op een zeer bezielende manier kon verwoorden en die om zijn revolutionaire ideeën door de hedendaagse farizeeërs om het leven werd gebracht, net als Jezus.

[Godfried]

Nochtans beschouw ik mezelf als een pantheïst en geloof ik niet in het godsbeeld waarbij één antropomorf wezen al de rest van het universum heeft gecreëerd.

Als gelovige zie ik in Jezus natuurlijk meer dan enkel het charismatische aspect. Maar graag had ik wat meer uitleg gehad over uw uitspraak dat u niet gelooft in één antropomorf wezen dat al de rest van het universum heeft gecreëerd. Wat bedoelt u precies mee? Want misschien berust uw ongemak wel bij een incorrecte interpretatie van wat het geloof terzake zegt. Zo zijn de meeste schisma's gebaseerd op misverstanden, eerder dan fundamentele kwesties.

[Darwin]

Nochtans beschouw ik mezelf als een pantheïst en geloof ik niet in het godsbeeld waarbij één antropomorf wezen al de rest van het universum heeft gecreëerd.

Als gelovige zie ik in Jezus natuurlijk meer dan enkel het charismatische aspect. Maar graag had ik wat meer uitleg gehad over uw uitspraak dat u niet gelooft in één antropomorf wezen dat al de rest van het universum heeft gecreëerd. Wat bedoelt u precies mee? Want misschien berust uw ongemak wel bij een incorrecte interpretatie van wat het geloof terzake zegt. Zo zijn de meeste schisma's gebaseerd op misverstanden, eerder dan fundamentele kwesties.

Wel Godfried, atheïsme is volgens mij iets onmogelijks, want dan beweer je te geloven dat er niets is dat het universum geschapen heeft.

En toch bestaan wij, met een geest, zij het dat we een lichaam hebben, net als de planten en de dieren en da andere levende wezens op aarde en elders in het heelal.

Mijn religieus gevoel heeft betrekking op al wat de cosmos uitmaakt. Het ontstaat door de verwondering over het zijn, over het leven, en dan is het onmogelijk een oplossing te vinden op de vraag : "Waar komt dat alles vandaan?". Want stel dat er een goddelijk wezen is dat het universum geschapen heeft. Waar komt dan deze Schepper op zijn beurt weer vandaan?

Dat is volgens mij dé grondvraag waar elke godsdienst of religie zijn bestaan aan dankt.

Naast de vraag "Waarom leven wij, wat is de zin van het leven?". Een al even onbeantwoordbare vraag?

En dan kom ik niet verder dan mijn eigen waarnemingen en die vertellen mij dat als er zoiets is als een godheid, dat dit de Cosmos zelf moet zijn.

De Cosmos, die voor zover de wetenschap het vandaag voor ons mensen op aarde kan weten, ons vertelt dat deze Cosmos een eeuwig pulserend fenomeen is dat begint in een dimensieloos punt met alle potentie in zich en dan uitdijnt en in een bijna eeuwigdurende evolutie steeds hogere vormen van integratie doorloopt, totdat er op het einde misschien wel één grote het heelal omvattende superintelligentie ontstaat, nét voor het heelal weer terug ineenklapt en nog net op tijd om een volgende grote Cosmische Cyclus in te zetten.

God is met andere woorden overal, waar je hem of het ook zoekt. In de levenloze dingen, in de geesten van planten, dieren en mensen.

Jezus was in die zin de zoon van God en in die zin zijn de zoon en de Vader één, zoals wij zusters en broeders allen kinderen Gods zijn, omdat de Cosmos ons voortgebracht heeft en wij één met de Cosmos zijn.

[Jos Verhulst]

Je kunt, om de waarde van het christendom in te schatten, beginnen met de uitspraak “Ik ben de weg, de waarheid en het leven” (Joh.14) letterlijk nemen. Mijn invalshoek om de waarde van het christendom te toetsen, vertrekt van deze uitspraak. Als het christendom waar is, is datgene wat door Christus spreekt, niets anders dan de waarheid als wezen. Dit vooronderstelt natuurlijk, dat de waarheid überhaupt een wezen is (dat in een doorsnee mens slechts gebrekkig, in Christus zuiverder tot uitdrukking zou komen). Allerhande overpeinzingen hebben mij tot de overtuiging gebracht, dat de waarheid inderdaad niet een abstractie of een conventie is, maar wel degelijk een wezen. Hieronder een passage uit een lange tekst, die ik daarover schreef. Natuurlijk ben je met de vaststelling dat de waarheid wezenskarakter heeft, nog niet ver gevorderd op de weg naar de inhoudelijke toetsing van christendom. Maar volgens mij is het een bruikbaar vertrekpunt. In elk geval denk ik dat je in het religieuze - in de mate dat het een reëel aspect van de werkelijkheid betreft - moet kunnen binnendringen, zonder je zelfstandig denken op te geven; anders verwerf je niets van waarde. ‘Geloof’ in de zin van ongetoetste aanname van stellingen en beweringen is niets voor mij; is niets voor een mens van deze tijd. En door het hoongelach van de politiek correcte meute, die iedere rationele bezinning over de ‘transcendente’ aspecten van de werkelijkheid verafschuwt, laat ik mij niet afschrikken.
----------
HET STOF VAN ZIJN KLEREN... (uittreksel)

Een vroegere versie van dit artikel verscheen in Klaas’ commentaar, X-9, p.39-43, juni 2002

Op 20 mei was ik in Genk, met mijn vier kinderen, om de herdenking van 5 jaar Herman de Coninck bij te wonen. Veel leuke momenten, maar tegelijk werd ik weer eens zò moe van het politiek correcte sfeertje van die club joernalisten en schrijvers en dichters, die ook in Vlaanderen het podium bezetten. En van hun modieuze atheïstische prietpraat, die voor weldoordacht doorgaat.

Geef me dan maar een katholieke theoloog als Stijn van den Bossche (Klaas’ commentaar / X-6, p.26). Achteraf bedacht ik dat heel wat dichtwerken, op die avond voorgedragen door ons gesubsidieerde dichtersgild, mij van lagere kwaliteit en authenticiteit leken dan het gedicht van een zestienjarig meisje, dat van den Bossche als uitgangspunt gebruikte voor zijn betoog. Hier is het nog eens:

Ik ken de waarheid,
maar soms doe ik alsof God bestaat,
uit de grond kruipt
en het stof van zijn kleren schudt.

Als God er terug is,
dan is alles weer in orde,
dan vallen de dingen op hun pootjes,
dan krijgt alles zijn betekenis terug,
dan wordt het weer duidelijk.

Stijn van den Bossche, die dit gedicht presenteerde op de DIROO-dialoogdag in Gent (20 oktober 2001) zegt dat het vers hem ‘allerlei soorten rillingen’ bezorgde. Het inderdaad huiveringwekkende gedicht bevat één krachtig (en volgens mij exact) beeld (regels 2-4), en daarrond slechts pretentieloze korte zinnetjes, die een effen achtergrond vormen waartegen het beeld des te krachtiger afsteekt. En de eerste regel, die spreekt een drama uit. Want het meisje kent de waarheid dus niet. Wat ze voor de waarheid houdt is haar ingestampt door diegenen die in onze samenleving het podium, bijvoorbeeld in Genk, zo naadloos bezet houden. Integendeel: het is de waarheid zelf, die uit de grond kruipt , voor haar ogen het stof van de kleren schudt en dan door haar wordt miskend, omdat ze meent te kennen. Het is wellicht het misverstand waarin de Emmaüsgangers zaten opgesloten, vòòr het ogenblik van de herkenning.

de waarheid is een wezen

Ik hou niet erg van het plichtmatige enkelvoud dat in de uitdrukking ‘God’ besloten ligt. Het goddelijke of transcendente is geen verplicht enkelvoud, zoals al die ‘monotheïstische’ godsdiensten beweren, maar heeft wel enkelvoudige verschijningsvormen. Eén daarvan is de Waarheid. Christus beweert van zichzelf dat hij de Waarheid is: “Ik ben de Weg, de Waarheid en het Leven” (Joh.14,6). Nu, dat is in principe niet uitgesloten, want de mens is een wezen waarin de waarheid wel kiemsgewijs kan verschijnen, en waarom zou die verschijning niet in één individu volledig kunnen doorgetrokken zijn? Het Christendom zou dan de religie zijn van het wezen Waarheid: Christus = Logos = (Weg & Waarheid & Leven). Het Woord of de Logos omvat dan niet enkel de waarheid, maar ook de Weg naar de waarheid, en de vrucht van de waarheid, namelijk het Leven.

