Gesloten?

[jOOSt]

Bert Bibber geschokt door Fourniret. Deze topic is vandaag begonnen in Koetjes en kalfjes en vandaag gesloten. Ik vraag mij af waarom en mijn suggestie is dan ook van, als er een topic gesloten wordt, erbij te zetten waarom.
Dank bij voorbaat.

[Rock Against Communism]

Inderdaad, ik vond het een interessante titel, dacht eens wat veder te lezen, en laps, daar is een mod die het forum sluit... Ik wilde óok wat bewijzen zien, en dan de reactie daarop... dit is toch de normale gang van zake op een forum???

[jOOSt]

Censuur?!?
Stel nu voor dat ik een topic begin met de zelfde titel, wat gebeurt er?

[C uit W]

Het gesprek zou kunnen beginnen over de roze baletten....censuur?

[Jan V.]

Als die topic niet uitmondt in geruzie, je de bal en niet de man speelt, dan zal die topic open blijven.

[jOOSt]

Als die topic niet uitmondt in geruzie, je de bal en niet de man speelt, dan zal die topic open blijven.
Was dan daar ruzie op die topic (Bert Bibber geschokt door Fourniret)?
Heb ik niets van gemerkt.....:?

[Dies]

Neen hoor, het was daar een bijzonder hoogstaande en volwassen discussie en de reacties waren doorspekt van de argumenten, referenties en verifieerbare bewijzen.

[jOOSt]

Neen hoor, het was daar een bijzonder hoogstaande en volwassen discussie en de reacties waren doorspekt van de argumenten, referenties en verifieerbare bewijzen.En omdat het geen hoogstaande en volwassen discussie is, wordt een topic gesloten...:? Moet dan 90% van de topics hier niet gesloten worden? 8O
Sorry jongens, maar dit ruikt volgens mij naar censuur....

[Jeroen]

Censuur zou zijn dat we alles bewerken, of beter dat we het ganse topic verwijderen en vervolgens ook dit topic.
Nee, aan censuur doen we hier niet.

[jOOSt]

Dus ik mag zo maar de topic: Bert Bibber geschokt door Fourniret herbeginnen? Ik zal wel vragen aan de deelnemers dat de discussie hoogstaand en volwassen moet zijn, ok?

[Jeroen]

Dus ik mag zo maar de topic: Bert Bibber geschokt door Fourniret herbeginnen? Ik zal wel vragen aan de deelnemers dat de discussie hoogstaand en volwassen moet zijn, ok?Wat mij betreft is dat geen enkel probleem, zolang het niet uitloopt op gezellig heen en weer gescheld ;-)

[Patriot!]

Dit was een schandalige topics, vol met laster en eerroof.

Zonder enig bewijs wordt een man beschuldigd van pedofilie.

Zou u het tof vinden, Willem, als ik u op een publiek forum zonder enig bewijs van pedofilie zou beschuldigen?

[C uit W]

Dit was een schandalige topics, vol met laster en eerroof.

Zonder enig bewijs wordt een man beschuldigd van pedofilie.

Zou u het tof vinden, Willem, als ik u op een publiek forum zonder enig bewijs van pedofilie zou beschuldigen?Mister censuur en schriftvervalsing zal het eens komen zeggen ;-)
Zonder enig bewijs, jongen, ik raad je aan eens wat meer lectuur op te zoeken over de roze baletten hoor...
Trouwens, het staat je vrij om in de desbetreffende topic alles te ontkrachten hé.

[Pietje]

Mister censuur en schriftvervalsing zal het eens komen zeggen ;-)
Zonder enig bewijs, jongen, ik raad je aan eens wat meer lectuur op te zoeken over de roze baletten hoor...
Trouwens, het staat je vrij om in de desbetreffende topic alles te ontkrachten hé.
8) Welke "lectuur" ?? En hoe betrouwbaar is die "lectuur" ?? 8) . Want iemand van pedofilie beschuldigen, is niet niks. Daar ben je best zeker van. In Frankrijk werden op die manier mensen, jaren onschuldig opgesloten :? 8)

[C uit W]

8) Welke "lectuur" ?? En hoe betrouwbaar is die "lectuur" ?? 8) . Want iemand van pedofilie beschuldigen, is niet niks. Daar ben je best zeker van. In Frankrijk werden op die manier mensen, jaren onschuldig opgesloten :? 8)Gerechterlijke gegevens volstaan.

