Regeringsdeelname

[Edina]

Hoe kijkt u terug op de regeringsdeelnames van Agalev? En zou Groen! bereid zijn om opnieuw in een regering te stappen?

[Peter Tom Jones]

Beste,

Een tweeledig antwoord.

1. Objectief gezien kan men stellen dat Agalev een zware prijs heeft betaald voor de regeringsdeelname. In 2003 verloor Agalev ALLE parlementsleden. Vandaag zetelen er dus geen ecologisten in het federale parlement. Als relatieve buitenstaander ben ik zeker bereid om toe te geven dat er fouten zijn gemaakt. Anderzijds is het ook interessant nog eens te wijzen op een aantal successen van Agalev: regularisatie MZP, oprichting Voedeselagentschap, tijdskrediet, patiëntenrechten, homohuwelijk, uitstap uit kernenergie, verhoging middelen ontw'samenwerking. Niet niks dus. Maar Agalev is de pineut geworden van de verkiezingen. Perceptie heeft hen gekraakt.

2. Vandaag gaat het over een nieuwe generatie ecologisten, die geen politieke erfenis met zich meedragen. Jonge mensen, waarvan een heel aantal toen zelfs niet bij Agalev waren. Het heeft dus weinig zin om deze nieuwe generatie te blijven viseren op een thema waar zij weinig mee te maken hebben.

Regeringsdeelname nu? Wel mensen, vandaag is de belangrijkste bekommernis om ecologisten terug in het parlement te krijgen. Op een moment in de geschiedenis waar de milieucrisis zich onvoorstelbaar sterk aan het manifesteren is (en ook op sociaal vlak zware schade veroorzaakt), zou het toch wel bijzonder vreemd zijn om geen ecologisten in dat parlement te hebben.

Deelname? Het lijkt me een voorbarige vraag, gezien het feit dat Groen! nu geen zetels heeft. Maar als je dan toch een antwoord wil hebben: dat zal volledig afhangen van het resultaat. Wij willen een maximale invloed, vanuit de oppositie of vanuit de meerderheid. De ideeën van groen! zijn te goed om niet te worden uitgevoerd. IN ons nieuwe klimaatboek hebben Els Keytsman en ikzelf een hypothetisch klimaathoofdstuk geschreven voor het nieuwe regeerakkoord. Wel, als men bereid is om dit zonder dralen uit te voeren, waarom niet dan...

Maar, zoals ik al schreef, essentieel is nu om terug in het parlement te geraken.

[groene flamingant]

IN ons nieuwe klimaatboek hebben Els Keytsman en ikzelf een hypothetisch klimaathoofdstuk geschreven voor het nieuwe regeerakkoord.
Dit klinkt alvast positief. In geval het zover zou komen natuurlijk wél degelijke afspraken maken in het regeerakkoord en niet, zoals de vorige keer, de helft nog onderhandelen halverwege de regeerperiode zélf (met alle gevolgen van dien).

[Edina]

1. Objectief gezien kan men stellen dat Agalev een zware prijs heeft betaald voor de regeringsdeelname. In 2003 verloor Agalev ALLE parlementsleden. Vandaag zetelen er dus geen ecologisten in het federale parlement. Als relatieve buitenstaander ben ik zeker bereid om toe te geven dat er fouten zijn gemaakt. Anderzijds is het ook interessant nog eens te wijzen op een aantal successen van Agalev: regularisatie MZP, oprichting Voedeselagentschap, tijdskrediet, patiëntenrechten, homohuwelijk, uitstap uit kernenergie, verhoging middelen ontw'samenwerking. Niet niks dus. Maar Agalev is de pineut geworden van de verkiezingen. Perceptie heeft hen gekraakt.

Ze hebben inderdaad een zware prijs moeten betalen en dat heeft zoals u zegt alles te maken met perceptie. Maar het was een beetje een kroniek van een aangekondigde dood natuurlijk... Ik heb nooit gesnapt waarom Agalev in een regering stapte met een partij als de VLD. En ik blijf ervan overtuigd dat ze vanuit de oppositie meer hadden kunnen bereiken.

2. Vandaag gaat het over een nieuwe generatie ecologisten, die geen politieke erfenis met zich meedragen. Jonge mensen, waarvan een heel aantal toen zelfs niet bij Agalev waren. Het heeft dus weinig zin om deze nieuwe generatie te blijven viseren op een thema waar zij weinig mee te maken hebben.

Het is helemaal mijn bedoeling niet om die nieuwe generatie af te rekenenn op fouten uit het verleden. Ik wil alleen weten welke lessen ze getrokken heeft uit de regeringsdeelname van Agalev. Vandaar ook mijn vraag of vandaag Groen! bereid zou zijn om opnieuw in een regering te stappen.

