Is helemaal niet zagen. Het is misschien interessant om eens te discussiëren over traditionalisme vs conservatisme. Zijn die verschillend of niet. Volgens mij zijn er een paar factoren om rekening mee te houden en een paar visies waaruit je kan vertrekken.

Bewerking: veel te laat en geest te afgemat. Ik ga slapen, 't zal iets voor morgenavond zijn.

Het is juist dat paradoxale dat er een mooi politiek begrip van maakt...

Het is juist dat paradoxale dat het een contradictio in terminis van maakt...

Angelsaksiche geesten zijn pas een contradictio in terminis. 8-)

Hoe moet ik deze zin interpreteren? Het feit dat Burke zijn conservatisme tegenstrijdigheden bevat??? Of doel je op iets totaal anders?:-P

Ik doel op het feit dat het Angelsaksische denken een nogal platte logica aanhoudt en dus de subtiliteit van een paradoxale slogan als "conservatieve revolutie" niet kan vatten. "Conservatieve revolutie" is een Duitse term, ontstaan in een welbepaald, moderniteitskritisch intellectueel klimaat in Duitsland. Nietzsche noemt de Duitsers niet voor niets de "grote vertragers van de geschiedenis".

Dan is mijn vraag wat je onder conservatieve revolutie juist verstaat?

Een gedachtenstroming in Duitsland ten tijde van de Weimar Republik. De term is van Armin Mohler, die na de oorlog over deze stroming gescheven heeft:
Die Konservative Revolution in Deutschland 1918–1932. Ein Handbuch. 6. A. Ares, Graz 2005, ISBN 3-902475-02-1 (Zugleich Diss. Basel 1949; in d. 6. A. neu bearb. v. Karlheinz Weißmann)

Interessant. Aanrader?

Wellicht gaat het over zaken als de Kapp-Putsch en dergelijke. Conservatieven die een "contrarevolutie" op gang wouden trekken. Toch ging het hier m. i. eerder over een soort van "traditionalisme", aangezien er geen rekening werd gehouden voor het organisch gegroeide. Kijk, in de VS is het woord liberal en socialist ook bij zeer brede lagen van de bevolking een synoniem. Is het omdat een groot deel van de bevolking er zo over denkt daarom ook daadwerkelijk een feit? Neen. Tegenwoordig krijgen neoliberalen, conservatieven, fundamentalistisch gelovigen en extreem rechts zeer vaak vanuit heel de extreem linkse hoek de scheldnaam ''fascist'' toegeroepen. Is het woordgebruik daarom correct? Wederom neen.

Revolutie houdt in dat je afstapt van de weg van de geleidelijkheid en radicaal/snel een nieuwe maatschappelijke en staatkundige realiteit wenst in te te stellen. Een conservatief die participeert aan een revolutie ontslaat zich dus van zijn ideologie.

Dit kan enkel als "revolutie" een allusie blijkt te zijn op een ander gegeven. Zoals wanneer bij verkiezingen bvb de kaarten totaal herschikt zijn en de conservatieve partijen veel winst blijken geboekt te hebben. Oké dan, en enkel dan, is de term verantwoord, doch niet aangewezen wegens de verwarring die het met zich meebrengt. Daarom is het beter om te spreken van "evolutie". Conservatief en revolutionair zijn tegenpolen. In dit geval is het spreekwoord 'les extrèmes se touchent' niet toepasbaar.

Waar alleszins geen sprake van kan zijn, is hetgeen dat Guderian beschreef als conservatief te beschouwen. Conservatisme is meestal dan wel rechts, niet al wat rechts is, is conservatief.

Neen, het gaat helemaal niet over de Kapp-Putsch. Het gaat om een aantal intellectuelen die het Angelsaksische model verwierpen, en op zoek waren naar een eigen Duitse "Derde Weg", tussen kapitalisme en socialisme. Je had b.v. de groep rond Arthur Moeller van den Bruck. Niet alleen "rechtse" maar ook "linkse" politici frekwenteerden zijn salon.

Hm. Aanrader? Leekt mij zeer boeiende lectuur.

Toch hoop ik dat iedereen nu wel beseft dat wat Guderian beschreef niet conservatief is.

Misschien, maar dan is conservatisme misschien ook gewoon dwaas. Krampachtig vasthouden aan de status quo is al illusoir, want verandering komt er toch - panta rhei te kai ouden menei (alles vloeit en niets blijft bestaan), zei Herakleitos - maar dit doen ongeacht de evaluatie van die status quo, is gewoon ridicuul.

Als links diegenen zijn die blind vertrouwen op de loop van de geschiedenis en die loop willen versnellen, dan zijn de rechtsen de noodzakelijke skeptici die deze loop wantrouwen, proberen vertragen en zelfs dromen van een terugkeer naar vroeger.

Nu is vertragen niets meer dan filibusteren, en is een terugkeer naar vroeger illusoir. Zij die dat beseffen noem ik de toekomstfilosofen, met aan hun hoofd Friedrich Nietzsche, die beseffen dat de decadentie van het bestaande niet te stoppen is, maar die tegelijkertijd gaan voor de schepping van iets nieuws.

Het gaat erom hoe men wilt veranderen. Zoals ik al zei: de weg van geleidelijkheid. Ik heb toch nooit gezegd dat conservatieven geen enkele verandering wensen?

Filibusteren dus. De Duitsers, als grote vertragers van de geschiedenis, hebben er een zware prijs voor betaald.

Conservatisme kan men in feite splitsen in drie delen.

Het eerste is het reactionair denken, dat de status quo wilt behouden.

Het tweede is het willen terugkeren naar een eerder fase in de geschiedenis.

Het derde is van een geheel andere aard. Het is enkel conservatief omdat men elementen terugzoekt vanuit een vroegere orde, maar dan ook een geheel andere orde, toen de mensheid nog jong was, de Primordiale kennis volop actief was, en er dingen plaatsvonden die de mensheid misschien nooit meer te zien zal krijgen.

Ik zou het tweede eerder reactionair noemen.

Akkoord. En zij die behoud zoeken kunnen dan als conservatoren worden gezien?

Bijvoorbeeld. Maar jou zie ik eerder als een toekomstfilosoof.

Neen, want het is niet het de doelstelling van een conservatief om nieuwe wetgeving zo lang mogelijk uit te stellen.
Het gaat er over om gewoon NIET te forceren en op de feiten voorop te lopen.

Laten we het rookverbod tot voorbeeld nemen.
Een echte conservatief zou nooit éénklaps roken verbieden op cafe, restaurant, cafetaria's, hotels, openbare gebouwen, de werkvloer, in de eigen auto, thuis, op straat, in de jeugdbeweging, ...
Neen, dat zou fout zijn wegens een te radicale breuk. De weg van de geleidelijkheid is hier aangewezen. Zo zou een conservatief moeten reageren, na een grondig debat, alles op zijn tijd. (En natuurlijk als hij er voor te vinden is)
Evolutie, niet revolutie.
De maakbaarheid van de maatschappij is fictie.

Dat is niet conservatisme omdat dan de huidige manier van leven en eventueel ook de staatsstructuur compleet overboord wordt gesmeten.