Chipie
6 september 2004, 23:58
Als Europa streeft naar mensenrechten, rechtvaardigheid, democratie, vrijheid en blijheid... dan kiest het ongetwijfeld voor China in plaats van de baarlijke duivel, de VS.
China, permanent lid van de VN (met vetorecht) heeft zich zonet nog verzet tegen maatregelen tegen Sudan, omdat ze zoveel van mensen houden...
In, natuurlijk een Nederlandse krant (De Volkskrant) was het volgende artikel te lezen:
Binnenkort komt in de Europese Unie de opheffing van het 'Tiananmen-wapenembargo' tegen China aan de orde. Dat embargo is afgekondigd na het bloedbad op het Tiananmenplan in Peking van 1989. Een wijziging in het wapenexportbeleid van de EU betekent niet alleen dat de lidstaten voortaan militaire uitrusting en technologie aan China mogen verkopen, maar ook dat China vergiffenis krijgt voor zijn mensenrechtenschendingen tegen de vreedzame actievoerders voor democratie in 1989. Zowel het een als het ander zou een vergissing zijn.
Onder aanvoering van de Fransen en Duitsers stuurt de EU aan op een nieuw wapenexportbeleid. En wel om drie redenen: om tegenwicht te bieden aan de Verenigde Staten als wereldmacht, om een nieuwe afzetmarkt voor Europese wapens te vinden in China, en om die koerswijziging te laten afdekken door 'Brussel'.
Na de Koude Oorlog zijn Parijs en Berlijn gaan streven naar een 'multipolaire' wereld. In hun visie zou de Amerikaanse overmacht tegenwicht moeten krijgen van andere machtscentra, zoals China, Rusland, Japan en de EU. Als ze China machtiger maakten, zouden de Europeanen beter weerstand kunnen bieden aan de vermeende wereldheerschappij van de VS. De opkomst van China, met behulp van Europese wapens, zou de VS afleiden van hun belangen in Europa, het Midden-Oosten en Azië, zodat Parijs en Berlijn meer invloed zouden krijgen.
Chinezen beschouwen een verbondenheid met andere 'polen' natuurlijk als een uitgelezen kans om hun eigen invloed te vergroten, zodat effectiever kunnen optreden op het wereldtoneel en beter in staat zijn de Amerikaanse macht in en rond de Stille Oceaan te beteugelen.
Bovendien wil de EU het Chinese wapen¬embargo opheffen om met de VS te kunnen concurreren op de internationale wapenmarkt. Omdat de Amerikaanse wapens wijd en zijd aftrek vinden kan de EU maar beter markten opzoeken waar de Amerikanen nog niet zijn, zoals China.
Met 50-70 miljard dollar per ja,ar heeft China de grootste defensiebegroting ter wereld op die van de VS en Rusland na. Zijn honger naar wapens slokt jaarlijks meer dan vijf miljard dollar op.
Zonder wapenembargo zou de EU de concurrentie kunnen aanbinden met de grootste wapenleverancier aan China, Rusland. Zo'n concurrentieslag zou de wapens goedkoper maken. Bovendien zou China als onderdeel van de wapentransacties ultramoderne technologie kunnen verwerven voor de Chinese wapenindustrie.
De EU-leiders zijn gevoelig voor de kritiek in eigen land dat ze het laten afweten op het punt van de mensenrechten in China. Om zichzelf daarvoor af te schermen, hopen ze dit besluit te nemen onder dek¬mantel van 'Brussel'.
Er zijn drie goede gronden voor verzet te¬gen deze koerswijziging: de mensenrechten, de veiligheid in Azië en verspreiding van wapens. Ten eerste: het respect voor de mensenrechten is er sinds 1989 in China
niet op vooruitgegaan. De opheffing van het wapenembargo zou een verkeerd signaal afgeven aan andere onderdrukkende regimes, omdat het Chinese leger nog altijd een rol speelt in de binnenlandse veiligheid, kunnen de Europese wapens bovendien worden gebruikt om dissidenten te onderdruk¬ken, vooral in Tibet en Xinjiang.
Ten tweede: China is bezig met een gigantische opbouw van zijn defensie. Over enkele jaren zal China de militaire middelen hebben om Taiwan te dwingen zich te verenigen met het vasteland. Bovendien is China uit op de onderwerping van Japan en de overheersing van Zuidoost-Azië, en wil het Amerika opvolgen als de supermacht van de Stille Oceaan.
Ten derde: China is berucht om het ver¬breiden van wapens - van massavemietigingswapens tot ballistische raketten. Na de opheffing van het embargo kan ook Europese wapentechnologie in handen vallen van China’s vrienden en bondgenoten: Iran, Noord-Korea en Syrië.
De wereld zou blij moeten zijn met de integratie van China als een vrije en open samenleving in de internationale gemeenschap. Maar China's zorgwekkend gebrek aan respect voor de mensenrechten, de buitensporige opbouw van zijn defensie en zijn onverantwoordelijke verbreiding van wapens mogen niet worden veronachtzaamd.
Als de EU het Tiananmen-embargo opheft, verleent ze stilzwijgend goedkeuring aan schendingen van de mensenrechten waar ook ter wereld, aan de verbreiding van wapens en het verhoogde risico van een conflict in de Stille Oceaan. Daar is niemand bij gebaat - zelfs niet de Europeanen aan de andere kant van de wereld.
Bron:
Peter Brooks
Voormalig Amerikaanse onderminister van defensie voor Azië en de Stille Oceaan
The Far Eastern Economic Review
http://mit.ocw.universia.net/Political-Science/img/dept17imagetanks.jpg
Vrijheid... blijheid?