Regeringsdeelname nu? Wel mensen, vandaag is de belangrijkste bekommernis om ecologisten terug in het parlement te krijgen. Op een moment in de geschiedenis waar de milieucrisis zich onvoorstelbaar sterk aan het manifesteren is (en ook op sociaal vlak zware schade veroorzaakt), zou het toch wel bijzonder vreemd zijn om geen ecologisten in dat parlement te hebben.

Absoluut akkoord dat er ecologisten in het parlement moeten zitten. Maar ik wil ook graag weten wat er daarna zou kunnen volgen.

Deelname? Het lijkt me een voorbarige vraag, gezien het feit dat Groen! nu geen zetels heeft. Maar als je dan toch een antwoord wil hebben: dat zal volledig afhangen van het resultaat. Wij willen een maximale invloed, vanuit de oppositie of vanuit de meerderheid. De ideeën van groen! zijn te goed om niet te worden uitgevoerd. IN ons nieuwe klimaatboek hebben Els Keytsman en ikzelf een hypothetisch klimaathoofdstuk geschreven voor het nieuwe regeerakkoord. Wel, als men bereid is om dit zonder dralen uit te voeren, waarom niet dan...

Ik blijf een beetje op mijn honger zitten met dit antwoord. Het lijkt misschien een voorbarige vraag, maar voor mij is ze erg belangrijk. Zoals ik eerder al zei, denk ik dat die maximale invloed er alleen kan zijn vanuit de oppositie. Ik vind het programma van Groen! niet verenigbaar met dat van VLD of CD&V. Want stel zelfs dat ze de door Groen! voorgestelde klimaatsplannen willen doorvoeren, dan zullen er volgens mij nog steeds andere essentiële punten zijn waarin Groen! zal gedwongen worden om - wat mij betreft - onaanvaardbare toegevingen te doen (ik denk dan vooral aan sociale thema's).

[Peter Tom Jones]

Beste Edina,

Ik volg je grotendeels in je commentaar. Het zou inderdaad dom zijn om in een regering te stappen met CD&V en liberalen. Als kleine broer zou je onmiddellijk klappen krijgen. Dus in een puur hypothetisch scenario waar groen! het heel goed doet en essentiële punten zou kunnen doordrukken: alleen indien ook Sp.a erbij zit.

Anderzijds wil ik opnieuw benadrukken dan onze inzet van de verkiezingen erin bestaat om ecologisten opnieuw in het parlement te krijgen. Op het moment dat de ecologische crisis zich meer dan ooit doorzet, is dat van essentieel belang.

En het klopt zeker dat je vanuit de oppositie soms ongelooflijk veel inlvoed kunt uitoefenen. In het verleden is dat al gebeurd met de groenen. De klassieke, eerste generatiemilieuproblemen (lokale vervuiling) worden nu relatief goed aangepakt. Onder druk van groene partijen wereldwijd zijn mainstreampartijen verplicht geworden iets te doen aan die problemen. Wat groenen 20 jaar geleden zegden over die problemen, is nu door de anderen overgenomen. We waren dus 'visionair'.

NU gaat het echter over de 2e generatiemilieuproblemen (opwarming, biodiversiteitsverlies, watercrisis). Die zijn veel moeilijker op te lossen omdat zij raken aan de fundamenten van het huidige op groei en winstgerichte economische systeem. Dat vergt een ware omslag. Wij zeggen dat al enkele jaren. Het is de enige uitweg. Hoe lang zal het duren vooraleer de anderen dat ook inzien? Als we dat kunnen bewerkstelligen vanuit de oppositie, dan is dat ook goed voor mij.

In die context is het trouwens 'grappig' dat de sp.a nu ook plotseling naar buiten komt met een klimaatplan. Denk je echt dat dat zou gebeurd zijn indien Groen! de laatste jaren niet zo uitdrukkelijk met dit probleem zou bezig zijn geweest? Als je dat sp.a-plan bekijkt, dan stel je vast dat dat vooral gaat over kleine ingrepen hier en daar. Een fundamentele bevraging van het economische systeem zit er helaas niet bij.

