Herkoppeling geld en goud?
 

Met de loskoppeling van goud en geld in 1971 heeft president Nixon het huidige financieel/economische model de facto om zeep geholpen! Zwevende valuta’s en een uitzinnige geldgroei waren het gevolg. De ene bubble volgt op de andere. De wereld kan niet overnight terugkeren naar een gouden standaard zonder een heftige kredietcontractie met een wereldwijde depressie als gevolg. Hoe krijgen we terug greep op dit zwalpend schip?

Waaruit blijkt dat het loslaten van de goudstandaard de oorzaak is van de financiële crisis?

Is het historisch aangetoond dat de goudstandaard bescherming biedt tegen een financiële crisis?

Een discussie met experten aan beide kanten. Duidelijk is dat de VS (en aanhangsel wereldbank) niet terug willen naar de goudstandaard die ze EENZIJDIG verlaten hebben in de jaren 70. Dachten de VS niet dat het voldoende was de olievoorraden te controleren? En is dat anders nu? Megalomanie en imperialisme hebben nog niet plaats gemaakt voor een project ten dienste van de menselijke ontwikkeling.

Of het goed is terug te keren naar een goudstandaard? Wie zal het zeggen?

Richard Daughty is er een fervent voorstander van. Ik ben geneigd zijn woorden serieus te nemen aangezien het een van degenen is die de huidge crisis wist te voorspellen, welliswaar in zijn bizarre stijl, maar in niet mis te verstane alarmkreten. Hij voorspelde ook al jaren geleden de stijging van de goudprijs die we nu zien.

Wat zegt hij deze week over de terugkeer naar de goudstandaard en Zoellick?

http://www.atimes.com/atimes/Global_.../LK25Dj04.html

Ik heb de indruk dat iedereen behalve de VS er goed bij zouden varen op dit moment (kijk naar de G20 vergadering). Misschien moest Europa eens wat minder atlantistisch schoothondje spelen en wat meer naar oost en zuid kijken. Als je ziet hoe Europa zich laat gebruiken in Aganistan waar we op een uitbreiding van de oorlog afstevenen lijkt het voor de hand liggender dat het schip eerst nog wat dieper moet zinken echter.

Onderstaande kan ik niet goed meer volgen. Maar ik onthou de waarschuwing voor inflatie als de huidige politek aangehouden wordt door de VS om geld te blijven bijdrukken:

Uit de cijfersgegevens (heb ze ooit gezien, maar ik heb de link niet meer) uit het verre verleden is gebleken dat inflatie toch wel goed onder controle was toen het gekoppeld was aan de goudstandaard.

Feit is dat de schuld blijft wat ze is als er geen inflatie is en dat de overheid dus niet steeds schulden kan blijven maken en deze dempen met meer nieuwe schulden, in de hoop dat ze vanzelf oplossen door de inflatie, die in feite een verdoken belasting is.

Feit is dat bij een koppeling aan de goudstandaard, het geld in waarde zal gaan stijgen omdat de hoeveelheid in goud niet toeneemt in dezelfde mate als de economische productie stijgt. Bij een contractueel vastgelegd loon zal een werknemer dus steeds meer koopkracht verwerven zonder reële opslag.

Wat is dat 'honest money'?
Geen centiem op heel deze aarbol is wat mij betreft 'honest money'.

Mee akkoord...het enige dat reëel is in deze wereld is arbeid en energie, die in wezen allebei hetzelfde zijn en waarmee al de rest wordt gemaakt. Men zou dus wel eens wat beter de waarde daarvan onderschatten.

Is een citaat van Ron Paul

Asiatimes heeft dat artikel overgenomen van een andere site.
Die site op zijn beurt citeert een artikel van de website "The Daily Bell".

Helemaal onderaan in dat artikel staat er te lezen:
Het betreft dus mijns inziens niet een citaat van Ron Paul maar eerder een citaat van de auteur van dat artikel (die niet vermeld wordt). Het komt niet over alsof het een citaat zou betreffen.

Het vervolg van dat artikel zou dan moeten overgaan tot een definitie van wat daar nu juist mee bedoeld wordt, met de term 'honest money'.

Zolang dat niet gebeurt komt het vrij leeg over.
Net als de term 'free market' overigens.

Het zou kunnen dat je gelijk hebt. Ik ging af op volgend citaat:

Om te begrijpen wat bedoeld wordt met 'honest money' moeten we het denk ik spiegelen aan 'fiat money', waarover het in dat artikel gaat.

Ik meende dat de goudvoorraad van de VS voor een flink deel in China zit.

Al dat kappen op een financieel systeem dat geen inherent probleem heeft, om de echte problemen niet onder ogen willen te zien: schulden moet je afbetalen, op een of andere manier, en schulden maken zonder de afbetaling te voorzien geeft problemen.

De "financiele krisis" is GEEN valuta krisis, is GEEN krisis die iets te maken heeft met het monetaire evenwicht, maar is WEL een gevolg van uitgaven die niet door voorzienbare inkomsten worden gecompenseerd.

