Verzuipen in de achterlijkheid.
 

http://www.standaard.be/cnt/dmf20140108_00917937

Je waant je in de middeleeuwen als je dergelijke zaken leest! Het ergste is dan nog dat zoiets in ons Belgenlandje gebeurt in onze 21st eeuw!
Even erg is dat wij als burgers van dit land verplicht worden dat soort lieden hier binnen te laten, te pamperen, te onderhouden, hun godsdienstig en ander gezeik te ondergaan enz
Als dank worden we dan uitgemaakt, ook in onze eigen pers en door de plaatselijke multiculidioten van eigen bodem, voor racisten en egoïsten!
Het is steeds erger aan het worden! Dit voorvalletje is weer maar een druppel op de hete plaat die moet doorgaan als "verrijkende multicul", volgens sommigen kun je je geen andere maatschappij meer indenken! We moeten dat niet alleen zwijgend ondergaan maar bijna nog dankbaar zijn ook!
Zette gisteren, voor een keer dat het nog kan,een commentaar in de Standaard ivm een moslima-met-hoofdoekje uit het Antwerpse die weer eens mocht haar gal uitspuwen en doen alsof dit hier haar land was waar wij ons moeten aanpassen aan hen en hoe slecht wij hen toch behandelen. Vandaag commentaar natuurlijk foetsie!

Schrijnende toestanden.

Nog steeds hebben die moslims niet begrepen, dat hier in België wetterlijk is bepaald, dat er een scheiding is tussen kerk en staat. De wetgeving, staat niet beschreven in welk religieus boek ook. Niet in de bijbel, niet in de koran, niet in de talmoed, ... nergens!

Ieder mens, is vrij op te bepalen, welke waarde(n) en/of belangen voor hem/haar de belangrijkste zijn. Voor de ene mens is dat:

- een standvastig leven,
- voor iemand anders is dat economische welvaart,
- nog voor iemand anders is dat politieke vrijheid;
- en nog voor anderen is dat de totaal beleving van de godsdienst die hij of zij practiseert.

Zoals gezegd, elk mens zou het recht moeten hebben, om na te streven wat voor hem/haar het meest dierbaar is.

Helaas, wordt er vaak één en ander over het hoofd gezien

Wie economische welvaart en/of sociale vrijheid boven de godsdienst stelt, en bijgevolg het land dat hij/zij verlaat, om die welvaart/vrijheid na te streven, heeft zijn keuze gemaakt. Hij of zij moet aanvaarden, dat in het land dat hem die nagejaagde welvaart/vrijheid aanbiedt, de totale godsdienstbeleving in strijd is met de van toepassing zijnde wetgeving. Het aanvaarden van de wetgeving in dat land, is niet alleen logisch, het is eveneens een vorm van respect en dankbaarheid.

Als die godsdienstbeleving, dan toch zo belangrijk blijkt te zijn; ... dan staat het eenieder vrij om dat terug als prioriteit te stellen; en zijn/haar toevlucht te zoeken tot een land, waar die godsdienstbeleving ten volle kan worden genoten; uiteraard ten kosten van eventuele welvaart en vrijheid.

Dat is dan hun visie inzake vrijheid van geloof. Zij moeten alles mogen onder het mom van vrijheid van geloof, maar als het een ander aanbelangd bestaat vrijheid van geloof niet.