ydde
22 februari 2003, 20:01
Bij een zware overstroming vluchten de mensen paniekerig uit het dorp. De pastoor maande tot kalmte en herhaald steeds weer : Lieve mensen, betrouw op God, kalmeer toch: God zal ons redden!"
Het water steeg en steeg en reikte reeds tot de knieën. Een bootje voer voorbij en de inzittenden riepen de pastoor om zich bij hen te voegen. Zijn geloof was groot en weer herhaalde hij : "Mensen, God zal ons redden, heb vertrouwen in ons Heer, de redding is nabij"
Het water kolkte en bereikte reeds de borst. Een tweede bootje voer voorbij en de mensen trachten de pastoor binnenboorts te slepen, edoch ... de brave man verzette zich en orakelde : "Vlucht niet langer, God is voor ons, God zal ons redden.
Ondertussen was het water tot mondhoogte gestegen.
Een derde bootje naderde de pastoor maar deze weigerde weer eens om in te stappen en bezwoer luidkeels: "God zal ons redden, God zal ... blub ... blub ... ons red ... blub ...blub"
En onze pastoor verzoop.
In de hemel verscheen onze held voor de Allerhoogste die hem hartelijk verwelkomde.
"Maar" zo stammelde onze zieleherder "God toch, mijn vertrouwen in U was zó groot en toch ... hebt jij mij laten verdrinken?"
"Mijn zoon toch" wedervoer de Heiland "Ik heb tot driemaal een bootje gestuurd en gij hebt het nooit willen pakken!"
Het water steeg en steeg en reikte reeds tot de knieën. Een bootje voer voorbij en de inzittenden riepen de pastoor om zich bij hen te voegen. Zijn geloof was groot en weer herhaalde hij : "Mensen, God zal ons redden, heb vertrouwen in ons Heer, de redding is nabij"
Het water kolkte en bereikte reeds de borst. Een tweede bootje voer voorbij en de mensen trachten de pastoor binnenboorts te slepen, edoch ... de brave man verzette zich en orakelde : "Vlucht niet langer, God is voor ons, God zal ons redden.
Ondertussen was het water tot mondhoogte gestegen.
Een derde bootje naderde de pastoor maar deze weigerde weer eens om in te stappen en bezwoer luidkeels: "God zal ons redden, God zal ... blub ... blub ... ons red ... blub ...blub"
En onze pastoor verzoop.
In de hemel verscheen onze held voor de Allerhoogste die hem hartelijk verwelkomde.
"Maar" zo stammelde onze zieleherder "God toch, mijn vertrouwen in U was zó groot en toch ... hebt jij mij laten verdrinken?"
"Mijn zoon toch" wedervoer de Heiland "Ik heb tot driemaal een bootje gestuurd en gij hebt het nooit willen pakken!"