Maar is de waarheid wel een wezen? Bezondigen ik mij niet aan reïficatie wanneer we in waarheid meer zien dan een loutere abstractie? Ik ben van mening dat de Waarheid inderdaad een Wezen is, en helemaal geen abstract begrip.

Vooreerst zie ik niet in, hoe in een puur stoffelijke wereld überhaupt een onderscheid tussen waar en onwaar kan gemaakt worden. Het denken moet, wat zijn inhoudelijke kant betreft, onstoffelijk zijn, wil waarheidsvinding mogelijk zijn. Indien het verloop van mijn denken in principe herleidbaar is tot fysische en chemische processen in mijn zenuwstelsel, dan zijn ook mijn denkinhouden bepaald, niet door inhoudelijke waarheid of door logica, maar wel door natuurkundige wetmatigheden. Er is geen enkele garantie dat deze laatsten tot waarheid leiden. En als mijn denkactiviteit reduceerbaar is tot zulke natuurkundige wetmatigheden, kan ik geen onafhankelijk standpunt innemen buiten het bereik van die wetten om na te gaan of mijn denkinhouden enige overeenkomst vertonen met wat waar respectievelijk onwaar is. Sterker nog: in deze materialistische hypothese kan ik zelfs niet inzien hoe überhaupt denkinhouden kunnen ontstaan. Want materiële of stoffelijke configuraties hebben uit zichzelf geen inhoud of betekenis. In principe kan met gelijk welke stoffelijke configuratie gelijk welke betekenis of inhoud worden gekoppeld, en dat geldt voor een verkeerslicht of een gedrukte tekst even goed als voor een stoffelijke configuratie in mijn hersenen. De wetten van de natuurkunde en de scheikunde voorspellen niet de betekenis of de inhoud die met een stoffelijke situatie is verbonden, en ze voorspellen zelfs niet de verschijning van enig bewustzijn als kader of substraat waarbinnen die betekenis of inhoud dan kan oplichten. Kort gezegd: semantiek kan je niet afleiden uit syntaxis. Alleen al het feit dat in ons bewustzijn überhaupt begrippelijke inhouden en inzichten oplichten, vormt een weerlegging van het materialistisch reductionisme.

Maar er is nog een dieper probleem met het waarheidsconcept, zoals dat door de meeste materialisten min of meer intuïtief wordt gehanteerd. Indien de wereld louter stof is, dan moet die wereld ook intrinsiek waarheidsloos zijn. Want hoe bekijk je als materialist de werkelijkheid? Eén van de stellingen die je dan zeker onderschrijft, is deze: alles wat bestaat, is in het NU, in dit eigenste ogenblik. Het verleden is in stoffelijke zin niet voorhanden, en het heeft voor de materialist dus enkel zin om over het verleden te spreken in de mate dat in het NU van dit verleden sporen kunnen teruggevonden worden. Er moet bijvoorbeeld zoiets als het Romeinse Rijk hebben bestaan, omdat we nog allerlei amfitheaters en teksten hebben die daarop wijzen. Neem die allemaal weg, en het heeft geen enkele zin meer om nog te beweren dat ooit het Romeinse Rijk hetzij wél hetzij niét heeft bestaan. Het verleden is dan weg. Ik herhaal: het verleden is dan niet enkel onbekend, maar ontologisch WEG. Binnen een materialistische wereldbeschouwing kan je niet consequent spreken over waarheid en onwaarheid betreffende het verleden. Het deterministische wereldbeeld uit de 19de eeuw bood in dit opzicht nog schijnbaar soelaas: omdat de wereld een strikt deterministisch verlopend uurwerk was, kan je nog zeggen dat het verleden niet echt in rook is opgegaan. Het verleden lijkt in zo’n wereldbeeld, als je niet te diep doordenkt, ten minste nog berekenbaar vanuit de huidige stoffelijke toestand van de wereld. Daardoor lijkt dit verleden tenminste latent nog aanwezig. Maar in de twintigste eeuw is de strikt mechanisch-causale navelstreng tussen heden en verleden doorgeknipt, en kun je uit een gegeven materiële configuratie niet meer eenduidig het verleden reconstrueren.

Dus: indien je aanneemt dat alles wat bestaat stof is, en dat alle stof in het NU ligt opgehoopt, dan verliest het begrip ‘verleden’ iedere ontologische referentie en kan over waarheid en onwaarheid betreffende het verleden niet zinnig meer gesproken worden. Aan die conclusie kan je niet ontsnappen door te zeggen, dat de belangrijke gebeurtenissen uit het verleden toch nog voldoende sporen achterlieten om tot reconstructie over te gaan. Vooreerst komen de stukjes verleden die je reconstrueert, toch terecht in een puzzel die principieel onvolledig is, alsof de mot heeft ingevreten in het zijnsweefsel van het verleden. Meer fundamenteel moet je vaststellen dat je sowieso enkel spreekt over een reconstructie van het verleden, en niet over de werkelijkheid van het verleden. De gevolgen zijn verreikend. Want inderdaad: wanneer wij redetwisten over de vraag, of deze of gene gebeurtenis al dan niet heeft plaatsgevonden, dan gaan wij stilzwijgend uit van de veronderstelling dat de inzet van het debat reëel is. Zo’n debat gaat over iets anders dan de sporen die het verleden in het NU achterliet; het gaat over het verleden zelf. Om betreffende het verleden waar van onwaar zinnig te onderscheiden, moet dat verleden ergens in zijn eigen hoedanigheid bewaard of voorhanden zijn. Er moet dus zoiets bestaan als een tijdswezen, waarin de beelden van het verleden objectief voorhanden blijven. Dat tijdslichaam moet onstoffelijk zijn, want de stof situeert zich in het NU. Beelden zijn als zodanig voorhanden als bewustzijnsinhouden - anders zijn het namelijk geen beelden. Wat bewaard wordt kunnen niet de zintuiglijke beelden van stoffelijke processen als zodanig zijn, want die zijn niet bij iedere materiële gebeurtenis voorhanden en betreffen bovendien, net als bijvoorbeeld filmopnames, altijd een partiele of eenzijdige kijk op de werkelijkheid. Iets, een wezen, moet ons tot in de details bewust opnemen en bewaren, en dat wezen kunnen we de Waarheid noemen.

Wij vinden het vanzelfsprekend om over het verleden te spreken als iets met realiteitswaarde, betreffende hetwelke waar en onwaar onderscheidbaar zijn. Ons alledaagse denken, onze rechtspraak, onze wetenschap zijn op dat uitgangspunt gefundeerd. Toch wordt dat uitgangspunt zelf bijna niet opgemerkt. Dat komt waarschijnlijk omdat we zelf in de werkelijkheid zijn ingebed, en zelf tijdwezens zijn. Wij leven in waarheidbewarende tijd. Met ons denken leven wij in dit substraat van de waarheidbewarende tijd als een vis in het water, en we zien het substraat niet, zoals de vis het water niet ziet. En zoals de vis het door gewoonte vanzelfsprekend vindt dat hij niet valt maar door het water wordt gedragen, zo vinden wij het vanzelfsprekend dat wij door het substraat van de waarheidbewarende tijd worden gedragen. Wij vinden het vanzelfsprekend dat er zoiets voorhanden is als doorheen de tijd doorlevende objectieve en alle details omvattende waarheid, die wij denkend kunnen verkennen. Indien dit rationele denken een zinnige activiteit is, moet de waarheid een objectief karakter hebben, moet de waarheid omtrent het verleden objectief bestaan, en dus moeten bij voortduring alle haren op ons hoofd worden geteld (Mat.10,30). Dat is het grootste wonder dat bestaat.


