PDA

View Full Version : Wat is parochialisme en provincialisme?


Doomy
20 januari 2004, 15:32
Eén van de redenen die men aanhaalt voor grotere kieskringen is dat men daarmee "het parochialisme" of "het provincialisme" tegengaat. Maar wat bedoelen de tegenstanders van "parochialisme" en "provincialisme" eigenlijk met deze termen? Bedoelen ze daarmee de bekrompen en gesloten kerktorenmentaliteit van een kleine dorpsgemeenschap? Of bedoelen ze daarmee de bestuurlijke autonomie van parochies en provincies (een soort kleinschalig regionalisme dus)? Een dorp of wijk heeft in principe evenveel zelfbeschikkingsrecht als een regio/gewest/deelstaat. Ze moeten dus niet van bovenaf bijvoorbeeld een gemeentefusie worden opgedrongen of hun autonomie worden ingeperkt. Men kan niet op een geloofwaardige manier enerzijds meer autonomie eisen voor de eigen deelstaat en anderzijds alle ondergeschikte bestuurlijke eenheden hun autonomie inperken. Dan vervang je gewoon de ene centralistische eenheidsstaat door de andere, en de ene heersers door de andere. Betekent dit dan dat we een bekrompen kerktorenmentaliteit die soms in een dorp of wijk heerst maar moet laten betijen? Neen, maar dat moet men dan niet bestrijden door de autonomie van dorpen en wijken in te perken ten voordele van een hogere centrale overheid, maar door het individueel zelfbeschikkingsrecht van individuele inwoners van die dorpen en wijken te versterken. Dan staan individuen die "anders" zijn meteen ook sterker tegenover de gemeenschap waarin ze leven, zonder dat men de autonomie van die gemeenschap heeft moeten inperken.

Leo
9 maart 2004, 13:10
Eén van de redenen die men aanhaalt voor grotere kieskringen is dat men daarmee "het parochialisme" of "het provincialisme" tegengaat. Maar wat bedoelen de tegenstanders van "parochialisme" en "provincialisme" eigenlijk met deze termen? Bedoelen ze daarmee de bekrompen en gesloten kerktorenmentaliteit van een kleine dorpsgemeenschap? Of bedoelen ze daarmee de bestuurlijke autonomie van parochies en provincies (een soort kleinschalig regionalisme dus)? Een dorp of wijk heeft in principe evenveel zelfbeschikkingsrecht als een regio/gewest/deelstaat. Ze moeten dus niet van bovenaf bijvoorbeeld een gemeentefusie worden opgedrongen of hun autonomie worden ingeperkt. Men kan niet op een geloofwaardige manier enerzijds meer autonomie eisen voor de eigen deelstaat en anderzijds alle ondergeschikte bestuurlijke eenheden hun autonomie inperken. Dan vervang je gewoon de ene centralistische eenheidsstaat door de andere, en de ene heersers door de andere. Betekent dit dan dat we een bekrompen kerktorenmentaliteit die soms in een dorp of wijk heerst maar moet laten betijen? Neen, maar dat moet men dan niet bestrijden door de autonomie van dorpen en wijken in te perken ten voordele van een hogere centrale overheid, maar door het individueel zelfbeschikkingsrecht van individuele inwoners van die dorpen en wijken te versterken. Dan staan individuen die "anders" zijn meteen ook sterker tegenover de gemeenschap waarin ze leven, zonder dat men de autonomie van die gemeenschap heeft moeten inperken.

De sleutel heb ik gehaald bij Confucius: voor een vruchtbaar gesprek doe je er goed aan je termen eenduidig te omschrijven. Voor een Belgicist is Vlaanderen provincialistisch, voor een Groot-Nederlander zijn België en Nederland provincialistisch. Kleinstaterij, dus. Parochialisme is niets meer dan de overtreffende trap van dat verschijnsel.

Het zelfde geldt voor "links" en "rechts": extrapolaties van het Engelse parlementaire systeem, waarvan de inhoud al lang vergeten is voor zover hij hier ooit bekend geweest is.

Nog erger zijn "progressief" en "konservatief". Vandaag zijn de groepen die zichzelf "progressief" noemen uitgerekend d�*egenen die alles bij het oude willen laten, uitgesproken konservatieven dus: liberalen, socialisten en konsoorten.

Wie wél op vereenvoudiging, autenticiteit, eerlijkheid, efficiënt bestuur, vooruitgang en vernieuwing afstevent wordt steevast als "konservatief" geëtiketteerd: volksnationalisten, groenen, en alle andere via kiesdrempels door de zelfbenoemde "progressieven" van inspraak beroofde ideeënstromingen. Wat is er konservatief aan het luisteren naar en inspraak geven aan �*edere ingezetene, zonder onderscheid? Ik weet het: demokratie is de moeilijkste regeringsvorm die er bestaat.

De smeerlapperij die vernieuwende strekkingen de mond snoert is alls behalve demokratisch. Zelfs als ze die strekkingen - uit onwettige zelfverdediging - het etiket "ondemokratisch" opplakken. We leven in een "Erzatz"-demokratie. Verwonderd dat de kiezer dan afhaakt?

Marco
25 april 2004, 11:24
Ik heb mij laten wijsmaken dat de grotere kieskring een manoeuvre is van de VLD om de invloed van de CD&V te verminderen. Omdat de CD&V sterk verankerd is in de plaatselijke gemeenschappen, geeft een grotere kieskring een betere kans aan provinciaal optredende politici.

Besluit: het gaat om de macht en niet om de democratie.