|
Syndicale discussie-commissies op S2011
LSP organiseert op 12 en 13 maart een discussie en debat-weekend. Daar gaat onder andere veel aandacht gaan naar de uitdagingen van de vakbonden in de komende periode en het perspectief van syndicale strijd in België... Hieronder 4... Wat vinden jullie van het programma?
Citaat:
|
Binnen LSP kringen wordt de kritiek geleverd dat de PVDA, in een poging om de plaats van de SPA te kunnen innemen als bevoorrechte partner, weinig kritisch is tegenover de vakbondsleiding (van de ABVV).
De LSP maakt de analyse dat de PVDA nu wilt worden wat de BSP (en later ook de SP)ooit is geweest. Daarom ook de sterke oriëntatie op de vakbonden. Maar de kritiek is dus dat de PVDA zich eerder richt op de 'structuren' (lees: bureaucraten) in plaats van resoluut achter de vakbondsbasis te staan. Verder maakt de LSP de analyse dat dit ijdele hoop is van de PVDA. Het zou zelfs een grove politieke misstap zijn. Immers, de LSP vertelt dat het kapitalisme in een zodanige fase, of crisis, is beland dat 'rechten afdwingen' alleen maar moeilijker op wordt. Vandaag de dag zitten we echt niet in de comfortabele situatie als in '50-'60. Het kapitalisme van vandaag is meer dan ooit het kapitalisme van tekorten, saneringen en sociale afbraak. Voor vakbonden die zich opwerpen als mede-beheerders van het kapitalisme, is er dan ook minder en minder ruimte om rechten af te dwingen of progressie te bekomen. Vakbonden zijn ooit het brandpunt geweest van volksbewegingen die zaken afgedwongen hebben die we nu als de fundamenten van ons maatschappij beschouwen. Zaken zoals enkelvoudig stemrecht, vrouwenstemrecht, de sociale zekerheid, fundamentele rechten en vrijheden... Maar laten we eens kijken wat de vakbonden voor ons de laatste 20 jaar hebben kunnen bewerkstelligen? Eigenlijk niks super progressief, en al helemaal niet maatschappij-veranderend. In feite zijn ze helemaal in het defensief geduwd en hun strijd vandaag is slechts om hetgeen wat vroeger afgedwongen is, te verdedigen, en niet om naar nieuwe hoogtes te dragen. Dit is de huidige situatie van de vakbonden. En dit vertaalt zich ook naar de politieke afspiegeling ervan. Ik doel op de politieke vertegenwoordiging van de arbeidersklasse: hoe progressief is de SPA (en delen van de CD&V)? Het in het defensief zijn van de vakbonden is eigenlijk de andere zijde van het zelfde medaille: de teloorgang van de sociaal-democratie en het uithollen van het rijnland-model. Ik wil maar zeggen, de objectieve situatie is fundamenteel veranderd maar de PVDA wilt slechts kopiëren wat vroeger is geweest. De PVDA meet zich de rol van de sociaal-democratie, niet die van nu (gelukkig maar) maar die van 40 jaar geleden. Maar dat kan niet werken! Wat stelt de LSP dan wel als werkbaar? De LSP zegt dat de vakbonden eerst en vooral van het juk van de burgerlijke partijen (en in het verlangde ervan de vakbondsbureacraten) af moeten. Mede-beheerder willen worden van een failliet systeem kan alleen maar voor ongelukken zorgen. De vakbonden moeten hun banden met de 'bevoorrechte' partners verbreken. Alleen dan kan de basis aan zet komen. De politieke afspiegeling ervan zou moeten zijn de creatie van een nieuwe arbeiderspartij. Pas dan kan de arbeidersklasse in het offensief gaan en voor sociale vooruitgang zorgen. De PVDA maakt de historische fout om haar programma af te zwakken en de nieuwe sociaal democratie te willen zijn binnen een kapitalisme dat meer dan ooit het kapitalisme van de tekorten, saneringen en sociale afbouw is. Dat is dus wat de LSP vertelt. Hebben ze gelijk of niet? |
De arbeider van de 21ste eeuw zit natuurlijk op vakbonden van de 19de eeuw te wachten...