De weg, de waarheid en het leven

Beelden zelf hebben nog geen realiteitswaarde. Reëel is wat wil heeft, wat weerstand biedt. Deze tafel is reëel, en geen beeld, omdat zij weerstand biedt aan mijn wil. Ik kan niet zomaar doorheen de tafel grijpen. Ik weet dat wil bestaat omdat ik zelf kan willen, en ik weet dat in de werkelijkheid wil sluimert omdat ik ervaar dat die werkelijkheid mijn wil weerstaat. Wil de waarheid reëel, en niet enkel beeld zijn, dan moet zij ook een wilsaspect vertonen. Maar het moet een bijzonder soort wil zijn, die de werkelijkheid volledig tot haar recht laat komen, van die werkelijkheid als het ware een reële afdruk maakt en bewaart.

De wil tot waarheid is de substantie van de waarheid, en wordt doorgaans als liefde aangeduid. Waarheid en liefde zijn twee kanten van één munt. Liefde is waarheidsliefde. Liefde is een objectieve kracht, die in onverbrekelijke symbiose met de waarheid leeft. Wie streeft naar waarheid, ruimt plaats in om in zichzelf de werkelijkheid voor haarzelf te laten verschijnen. Wie waarheid wil, moet voor de waarheid onvoorwaardelijk plaats inruimen: niet Ik, doch de Waarheid in mij. De wil om onvoorwaardelijk plaats in te ruimen voor de werkelijkheid, is de liefde. Hierbij moet ‘plaats inruimen’ niet in enige zelfvernietigende zin worden opgevat. Integendeel, de wil tot waarheid is het échte, eigenlijke leven. De rest is schijn.

Van de liefde heb ik maar weinig. Maar wat ik heb, vormt de kern van mijn wezen. Al de rest heb ik, dat schrale beetje liefde is het enige wat ik ben. Ik heb gebreken en talenten, een lichaam, goede en slechte gewoontes. Tegenover al deze dingen kan ik mij als subject plaatsen. Ik kan ook proberen om gebreken of gewoontes te wijzigen. Mijn liefde kan ik niet in oog vat zonder er mee samen te vallen. Ik kan ze niet veranderen of richten (want de waarheid is ondeelbaar en de liefde sluit niets uit), maar ik kan proberen om er meer plaats voor in te ruimen.

“Er zijn twee soorten waarheid” (Steiner): de waarheid van de gerealiseerde vorm, en de waarheid van de potentie, de mogelijkheid tot verdere verandering die in de dingen sluimert. De waarheid van wat is (geweest), en de waarheid van wat kan en mogelijk is. De Weg verloopt van de waarheid omtrent wat is geweest, naar de waarheid van wat kan ontstaan. We proberen zo objectief mogelijk de wereld te begrijpen zoals hij is. Dat is dan meteen de weg naar de waarheid van wat kan, van wat mogelijk is. Dat rijk van mogelijkheden en potenties is het Leven.

Wat zou “..de weg, de waarheid en het leven” dus kunnen betekenen? Het kan betekenen, dat je op weg kan gaan naar de waarheid, door de verschijnselen, datgene wat is en zich voordoet, onbevooroordeeld te laten spreken. De waarheid die met deze verschijnselen verbonden is, kan door onze waarheidsliefde gaan spreken. En het merkwaardige is, dat het oplichten van de waarheid in ons, gaandeweg ook de potentie onthult die sluimert in wat reeds bestaat. Het bewandelen van de weg leidt ons naar een punt, waar we zien wat kan en wat eigenlijk zou moeten zijn. En dan ontdekken we hoe vaak de stoffelijke fenomenen die onderliggende waarheid verhullen en toedekken. Maar door de weg te gaan, verschijnt ‘God’, ttz de Waarheid, in ons, en schudt het stof van zijn kleren, zodat onder die stof de eigenlijke waarheid zichtbaar wordt. De waarheid van wat zou kunnen, van de potentie, de roeping en de zin der dingen. Dat is de ‘levende’ waarheid.

Leed bij onze medemensen is een goed voorbeeld. Leed is eigenlijk een vorm van leugen. Onder de mens die lijdt, ligt een potentie verscholen die door de stof wordt toegedekt en afgesloten. Wanneer wij leed kunnen wegnemen, halen wij als het ware waarheid van de toekomst, de potentie van die mens, of diens ‘Leven’, van onder de stof te voorschijn.

Voor menselijk leed is dit gemakkelijkst te begrijpen. En de opdracht van de mensheid is duidelijk, om eerst en vooral de waarheid te vinden op maatschappelijk vlak, om het sociale organisme dat in potentie sluimert maar onder wantoestanden en wanverhoudingen is toegedekt, aan de oppervlakte te halen. Dieper, veel dieper in de toekomst verborgen ligt het vraagstuk van de Waarheid, die sluimert in dieren, planten, en in de dode wereld. Laat ons maar met de mensen beginnen.

Waarheid heeft dus in letterlijke betekenis een zin, een richting, namelijk de doordringing van de stof met waarheid, wat begint met het laten spreken van de werkelijkheid (het bewandelen van de ‘Weg’) en bekroond wordt door het laten ontluiken van de verscholen mogelijkheden (het ‘Leven’). De mens is een wezen dat tevens stoffelijk is, en daarom ook voortdurend ten prooi valt aan onwaarheid, leugen en leed. Maar in ons diepste wezen hebben wij deel aan het Wezen Waarheid, en dragen wij in ons de roeping om de waarheid in de stof te laten oplichten. De zin of richting van de Waarheid is tegelijk ook onze enige echte levenszin, omdat wij in de kern van ons wezen een vonk van waarheid zijn.

(...)
enz
(...)

[Godfried]

Beste Darwin,

Dank voor deze uitleg. Was zeer verhelderend en van een ander niveau dan het gros van de teksten die je hier op de fora te lezen krijgt.

Mijn religieus gevoel heeft betrekking op al wat de cosmos uitmaakt. Het ontstaat door de verwondering over het zijn, over het leven, en dan is het onmogelijk een oplossing te vinden op de vraag : "Waar komt dat alles vandaan?". Want stel dat er een goddelijk wezen is dat het universum geschapen heeft. Waar komt dan deze Schepper op zijn beurt weer vandaan?

Zijn de begrippen "begin" en "einde" of "oorsprong" geen te beperkte begrippen? God is. Hij overstijgt de geschiedenis en alle menselijk begripsvermogen. Je kan God op verschillende manieren benaderen maar elk van deze manieren heeft haar specifieke tekortkomingen. Een van de Godsbeelden is God te zien als de Kosmos zelf, zoals u doet. Ik denk dat u hierin de lijn volgt van de bekende Jezuïtische theoloog en paleontoloog Teilhard de Chardin. Het gevaar met deze benadering - en deze kritiek heeft de Kerk dan ook op Teilhard de Chardin's stellingen geformuleerd - is dat God gezien wordt als een onpersoonlijk en puur theoretisch begrip. De stap naar God als nutteloze hypothese is dan snel gemaakt. Dit is uiteindelijk een impliciete ontkenning van de Goddelijke natuur van Christus, die toch zei dat Hij de Zoon van God was. De zoon, in zekere zin, van het Alles, de Kosmos. Het begrip van het Volmaakte, de Perfectie, is in de persoon van Jezus Christus mens geworden en heeft gesproken tot Zijn schepping.

De Cosmos, die voor zover de wetenschap het vandaag voor ons mensen op aarde kan weten, ons vertelt dat deze Cosmos een eeuwig pulserend fenomeen is dat begint in een dimensieloos punt met alle potentie in zich en dan uitdijnt en in een bijna eeuwigdurende evolutie steeds hogere vormen van integratie doorloopt, totdat er op het einde misschien wel één grote het heelal omvattende superintelligentie ontstaat, nét voor het heelal weer terug ineenklapt en nog net op tijd om een volgende grote Cosmische Cyclus in te zetten.

