Chipie
12 mei 2006, 15:51
In het dagblad NRC is men ietsjes genuanceerder dan in De Volkskrant (en dan bij sommige van onze beleidsmakers)
...
De dader, door de politie in zijn buik geschoten, was nog niet verhoord toen gisteren de eerste conclusies werden getrokken. „Een gruwelijke, laffe daad, die duidelijk racistisch geïnspireerd is”, zei premier Guy Verhofstadt voor de tv-camera’s. Fouad Ahidar, de Brusselse parlementariër die vorige maand opriep tot een vreedzame stille mars na de moord op de 17-jarige Joe van Holsbeeck, zei: „Het Vlaams Belang oogst wat het gezaaid heeft. Deze kerel is een product van de haatcampagnes van extreem rechts.”
Het woord racisme stond vanmorgen ook in grote letters voorop alle kranten. Het lijkt duidelijk: de kogels kwamen deze keer van (extreem) rechts. Er zijn ook enkele feiten die in die richting wijzen. Zo zouden er stickers en speldjes zijn gevonden op het lichaam van de dader die wijzen op extreemrechtse sympathieën. Volgens ooggetuigen droeg hij zwarte kleding en zware laarzen. Hij ging rustig en doelgericht te werk. „Twee schoten en het was gedaan”, zei een ooggetuige.
De omgeving van de dader, een scholier uit Wilrijk die net meerderjarig was, reageerde verrast. „Een doodbrave jongen” en „een lief verlegen manneke”, zo wordt hij omschreven. Iemand die houdt van de natuur, in het bijzonder van wandelen in de duinen. Die doet aan schooltoneel en lid is van de schoolraad. Het toeval wil dat zijn tante politiek actief is. Ze heet Frieda Van Themsche en is Kamerlid voor het Vlaams Belang.
Maar is dat reden om te concluderen dat extreemrechtse literatuur zijn inspiratiebron was? Of kunnen het net zo goed Amerikaanse geweldfilms zijn geweest? De grote gretigheid waarmee conclusies worden getrokken, verbaast een beetje. Nog maar enkele weken geleden bleek dat iedereen in België ernaast zat – justitie, politiek en media – na de ‘mp3-moord’ op Joe Van Holsbeeck.
Joe van Holsbeek bleek niet vermoord door twee Noord-Afrikaanse jongens, zoals bijna twee weken werd gezegd en geschreven, maar door zigeuners met een (Pools) EU-paspoort. Justitie bood haar verontschuldigingen aan, media vroegen zich af hoe ze zich zo massaal hadden kunnen vergissen.
Er is nog een reden waarom de snelle uitvallen naar extreemrechts opvallen. Vijf dagen geleden werden in Brugge twee mannen in elkaar geslagen door skinheads. Een van de twee slachtoffers, een zwarte Fransman, ligt nog altijd in coma. Dat was géén vreselijk groot nieuws in België.
Belgische politici reageren vaker rustig als het gaat om mogelijke etnische spanningen, zeker vergeleken met Nederland. Toen afgelopen najaar migrantenjongeren in Brussel enkele tientallen auto’s per nacht in brand staken, in navolging van de Franse jeugd, vermeden Belgische politici zorgvuldig het gebruik van grote woorden. Job Cohen is hier populair. De boel bij elkaar houden geldt als legitiem streven.
Dat maakt ook dat spanningen soms onzichtbaar blijven – totdat ze aan de oppervlakte móeten komen. De naderende gemeenteraadsverkiezingen in het najaar dragen daar misschien aan bij. Het Vlaams Belang van Filip Dewinter, dat door de meerderheid van de Belgische politiek nog altijd wordt uitgesloten als gesprekspartner, blijft groeien in de peilingen. Filip Dewinter wil graag burgemeester van Antwerpen worden. Het Vlaams Belang nadert de macht. Enkele burgemeesters van andere partijen zeiden onlangs dat het cordon sanitaire niet langer te handhaven is.
....
