Oplossing �* la Belge voor de Dertien van Clabecq

Het gezond verstand heeft gezegevierd. Na vijf jaar en 67 zittingen heeft het Brusselse Hof van Beroep dertien voormalige vakbondsdelegees van het failliete Forges de Clabecq vrijgesproken. Of toch zo goed als, want de voorwaardelijke straffen voor vier syndicalisten wegens kleinere feiten, lijken eerder symbolisch. Een oplossing �* la belge om al te zwaar gezichtsverlies voor het gerecht te vermijden. Het heeft er nochtans benard uitgezien voor de "Dertien van Clabecq". Een van de beschuldigingen die hen boven het hoofd hing, was een inbreuk op artikel 66 §4 van het strafrecht.
Dat maakt veroordeling mogelijk als iemand "aanzet tot misdrijven door toespraken of geschriften". Het verhaal van de volksmennerij dus. De bewuste vierde paragraaf dateert van 1887, een periode waarin het algemeen stemrecht nog slechts de natte droom van enkele naïevelingen was. De burgerij voegde hem toe om de leiders van een arbeidersopstand in Roux, bij Charleroi, te straffen. Dat de openbare aanklager 125 jaar later, precies dezelfde wet tegen d'Orazio en co wou gebruiken, is ronduit belachelijk. En gevaarlijk. Alle geweld dat in de woelige tijden van het faillissement van Forges gebeurde, had in de schoenen van de Dertien kunnen geschoven worden. Want zij, professionele opruiers, hadden die makkelijk beïnvloedbare arbeiders daartoe aangespoord.

Hoeft het nog gezegd dat een veroordeling de doodsteek had gegeven aan het strijdsyndicalisme? Het artikel zou een wapen geworden zijn om sociale conflicten te criminaliseren en vakbondsdelegees voor de rechtbank te dagen. Syndicalisten zouden twee keer nadenken vooraleer op te roepen tot een staking. Doembeelden van een sterk uitgehold stakingsrecht

We leven in een rechtsstaat en de wet tolereert, terecht, geen geweld. Ook niet van duizenden verbitterde arbeiders die van de ene dag op andere op straat staan, iets wat je trouwens eveneens als geweld kan bestempelen. Als er bij een sociale conflict mensen zwaar over de schreef gaan, moeten die gestraft worden. Maar het is ridicuul om een wet te gebruiken om vakbondsleiders te treffen. Die wet hoort thuis van waar hij komt : onder een dikke laag stof.

Thomas Blommaert

Die wet mag zeker "gebruikt" worden! Daar dient ze trouwens voor. Ook en zelfs om "vakbondsleiders" die geweld plegen aan de wet te herinneren. "Misbruiken" mag echter nooit. Ik heb eerder de indruk dat het die afgevaardigde was die zijn vakbondsbescherming misbruikte. Of heb ik het mis?