[Pietje]

Gerechterlijke gegevens volstaan.

8) Haal die dan maar boven 8) (voor zover ze correct zijn natuurlijk).

[Patriot!]

8) Haal die dan maar boven 8) (voor zover ze correct zijn natuurlijk).
Inderdaad. Hop, hop!

[C uit W]

Ik heb snel gezocht op het net, het is via een Bende van Nijvel link (nog zo'n belgische topper)

Het Dossier Pinon (nr 3891005-79)

Dokter André Pinon die carrière maakt in het Psychiatrisch Centrum van Etterbeek trouwt in 1970 met Jossianne Jeunniau. Zij wordt secretaresse van adviseur Legrand op het kabinet van minister de Donnéa. In 1979 botert het niet meer tussen het echtpaar en Pinon neem privé-detective Bob Louvigny onder de arm om de handel en wandel van zijn vrouw na te gaan. Louvigny vist uit dat Jossianne bij een collega van Pinon de nacht doorbrengt en deelneemt aan nogal wilde sex-fuiven waar volop drugs worden gebruikt en waar minderjarigen beneden de 16 jaar misbruikt worden.

Een aantal jongeren zou geleverd worden door een jeugdrechter uit Nijvel – een zekere A. Aan de orgiën wordt deelgenomen door de omstreden minister van Landsverdediging Paul vanden Boeynants, een gewezen vice-premier, een rijkswachtgeneraal, de bekende bouwpromotor uit het Brusselse en vriend van VDB, Charly Depauw, een magistraat uit Nijvel, enkele topadvocaten van extreemrechtse signatuur en iemand die zicht verplaatst met een auto waarop een nummerplaat prijkt die is toegekend aan het Hof (later melden verschillende bronnen dat het hier om onze huidige koning zou gaan).
In dit bonte gezelschap vinden we ook nog de bankier Léon Finné, restauranthouder Jacques Van Camp, Elise Dewit, een immobiliënhandelaar, en de Libanese wapenhandelaar Chebeb. De eerste vier van dit rijtje zullen enkele jaren later door de Bende van Nijvel worden vermoord.

De seks- en drugfuiven hebben plaats op verschillende adressen in Brussel: in de privé-club Circus aan de steenweg op Waterloo, op een privé-adres aan de square Vergoten, in de clubgebouwen van een exclusief golfterrein in Waals-Brabant, in een dito tennisclub waar de hoger genoemde rijkswachtgeneraal in het bestuur zit, en in dancing Le Mirano, die samen met Circus in de jaren 80 één van de privé-clubs van de Cercle des Nations was - het milieu van edellieden van de CEPIC en de rechterzijde van de PRL. (Zie later de link met Dutroux en co). Jossiane Jeunniau bekent het hele verhaal aan haar man, die er zelfs in slaagt haar verklaringen op band op te nemen.
Korte tijd later, op 9 september 1979, wordt de woning van dokter Pinon bezocht door inbrekers, die het hele huis doorzoeken, maar geen belangstelling tonen voor geld of waardevolle voorwerpen. Er wordt niets gestolen.
Een maand later wordt het Psychiatrisch Centrum in Etterbeek eveneens door inbrekers doorzocht. Men was duidelijk op zoek naar de tapes.

André Pinon meldt de inbraken aan de gerechtelijke politie, waarna procureur des Konings Grégoire een onderzoek beveelt. Het dossier nummer 3891005-79 wordt toevertrouwd aan gerechtelijk commissaris Denis en de inspecteurs Goudelouf en Pandoy. Een groot aantal deelnemers aan de omstreden fuiven wordt ondervraagd en uiteindelijk worden aan het gerechtelijk dossier zelfs compromitterende foto’s en videotapes toegevoegd. Later zullen de foto’s en videotapes samen met nog andere stukken uit het dossier op mysterieuze manier verdwijnen.

