Milieubeweging en GROEN!

[groene flamingant]

Mijnheer Jones,

Sinds enige tijd profileert uw partij zich terug meer als een 'ecologische' partij, wat ik zeker toejuich. Tegelijkertijd hoor ik echter hoe langer hoe meer dat mensen uit de milieu- en natuurbeweging, zelfs topmensen, uw partij de rug toekeren en overstappen naar de SP-A. Het komt mij dus over dat uw partij óf met een geloofwaardigheidsprobleem kampt óf er een vertrouwensbreuk lijkt te ontstaan tussen GROEN! en een deel van zijn natuurlijke achterban, de milieu- en natuurbeweging. Persoonlijk zie ik dit een beetje met lede ogen aan omdat ik al sinds 1999 mensen binnen uw partij waarschuw dat de partij zijn groene idealen verwaarloost.

Zulke waarschuwingen werden en worden door mensen in de top van uw partij meestal afgedaan als onterecht of 'overdreven negatief'. De zware verkiezingsnederlaag van enkele jaren terug en nu -opnieuw- de verhalen over mensen uit de milieubeweging die overstappen of kiezen voor SP-A geven mij echter het gevoel dat mijn aanvoelen en kritiek wel degelijk terecht was.

Wat denkt u zelf over deze zaak en wat zou u voorstellen binnen uw partij om dit probleem aan te pakken?

Met vriendelijke groet,


D.D. alias groene flamingant

[Peter Tom Jones]

Beste,

Mag ik mezelf als een tegenvoorbeeld geven? Ik steek nu mijn nek uit, en ik doe dat uit overtuiging. Ik ben 'wetenschapper', 'publicist'. In principe zou ik nog lang kunnen verder doen zoals ik bezig ben: boeken uitbrengen (ben er met twee nieuwe bezig, de vorige -terra incognita - is nu uitverkocht en gaat in tweede druk), opiniestukken publiceren, aangename job aan de universiteit etc. Quod non. Ik ben ervan overtuigd dat er iets moet gebeuren. Daarom sta ik nu als onafhankelijke op die senaatslijst van Groen!. Met mijn verhaal over ecologische economie kan ik alleen maar bij Groen! terecht. Alle andere grote partijen zijn systeemconform en bevragen het systeem niet fundamenteel. Het gaat over bijsturen en corrigeren. Probleem: de urgentie van het klimaat- en in het algemeen het milieuvraagstuk is dermate groot dat we naar een ware omslag moeten (Factor 10 dematerialisatie in jargon). Dit behelst dat wij enkele fundamenten van het bestaande systeem radicaal in vraag moeten stellen: de ongelimiteerde vrije markt, de groeieconomie, het BNP-denken etc. Met gerommel in de marge gaan we er niet komen. Ik noem dat 'palliatieve zorgen'.

Het klopt dat er een aantal mensen zijn overgelopen naar de sp.a. Zonder me daarover sterk uit te spreken geloof ik dat die overstappen niet altijd vrij geweest zijn van enig opportunisme. Als het gaat over postjes krijgen, is het inderdaad gemakkelijk. Daarmee wil ik niet zeggen dat iedereen dat om die redenen doet. Sommigen zijn er ongetwijfeld van overtuigd dat dat de beste weg is. De vraag is natuurlijk: gaan we op die manier iets wezenlijks bereiken?
Ik denk het niet. Maar ik zou me kunnen vergissen...

De toekomst zal het uitwijzen. Vooralsnog ben ik ervan overtuigd dat de omslag er het beste komt vanuit de druk van een partij als Groen!...

Vriendelijke groet
peter tom jones
www.petertomjones.be