Ik ben geen taalkundige en ben niet in staat om de discussie of Limburgs al dan niet een andere taal is te voeren.

Laat mijn opmerking dus maar voor beide situaties gelden, hoewel het hoofdzakelijk bedoeld was voor de dialecten.

Vraag me af verschil in visie - Nederland en België - op den duur mogelijk verwijdering tussen beide Limburgen zou kunnen veroorzaken?

Dit verschijnsel treedt namelijk op in de Duits/Nederlandse grensgebieden.
Ouderen spreken Limburgs over de grens.
Jongeren schakelen over van het Limburgs op het Duits zodra ze de grens passeren. Ze identificeren zich als Nederlander over de grens

Zou ik evenmin kunnen. Ga slechts af op wat Nederland eronder verstaat ten aanzien van het Limburgs.
In Nederland geldt Limburgs als een erkende andere taal dan het Nederlands.
Hoewel momenteel erkend als een streektaal. Wanneer het voldoet aan de eisen zou erkenning als een Rijkstaal eveneens een mogelijkheid kunnen zijn zoals ook het Fries

Ik ben geen taalkundige en ben niet in staat om de discussie of Limburgs al dan niet een andere taal is te voeren.

Laat mijn opmerking dus maar voor beide situaties gelden, hoewel het hoofdzakelijk bedoeld was voor de dialecten.

Maar verdient zijn Limburgse streektaal ook "officiële erkenning" als streektaal, c.q. een andere taal is dan het Nederlands?

Op welke wijze kan (let op de woordkeuze!) dit dan wel een steun zijn? Laten ouders zich dan leiden door die wettelijke erkenning om met hun kinderen de streektaal te spreken?

De grote vijand van de dialecten is trouwens op geen enkele wijze de overheid, maar wel onze eigen toegenomen mobiliteit. Mensen huwen vandaag de dag niet zelden met een partner uit een totaal andere streek. Dan stelt zich vaak de vraag in welke taalvorm men de kinderen zal opvoeden.

Jaja, het woord "plat" is ook voor ons normaal taalgebruik ! En dat is het hem nu juist!
Maar de "normale" taalgebruikers zijn geen taalminnaars; die laatsten vormen een kleine taalbewuste groep, altijd geweest en dat zal altijd zo zijn.
En het is nu net over die groep dat ik het had, niet over de "normale" mensen.

De termen Platdiets/Platdutch zijn mij natuurlijk bekend, maar dat zijn niet echt linguïstische termen, maar woorden die weeral de normale taalgebruikers hanteren. Linguïstisch hoort dat bij het Limburgs, zij het als overgangsgebied tussen het Limburgs en het Ripuarisch.

Wat mij in die laatste link over het Platdiets opvalt is dat die schrijver stelt dat zijn streektaal zich bevindt aan onze kant van de Benratherlinie, de Nederduitse kant, en niet aan de Hoogduitse kant. Strikt genomen is het dus, net zoals het Limburgs, een Nederlandse dialekt en geen Duits.
En kijk beste mensen hoe nu Pajoske op zijn twee achterste Limburgse poten gaat staan. Kijk uit; hij komt eraan....:-)

Ge bedoelt het verschil in visie dat België het niet en Nederland wél erkend als streektaal, neem ik aan.
Maar neen, begod!. Natuurlijk veroorzaakt dat geen verwijdering tussen de twee Limburgen. Wel het feit dat er twee staatsgrenzen zijn met in elk deel een andere standaarduitspraak ook al gaat het in beide gevallen om Limburgs.
Ik hoor dat iemand uit Nederlands of Vlaams Limburg komt als hij gekleurd AN spreekt. Het lijkt mij logisch dat als ze Limburgs spreken die invloed van de twee verschillende standaardtaaluitspraken zich ook in de dialekten zal doen gevoelen. Vooral bij jongeren.

Ach ja, die Heimatuntreue Jugend, toch, nietwaar....:mrgreen:

IK begrijp dat heel goed ! Pajoske heeft niet echt een hekel aan het AN. Maar hij is ook niet bepaald een grote taalminnaar van het Limburgs.
Waar het hem om te doen is is dit:
http://forum.politics.be/showpost.ph...&postcount=110

De eerste en tweede zin in uw post hebben niets met mekaar gemeen; er is geen oorzakelijk verband tussen het eerste en het tweede.