Er zijn nog twee mensen vermoord die niet direct met het CEPIC te maken hebben maar elkaar wel kennen. Op 23 december 1982 wordt José vanden Eynde door de Bende gefolterd en op gruwelijke wijze vermoord in het restaurant Auberge du Chevalier, waar hij huisbewaarder was. Op 12 januari 1983 vindt de politie voor het Franse consulaat het lijk van de Griekse taxi-chauffeur Constantin Angelou. De wapens waarmee de twee werden afgemaakt waren identiek aan die van eerdere overvallen van de Bende.
Wat hebben deze twee te maken met de Bende? In een huis waar vroeger - zo blijkt uit het onderzoek - een vriend van de vermoorde huisbewaarder gewoond heeft, stonden dozen met documenten. Nadat twee mannen eerst geprobeerd hebben deze te bemachtigen door de vrouw des huizes over te halen ze mee te geven, heeft men er een paar dagen later ingebroken en zijn enkel deze dozen gestolen.
Het moet om goed geoefende daders gegaan zijn, vandaar dat ik denk dat ze gedeeltelijk uit de rijkswacht en het leger moeten gekomen zijn; het kan ook zijn dat ze in die tijd misschien nog maar net weg waren bij deze instanties. Vooral uit het feit dat niemand van de Bende na al die jaren uit de biecht geklapt heeft, blijkt een eergevoel dat enkel bij de rijkswacht en het leger zo groot is. Ook zigeuners hebben zo’n soort eergevoel, vandaar dat soms ook een link wordt gelegd met Johnny De Staerke, een zigeuner die lang werd verdacht van lid te zijn van de Bende, maar wegens gebrek aan bewijs werd vrijgelaten.

Tijdens de overval op 9 november 1985 op het Delhaize-grootwarenhuis in Aalst, worden patronen afgeschoten uit een riotgun die geladen blijken te zijn met een bijzonder soort projectiel: 9 tot 12 loden bollen met een gezamenlijk soortelijk gewicht van 32 gram. Dit is munitie die in België zelden gebruikt wordt. In het verleden werd er wel mee geoefend door het Bijzonder Interventie Eskadron, een onderdeel van de toenmalige rijkswacht. In de kazerne van het Eskadron gebeurde tijdens het weekend van 31 december 1981 en 2 januari 1982 een overval waarbij wapens en munitie werden gestolen (daarover later meer). Een deel ervan werd later teruggevonden in een garagebox van Madani Bouhouche, een ex- rijkswachter bij de BOB die zelf meewerkte aan het onderzoek rond de overval op het Eskadron.
Bovendien blijken de kogelhulzen die her en der werden gevonden voordien al gebruikt en opnieuw opgevuld te zijn geweest, een praktijk die door nogal wat leden van schuttersclubs wordt toegepast. Later werd een catalogus over rijkswacht- en politiemunitie gevonden in spullen die door de Bende werden weggesmeten. In België werden maar 50 exemplaren van deze catalogus gekocht.
Ook zou de Bende vermoedelijk in het bezit zijn geweest van een JET-rijkswachtontvanger die gestolen was uit een rijkswachtvoertuig dat geparkeerd stond in de B.I.E.-lokalen begin mei 1981. Vandaar dat ze erin slaagden alle wegversperringen en talrijk uitgestuurde politie- en rijkswachtpatrouilles te vermijden.

Uit de manier waarop de overvallen gepleegd werden bleek dat de Bende goed opgeleid was. Ze gebruikten een systeem met de naam Pirate Mammoth Sniper Operation. Dit is een gespecialiseerde aanvalstechniek zoals die door antiterreureenheden zoals de groep Diane werd toegepast om bijvoorbeeld gegijzelden te ontzetten. De aanval gebeurt door een beperkt commando en in drie fasen: in de eerste lijn loopt een schutter – de Pirate – met een handvuurwapen. Hij is het die het uiteindelijke doelwit moet bereiken. In de tweede lijn volg een schutter met een riotgun – de Mammoth. Hij moet de hele operatie dekken en blaast alles weg wat hinderlijk zou kunnen zijn. In de derde lijn volgt de Sniper, een scherpschutter met een geweer die specifieke doelen kan uitschakelen.
Deze opleiding zou de Bende gekregen kunnen hebben in de Practical Pistol Shooting Clubs, speciale clubs die vooral door rechtse figuren werden bezocht. Men leerde er bijvoorbeeld om bepaalde doelwitten te raken tussen een hoop mensen. Een van de wapenhandelaars die door leden van deze clubs werd bezocht om wapens te kopen of te verbeteren was Dekaise, bij wie de Bende een overval pleegde en hem doodschoot. Madani Bouhouche was net als de later vermoedelijk door De Bende vermoordde Juan Mendez klant van deze wapenhandelaar. Ook voormalig gevangenisdirecteur met rechtse roots Bultot bezocht deze clubs. Verder waren ook leden van de extreem rechtse groeperingen Westland New Post en het Front de la Jeunesse lid van verschillende schietclubs. In het Front de la Jeunesse zat ook ex commissaris en huidig Vlaams Blok kopstuk Johan Demol - dikwijls op vergaderingen met een gekend lid van diverse schietclubs Jean- Marie Paul, die aan de Rotonde te Laken een maghrebijn heeft vermoord.