De subprime krisis was exact dat: mensen die leningen aangingen waarvan ze goed wisten dat ze ze nooit konden afbetalen. Staatschuld is van het zelfde: politici die graag geld uitdelen (voor projecten, maar vooral voor sociale programma's) omdat dat electoraal gunstig is, maar dat niet in orde brengen met heffingen en belastingen die dat structureel in orde brengen.
Je kan dat een paar decennia doen, en dan loopt het vast.

Dat is NIET de schuld van de meeteenheid (de thermometer), dat is NIET de schuld van de boekhouder (de financiele instellingen), dat is de schuld van zij die die beslissingen tot het aangaan van schuld zonder voorzieningen om ze af te lossen, hebben genomen.

En het terug invoeren van een goudstandaard, of het executeren van de bestuurders van de FED, of het stenigen van de traders op het marktplein gaat daar niks niemendalle aan veranderen, omdat het niet om een louter virtueel spel gaat, maar omdat die schulden staan voor MIDDELENSTROMEN die niet in orde zijn.

Ach die aantal jaren van cheap money en de beslissingen gebaseerd op deze lage intrestvoeten zullen ook wel niet geholpen hebben.

Wel goudstandaard is gewoon dat uw jaarinkomen als voorbeeld in de bank effectief daar als een goudstaaf ligt opgestapeld.
Goud is ook dat je tussen landen dan effectief gaat wisselen met goudstaven, zonder elkaar dus te bedriegen.

Nu in feite is goud maar een grondstof, en heeft het niet veel waarde om daar zo fetisjistisch een eenheid van te maken. Zeg maar dat je mensen jaren aan een stuk begint te betalen, netzogoed dat je mijnbouw financiert op die manier, om uw geldstandaard te maken... terwijl het in feite een grondstof is die daar niets ligt te doen. Op dat vlak vind ik het goudzoeken een oneindige tijdsverspilling

Da's juist. Enfin, gedeeltelijk toch.
Maar "cheap money" is nog altijd geen excuus om onafbetaalbare leningen aan te gaan. Wat dat ten hoogste doet is je toelaten om minder rendabele, maar nog steeds minimaal rendabele, investeringen te doen. Je moet een kleinere (maar nog steeds positieve) ROI hebben. Limiet ga je er (verkeerdelijk) van uit dat de interestvoeten laag BLIJVEN (wat een speculatie is), en dat je dus voor eeuwig en drie dagen uw leningen gaat kunnen verlengen.
Maar om in continu deficit te gaan (ttz, uw schuld dus structureel laten groeien) dat is krimineel onnozel ZELFS als er cheap money is, tenzij ge speculeert, niet alleen op lage interest, maar ook op hoge inflatie. Welnu, we hebben toch al bijna 20 jaar geen hoge inflatie meer en de monetaire politieken overal (tenzij sinds 1 of 2 jaar) zijn toch sterk anti-inflatoir. Dus de speculatie op hoge inflatie tijdens periodes van cheap money is toch wel een heel riskante speculatie, nee ?

Ik denk dat wat wel gespeeld heeft, niet zozeer de "cheap money" is, maar een soort doorlopende, onbewuste inflatoire verwachting die nog dateerde uit de jaren 70-80, en die "groei" cijfers wilde zien (ttz, ROI) die onzinnig hoge percentages haalden. Dat, gekoppeld aan de supply-side problemen die we beginnen te krijgen op energetisch en ander vlak, maakt dat de gewenste ROI in het hoofd van beleggers helemaal niet in adequatie is met de mogelijke echte economische groei. Uit die spanning ontstaat een gewilligheid om onredelijk grote risico's te nemen. Maw, men wilde zo hard die nominale ROI uit de jaren 80 (double digit profits), die echter toen inflatoir vernietigd werden, dat men onredelijke risico's heeft willen nemen om die te bereiken (net zoals tijdens de dot-com bubbel). Het is juist dat cheap money mensen toegelaten heeft om waanzinnig grote risico's te nemen, gewoon om hen in de illusie te laten leven dat ze een ROI van ettelijke % zouden kunnen hebben.
We zijn nog niet echt gewoon aan een economische groei van 1 of 2% en aan een "veilige" interest van 0.5% of zo. We vinden (vonden) dus dat we mietjes zijn (waren) als we investeringen deden met een ROI van 3%. Dat kon niet, dat moest 8% zijn, dat moest 12% zijn, "zoals toen". Enkel maar bereikbaar met heel hoge risico-investeringen.

Ik denk dat het zo ging:

Huizenprijzen stegen 20 jaar lang aan een steeds hoger tempo. Hierdoor krijgen veel mensen de illusie dat huizenprijzen altijd zullen stijgen. Dat was de gedachtengang van veel Amerikanen in 2005: als ge een huis kocht, wist ge dat dat binnen een aantal jaar meer waard ging zijn.