Net zoals Mark Eyskens, hecht u veel belang aan het wetenschappelijk aspect. Maar wat maakt het uit of het heelal nu pulseert, statisch is, of of het 6000 jaar of miljarden jaren oud is of wat dan ook? Misschien ontdekken we binnen 100 jaar weel heel andere zaken, die ons nopen andere hypotheses op te stellen. Dit mag geen invloed uitoefenen op het Godsbeeld. Het intuïtieve Godbewustzijn dat u koestert, het besef dat er, minstens conceptueel, een Perfecte bestaat: daar gaat het om. En deze persoon (zo u wil) heeft zich door de profeten en in Jezus Christus geopenbaard. Dat is de essentie.

Jezus was in die zin de zoon van God en in die zin zijn de zoon en de Vader één, zoals wij zusters en broeders allen kinderen Gods zijn, omdat de Cosmos ons voortgebracht heeft en wij één met de Cosmos zijn.

Ik kan dit alleen maar beamen. U bent een heel eind op weg het mysterie van de Triniteit te ontrafelen.

[Supe®Staaf]

@Jos Verhulst
Om ideeën te formuleren bedienen we ons van begrippen. Dat heeft beperkingen.
Om echt objectief te kunnen vatten wat je schrijft zijn begrippen zoals waarheid (al dan niet met hoofdletter) door veel te veel mensen geïnterpreteerd en beladen met allerlei tegenstrijdige inhouden.
Waarom doet jouw visie op waarheid als een wezen, mij vagelijk denken aan het begrip collectief geheugen.........

[circe]

Waarom doet jouw visie op waarheid als een wezen, mij vagelijk denken aan het begrip collectief geheugen.........

Daar ga ik met je mee superstaaf.

Indien interesse hierbij volgende link naar de site van Rupert Sheldrake, een bioloog die daar wel een zeer specifieke benadering bij heeft.

http://www.intuition.org/txt/sheldrak.htm

Het boek "The presence of the past" heb ik via die link vorig jaar besteld en thuisgekregen, en als ik nu eens zou kunnen stoppen met op die forae te tetteren zou ik er eens aan kunnen beginnen sé! erg hé.

Maar ik zal hier al een stukje van de achterflap typen voor de geïnteresseerden:

Quote:
Rupert Sheldrake's theory of morphic resonance challenges the fundamental assumptions of modern science. An accomplished biologist, Sheldrake proposes that all natural systems, from crystals to human society, inherit a collective memory that influences their form and behavior. Rather than being ruled by fixed laws, nature is essentially habitual.

The "Presence of the Past" lays out the evidence for Sheldrake's controversial theory, exploring its implications in the fields of biology, physics, psychology and sociology. At the same time, Sheldrake delivers a stinging critique of conventional scientific thinking, which sees nature as a machine that, although constant and governed by eternal Laws, is nonetheless somewhat evolutionary. In place of the mechanistic, neo-Darwinian worldview he offers a new understanding of life, matter and mind.

Rupert Sheldrake, Ph.D is a former Research Fellow of the Royal Society and was a scholar of Clare College, Cambridge, and a Frank Knox Fello at Harvard University. His other books include: "A New Science of LIfe, The Rebirth of Nature and Seven Experiments That Could Change the World"

Unquote

Ik heb reeds een paar boeken van hem gelezen en moet zeggen dat bezien vanuit Sheldrake's zienswijze een hele hoop 'levensvragen' wel ineens heel logisch en duidelijk kunnen worden opgelost.

(Dus zonder die diepzinnige en toestanden op basis van een paar boeken uit de oudheid....die dan nog claimen dat ze door een "hogere macht" werden neergezonden).

Die hogere macht heeft volgens mij wel wat anders te doen dan tekstjes neer te zenden in talen die geen kat verstaat en dan nog telkens aan één persoon terwijl hij gewoonlijk aan het slapen is, of een of andere epileptische aanval krijgt.

Zeg nu zelf, als die hogere macht écht zijn boodschap aan alle homo sapiens sapiens (en waarom niet aan andere diersoorten?) had willen doorgeven, dan had hij zelf toch wel de TV en het internet uitgevonden zeker!

[Darwin]

Wat de "morfische resonantie" van Sheldrake betreft, daar heb ik zo mijn twijfels bij.

Maar ik voer wel wetenschappelijk onderzoek uit naar evolutie, en daar heb ik een stuk "waarheid" ontdekt, dat ik nog niet heb gepubliceerd heb, maar dat er op neer komt, dat de loop van de evolutie wel degelijk volgens welbepaalde regels van steeds hogere organisatie verloopt.


Anderzijds voer ik ook wetenschappelijk onderzoek uit naar wat je zou kunnen noemen de schemerzone tussen geest en materie.

En ook hier heb ik naar mijn overtuiging een belangrijke "sleutel tot de waarheid" ontdekt. Maar ook hier heb ik nog niets over gepubliceerd.

Wel kan ik zeggen dat de Joden en de Egyptenaren en de Hellenen veel meer wisten van de "waarheid" dan nu vermoed. Hoe ze tot die wetenschap of dat weten zijn gekomen, door empirisch onderzoek of door "goddelijke intuïtie" dat weet ik echter niet zeker. Ik vermoed echter dat het tweede in heel grote mate heeft meegespeeld.

[Jos Verhulst]

Om ideeën te formuleren bedienen we ons van begrippen. Dat heeft beperkingen.

Ik beschouw het denken als de waarneming van de ideële kant van de werkelijkheid. En iedere waarneming heeft inderdaad overkoombare beperkingen. Maar ik ben nog nooit een grond tegengekomen om te geloven in het bestaan van absolute en onoverkoombare beperkingen van de mogelijkheid tot waarneming. Esse est percipi, ook op het vlak van de begrippen.

Om echt objectief te kunnen vatten wat je schrijft zijn begrippen zoals waarheid (al dan niet met hoofdletter) door veel te veel mensen geïnterpreteerd en beladen met allerlei tegenstrijdige inhouden.

Het gaat mij niet over wat de waarheid is op het ene of het andere domein. Op dat vlak bestaan uiteraard alle mogelijke soorten meningsverschillen. De enige goede manier om de specifieke waarheid op één of ander gebied aan de oppervlakte te laten komen, is de vrije discussie en het vrij onderzoek; alle onderzoeks- en spreekverbod leidt onvermijdelijk naar leugen en bedrog. Het vrije woord is voor de waarheid, wat het water is voor de vis.

Maar iedere discussie over wat waar of onwaar is, op gelijk welk levensdomein, moet logischerwijs voorafgegaan worden door een consistent inzicht omtrent de aard van de waarheid als dusdanig. Eigenlijk heb je hier te maken met een bovenwetenschappelijke, en dus transcendente vraag; want wetenschap e d kan maar consistent worden aangevat indien je reeds over één of ander waarheidsbegrip beschikt. En ik loop al een groot deel van mijn leven rond met het alarmerend besef, dat de meeste mensen die zich op één of ander domein met waarheidsvinding bezighouden, zich toch geen consistent waarheidsbegrip proberen te verwerven.
Om één van mijn vragen nog eens in een notedop samen te vatten: hoe kan je op een consistente manier over het waarheidsgehalte van een uitspraak betreffende het verleden debatteren, indien dat verleden op geen enkele manier deel uitmaakt van de bestaande wereld, en zelfs niet reconstrueerbaar is vanuit de bestaande wereld? Was je op 1 januari 1995 in Antwerpen of niet? Wij menen intuïtief dat een juist antwoord (ja of nee) op die vraag in principe mogelijk is. Maar hoe kan zo’n antwoord gegeven worden, indien de stoffelijke situatie van 1 januari 1995 niet behoort tot de ons thans voorhanden zijnde stoffelijke werkelijkheid (en daaruit geenszins - zelfs niet in theorie - kan gereconstrueerd worden)? Voordat we bv gaan spreken over de waarheid van verleden toestanden, zouden we ons waarheidsbegrip door zorgvuldig nadenken zodanig moeten uitbouwen, dat dit spreken over het verleden op een consistente manier kan gebeuren. Dat is in wezen een religieuze (natuurlijk niet-confessionele), maar tegelijk ook een strikt rationele onderneming.

Dat het onmogelijk is om binnen een materialistische wereldbeschouwing consistent over waarheid te denken, lijkt mij dan weer - o boutade - een waarheid als een koe.