|
Citaat:
|
Citaat:
Wanneer de LSP de analyse maakt dat de PVDA de plaats in wil nemen van de sociaaldemocratie van 40 jaar geleden komt het mij steeds vaker voor dat de LSP in die analyse de plaats wil innemen van de PVDA. Dat zal vooral voor de LSP problematisch zijn wanneer ze doorkrijgen dat hun analyse over de PVDA niet klopt. |
Citaat:
Meen je die vraag nu écht?? |
Citaat:
wat is het verschil? De arbeider van nu heeft een tv, ja! Dat wisten we. En een computer. Dat ook natuurlijk. Hij is wat beter geschoold. En hij heeft ook wat meer vrije tijd (om zijn verdiende centen op te kunnen maken). Dat ook ja. Hij moet niet meer 16 uur per dag werken. En er zijn allerhande mensen die voor hem erop waken dat zijn werkomgeving veilig en gezond is. Dat ook ja... Maar de essentie is niet veranderd. Per definitie is een arbeider iemand die moet werken om in zijn onderhoud te kunnen voorzien, en bovendien doet die dat met zaken (productiemiddelen) die niet van hem zijn. Hij werkt in andermans fabrieken, kantoren, ziekenhuizen..., op andermans materialen en grondstoffen en ook het afgewerkte product is niet van hem. Hij krijgt alleen maar een loon tegen prestatie. Als je die definitie hanteert, is er geen enkel fundamenteel verschil tussen een arbeider/werknemer van nu en arbeider/werknemer van toen. Dat de arbeider van nu beter beschermd is en ook meer comfort heeft, zou op zich geen reden moeten zijn om hem anders te kwalificeren. zo je wil kan je de benaming 'arbeider-consument' gebruiken maar de essentie is hetzelfde. |
De speeltijd eindigt voor sommigen nooit...
|
Citaat:
Bet Against the American Dream: http://vimeo.com/10815824 |
Citaat:
:roll: |
Citaat:
als je een mening hebt, mag je die gerust met ons delen. Spaar je oneliners maar voor vanavond wanneer je op cafe indruk wilt maken op de zatlap aan de bar. |
Citaat:
|
Citaat:
|
Citaat:
Tot het VS neoliberalisme en globalisering de kop op stak! Liberalen zijn er in alle soorten en maten, niet allemaal hebben ze vrijheid en rechtvaardigheid “ voor iedereen” hoog in het vaandel staan. De weg naar maatschappelijk verantwoord ondernemen is nog zeer lang. Al de democratische vrijheden zijn niet gekregen maar door de jaren heen afgedwongen. Het niet discrimineren door rang en stand was ook een liberale morele en ethische waarde wat ons een enorme stap voorwaarts bracht naar meer verdraagzaamheid voor de mens. Woorden als: Wij zijn de crème, de elite, het summum verschoven naar extreem rechts, en zaten in de laatste schuif van het onrecht. Op deze wijze distantieerde liberalisme zich van het extreem rechtse neoliberalisme, de onzuiverheden worden weggelaten. Internationale fairtrade handelsvoorwaarden dragen bij aan betere leef en werkomstandigheden en meer vrije tijd voor ieder individu op onze planeet. Respect voor de medemens is hier het eerste thema, ras, rang of stand zijn discriminatie en taboe. Vrijheid voor iedereen komt gelukkig op deze manier niet meer uit de loop van het geweer, maar wordt gezeefd en komt uit de onderste tapkraan van een denktank. |
Citaat:
Gek dat je het ene afwijst terwijl je het andere als evangelie predikt en er blijkbaar geen afwijzing van duldt... Wat was die smiley ook alweer, o ja: :roll: al zou je eigenlijk ook een beetje moeten :oops: Ik kijk overigens weer uit naar de volgende oproepen tot eenheid. Ook :roll: en een beetje :oops: En moest de "kritiek" op de PVDA bijwijlen niet zo om te :cry: zijn, het zou om te :lol: worden. Maar helaas. |
Citaat:
|
Staat grootste werkgever en financier van Belgische burgers:
De staat is de grootste werkgever en financier van de Belgische burgers. 8 op 10 burgers worden in België gefinancierd door de staat. Voor een vakbond zijn privaatbedrijven maar een klein deel van hun problematiek 1op 10 arbeiders van privaatbedrijven wordt eventueel bijgestaan door een vrije keuze van drie vakbonden. |
Citaat:
|
Citaat:
|
Citaat:
Integenstelling van degene die van deze zatlappen profiteren. |
| Alle tijden zijn GMT +1. Het is nu 06:11. |
Forumsoftware: vBulletin®
Copyright ©2000 - 2024, Jelsoft Enterprises Ltd.
Content copyright ©2002 - 2020, Politics.be