Eens mensen zoiets geloven, dan handelen(speculeren) ze daarnaar. Als de rente laag is, dan is het voordelig om een huis te kopen. Zelfs als ge weet dat de rente misschien kan stijgen en ge het dan niet meer kunt betalen, dan nog is het voordelig. Eens de rente stijgt, verkoopt ge gewoon u huis aan een hogere prijs en hebt ge nog altijd winst. Ik denk dat dit een antwoord is op de vraag: "waarom kopen mensen huizen waarvan ze weten dat ze het niet kunnen betalen?". Perfect logisch, rationeel en egoïstisch. Eens dit soort gedrag wijdverspreid wordt, doet dit natuurlijk de huizenprijzen verder stijgen. Mensen zien dat dan als een validatie van hun initiële (verkeerde) aankoop. Gedrag dat gevalideerd wordt door de realiteit en winstgevend is wordt gekopieerd, waardoor de bubbel echt op gang komt. Hoe sneller huizenprijzen stijgen, hoe meer mensen huizen kopen boven hun koopkracht en hoe zwaardere leningen ze willen aangaan.

Eens de rente stijgt, is er op het eerste zicht geen probleem. Verkoop gewoon u huis tegen een hogere prijs. Spijtig genoeg is dit de conclusie dat heel erg veel mensen trekken. Iedereen verkoopt tegelijk, prijzen zakken zodat leningen niet meer kunnen betaald worden. En de bust doet zich eindelijk voor.

Het is voor landen met goudmijnen een goudmijntje.:lol:

Het vastgoedprobleem in de VS is niet ontstaan doordat eigenaren massaal hun huizen gingen verkopen. Het probleem was dat zij een variabele hypotheekrente hadden en dat die zo sterk steeg zodat zij deze niet meer konden betalen. Zolang de banken geld kunnen lenen voor zeer lage rente, cheap money (patrickve), hoeft de hypotheekrente feitelijk niet te stijgen en hoeft ook de huiseigenaar niet een hogere hypotheekrente te betalen.

Het probleem was dat de banken de hypotheken zelf gefinancierd hadden met kortlopende leningen en obligaties tegen een lage rente. Omdat de huizenverkoop stagneerde en het vertrouwen in de dollar daalde, daalde de waarde van de obligaties voor de hypotheken en moesten de banken een hogere rente betalen aan elkaar en voor nieuwe obligaties en dit gingen zij doorberekenen aan hun klanten met een renteverhoging. De klanten die dat niet konden betalen leverden de sleutel van hun huis in bij de bank en waren daarmee volgens de Amerikaanse wet van de hypotheek verlost.

Juist, behalve dat ge die 20 jaar door een kleine 10 jaar kunt veranderen. Daarvoor stegen de huisprijzen aan het "normale" tempo (= inflatie + economische groei).

De subprimes waren zelfs zo dat zelfs zonder toenemende interest, die eigenaars nooit de lening echt konden afbetalen. Ze gingen moedwillig in negative equity, ENKEL EN ALLEEN erop speculerende dat de waardestijging van hun vastgoed die negative equity zou teniet doen. Zo een gedrag is ongelooflijk krimineel zot.

Zo rationeel is dat nu ook weer niet, want het is gestoeld op de ridicule illusie (die men steeds weer terugvindt in een bubbel) dat huisprijzen ONBEPERKT gaan blijven stijgen aan een waanzinnig tempo. Dit is hier speciaal ridikuul, omdat de speculatie over lange termijn ging. Als ge meedoet met een speculatiebel, dan kunt ge dat nog rationaliseren, met het idee dat ge een tijdje gaat meerijden, en de stekker er gaat uittrekken VOOR de crash (dus op korte termijn wat speculatiewinst maken), als ge inschat dat het risico van de crash op korte termijn laag genoeg is om acceptabel te zijn (ttz, als ge denkt dat de bubbel nog veel groter gaat worden alvorens die ploef zegt). Maar zoiets doen op LANGE TERMIJN, ge moet goed zot zijn.

Ik zie 'het westen' nochthans haar dure oorlog voor grondstoffen in Centraal azië nog niet terug schroeven. De verhoopte prijs zal nog steeds hoger ingeschat worden dan gemaakte schuld vermoed ik. Of, en dat is verontrustender, is er het effect dat je hebt wanneer je op de bus staat te wachten die niet komt. Hoe langer je wacht hoe moeilijker de beslissing om een andere oplossing te zoeken. (er is een naam voor dat effect die ik kwijt ben nu)

Zie jij geen probleem in het huidig economisch systeem dat de VS ertoe brengt dollars bij te drukken? Zie jij geen inflatierisico daarmee gepaard gaan?

Hoe komt het dat op de G20 Duitsland en China zelfs aan de zelfde kant stonden tegen de VS ivm het fiatgeld? blijkbaar ziet de rest van de wereld een probleem in de 'rogue' koers die de VS weeraleens volgen. Waartoe zal dat leiden?

Ja.