Waarom doet jouw visie op waarheid als een wezen, mij vagelijk denken aan het begrip collectief geheugen.........

Ik refereer in elk geval absoluut niet naar Sheldrake’s morfogenetische velden, of naar Jung of zo. In werkelijkheid sta ik erg skeptisch tegenover dit soort theorieën, omdat ik de empirische basis ervan ontoereikend vind.

[Supe®Staaf]

Om ideeën te formuleren bedienen we ons van begrippen. Dat heeft beperkingen.

Ik beschouw het denken als de waarneming van de ideële kant van de werkelijkheid. En iedere waarneming heeft inderdaad overkoombare beperkingen. Maar ik ben nog nooit een grond tegengekomen om te geloven in het bestaan van absolute en onoverkoombare beperkingen van de mogelijkheid tot waarneming. Esse est percipi, ook op het vlak van de begrippen.
Denken als waarneming. Geen probleem. Ik zou jouw boutade zelfs willen omkeren: waarnemen is (bewust?) zijn. Vaak beschrijf ik het heelal of de kosmos als een zichzelf waarnemend systeem. Al was het maar door de ogen van ons zelf, die hoe miniscuul ook, toch deel uitmaken van die kosmos die we beschouwen en waarnemen en overdenken.
Waarnemen kan echter zo verschillen van persoon tot persoon, en ook dezelfde mens kan op verschillende tijdstippen, in andere toestanden, onder druk van verscheiden omstandigheden op zoveel diverse manieren en vanuit zoveel verschillende invalshoeken een object of situatie waarnemen, en er begrippen op plakken die qua inhoud van mens tot mens zo danig verschillen, dat echte begripsvolle communicatie vaak uiterst moeilijk is. Dat bedoel ik met beperkingen.

[Nom@d]

Deze generatie, die meer heeft gedaan dan enige generatie om de oude pezen door te snijden die ons in leven en welzijn hebben gehouden; deze generatie, die de geschiedenis heeft onteerd, karakterloos, koopziek en ijdel, die het vermogen is kwijtgeraakt zich te schamen, deze generatie, die de geschiedenis heeft onteerd, het woord begraven, de rust vermoord en die er alles aan heeft gedaan om de wereld tot een tekenfilm te maken, is er van overtuigd dat ze op iets reusachtigs afstevent: convergentie, samenvoeging, theorieën van alles, onsterfelijkheid, volmaaktheid."

Wij definiërende taal als het middel wat ons ten dienste staat om onze gedachten te uiten. Maar een definitie is, als zij juist is, tevens ironisch, want zij sluit stilzwijgende reserves in en als men ze zo niet interpreteert dan leidt ze tot funeste gevolgen. Dit geldt ook voor deze definitie. Dat de taal ook dient om onze gedachten te verbergen, om te liegen, is nog wel het minste. De leugen zou onmogelijk zijn als het oorspronkelijke en normale spreken niet oprecht was. De valse munt kan alleen circuleren dank zij de echte. Tenslotte blijkt het bedrog toch slechts de nederige parasiet van de oprechtheid te wezen'.





En zo goochelen wij met begrippen, die wij eerst in onze eigen blackbox van onze eigen betekenis hebben voorzien, om ons eigenbelang en ons standpunt te verdedigen. Taal is en blijft een uiterst onbeholpen en verraderlijk instrument, waarmee wij elkaar vruchteloos proberen te bereiken en wat als een onneembare barrière tussen ons in blijft staan. Mensen die het met elkaar eens zijn hoeven niet meer te praten, zoals mensen die het met zichzelf eens zijn niet meer hoeven te denken.
In een maatschappij, waarin mensen denken dat ze zijn wat ze doen en denken, waarin mensen gewaardeerd worden naar de kunstjes die ze geleerd hebben, en de meest bizarre afwijkingen van de mens als normaal worden bestempeld, hebben mensen zelfs het idee gekregen dat er meerdere en mindere mensen zijn. Dat meten ze dan af naar de gecompliceerdheid van de kunstjes, hoe ver ze het geschopt hebben in de maatschappij, hoe hoog ze geklommen zijn op de maatschappelijke ladder en in de mate dat anderen naar hen opzien. All animals are equal, but some are more equal than others.
Zo is het begrip respect verworden van een elkaar als medemens zien, tot een rechtvaardiging van een wereld van meerderen en minderen, waarin iedereen eist dat de ander zijn afwijkingen respecteert. Ik mag er zijn, met al mijn eigenaardigheden, vooroordelen en andere franje, jij mag er zijn met de jouwe. Ik ben op mijn manier in de war, jij op de jouwe en laten we dat van elkaar respecteren.
Overigens zijn er nog veel meer meest misbruikte woorden, geluk, vrijheid, liefde, houden van, eerlijkheid en gezondheid, bijvoorbeeld. Misschien is de enige zinnige manier om taal te gebruiken, wanneer je dat doet om de taal overbodig te maken,
met andere woorden stilte zuivert je geest.
je hoeft niet zoveel woorden om iets te begrijpen.

[Pelgrim]

Enkele jaren geleden heb ik eens de uitleg gehoord van een ex-katholiek die er een heel eigen visie op had, hij noemde het anarcho-christendom. Ik ben geen gelovige maar het was toch iets dat me altijd is bijgebleven.

Hij was een Marxist/anarchist maar ook katholiek (of toch Christen) en dit vormde een dillema waar hij mee zat. Immers, anarchisme en godsdienstige devotie zijn niet echt de beste vrienden. Dus vond hij deze nieuwe visie uit.
"Revolutie mag zich niet enkel beperken tot het louter materiele en het politiek-theoretische, maar moet een religieuze zaak zijn. Wij kunnen niet een egalistische liberteinse samenleving handhaven als wij niet onze fundamentele visie op de cosmos veranderen. Daarom geloof ik niet in God als heer en meester die wij moeten aanbidden uit vrees voor zijn almacht of omdat hij de Schepper is. Nee, wij moeten hem als onze gelijke zien, als onze vriend, als onze kameraad, die onder ons is, met ons leeft. Hij wordt met ons geboren, hij maakt geluk en ongeluk mee met ons, hij sterft met ons, als een gelijke. Wij moeten van hem houden niet omdat hij de baas is maar omdat hij een vriend is op wie we kunnen vertrouwen. Hij geeft ons raad, maar het is onze keuze die raad te volgen of te negeren. Nooit zal hij ons bevelen, alleen maar inspireren. Hij is niet de baas der hemel en aarde maar hij is een van de bewoners ervan. Hoewel sterker en slimmer als wij, beschouw ik hem als mijn broeder en gelijke.
Christus is de essentie van die gelijkheid. In het oude testament was God de baas en de koning. Hij keek vanop zijn troon op zijn schepping neer alsof het een maquette was die hij gebouwd zat. Maar hij kon niet weten wat het is om een mens te zijn en zijn schepping als mens te ervaren als hij maar op die hoge troon zat toe te kijken op de arena, dus besloot hij zelf de arena te betreden en dat was Christus: God die één van ons werd, een gelijke die net als ons geboren werd, liefde en leed kende en stierf.
Wanneer alle mensen zo denken en God als gelijke zien, dan pas is de revolutie geslaagd."

Ik ben niet echt een gelovige dus vraag ik het eens aan de gelovigen hier. Wat vinden zij van deze visie? Ik vond het alleszins het meest zinnige dat een godsdienstige ooit heeft gezegt.

[Darwin]

Deze generatie, die meer heeft gedaan dan enige generatie om de oude pezen door te snijden die ons in leven en welzijn hebben gehouden; deze generatie, die de geschiedenis heeft onteerd, karakterloos, koopziek en ijdel, die het vermogen is kwijtgeraakt zich te schamen, deze generatie, die de geschiedenis heeft onteerd, het woord begraven, de rust vermoord en die er alles aan heeft gedaan om de wereld tot een tekenfilm te maken, is er van overtuigd dat ze op iets reusachtigs afstevent: convergentie, samenvoeging, theorieën van alles, onsterfelijkheid, volmaaktheid."

Hoe je het ook draait of keert, de tijd waarin we nu leven is wel degelijk de "apocalyps".