CEPIC

Het ultrarechtse CEPIC werd in 1972 opgericht door Paul Vanden Boeynants samen met societyfiguren Paul Vankerkhoven, baron Benoît de Bonvoisin, Edmond Nerincx, ridder Jan Breydel en André Saint-Rémy. De naam CEPIC staat voor Centre Politique d'Indépendants et Cadres Chrétiens. Het hoofddoel van het CEPIC was de infiltratie van hoog tot laag binnen de PSC om zo op alle niveaus de invloed van de arbeidersvleugel te neutraliseren.
De groep moest in 1981 ontbonden worden omdat ze geld hadden gegeven aan het extreemrechtse Front de la Jeunesse (waarvan Vlaamsblok-kopstuk en ex rijkswachtcommissaris Johan Demol ooit lid was).

Zoals eerder vermeld werd in 1989 door Martial Lekeu, voormalig rijkswachter bij de BOB, gesproken over de Groep G. Deze groep werd buiten de rijkswacht om geleid door Francis Dossogne en Paul Latinus, de kopstukken van het Front de la Jeunesse. Zoals inmiddels genoegzaam bewezen stonden zowel het Front de la Jeunesse, als Dossogne en Latinus, op de pay-list van baron de Bonvoisin - op zijn beurt het politieke factorum van Paul vanden Boeynants.
Groep G zou staan voor Groupe de la Gendarmerie, naar analogie met de zusterorganisatie van Groep G binnen het leger, Groep M (Groupe Militaire). Daarnaast bestonden er ook kernen aan de Université Libre de Bruxelles (ULB) (rijkswachtofficieren die er criminologie studeerden), binnen de Koninklijke Militaire School, in het Mobiel Legioen, in de toenmalige Groep Diane, in de drugsectie van de Brusselse BOB, en in verschillende andere brigades van de rijkswacht. Volgens speurders zouden er bij de rijkswacht een zestigtal manschappen betrokken zijn.

De organisatiestructuur van Groep G bestond uit afzonderlijke cellen die van elkaars bestaan en werking niets afwisten. Er wordt dan ook toegegeven dat de infiltratie wellicht groter was dan de geraamde zestig manschappen.
De staatsgreep moest het orgelpunt zijn van een hele reeks terreuraanvallen, teneinde de macht in handen te geven van het CEPIC en medestanders binnen het Cercle des Nations om uiteindelijk een autoritair regime te installeren. Volgens Lekeu zouden er nog veel meer groepen geweest zijn, en zijn sommige van die groepen uitgegroeid tot de Bende van Nijvel.

Destabilisatie.

Op 9 mei 1989 kwam toenmalig luitenant-kolonel Herman Vernaillen voor de onderzoekscommissie naar de Bende vertellen dat de Brusselse bankier Léon Finné hem in 1980 op de hoogte gebracht had van een extreem-rechts complot voor een poging tot staatsgreep. Léon Finné werd in oktober 1985 bij de overval op het Delhaize-grootwarenhuis in Overijse door De Bende vakkundig geëxecuteerd. Hij werd door twee kogels geraakt en van dichtbij met een nekschot afgemaakt.
De namen die hij opgaf als mogelijke leiders van de staatsgreep waren: Paul vanden Boeynants (PSC), parakolonel en ex-PRL-parlementslid Jean Militis, ex-minister en Vice-premier José Demarets (PSC), de gewezen stafchef van het Belgische leger luitenant-generaal Vivario, procureur Raymond Charles en gewezen rijkswachtgeneraal Fernand Beaurir.

