De evolutietheorie is een geloof.
 

Eindelijk eens een site in het nederlands over het absurde van het evolutiegeloof:

http://www.eggen.nl/html/nieuws_specials_evolutie.html

Is het verwonderlijk dat meer en meer mensen tot de slotsom komen dat uit niets niet iets kan ontstaan dan door intelligentie?

'k Vraag mij af hoe velen er hier over denken.

De site ligt al plat, een duidelijk teken me dunkt ;)

En hoe ontstaat dan die intelligentie?

Een lettertje verkeerd :

http://www.eqgen.nl/html/nieuws_specials_evolutie.html

Die moet niet ontstaan, bestaat niet uit materie, zie je.

Hoe komt men tot de conclusie dat er ooit niets geweest is?

Tja, zwarte gaten ook niet en die ontstaan toch ook.

Ben er volledig mee akkoord, als je erin verdiept is het duidelijk dat het meer een geloof is, dan een door de feiten ondersteunde theorie.

Da's een goeie. Als er nooit niets geweest is, waar komt de eerste materie dan vandaan? Dat was er zo maar?

Eigenlijk wou ik hier een peiling doen, maar was even te laat, je krijgt maar 5 minuten en was door iets afgeleid.

Als God hemel en aarde heeft geschapen, waar komt God dan vandaan. Ui het niets en die heeft zichzelf geschapen dan, of wat?

Dus die theorie klopt ook langs geen kanten en hangt ook maar met haken en ogen aan elkaar.

Geen afdoende verklaring. Omdat iets er is wil dat dan zeggen dat er ooit niets is geweest? Als dat volgens jou zo is, mag je wel eens uitleggen waarom.

Volgens jou kan dus uit niets iets ontstaan. Hoe dan? Door een intelligentie? Maar die intelligentie is dan toch ook een 'iets' niet? Toegegeven, geen materiële iets, maar als er een 'niet-materieel' iets is, is er wel iets en geen niets.

Jammer dat je link niet (of niet meer?) werkt. Ik kan dus niets zeggen aangaande de zin of onzin van de aangevoerde tegenargumenten.

Weet je wat mij verwondert? Dat men het darwinisme (de evolutieleer) tot in den treure toe in verband blijft brengen met de genesis van de kosmos (het ontstaan van de wereld, zo je wil).

Nochtans hebben beiden zelfs van ver niets, maar dan ook niets met elkaar te maken. Darwin heeft nooit het ontstaan van het leven trachten te verklaren. Hij onderzocht hoogstens het voortvloeien van een bepaalde levensvorm uit een andere. Over de allereerste levensvorm sprak de man zich niet eens uit. Die vraag heeft nooit tot het werkterrein van de evolutieleer behoord, en geen enkele wetenschapper die de evolutieleer naar waarheid toetst zal zich met het ontstaan van de kosmos of van het leven bezighouden: dat is gans iets anders.

Elkeen die serieus wil discussiëren over zin en onzin van het darwinisme moet goed weten wat dat darwinisme wél zegt, en meer nog wat het niét zegt. Zoniet, dan is elke discussie verloren moeite.

Mij gaat het over materie. God is geest , en niet tastbaar. Hoeft niet te ontstaan.

Of er iets of niets was kun je niet weten, u niet en ik niet dan door geloof. Niemand was er bij.

Hebreëen 11:3 zegt dit fijntjes:
Door het geloof verstaan wij, dat de wereld door het woord van God tot stand gebracht is, zodat het ZICHTBARE NIET ONTSTAAN IS UIT HET WAARNEEMBARE.

Dit even in hoofletters, niet om te schreeuwen maar om aan te tonen wat geloof is.
Voor hen die geloven in evolutie zou je kunnen zeggen:
Door het geloof verstaan wij dat de wereld door toeval is tot stand gebracht, zodat het waarneembare ontstaan is uit niets.
Alles moet ergens beginnen.

Ook zou er dan uit dode materie eens iets levend moeten zijn ontstaan.
Wat een groot geloof zeg.

Ik wil toch nog eventjes repliceren op volgende citaten:Beide forumdeelnemers bespreken hier een kwestie die tot het domein van de genesis behoort, en helemaal niks met Darwin en zijn evolutieleer te maken heeft. Maar goed, ik ga er eventjes dieper op in.

Wanneer we het over de genesis hebben, dan komt een andere wetenschappelijke theorie op de proppen. Niet de evolutieleer (want die heeft hiermee niets vandoen) maar wel de bigbangtheorie.

Kort geschetst veronderstelt deze theorie dat in het begin der tijden de hele Realiteit, de hele kosmos was samengebald in één punt. Een punt is per definitie oneindig klein.

Op het ogenblik van de Big Bang breekt de Realiteit los uit dat (oneindig kleine) punt. Op dat ogenblik ontstaat er "ruimte" in de letterlijke zin van het woord, want tot dan was alles oneindig klein en was er dus geen "ruimte".

Belangrijker echter is dat op dat ogenblik ook "tijd" ontstaat. Waarom is die tijdsdimensie zo belangrijk.

Kijk, wij mensen, zitten gevangen in die tijdsdimensie (net als in de ruimte trouwens). Wij zijn begiftigd met denkvermogen, maar ons redeneren is onderworpen aan de tijdsdimensie. Omdat wij, mensen, nieuwsgierige wezens zijn, stellen wij ons vragen aangaande waar wij vandaan komen. (Dit onderscheidt ons van de dieren.)

Onze enige kans om "vat" te krijgen op onze afkomst is het respecteren van het "principe van oorzaak en gevolg"; dat noemen we met een geleerd woord "causaliteit".

Het is typisch voor ons, mensen, dat wij dus denken in termen van oorzaak en gevolg. Zonder dit denkpatroon kunnen wij de Realiteit onmogelijk begrijpen.

Dit causaliteitsdenken veronderstelt echter het bestaan van de tijdsdimensie: immers eerst is er de oorzaak en pas daarna het gevolg.

Omdat echter op het ogenblik van de Big Bang "tijd" ontstond kunnen we bvb. wél zinvolle uitspraken doen aangaande de allereerste nanoseconde na de Big Bang. Maar aangaande de Big Bang zelf kunnen wij - wegens het gebrek van de dimensie "tijd", die wij broodnodig hebben om ons causaliteitsdenken op te kunnen beoefenen - geen enkel zinnige conclusie trekken. Dit gaat - letterlijk - ons begrip te boven.

We kunnen ons dus niet afvragen wat er vóór de Big Bang was. We kunnen de oorzaak van de Big Bang nooit achterhalen. Waarom niet? Heel eenvoudig: er is geen "vóór"!!! (En zelfs d�*t is niet zeker!!!)

Omdat de genesis (de Big Bang) ons begrip te boven gaat, maar wij toch een min of meer bevredigend antwoord wensen op de vraag waar we vandaan komen - mensen zijn nu eenmaal nieuwsgierige wezens die op elke vraag een antwoord willen, zelfs de meest onmogelijk - nemen vele mensen hun toevlucht tot de gedachte dat er een God moet bestaan. Daaruit is het religieuze besef gegroeid dat de mensheid al vele honderden (duizenden?) generaties lang heeft bezield.

Anderen stellen daarentegen de Big Bang gewoon gelijk aan "niets"; zij zijn minder "veeleisend" en postuleren daarom geen God. Zij zijn niet-gelovig.

Ik hoop hiermee afdoend komaf te hebben gemaakt met de verwarring tussen evolutieleer en genesis, en ik hoop ook enigszins te hebben verduidelijkt waarom onze logische vragen (zie de citaten hierboven) gewoon geen "vat" krijgen op de gestelde kwestie.

Ik heb nu niet de tijd om uitgebreid te reageren, maar ik wil toch even hetvolgende zeggen:

De evolutieleer is inderdaad een geloof, maar verschillende argumenten die gebruikt worden in de tekst waar u naar verwijst, gaan niet op.

Zo is de stelling dat de evolutieleer geen wetenschap is omdat evolutie niet geobserveerd kan worden, fout. Men kan in laboratoria experimenten opstellen die het observeren van evolutie op moleculair niveau mogelijk maken.

Ook suggereren dat de evolutieleer op gezagsargumenten gebaseerd is (het is zo omdat de leraar het zegt), is fout. Want, naast de experimenten op het vlak van moleculaire biologie, zijn er fossielen gevonden die de evolutieleer verder bevestigen.

Waar heeft de auteur van het artikel het over als hij/zij het heeft over een explosie van een gaswolk? Toch niet over de oerknal (big bang)? Want dat iets helemaal anders dan de explosie van een gaswolk?

Veel van de vragen die in het artikel worden opgesomd, hebben helemaal niets met de evolutieleer te maken (Wat kwam eerst, de man of de vrouw? Hoe kan één enkele man zich voortplanten? Hoe kan één vrouw zich voortplanten? --> Er zijn in de natuur meerdere voorbeelden van dieren-/plantensoorten waarbij er slechts één exemplaar van de soort nodig is om zich voort te planten)

beschouwt u een virus als dode materie?

Volgens mij was het ontstaan van het leven een inside job.

Tja ook een goei. Behalve nog een mogelijkheid dat God niet uit niets is ontstaan en ook zichzelf niet geschapen heeft, maar uit zichzelf bestaat, in zichzelf bestaat. Dus in wezen buiten de schepping bestaat, er gewoon is. Een Intelligentie, een persoonlijkheid die is, dus alle levensenergie in zichzelf heeft, de ultieme bron van leven is.
Miss dat wel de verklaring.:roll:

Kan, maar is dus niet te bewijzen.
Maar de evolutietheorie is dus WEL bewezen in labo's.
Nee, niet met mensen.
Maar met muizen.
En waar de intiligentie van de mens vandaan komt is wel bewezen.
Gek, maar dit is een gevolg van incest.
Bij de voortplanting worden de deel genen van de grootouders door gegeven, ook het verstandelijk vermogen. Bij een gemende voortplanting krijg je dus de genen en het verstandelijk vermogen van 4 wezens dat gemengd word, bij incest broer/zuster is dat slecht slechts een menging van 2 mensen. Bij moeder/zoon en vader/dochter krijg je een gedeelde vermenging en overwinnen het sterkste de zwakkere.
En dan heb je nog de kruisingen die zowel in labo's als in de natuur gebeuren als bewijs dat het ontstaan van nieuwe soorten ook vroeger best mogelijk was.
Dus deze theorie is niet zomaar iets dat word gelooft, maar een bewezen theorie.

Om eerlijk te zijn, moet hier wel opgemerkt worden dat geen enkele wetenschappelijke theorie, dus ook niet de evolutieleer, voor 100% bewezen kan worden.

Aangezien ik geen bioloog ben, weet ik niet of het bewezen is dat incest verantwoordelijk is voor menselijke intelligentie. Maar ik kan me toch moeilijk inbeelden hoe men een experiment kan opzetten, om deze theorie te bewijzen.

Wat ik wel weet, is dat er een verschil bestaat tussen macro-evolutie (soortoverschrijdende evolutie) en micro-evolutie (evolutie binnen dezelfde soort) en dat macro-evolutie omstreden is bij verschillende wetenschappers. Dus wanneer iemand zegt (niet) te geloven in evolutie, zegt dat in principe niet zoveel zolang er niet gespecifieerd wordt om welke vorm van evolutie het gaat.