Voor het eerst sinds het ontstaan van het leven op aarde zo'n 4 miljard jaar geleden heeft dat leven nu voor de eerste maal deze aarde op eigen kracht verlaten.

Voor het eerst in de geschiedenis van de mensheid is deze mensheid verenigd in een wereldomvattende organisatie (UNO) en netwerk (internet).

Ook zullen er hiervoor en hierna nooit zoveel mensen op aarde geleefd hebben als nu.

Wat achter de "apocalyps" komt, zal een nieuwe wereld zijn. Niet vergelijkbaar misschien met wat eraan voorafging.

[Pelgrim]

Ik weet wat er achter de apocalyps komt.




Mad Max 1,2 en drie!

[Doomy]

Ik weet wat er achter de apocalyps komt.

Mad Max 1,2 en drie!

Films zoals "Mad Max", "Terminator" en konsoorten waren erg populair in de jaren 1980 met zijn "No Future"-mentaliteit in volle koude oorlog. Het gaf goed die "No Future"-sfeer uit die tijd weer. Iedereen verwachtte toen dat er een kernoorlog tussen de Verenigde Staten en de Sovjetunie zou uitbreken. En dank zij die idiote Reagan met zijn oorlogszuchtige uitspraken was het ook bijna zover. De Sovjetunie werd daar zodanig nerveus van dat ze bijna per vergissing een kernraket had afgevuurd. Daar was Reagan zodanig van geschrokken dat hij nadien zijn oorlogszuchtige taal temperde. We zijn dit pas jaren later te weten gekomen, toen enkele archieven werden vrijgegeven.

[Darwin]

Films zoals "Mad Max", "Terminator" en konsoorten waren erg populair in de jaren 1980 met zijn "No Future"-mentaliteit in volle koude oorlog. Het gaf goed die "No Future"-sfeer uit die tijd weer. Iedereen verwachtte toen dat er een kernoorlog tussen de Verenigde Staten en de Sovjetunie zou uitbreken. En dank zij die idiote Reagan met zijn oorlogszuchtige uitspraken was het ook bijna zover. De Sovjetunie werd daar zodanig nerveus van dat ze bijna per vergissing een kernraket had afgevuurd. Daar was Reagan zodanig van geschrokken dat hij nadien zijn oorlogszuchtige taal temperde. We zijn dit pas jaren later te weten gekomen, toen enkele archieven werden vrijgegeven.

Jaren '80 volle koude oorlog? En ik die altijd dacht dat dat de jaren '50 waren!

De jaren '80 dat waren toch die jaren dat de ene ziekelijke Breznjev door een al even erg bevende Andropov werd uitgewuifd?

Er was tussen 1945 en 1990 slechts één keer sprake van echte dreiging, en dat was tijdens de Cuba-crisis in 1962. De Russen moesten inbinden en hun kernkoppen uit Cuba terug weghalen.

Gekke Reagan was zo gek nog niet. Hij was het immers die de Russische communisten een genadeloze bewapeningswedloop opdrong die de communisten niet aankonden en die ervoor zorgde dat het hele communistische sprookje uiteindelijk zonder veel heibel uiteenspatte alsof het nooit bestaan had.

[Thomas Hx]

Mijn indruk over de confrontatie was lichtelijk anders.
Voskuilens theorie werd letterlijk weggelachen door Peter Schmidt en hijzelf zat er als een valse geslagenhond venijnig naar te kijken.
Toen Voskuilen dan ook nog het gezagsargument van een paar illustere onbekende amerikaanse proffen aanhaald, had hij er wat mij betreft volkomen gelegen.

:) :) :), jawel mijn paus

[Kotsmos]

Ik ken uw bronnen niet, ik sluit niet uit dat Jezus blowde, al lijkt het mij zeer onwaarschijnlijk, hij was immers "goddelijk", ik sluit het daarom inderdaad toch uit. Het tweede geloof op aarde heeft een pedofiel als inspirator, dat lijkt mij vele male erger.

In de beschaving die één van de grootste pijlers van onze cultuur is, was pedofilie ook doodnormaal. pfah.

[Pelgrim]

In nog zo'n beschaving die een van onze grote pijlers was, waren brandstapels en zeer verfijnde foltermechanismes ook doodnormaal.

[chr.wouters]

.”

Dat, en dit volledig ter zijde, Jezus cannabis gebruikte voor z’n “wonderbaarlijke” genezingen is iets wat al lang algemeen geweten is door insiders.
Om begrijpelijke reden willen de katholieken daar natuurlijk liever niet aan herinnerd worden.
.

Toch wel. Het branden van wierook tijdens katholieke plechtigheden verwijst rechtstreeks naar het blowen van Jezus en de apostelen.

[Thomas Hx]

We zijn grappig chr. wouters

[chr.wouters]

We zijn grappig chr. wouters

Het wassen van de voeten van Jezus door Maria Magdalena is een metafoor voor masturbatie.

[Pelgrim]

Waar slaat dat nu weer op. Het wassen van de voeten van Jezus door Maria Magdalena kan evengoed geïnterpretteerd worden als een bewijs dat Jezus de vrouwen als minderwaardige slaven zag.

[Thomas Hx]

We zijn grappig chr. wouters

Het wassen van de voeten van Jezus door Maria Magdalena is een metafoor voor masturbatie.

het is niet omdat jij daar opgewonden van wordt dat zij dat ook waren hé :p

[chr.wouters]

We zijn grappig chr. wouters

Het wassen van de voeten van Jezus door Maria Magdalena is een metafoor voor masturbatie.

het is niet omdat jij daar opgewonden van wordt dat zij dat ook waren hé :p

Dat is nu juist de betekenis van een metafoor : door iets zeer concreets een hogere waarheid illustreren. Masturbation=Meditation!

[Nom@d]

Het begon voorzichtig en aarzelend, maar daarna ging de algehele geloofsafval als een voortschuivende lawine door het land. De voorspoed kende geen grenzen en je was niet goed wijs als je nog iets voor God deed, nee God was opeens niet meer nodig.Genot volop, overal geweest zijn, alles gegeten hebben, alles gedaan hebben dat is vandaag de dag helemaal in.
Je leeft immers maar één keer, dus je moet doen wat je lekker vindt en wat je leuk vindt,elke dag !

[TomB]

Ik weet niet of jesus ooit bestaan heeft of niet. Als het evangelie zijn geschiedenis beschrijft en hij heeft bestaan lijkt hij mij alvast niet zo'n gezellige kerel.

Ten einde trek ik mij niet zoveel aan van wat u wilt geloven zolang ge uw gedachten daarover niet op mijn boterhammen komt smeren. Enfin, veel geluk in uw zoektocht naar de eeuwigheid.

[Thomas Hx]

Dank u wel,


8)


Thomas

[Supe®Staaf]

Waar slaat dat nu weer op. Het wassen van de voeten van Jezus door Maria Magdalena kan evengoed geïnterpretteerd worden als een bewijs dat Jezus de vrouwen als minderwaardige slaven zag.
Uit die voetwassing besluit ik dat er zand tussen Jezekes tenen zat.

Hij mocht in Maria Maddalena's bordeel niet binnen met vuile voeten, daar ze net nieuw oosters voltapijt geplaatst hadden.

Zo stelt Martin Scorsese het alleszins voor in zijn weergaloze film: The Last Temptation Of Christ (Vooraleer jullie mij hier met banbliksems bedreigen :twisted: :P 8) )

[Nom@d]

de titel van deze topic luid: is het christendom gebaseerd op verkeerde informatie?
mijn antwoord nee ,maar de mens heeft er verkeerde informatie uit gehaald.

Het doel van de katolieke leer is om de mens zodanig op te voeden, dat hij zich ontwikkelt van de fysieke toestand naar de morele en van de morele naar de geestelijke.

Van iemand, die de morele normen niet in acht neemt, kunnen wij niet verwachten, dat hij een geestelijk hoogstaand mens zou zijn. ik bedoel met de morele normen niet de omgangsvormen, maar de innerlijke beschaving en innerlijke vorming, die de mens in staat stelt om de sublieme en edele eigenschappen te tonen.