Ik verwijs in die context ook graag naar de petitie ('Pleidooi voor een duurzaam solidair economisch beleid') die ik samen met Dirk Barrez heb opgestart (via Oikos, Terra Reversa en nu ook VODO). Wie van de meanstreampartijen tekent deze 'als partij'? Ik ben benieuwd.

http://www.vodo.be/index.php?option=com_content&task=view&id=317&Itemid=1&lang=NL

Met vriendelijke groeten en steeds bereid tot verdere (zinvolle) discussie
Peter Tom Jones
www.petertomjones.be

[Edina]

Beste Tom,

Ik vrees er eerlijk gezegd voor dat zelfs met de Sp.a het moeilijk zou zijn om die essentiële punten er door te drukken. Zoals je terecht opmerkt is ook die partij jammer genoeg niet systeemkritisch en is juist dat essentieel om de milieuproblematiek fundamenteel aan te pakken. Alhoewel het natuurlijk positief is dat zij nu ook meer aandacht hebben voor het milieu, kan ik mij niet van de indruk ontdoen dat dit vooral om opportunistische redenen is. Zij hebben na de regeringsdeelname van Agalev vlotjes meegedaan met het nogal goedkope "Agalev-bashen" van de VLD (hetgeen nogal belachelijk was omdat beide partijen mede verantwoordelijk waren voor het gevoerde beleid). Ik hoop dan ook echt dat Groen! bewust kiest voor oppositie om maximale invloed te kunnen uitoefenen. Ecologisten in het parlement is essentiëel, maar ze mogen zich niet meer laten vangen aan een regeringsdeelname met partners die niet voor een echte ommezwaai kiezen. Want dat zou mi contraproductief werken.

Met vriendelijke groeten,
Edina

[lomeanor]

Dus in een puur hypothetisch scenario waar groen! het heel goed doet en essentiële punten zou kunnen doordrukken: alleen indien ook Sp.a erbij zit.

Dat doet me denken aan wat Vera Dua een tijdje geleden zei: "Groen! sluit geen enkele coalitie uit, doch het spreekt voor zichdat we nooit in een regering stappen zonder SP-A."

Dat soort uitspraken stelt me ontzettend teleur. Het bewijst dat de erfenis van Agalev volledig voorbij is. In mijn familie heb ik heel wat Agalev-militanten van het eerste moment, zelfs iemand die heel dicht stond bij de oprichting van Agalev. Allen zijn ze echter uit de partij gezet of gestapt toen die gekaapt werd door de communisten, waaronder Jos Geysels en Mieke Vogels. Agelev was een goed ecologisch initiatief, en het was het waard om er op te stemmen.

Groen! daarentegen...
Ik ben absoluut geen fan van Filip Dewinter, maar hij heeft het het beste verwoord: "Groen is als een watermeloen: groen van buiten, maar donkerrood van binnen."

[Peter Tom Jones]

Beste,

Zeg dat eens aan al die mensen die juist vinden dat we niet rood/links genoeg zijn. 't Is maar hoe je de dingen bekijkt.

peter tom jones

[lomeanor]

Het is inderdaad het resultaat dat primeert. Het enige dat me stoort is dat uw partij ervoor zorgt dat links het monopolie heeft op ecologisme, en dat terwijl ecologie véél te belangrijk is om alleen een zaak van links te zijn. Ons leefmilieu is meer gebaat met een ruime beweging die links en rechts overkoepelt dan met een partij die zich links van de socialisten situeert.
Dat had Agalev in haar beginjaren begrepen. Die periode is jammer genoeg voorbij.

Volgens mij is het milieu meer gebaat met een centrum partij dan met een radicaal linkse partij. Vera Dua zei zelfs onlangs in morgen beter dat VLD, CD&V en VB rechts waren, dan SP-A in het centrum zat, en groen! het enige linkse alternatief was.

[IlluSionS667]

Anderzijds is het ook interessant nog eens te wijzen op een aantal successen van Agalev: regularisatie MZP, oprichting Voedeselagentschap, tijdskrediet, patiëntenrechten, homohuwelijk, uitstap uit kernenergie, verhoging middelen ontw'samenwerking. Niet niks dus. Maar Agalev is de pineut geworden van de verkiezingen. Perceptie heeft hen gekraakt.

Mijns inziens zijn het net die "successen" die de partij terug in de dieperik hebben doen storten. Heel wat ecologisten stemden op de partij omwille van het ecologisme, maar werden diep teleurgesteld door haar steun voor en invloed bij onnozelheden als het "homohuwelijk", de "snelbelgwet" alsook haar halfslachtige maatregelen (vb. naaldbomen kappen wegens uitheems en de afval laten liggen zodat de bodem verzuurt) en het getreiter van de burger door onnodige zogenaamd "ecologische" wetten (die alles te maken hebben met het vullen van de staatskas en niets met ecologie).

[eno2]

Regeringsdeelname?
Een progressieve partij als Groen kan zich inderdaad niet permitteren verantwoordelijkheid mee op te nemen aan het bestendigen van fatale sociale wantoestanden zoals het gebrek aan sociale woningen en de aldaar bestaande wachtlijsten (een 5-decennia-oud zeer) en het overbelasten van lage lonen, waarin we Europees kampioen zijn.
Dat zijn maar twee van de schrijnendste obstakels.
Deelnemen aan de regering, zonder programmatische garanties op zulke punten, is collaboratie.