Volledig artikel te lezen op:
http://www.nrc.nl/krant/article314344.ece
(registratie wss vereist, evenwel kosteloos)
...
De dader, door de politie in zijn buik geschoten, was nog niet verhoord toen gisteren de eerste conclusies werden getrokken. „Een gruwelijke, laffe daad, die duidelijk racistisch geïnspireerd is”, zei premier Guy Verhofstadt voor de tv-camera’s. Fouad Ahidar, de Brusselse parlementariër die vorige maand opriep tot een vreedzame stille mars na de moord op de 17-jarige Joe van Holsbeeck, zei: „Het Vlaams Belang oogst wat het gezaaid heeft. Deze kerel is een product van de haatcampagnes van extreem rechts.”
Het woord racisme stond vanmorgen ook in grote letters voorop alle kranten. Het lijkt duidelijk: de kogels kwamen deze keer van (extreem) rechts. Er zijn ook enkele feiten die in die richting wijzen. Zo zouden er stickers en speldjes zijn gevonden op het lichaam van de dader die wijzen op extreemrechtse sympathieën. Volgens ooggetuigen droeg hij zwarte kleding en zware laarzen. Hij ging rustig en doelgericht te werk. „Twee schoten en het was gedaan”, zei een ooggetuige.
De omgeving van de dader, een scholier uit Wilrijk die net meerderjarig was, reageerde verrast. „Een doodbrave jongen” en „een lief verlegen manneke”, zo wordt hij omschreven. Iemand die houdt van de natuur, in het bijzonder van wandelen in de duinen. Die doet aan schooltoneel en lid is van de schoolraad. Het toeval wil dat zijn tante politiek actief is. Ze heet Frieda Van Themsche en is Kamerlid voor het Vlaams Belang.
Maar is dat reden om te concluderen dat extreemrechtse literatuur zijn inspiratiebron was? Of kunnen het net zo goed Amerikaanse geweldfilms zijn geweest? De grote gretigheid waarmee conclusies worden getrokken, verbaast een beetje. Nog maar enkele weken geleden bleek dat iedereen in België ernaast zat – justitie, politiek en media – na de ‘mp3-moord’ op Joe Van Holsbeeck.
Joe van Holsbeek bleek niet vermoord door twee Noord-Afrikaanse jongens, zoals bijna twee weken werd gezegd en geschreven, maar door zigeuners met een (Pools) EU-paspoort. Justitie bood haar verontschuldigingen aan, media vroegen zich af hoe ze zich zo massaal hadden kunnen vergissen.
Er is nog een reden waarom de snelle uitvallen naar extreemrechts opvallen. Vijf dagen geleden werden in Brugge twee mannen in elkaar geslagen door skinheads. Een van de twee slachtoffers, een zwarte Fransman, ligt nog altijd in coma. Dat was géén vreselijk groot nieuws in België.
Belgische politici reageren vaker rustig als het gaat om mogelijke etnische spanningen, zeker vergeleken met Nederland. Toen afgelopen najaar migrantenjongeren in Brussel enkele tientallen auto’s per nacht in brand staken, in navolging van de Franse jeugd, vermeden Belgische politici zorgvuldig het gebruik van grote woorden. Job Cohen is hier populair. De boel bij elkaar houden geldt als legitiem streven.
Dat maakt ook dat spanningen soms onzichtbaar blijven – totdat ze aan de oppervlakte móeten komen. De naderende gemeenteraadsverkiezingen in het najaar dragen daar misschien aan bij. Het Vlaams Belang van Filip Dewinter, dat door de meerderheid van de Belgische politiek nog altijd wordt uitgesloten als gesprekspartner, blijft groeien in de peilingen. Filip Dewinter wil graag burgemeester van Antwerpen worden. Het Vlaams Belang nadert de macht. Enkele burgemeesters van andere partijen zeiden onlangs dat het cordon sanitaire niet langer te handhaven is.
....
Volledig artikel te lezen op:
http://www.nrc.nl/krant/article314344.ece
(registratie wss vereist, evenwel kosteloos)