De mens is weliswaar een bundel van driften, doch bezit iets waardoor hij in staat is zijn driften de baas te worden en ze te overheersen. Doet men dit, dan veranderen de driften in edele eigenschappen.

De mens was in den beginne precies zo als nu, daarom heeft de zgn. eerste mens ook zonde begaan. Ware hij volmaakt geweest, zoals dit beweerd wordt, dan zou hij geen zonde hebben begaan, want de volmaaktheid eist, dat de betreffende persoon zijn driften de baas blijft.

De aangeboren neigingen zijn goed noch kwaad, indien wij ze op zich zelf beschouwen. Zij worden goed of kwaad genoemd naar de gevolgen van de daden, aan welke zij ten grondslag liggen.

Wij kunnen iemand alleen dan een moreel mens noemen indien zijn handelingen naar de volgende voorwaarden geschieden:


**Als de handelingen onder leiding van rede op de juiste plaats en tijd worden verricht.

**Als men de handelingen bewust verricht of nalaat terwijl men bij machte is het tegenovergestelde van zijn handelingen te kunnen doen.

**Als iemand zijn tegenstander niet met gelijke munt kan betalen, zullen wij hem niet als vergevensgezind prijzen.

**Iemand die zich verminkt om een bepaald kwaad te vermijden zal hierdoor geen morele staat bereiken.

**Iemand, die zich afsluit van de wereld, kan zich de hoge moraal niet toeëigenen, want dit zou betekenen, dat hij gevlucht is voor de verantwoording, die de natuur op hem legt.

**Indien men zijn natuurdriften en neigingen niet doodt, doch evenwichtig onder controle van de rede op de juiste tijd en plaats bevredigt.

**Indien de handelingen van de mens uit vrije keuze en niet onder enigerlei dwang plaats vinden.

**Indien men uit morele en geestelijke overweging zijn handelingen verricht en niet voor zelfverheerlijking of baatzuchtig.

Als men deze normen in acht neemt, zal men langzamerhand de hoogste stadia van moraal bereiken. Men zal dan als een voorbeeld zijn voor zijn medemens en als licht voor zijn omgeving.

[Darwin]

Waar slaat dat nu weer op. Het wassen van de voeten van Jezus door Maria Magdalena kan evengoed geïnterpretteerd worden als een bewijs dat Jezus de vrouwen als minderwaardige slaven zag.
Uit die voetwassing besluit ik dat er zand tussen Jezekes tenen zat.

Hij mocht in Maria Maddalena's bordeel niet binnen met vuile voeten, daar ze net nieuw oosters voltapijt geplaatst hadden.

Zo stelt Martin Scorsese het alleszins voor in zijn weergaloze film: The Last Temptation Of Christ (Vooraleer jullie mij hier met banbliksems bedreigen :twisted: :P 8) )

Oosters voltapijt?

Wordt dat dan op maat gemaakt?

Want met die speciale motieven moet dat toch een beetje in uw kamer uitkomen hé, dat moet toch schoon in het midden liggen en zo?

:wink:

[Supe®Staaf]

Oosters voltapijt?

Wordt dat dan op maat gemaakt?

Want met die speciale motieven moet dat toch een beetje in uw kamer uitkomen hé, dat moet toch schoon in het midden liggen en zo?

:wink:
Zozo, een kritische lezer.
:lol: :P :wink:

[Thomas Hx]

En dan zegt hij respect te hebben voor andermans godsdienst.

Superstaaf, dat je dat niet hebt, tot daar aan toe, maar ik kan er niet tegen dat mensen zeggen dat ze dat hebben en het toch niet hebben. :twisted:

[Supe®Staaf]

En dan zegt hij respect te hebben voor andermans godsdienst.

Superstaaf, dat je dat niet hebt, tot daar aan toe, maar ik kan er niet tegen dat mensen zeggen dat ze dat hebben en het toch niet hebben. :twisted:
Voor alle duidelijkheid nog even een poging om mijn opinie klaar weer te geven.

Ik heb geen greintje respect voor geen enkele godsdienst.

Ik heb enkel respect voor de mensen, welke godsdienst ze ook mogen belijden, daar hun religieuze kant slechts één deeltje van hun persoon uitmaakt, dat dan nog maakbaar en dus veranderbaar is.

Ik wil dat elk zijn religie kan beleven, zolang ze een ander niet schaadt.

Ik wil dat iedereen zijn mening over elke religie mag hebben, én moet kunnen ventileren, zelfs al is die kwetsend voor de beoefenaars.
Een opiniestrijd maakt geen wonden, en is niet levensbedreigend. Wie ideëel aangevallen wordt, heeft dezelfde wapens als verdediging ter beschikking.

Doe dus maar gerust een poging om uw katholieke bollenwinkel hier te verkopen, maar schrik niet als ik met woorden uw santekraam in de prak draai. Je doet met de overschot nog steeds wat je wil: opeten, uitkotsen, doortrekken, of op je schouw zetten en er levenslang beaat voor in aanbidding liggen. Dat is je vrijheid.

Groetjeeeeeees!

[Thomas Hx]

En dan zegt hij respect te hebben voor andermans godsdienst.

Superstaaf, dat je dat niet hebt, tot daar aan toe, maar ik kan er niet tegen dat mensen zeggen dat ze dat hebben en het toch niet hebben. :twisted:
Voor alle duidelijkheid nog even een poging om mijn opinie klaar weer te geven.

Ik heb geen greintje respect voor geen enkele godsdienst.

Ik heb enkel respect voor de mensen, welke godsdienst ze ook mogen belijden, daar hun religieuze kant slechts één deeltje van hun persoon uitmaakt, dat dan nog maakbaar en dus veranderbaar is.

Ik wil dat elk zijn religie kan beleven, zolang ze een ander niet schaadt.

Ik wil dat iedereen zijn mening over elke religie mag hebben, én moet kunnen ventileren, zelfs al is die kwetsend voor de beoefenaars.
Een opiniestrijd maakt geen wonden, en is niet levensbedreigend. Wie ideëel aangevallen wordt, heeft dezelfde wapens als verdediging ter beschikking.

Doe dus maar gerust een poging om uw katholieke bollenwinkel hier te verkopen, maar schrik niet als ik met woorden uw santekraam in de prak draai. Je doet met de overschot nog steeds wat je wil: opeten, uitkotsen, doortrekken, of op je schouw zetten en er levenslang beaat voor in aanbidding liggen. Dat is je vrijheid.

Groetjeeeeeees!

Nu kan ik je volgen,

eerste keer dat je toe geeft dat je godsdiensten verafschuwt

[Supe®Staaf]

Nu kan ik je volgen,

eerste keer dat je toe geeft dat je godsdiensten verafschuwt
Zucht :!: 8O
Leerde jij wel lezen, of ben je afhankelijk van de censuur van iemand die je voorleest?
Wie is het meest consekwent? Iemand die alle godsdienst verwerpt, of iemand die fulmineert tegen de islamieten, maar zelf een erectie krijgt bij het aanschouwen van 't Eilig Hert?

[Thomas Hx]

Nu kan ik je volgen,

eerste keer dat je toe geeft dat je godsdiensten verafschuwt
Zucht :!: 8O
Leerde jij wel lezen, of ben je afhankelijk van de censuur van iemand die je voorleest?
Wie is het meest consekwent? Iemand die alle godsdienst verwerpt, of iemand die fulmineert tegen de islamieten, maar zelf een erectie krijgt bij het aanschouwen van 't Eilig Hert?

Tegen discriminatie zijn, maar toch geen respect hebben, zo links zijn en toch maar uitschelden...

Het blijk ban een echte anti-haat-christen.

Respect voor de mensheid, godsdienst, andersgezinden staat niet in superstaaf zijn woordenboek.

[God de Vader]

De theorie van Voskuilen is gebasseerd op het leven van de apostel Paulus(die eerder onder z’n echte naam Saul de christenen vervolgde.

Wat Paulus heeft gezegd of gedaan heeft geen enkel belang, evenmin als wat de paus of de bisschoppen zeggen. Ik heb een directe relatie met elk van u. Niemand anders heeft zich daarmee te bemoeien.