China, permanent lid van de VN (met vetorecht) heeft zich zonet nog verzet tegen maatregelen tegen Sudan, omdat ze zoveel van mensen houden...
In, natuurlijk een Nederlandse krant (De Volkskrant) was het volgende artikel te lezen:
Binnenkort komt in de Europese Unie de opheffing van het 'Tiananmen-wapenembargo' tegen China aan de orde. Dat embargo is afgekondigd na het bloedbad op het Tiananmenplan in Peking van 1989. Een wijziging in het wapenexportbeleid van de EU betekent niet alleen dat de lidstaten voortaan militaire uitrusting en technologie aan China mogen verkopen, maar ook dat China vergiffenis krijgt voor zijn mensenrechtenschendingen tegen de vreedzame actievoerders voor democratie in 1989. Zowel het een als het ander zou een vergissing zijn.
Onder aanvoering van de Fransen en Duitsers stuurt de EU aan op een nieuw wapenexportbeleid. En wel om drie redenen: om tegenwicht te bieden aan de Verenigde Staten als wereldmacht, om een nieuwe afzetmarkt voor Europese wapens te vinden in China, en om die koerswijziging te laten afdekken door 'Brussel'.
Na de Koude Oorlog zijn Parijs en Berlijn gaan streven naar een 'multipolaire' wereld. In hun visie zou de Amerikaanse overmacht tegenwicht moeten krijgen van andere machtscentra, zoals China, Rusland, Japan en de EU. Als ze China machtiger maakten, zouden de Europeanen beter weerstand kunnen bieden aan de vermeende wereldheerschappij van de VS. De opkomst van China, met behulp van Europese wapens, zou de VS afleiden van hun belangen in Europa, het Midden-Oosten en Azië, zodat Parijs en Berlijn meer invloed zouden krijgen.
Chinezen beschouwen een verbondenheid met andere 'polen' natuurlijk als een uitgelezen kans om hun eigen invloed te vergroten, zodat effectiever kunnen optreden op het wereldtoneel en beter in staat zijn de Amerikaanse macht in en rond de Stille Oceaan te beteugelen.
Bovendien wil de EU het Chinese wapen¬embargo opheffen om met de VS te kunnen concurreren op de internationale wapenmarkt. Omdat de Amerikaanse wapens wijd en zijd aftrek vinden kan de EU maar beter markten opzoeken waar de Amerikanen nog niet zijn, zoals China.
Met 50-70 miljard dollar per ja,ar heeft China de grootste defensiebegroting ter wereld op die van de VS en Rusland na. Zijn honger naar wapens slokt jaarlijks meer dan vijf miljard dollar op.
Zonder wapenembargo zou de EU de concurrentie kunnen aanbinden met de grootste wapenleverancier aan China, Rusland. Zo'n concurrentieslag zou de wapens goedkoper maken. Bovendien zou China als onderdeel van de wapentransacties ultramoderne technologie kunnen verwerven voor de Chinese wapenindustrie.
De EU-leiders zijn gevoelig voor de kritiek in eigen land dat ze het laten afweten op het punt van de mensenrechten in China. Om zichzelf daarvoor af te schermen, hopen ze dit besluit te nemen onder dek¬mantel van 'Brussel'.
Er zijn drie goede gronden voor verzet te¬gen deze koerswijziging: de mensenrechten, de veiligheid in Azië en verspreiding van wapens. Ten eerste: het respect voor de mensenrechten is er sinds 1989 in China
niet op vooruitgegaan. De opheffing van het wapenembargo zou een verkeerd signaal afgeven aan andere onderdrukkende regimes, omdat het Chinese leger nog altijd een rol speelt in de binnenlandse veiligheid, kunnen de Europese wapens bovendien worden gebruikt om dissidenten te onderdruk¬ken, vooral in Tibet en Xinjiang.
Ten tweede: China is bezig met een gigantische opbouw van zijn defensie. Over enkele jaren zal China de militaire middelen hebben om Taiwan te dwingen zich te verenigen met het vasteland. Bovendien is China uit op de onderwerping van Japan en de overheersing van Zuidoost-Azië, en wil het Amerika opvolgen als de supermacht van de Stille Oceaan.
Ten derde: China is berucht om het ver¬breiden van wapens - van massavemietigingswapens tot ballistische raketten. Na de opheffing van het embargo kan ook Europese wapentechnologie in handen vallen van China’s vrienden en bondgenoten: Iran, Noord-Korea en Syrië.
De wereld zou blij moeten zijn met de integratie van China als een vrije en open samenleving in de internationale gemeenschap. Maar China's zorgwekkend gebrek aan respect voor de mensenrechten, de buitensporige opbouw van zijn defensie en zijn onverantwoordelijke verbreiding van wapens mogen niet worden veronachtzaamd.
Als de EU het Tiananmen-embargo opheft, verleent ze stilzwijgend goedkeuring aan schendingen van de mensenrechten waar ook ter wereld, aan de verbreiding van wapens en het verhoogde risico van een conflict in de Stille Oceaan. Daar is niemand bij gebaat - zelfs niet de Europeanen aan de andere kant van de wereld.
Bron:
Peter Brooks
Voormalig Amerikaanse onderminister van defensie voor Azië en de Stille Oceaan
The Far Eastern Economic Review
http://mit.ocw.universia.net/Political-Science/img/dept17imagetanks.jpg
Vrijheid... blijheid?