Voor mijn part mag elk dialekt erkend worden als streektaal.
Maar dat maakt een dialekt nog niet per sé tot een andere taal dan de standaardtaal waartoe het behoort. Al blijft dat een definitiekwestie:
https://nl.wikipedia.org/wiki/Streektaal

Ai, ai, ai... ge begeeft u op glad ijs, Jan. :?
En het verwondert mij dat ge er niet op gepakt werd; ikzelf heb er geen goesting voor, als ze dat open doel niet zien.;-)

Helemaal geen glad ijs. Als Limburgers echt de wil hebben iets met hun eigen streektaal te doen, dan hebben ze daar alle vrijheid toe: regionale tv in het Limburgs, krant en tijdschrift in het Limburgs, enzovoort.

Ja, dat is een waarheid als een koe wat ge daar schrijft.
Maar als Vlaamsnationalist zwaaien met de grondwettelijke taalvrijheid:
" daar de taalvrijheid in België een grondwettelijk recht is. De overheid is alleen bevoegd om een taalbeleid uit te stippelen voor haar eigen structuren of voor wat bij wet geregeld wordt."
Ik bedoel maar: we weten dat die grondwettelijke taalvrijheid in 1830 niet meer dan een vodje papier was. En we weten wat "een taalbeleid de overheid toen uitstippelde voor haar eigen strukturen"....;-)

Elke maatregel, klein of groot, welke genomen wordt kan een mogelijke hulp zijn de teruggang van het taalgebruik helpen tegengaan.
Erkenning van een taal is tevens met name van belang als erkenning van de eigenheid van een volk.
Ook voor degenen die het Limburgs niet meer spreken geldt dit als een element van eigenwaarde,
zich erkend en gelijkwaardig voelen (in de Nederlandse situatie)

Zegt niet veel, maar een internationale conferentie waarbij de spreker in het Limburgs kon spreken is een vorm van
erkenning welke een Limburger zeer zeker voldoening en eigenwaarde zal bieden.

België/Vlaanderen en Nederland voeren elk een eigen beleid ten aanzien van het Limburgs.
Aangezien beiden een andere visie hebben en elk een eigen problematiek kennen heeft overeenkomsten zoeken geen zin.

Wat opvalt dat jongere Limburgers eenmaal over de grens - Duitsland - overschakelen op het Duits, terwijl ouderen
het Limburgs blijven gebruiken als ze de grens passeren.
Een dg onderzoek werd uitgevoerd naar het gebruik van het Limburgs in de Duits-Nederlandse grensstreek.
Het zal me benieuwen wat een dg onderzoek oplevert in de Belgisch - Nederlandse grensstreek?

75% van de Limburgers in Ned. Limburg spreekt nog steeds de Limburgse taal.
Maatregelen kunnen in ieder geval helpen om, zo goed als mogelijk, in stand blijven houden.
De Limburgse Taal is tevens - Nationaal Erfgoed - welke erkend diende te worden in Nederland.

Een flinke paradox. Een Vlaanderen dat vond, en mogelijk nog steeds vindt, dat NL Limburg bij Vlaanderen behoort,
erkent het Limburgs niet als een andere taal.
De arrogante Hollanders van boven de rivieren erkennen het Limburgs wel als een andere taal dan het Nederlands.

Handelt een bepaalde overheid nu binnen het Nederlands taalgebied op dezelfde wijze als indertijd de Belgische overheid? Dat is immers de onderliggende vraag.

Veel woorden, maar eigenlijk geen inhoud. Welke maatregelen zouden dan wel de overdracht van het dialect kunnen stimuleren?

Waar haalt u het trouwens dat Vlaanderen vindt dat Nederlands-Limburg bij Vlaanderen hoort?

Dat is één vijand maar bijlange niet de grootste. Het is de mentaliteit waar ik hierboven op wees in #109.