[Supe®Staaf]

Tegen discriminatie zijn, maar toch geen respect hebben
Is dat dan zo een grote contradictie?
Ik heb geen respect voor religie of voor de zooi die mensen onder invloed ervan uit hun botten slaan.
Desondanks vind ik dat ze het recht moeten hebben hun onzin te verkondigen en te geloven wat ze willen. Zolang ik mijn idee erover even vrijelijk mag ventileren, is er toch geen vuiltje aan de lucht?

zo links zijn
Dat is een etiketje mij opgeplakt door een ultrarechtse flamingantische en oerkatholieke reactionair.
Ten opzichte van jou zal ik misschien relatief links staan. :lol:

en toch maar uitschelden...
Schelden is ook een vorm van meningsuiting.
Het is een stijl die soms tijd uitspaart en heel direct kan zijn. :P

Het blijk ban een echte anti-haat-christen.
Wat voel jij je toch steeds snel persoonlijk aangevallen, terwijl ik enkel fulmineer tegenover jouw in mijn ogen geborneerde gedachtengoed, dat dan nog niet eens van jezelf afkomstig is, maar je opgedrongen werd door je opvoeders. :roll:

Respect voor de mensheid, godsdienst, andersgezinden staat niet in superstaaf zijn woordenboek.
Ik heb geen respect voor de mensheid, dat klopt.
Ook zelden voor meningen, maar ik wil ze wel allemaal toelaten en vernemen.
Ik respecteer enkel de rechten van het individu. 8)

Respect moet verdiend worden.
Het is niet iets wat je krijgt door erom te zeuren.
Meestal zijn zij die er het hardst om schreeuwen diegenen die het minst respect verdienen. Ze willen hun gelijk halen via gezagsargumenten, b.v. hogere leeftijd. Respect wordt maar al te vaak geclaimd om de foute redenen. :evil:

[Thomas Hx]

[quote="Superstaaf®"][quote="Thomas Heynderickx"]
1

Is dat dan zo een grote contradictie?
Ik heb geen respect voor religie of voor de zooi die mensen onder invloed ervan uit hun botten slaan.
Desondanks vind ik dat ze het recht moeten hebben hun onzin te verkondigen en te geloven wat ze willen. Zolang ik mijn idee erover even vrijelijk mag ventileren, is er toch geen vuiltje aan de lucht?

2

Dat is een etiketje mij opgeplakt door een ultrarechtse flamingantische en oerkatholieke reactionair.
Ten opzichte van jou zal ik misschien relatief links staan. :lol:


3

Wat voel jij je toch steeds snel persoonlijk aangevallen, terwijl ik enkel fulmineer tegenover jouw in mijn ogen geborneerde gedachtengoed, dat dan nog niet eens van jezelf afkomstig is, maar je opgedrongen werd door je opvoeders. :roll:

4

Ik heb geen respect voor de mensheid, dat klopt.
Ook zelden voor meningen, maar ik wil ze wel allemaal toelaten en vernemen.
Ik respecteer enkel de rechten van het individu. 8)

quote]

1 çava.

2 indien je voor het individu bent ( zie 4 ) kan ik je enkel een extreem-linkse-liberale vent noemen ( vent -> niet verkeerd verstaan ) die dus best op vivant stemt. ( is uiteraard je eigen keuze ) Maar 1 stoornis, vivant respecteert altijd de meningen en alle soorten godsdiensten. -> pech voor u.

3 mag ik je er op wijzen dat ik blij ben dat ik die opvoeding heb gekregen zodanig dat ik mezelf daarin heb kunnen ontwikkellen, spijtig dat andere mensen deze overtuiging niet in leer kregen aangeboden!

-> laat mijn opvoeders er buiten, kwestie van .... nooit andere personen bij betrekken... maar dat zal je ook niet kunnen schelen zeker?

4 de rechten van het individu behoud ook in respect te hebben voor mekaars religie.

Thomas Heynderickx

[God de Vader]

Schelden is ook een vorm van meningsuiting.
Het is een stijl die soms tijd uitspaart en heel direct kan zijn.

Ja, ge spaart tijd en zijt heel direct. Maar wat doet ge met die gespaarde tijd?

De enige tijd die gij hebt is dien ik u gegeven heb.

Probeer iets goeds te zeggen over de mens die gij uitschelden wildet.

[Supe®Staaf]

Probeer iets goeds te zeggen over de mens die gij uitschelden wildet.
Okay, god de Vader.
Eigenlijk wil ik u uitschelden, maar ik doe een poging om iets goeds over u te zeggen.
Het verdwijnen van jouw fantasiebeeld uit de gedachtenwereld der mensen is een goede zaak.
Ziezo.

[Wodan]

Probeer iets goeds te zeggen over de mens die gij uitschelden wildet.
Okay, god de Vader.
Eigenlijk wil ik u uitschelden, maar ik doe een poging om iets goeds over u te zeggen.
Het verdwijnen van jouw fantasiebeeld uit de gedachtenwereld der mensen is een goede zaak.

Voor ge mijn collega probeert belachelijk te maken, moet ge misschien eens bedenken of ge hem met "u" of "jij" (of desnoods "gij") wilt aanspreken. Ge profileert u hier wel heel nadrukkelijk als een doorsnee Vlaming, met andere woorden: iemand die zich ongemakkelijk voelt in zijn eigen taal.

[Supe®Staaf]

2 indien je voor het individu bent ( zie 4 ) kan ik je enkel een extreem-linkse-liberale vent noemen
Als dit etiketje jou de illusie geeft van een bepaalde grip op mij te hebben: �* la bonheur. :roll:

3 mag ik je er op wijzen dat ik blij ben dat ik die opvoeding heb gekregen zodanig dat ik mezelf daarin heb kunnen ontwikkellen
Grappig.
Ik kreeg ook een gedegen katholieke opvoeding, en begon pas mezelf te ontwikkelen, toen ik die probleemloos, zonder rancunes achter mij liet.
Reeds meer dan 40 jaar werd ik nog niet door één of andere godheid neergebliksemd, dus je merkt dat er ook zonder religie leven voor de dood is....... :wink:

spijtig dat andere mensen deze overtuiging niet in leer kregen aangeboden!
Wat een paternalistisch eigengereid idee!
'Wij zijn de beste en wie onze leer niet ingelepeld kreeg: zij dolen en zijn dikke sukkelaars.'

Nog nooit bedacht dat een groot deel van de wereldbevolking niet katholiek opgefokt werd? Ook zij leven en sterven probleemloos hoor.


-> laat mijn opvoeders er buiten, kwestie van .... nooit andere personen bij betrekken... maar dat zal je ook niet kunnen schelen zeker?
Naar de waarheid mag gerefereerd worden, wanneer ze relevant is in de discussie.
Je werd immers katholiek opgevoed.
Of zag jij zoals Paulus het licht toen je van je paard gebliksemd werd op weg naar Demaskes?

4 de rechten van het individu behoud ook in respect te hebben voor mekaars religie.
Het is eveneens mijn recht om religie niet respectueus te vinden.
Ik respecteer enkel in de mate van het mogelijke de mensen, zo ze dit in mijn ogen verdienen. Ook soms religieuzen, maar niet omwille van hun godsdienst, eerder desondanks.

[Supe®Staaf]

Voor ge mijn collega probeert belachelijk te maken, moet ge misschien eens bedenken of ge hem met "u" of "jij" (of desnoods "gij") wilt aanspreken. Ge profileert u hier wel heel nadrukkelijk als een doorsnee Vlaming, met andere woorden: iemand die zich ongemakkelijk voelt in zijn eigen taal.
Wie zich in een debat op de taal- spellings- of stijlfouten van zijn opponent werpt, doet zulks vaak bij gebrek aan inhoudelijke of argumentatieve slagkracht.

Een discussie-forum is geen literair teekransje, en telt ook niet mee voor het Groot Dictee Der Nederlandse Taal.

Een forum-kwiet die zich een goddelijke rol aanmeet, zou er beter aan doen om het enkel luchtig te houden, vooral wanneer zijn argumenten zó snel uitgeput zijn. :wink: