| meneer |
23 november 2013 18:08 |
Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door six
(Bericht 6899495)
Lijkt wel erg hard op de Griekse mythe van de goden en titanen. Zelfde oorsprong?
|
Volgens een aantal onderzoekers hebben de Europese mythen allemaal een zelfde oorsprong.
Dumézil is één der meer bekende onder hen :
Citaat:
De Indo-Europese godentrias is een concept, ontwikkeld door de Franse comparatist en linguïst Georges Dumézil.
Dumézil zag gelijkenissen tussen de oud-Romeinse trias Jupiter-Mars-Quirinus en onder andere de Umbrische trias Jupiter-Mars-Vofionus van de tabulae Iguvinae. Deze Indo-Europese godentrias trof Dumézil ook aan bij de Grieken, Kelten, Indo-Iraniërs, Baltische volkeren, Germanen en Slavische volkeren.
De Indo-Europese godentrias zou de drie maatschappelijke lagen van de Indo-Europese maatschappij vertegenwoordigen:
1.de heersende klasse (de priesterlijke of soevereine functie): hiervan is een hemelgod Jupiter (Rome, Umbrië); Varuna (Indo-Iran); Odin (Germanië) de patroon. Zijn beschermelingen waren de hogere priesters (en eventueel de koning) flamines en rex (Rome), druïden (Gallië), brahmanen (Indo-Iran).
2.de krijgersklasse (de krijgsfunctie): hiervan is een oorlogsgod Mars (Rome, Umbrië); Tyr (Germanië), die zich meestal op aarde manifesteert, de patroon. Zijn beschermelingen waren de milites en de imperiumhouder (oorspr.: rex) (Rome), strijders en koningen (Gallië), Kshattriya (Indo-Iran).
3.de boerenklasse (de vruchtbaarheidsfunctie): hiervan is een vruchtbaarheidsgod Quirinus (Rome), die zich meestal onder de grond manifesteert, de patroon. Zijn beschermelingen waren de krijgers, handelaars en alle andere burgers Quirites (Rome), burgers (Gallië), Vaishya (Indo-Iran).
Deze godentrias treft men - zoals gezegd - aan in vele Indo-Europese culturen. De oud-Romeinse godentrias zou echter in de Etruskische periode (eind 6e eeuw v.Chr.) vervangen worden door de Capitolijns-Etruskische trias Jupiter-Juno-Minerva (naar analogie met de Etruskische trias Tinia-Uni-Menrva) en dus niet langer meer Indo-Europees zijn.
Er is - vooral na de dood van Dumézil - veel kritiek gekomen op de Indo-Europese godentrias, vooral wegens het feit dat Dumézil deze stelling overal wilde inpassen, zelfs al ging dit niet zo goed. Toch blijft de kern van zijn stelling over de Indo-Europese godentrias goed overeind en lijkt er minstens een grond van waarheid in te schuilen. Bij extensie is er op de achtergrond van meerdere mythologieën tot op zekere hoogte overeenkomst in goden en waardenhiërarchieën naspeurbaar.
|
Maar ook in totaal andere werelddelen word er over reuzen gesproken.
Citaat:
In deze korte maar betekenisvolle bewoordingen spreekt de Bijbel over de Zonen Gods, de Nephilim. Nephilim is afgeleid van naphal ‘vallen’, en betekent letterlijk: ‘de gevallenen’. Een uitvoerige beschrijving is terug te vinden in het Boek van Henoch waar de Bijbel in positieve zin naar verwijst. De reuzen duiken op in de verhalen van alle oude volken op aarde. Rond de Middellandse-zee, bij de indianen in Noord-Amerika en Canada, in Zuid-Amerika, in Tibet en in Australië. In de mythologieën van Oost en West in de sagen over Tiahuanacu en in de heldendichten van de Noormannen en Eskimo’s. De oude Chaldeeën hadden het over de reus Irdubar, in India sprak men van de Danawa en Daita en op Ceylon van Rakshasa, om zo maar een paar voorbeelden te noemen
|
http://www.franklinterhorst.nl/reuzen.html
Hier meer :
Citaat:
Citaat:
Citaat:
De Feiten
Zoals gezegd, duikt de informatie over reuzen op in oude geschriften en verhalen, overal op aarde. Graag wil ik beginnen met een opsomming van de geschriften. Zo onthullen Arabische schrijvers dat de eerste heiligdommen van Baal en Astarte in Baalbek door een ras van reuzen is gebouwd.
Het Andesgebergte
De stad Tiahuanacu in het Andesgebergte in Zuid-Amerika, vertoont in haar chaotische ruines de sporen van een architectuur die onmiskenbaar stamt uit een tijdperk van reuzen met een zeer hoge technische begaafdheid. Zestig ton zware reusachtige muurstenen zijn geplaatst boven op honderd ton wegende blokken zandsteen. De stenen zien eruit alsof ze gepolijst zijn met een reusachtige schaaf. De afbeelding hieronder is de beroemde Zonnepoort.
Image
De vondsten en de precisie waarmee het werk is verricht, doen geleerden verstelt staan. Wat de zaak nog mysterieuzer maakt is dat een deel van de enorme steenblokken die in de ruines van Tiahuanacu zijn gevonden, uit een groeve komen op 320 kilometer afstand. Fraaie archeologische verzinsels als houten hefbomen en rollers kunnen daarvoor onmogelijk zijn gebruikt.
Image
Peru
In de aloude stad Ollantaytambo in Peru, liggen uitgehouwen stenen blokken van 3.5 tot 5 meter hoogte. Deze enorme stenen werden uit een elf kilometer van de bouwplaats verwijderde steengroeve gehakt.
Image
Het fort van Sacsehuaman in Peru, wordt omgeven door een muur van 20 meter hoog die stenen bevat van meer dan 200 ton. In de omgeving van dit fort heeft men rotsen gevonden die verglazingen vertoonden die volgens een aantal geleerden alleen kunnen zijn ontstaan door het smelten van steen bij zeer hoge temperaturen. Kenden de reuzen de techniek van het smelten van rotsen? Sacsehuaman was al oeroud voordat de Inca’s ten tonele verschenen. Uit een blok graniet van elf meter hoog en achttien meter breed dat zo uit de rotswand lijkt te zijn gerukt, werd een rechthoekig blok van 2.16 meter hoog en 3.40 meter breed, uitgesneden alsof men met een warm mes door de boter was gegaan, zo volkomen rechthoekig zijn deze blokken.
Image
De huidige indiaanse bewoners uit de omgeving van Tiahuanacu vertellen dat de stad door een ras van onbekende reuzen is gebouwd, in een tijd voor de komst van de grote watervloed. De bewoners waren intelligente afstammelingen van hemelse gasten die zich hadden vermengd met aardse vrouwen. Zij werden de "Zonen van de Zon" genoemd en hadden een lichte huidskleur. "Con-Tiki-Viracocha" was een dergelijke Zoon van de Zon. Volgens de overlevering was hij het die de tempelstad Tiahuanacu heeft gebouwd. De vondst van een serie menselijke schedels die afkomstig zijn van drie meter lange skeletten, bevestigen dat hier ooit in het verleden reuzen hebben gewoond. Deze reuzen waren in staat geweest reusachtige stenen zonder enige moeite te verplaatsen.
Image
Image
Een van de meest adembenemende ontdekkingen is die van de kilometers lange onderaardse tunnels en zalen zo groot als vliegtuighangars. De plaatselijke indianen vertellen dat ze onder grote delen van Zuid-Amerika door lopen. Een viertal grotonderzoekers ontdekte op aanwijzing van een paar indianen een dergelijk tunnelcomplex. Deze was afgesloten met een deur die gemaakt was van een rotsplaat van 8 meter hoog, 5 meter breed en 2.5 meter dik. Men wist deze fabelachtige deur uiteindelijk te openen nadat was ontdekt dat hij scharnierde op stenen kogels in een bed van water. Achter de deur lag een machtige tunnel waarvan de bodem en de wanden eruit zagen alsof ze waren gepolijst. In een enorme hal stonden stoelen en tafels van een volledig onbekende samenstelling. Achter de stoelen stond een grote verzameling gouden sculpturen van dieren, waar onder Sauriërs, Olifanten, Apen en Katachtige, enzovoorts. De makers van deze tunnels en hallen moeten technieken hebben beheerst die zelfs in onze tijd niet geëvenaard kunnen worden. De Inca’s vertellen dat dit alles door een ras van reuzen is aangelegd. Zij zouden tegelijkertijd met de mensen hebben geleefd. Twee van deze reuzen worden met naam genoemd te weten, Atlan en Theitani.
Chili
In Chili ligt de geheimzinnige hoogvlakte van El Enladrillado, die pas in 1968 opnieuw werd ontdekt. Het tafereel wat men hier ontdekte stelde iedere oudheidkundige voor een raadsel. De grond is bedekt met honderden rechthoekige steenblokken die buitengewoon glad zijn afgewerkt. Ze zijn 5 meter hoog en zeven tot tien meter lang. Van deze blokken zijn er 233 gerangschikt in de vorm van wat op het eerste gezicht een amfitheater lijkt. Wat een buitengewone wezens moeten het zijn geweest, die deze blokken hebben uitgehakt en zo nauwkeurig afgewerkt. En hoe is men erin geslaagd deze steenkoolossen naar een dergelijke ongenaakbare plaats als deze hoogvlakte te brengen?