Ik verwijs daarbij aan wat ik aan Pajoske schreef:
http://forum.politics.be/showpost.ph...&postcount=151

Pajoske, U wordt geroepen.....! :mrgreen:

U herhaalt nu een vraag waar u al diverse malen antwoord op hebt gekregen
U maakt mij bovendien niet wijs dat u de eisen erkenning niet opgezocht zou hebben

Overdracht van het dialect? Een invulling die u er zelf aan geeft.
Een bestaand dialect, in de Nederlandse visie een taal, wordt in Nederlands Limburg voor 75% gesproken.
Wat zou er overgedragen moeten worden? :roll:

Er hoeft aangaande Belgisch Limburg niets overgedragen te worden.
Slechts erkenning van de taal en de daaruit volgende verplichtingen.
Eerst zal er bereidheid moeten zijn om tot erkenning over te willen gaan
Te nemen maatregelen komen pas aan de orde wanneer deze vraag beantwoord is.
Komt men daar niet uit, dan wel is de bereidheid er niet, hoeft over wat daarna niet gediscussieerd te worden. Zinloze en verloren tijd.

Als u echter kijkt wat erkenning "mogelijk" kan helpen stimuleren dan zou dit juist kunnen betekenen het nog meer "versterken" van
het "Vlaamse identiteitsgevoel". Eventueel het Belgische identiteitsgevoel.

Vanuit deze optiek zou het dus eerder een voordeel kunnen zijn dan een nadeel het Limburgs als taal te erkennen
In dat geval zal de Taalunie dit niet graag zien gebeuren daar het Nederlands taalgebied kleiner zou worden indien erkend als een andere (streek) taal

Friezen zijn trots op hun Friese identiteit en hun taal, tezelfdertijd voelen ze zich bovenal Nederlander.
Ook voor Limburgers geldt, Nederlandse en Belgische Limburgers, dat beiden trots zijn op hun provincie, hun identiteit en hun dialect/taal
Jongere Nederlandse Limburgers identificeren zich steeds meer met de Nederlandse identiteit, zoals blijkt bij grensoverschrijdend verkeer Limburgse/Duitse grens.
Hoewel ze het Limburgs kunnen spreken over de grens schakelen ze over op het Duits, ipv de ouderen die Limburgs spreken wanneer over de grens.

Vergelijkbaar laat ook het onderstaande onderzoek ten aanzien van het grensgebied NL en BL Limburg een dg beeld zien
Helaas werd het taalgebruik niet gemeten wanneer over de grens
Opvallend loopt het verbonden voelen terug en duidt op een toenemende identificatie als Nederlander.
De grens lijkt dus bepalend te zijn/worden zoals ook in het onderzoek van de universiteit Utrecht werd gesteld (2013)

Bevolkingsonderzoek Limburg 2010
Maastricht, april 2010
Grenzeloos Limburg, een onderzoek onder inwoners van beide Limburgen

Grensoverschrijdende interesse
Nederlandse Limburgers
Verbonden voelen met de omringende regio’s Duitsland en België
- Meerderheid van de burgers: 75 %
- Generatie 65 jaar en ouder: 94 %
- Jongeren tot 25 jaar: 61%

Belang van grensoverschrijdend onderwijs
65+: 62%
Jongeren: 49%

2.2 Limburggevoel
Afgelopen jaren is het Limburggevoel jaarlijks gestegen

Trots op om een inwoner van Limburg te zijn
- Nederlandse Limburgers: 92%
- Belgische Limburgers: 96%
- Nederlanders eigen provincie: 81%

Volgens mij toont de geschiedenis voldoende het streven van België aan het Zuiden van Nederland bij België te willen voegen.
Laat ik het voor de rest houden op uitspraken van Vlamingen

Volgens mij is het andersom.
Het Noorden van België bij Nederland willen voegen.

Streek-nationalisme is in Nederland springlevend in verschillende provincies
en vooral in Limburg ,hier is niets mis mee.
De streektaal wordt thuis en in de streek gesproken en daar is ook niks mis mee.
Het is wel een probleem dat ,vooral in België ,vaak streektaal spreken en geen standaard AN .
In Nederland is dit minder het geval
Bovenstaande betekent niet dat iedere streektaal en variaties van het Nederlands een standaardtaal moeten worden of een eigen staat.
Het betekent zeker niet dat NL Limburg bij België beter af is en dat de NL Limburgers dat willen.
Limburgers hechten goede contacten met hun buurlanden ,maar zien zich toch als Nederlander.