Het staat inmiddels vast dat Léon Finné lid was van het CEPIC (later meer hierover), maar dat hij als directeur van de Banque Copine in 1973 ook al betrokken was bij een poging tot staatsgreep. Ook de naam van Jean Militis komt hierin eerder voor. In 1972 - het jaar waarin Vanden Boeynants voor het eerst minister van Landsverdediging werd - en in de eerste helft van 1973, kwamen een dertigtal Luikse legerofficieren, die zich de ‘Rode Haan’ noemden en een veertigtal Vlaamse officieren samen in ‘De Zwarte Leeuw’om er een staatsgreep voor te bereiden. De militairen konden ook rekenen op de steun van een ongekend aantal rijkswachters en werden vanop de achtergrond gedirigeerd door enkele onbekend gebleven prominenten van rechtse tot extreemrechtse signatuur.

Uit een rapport in 1976 opgesteld door BOB-er Roger Tratsaert, scharnierde het complot rond lezerskringen van het extreemrechtse weekblad Nouvelle Europe Magazine en rond een aantal militairen (al dan niet in actieve dienst) rond de toenmalige majoor Jean Bougerol. Tratsaert onderlijnt in zijn dossier de rol van een aantal niet bij naam genoemde rijkswachtofficieren. De speurders kwamen dit eerste complot op het spoor na de ontdekking van een wapenopslagplaats in een Luikse garage, in de zomer van 1973. Uit het BOB-onderzoek bleek snel dat het zwaartepunt van het complot in het Waals-Brusselse milieu van oud-kolonialen lag. Als spilfiguur van deze Franstalige groep wordt graaf Arnould de Briey genoemd, in 1973 een hoge ambtenaar op het departement van Ontwikkelingssamenwerking die gehuwd is met de dochter van de gewezen eerste minister Van Zeeland.
De Waalse groep kon rekenen op de actieve steun van para-luitenant Militis (zie ook de tweede poging tot staatsgreep). Verder is er ook sprake van de steun van een steenrijke tapijtenfabrikant uit West-Vlaanderen ‘die op het vliegveld van Bierset zijn eigen jet heeft staan’.

Het zou best kunnen dat sommige mensen binnen deze groepen begin jaren 80 terug actief werden aangevuld met nieuwe mensen. Deze veronderstelling wordt bevestigd door een interview. In maart 1989 sprak voormalig rijkswachter van de Brusselse BOB Martial Lekeu over twee groepen: de Groep G (een op nazi-leest geschoeide parallelle organisatie binnen de rijkswacht) en over Groep M binnen het leger. Deze moesten vanaf 1975 meewerken aan een plan tot staatsgreep. Deze groepen stonden onder leiding van het CEPIC in samenwerking met het Front de la Jeunesse.

Liquidatie

Zoals in dit hoofdstuk blijkt, zijn veel mensen die van nabij te maken hebben met de CEPIC via liquidatie uitgeschakeld door de Bende van Nijvel. Volgens mij zijn ze omgebracht omdat ze teveel afwisten van de plannen tot staatsgreep. In dit hoofdstuk zal ik ook ingaan op het dossier van de Roze Balletten.

Bankier Léon Finné, die de poging tot staatsgreep naar buiten bracht, was lid van het CEPIC, en komt ook in het dossier van de Roze Balletten voor. Tijdens de overval op de Delhaize in Overijse werd hij, zoals eerder vermeld, op brutale wijze geëxecuteerd.

Elise Dewit en Jacques Fourez, een zakenman die bindingen had met het financiële milieu rond Vanden Boeynants, waren ook lid van het CEPIC. zij werden in september 1983 op de parking van de Colruyt in Nijvel door de Bende omgebracht. Ook deze moorden hadden het karakter van executies. Dewit en Fourez werden meermaals in het hoofd geschoten. Bovendien stond de “overkill” bij deze overval in geen enkele verhouding tot de buit: enkele pakjes koffie, een paar flessen alcohol, en wat pralines. De naam van Elise Dewit vinden we ook terug in het dossier rond de Roze Balletten.

Twee weken later sneuvelde een ander lid van het CEPIC bij een overval van de Bende. Jacques van Camp, uitbater van het restaurant Les Trois Canards in Ohain, werd met een goedgericht nekschot afgemaakt. Les Trois Canards was niet alleen de geliefkoosde pleisterplaats van Vanden Boeynants en rijkswachtgeneraal Beaurir (beide namen komen ook voor in het hoofdstuk Destabilisatie). Ook Elise Dewit en Jacques Fourez kwamen er geregeld over de vloer.