In een museum in Peru liggen 15.000 gegraveerde stenen die duizenden jaren geschiedenis omvatten. Ze tonen inscripties van Sauriërs, samen met mensen, van chirurgen die druk bezig zijn met een hartoperatie, van sterrenstelsels en talloze andere wetenschappen. Volgens Dr. Cabrera Darquea, de beheerder van de bibliotheek, stammen deze stenen uit de tijd van voor de zondvloed.
Wat te zeggen van de stenen waarop mensen te zien zijn samen met Sauriërs? Is dat een bewijs dat ze in dezelfde tijd geleefd hebben? Volgens de officiële wetenschap is dat absoluut onmogelijk omdat de Sauriërs al 135 miljoen jaar geleden uitgestorven zouden zijn. Maar als dat waar is, hoe konden de mensen van voor de zondvloed deze dieren afbeelden zonder ze ooit gezien te hebben?
De Ugha-Mongulala indianen die daar leven waar de Amazone-rivier begint, vertellen in hun "Kroniek van Akakor" dat de aarde door, wat zij noemen, "goden "werd gekoloniseerd in een tijd voor de tweede wereld catastrofe. (Zondvloed?) Zij vertellen hier het volgende over: “De mensen bogen zich eerbiedig voor de machtige vreemdelingen toen zij kwamen, want zij waren werkelijk machtig en onbegrijpelijk voor de gewone sterveling. Zij kenden de loop van de sterren en de wetten van de natuur. Waarlijk, de hoogste wereldwet was hun bekend. De tempelsteden die zij bouwden, zoals Akakor en de wonderbaarlijke onderaardse woningen zijn voor het volk van de Mongulala, altijd een raadsel gebleven. Hun bouwwerken getuigen van een hogere kennis, onbegrijpelijk voor de mensen. Zij hadden magische stenen om in de verte te zien. Zij waren waarlijk machtig.”
Costa Rica
In Midden-Amerika, in Costa Rica ligt een archeologische sensatie waar niemand een afdoend antwoord op weet. Daar liggen midden in de rimboe, op hoge bergen en in delta’s van rivieren, honderden kunstmatige bollen waarvan sommige met een doorsnede van 2.5 meter. De zwaarste die men heeft ontdekt weegt 16 ton. Deze bollen zijn zo volmaakt rond van vorm, zo kogelrond, dat ze nooit zonder mechanische hulpmiddelen gemaakt kunnen zijn. Sterker nog, heden ten dagen is het nog steeds niet mogelijk om dergelijke bollen te maken met een evenzo perfecte balans. Nergens in de wijde omgeving heeft men een vindplaats aangetroffen waar deze bollen vervaardigd kunnen zijn. Er zijn onderzoekers die de hypothese naar voren hebben gebracht dat deze bollen schaalmodellen zijn van planeten uit ons zonnestelsel, en enkele belangrijke sterrenbeelden. De exactheid van de bollen doet vermoeden dat de makers een behoorlijke kennis van de geometrie moeten hebben gehad plus zeer doelmatige technische hulpmiddelen.
Image
Er is door sommige archeologen een verklaring voor dit fenomeen gegeven die uitsluitend bestemd is voor zeer naïeve toehoorders. De reuzenkogels zouden door de inboorlingen net zo lang in rivierbeddingen heen en weer zijn gerold tot ze volledig rondgeslepen waren. De huidige bevolking van Costa Rica bezit geen enkele overlevering die duidelijkheid kan verschaffen over de makers van de bollen.
Iets verder naar het noorden, in het vroegere woongebied van de Olmeken liggen reusachtige koppen waarvan sommige een omvang hebben van 5.5 meter. Deze liggen verspreid in een groot gebied rond La Venta. Tot dusver is niemand erin geslaagd de grootste exemplaren van hun plaats te krijgen, laat staan te vervoeren. De makers van deze koppen hadden kennelijk geen enkel probleem met het gewicht ervan want men heeft ontdekt dat ze uit een steengroeve komen in de buurt van Tuxla, op honderd kilometer afstand waarbij ook nog een destijds bestaand meer overgestoken moest worden. Dus er zijn voorwerpen gevonden die men op dit moment onmogelijk kan verplaatsten. Echter, de makers ervan konden dat in het verre verleden wél. Niemand weet hoe het transport heeft plaatsgevonden, maar het gebeurde ongetwijfeld met behulp van een techniek die ons volledig vreemd is en die helemaal niet past bij de voorstelling die sommige archeologen hebben van de technische middelen van de ouden. De koppen vertonen gelaatstrekken van een volkomen onbekend ras. De huidige bewoners beschrijven de koppen als voorstellingen van vreemde "krijgers "uit de wereldruimte.
|
|
|
Lees verder en kijk foto's: http://members.quicknet.nl/nj.vandom...en/reuzen.html |