De vermoedelijke opdrachtgevers en hun motieven.

De opdrachtgevers moeten volgens mij gezocht worden in de kringen van ultrarechts, vooral langs de kant van de Franstalig katholieke beweging van het CEPIC van Baron De Bonvoisin in samenwerking met Westland New Post van Paul Latinus (die op een mysterieuze manier zelfmoord zou plegen) en Francis Dossogne, het Front de la Jeunesse dat door het CEPIC financieel werd ondersteund, en het Cercle des Nations, dat bestond uit 81 stichtende leden uit de adel, het zakenmilieu, bankiers, de diplomatieke en de politieke wereld.

Hun vermoedelijke motieven waren chaos te brengen in het land en te hopen dat leden van het CEPIC dankzij een extreemrechts veiligheidsprogramma de macht konden grijpen om zo een autoritaire regering in te stellen. Rechts heeft nu eenmaal altijd geleefd van het onveiligheidsgevoelens bij de mensen.

De linken tussen Nihoul en mensen uit het Bende-onderzoek.

In het onderzoek naar Dutroux valt vooral op dat steeds weer dezelfde namen opduiken die ook in het Bende onderzoek naar voren zijn gekomen.

Dancing Le Mirano waarover eerder sprake behoorde volgens het Rapport Dutroux tot het relatienetwerk van Nihoul. In dit milieu werden toen de beruchte seks-cocaïne fuiven georganiseerd door de pedofiel Philippe Cryns, die vrienden had die in het dossier rond de Roze Baletten genoemd werden, vastgoedmakelaars Charly De Pauw en Blaton en door Alexis Alewaeters, die in 1985 bediende was bij Cradeco, de vzw van Nihoul-Bouty. In Le Mirano kwamen buiten Nihoul ook Bouhouche, Beijer, Bultot en Achiel/Patrick Haemers over de vloer.

Het Rapport Dutroux verwijst regelmatig naar bepaalde advocaten die voor Nihoul allerlei zaakjes regelden met bijvoorbeeld het toenmalig Justitiekabinet van Jean Gol (PRL). Hiermee worden de CEPIC-advocaten Jean-Paul Dumont en Philippe Deleuze bedoeld. Dumont had als klanten Dossogne, Latinus, Bouhouche, koppelbaas Bongiorno, ook Reyniers. Hij onderhield ook contacten met Philippe Cryns. Nihoul heeft eind jaren 80 de politieke campagnes van Dumont en Deleuze georganiseerd. Philippe Deleuze en Nihoul waren beiden betrokken in de oplichtingaffaire rond een minderjarig kind, waarvoor Deleuze als voogd aangesteld was. Nihoul beweerde dat Deleuze hiervoor één en ander geregeld had met zijn schoonbroer, onderzoeksrechter Van Espen.
Toen onderzoeksrechter Dejemeppe destijds het kabinet van zijn collega Van Espen overnam, bemerkte deze inderdaad dat er iets niet pluis was. Het dossier rond Nihoul was niet geïnventariseerd en de ontwerpvordering was verdwenen. Het is geweten dat Nihoul minstens éénmaal via Deleuze een ontmoeting heeft gehad met Vanden Boeynants in aanwezigheid van Nihoul zijn vrouw Annie Bouty en Jean-Marie Guffens, die samen later een relatie zouden beginnen. Men wou druk uitoefenen op een magistraat die de debatten in verband met het onderzoek naar geldverduistering bij de nooit afgewerkte bouw van het Luikse hospitaal Centre Medical de l’Est (CME) zou leiden, nl. de voorzitter van de Correctionele Kamer van Luik. Nihoul had ook contact met Michel vander Elst, advocaat van de bende-Haemers.

[Pietje]

:? Jamaar, is zo'n "verhaaltje" van op het net, voldoende, om iemand aan te houden ??????? :? 8O . Iedereen kan op het net "uploaden" 8) .

[Pietje]

Processen Verbaal, dat noem ik "gerechterlijke info" 8) . Al de rest , is kut met peren (bedankt, Brusselmans 8) ).

[FMisplon]

Hier geen politieke discussies. Daarvoor kan je in de andere fora terecht. Topic gesloten.