Hoe wijzig je een beleid?
 

Stel dat u en zo ongeveer alle zelfstandigen en vele beroepsmensen een bepaalde situatie als onmogelijk achten in een stad en hiervoor voor iedereen een werkbare compromis willen.

Het beleid heeft de wet aan zijn kant en al de overigen hebben geen alternatief. Een patstelling waar de wet telkens wint van de rede dus.

Vb; u heeft honger en er ligt daar een boterham maar als u er van eet krijgt u een boete, echter er is anders geen eten; wat doet u? Zal u uzelf laten sterven omdat dit de wet is, of gaat u die boterham opeten omdat dit de rede is?
Een wijziging in beleid is dus noodzakelijk.

Hoe mobiliseer en organiseer je zoiets concreet?

Wie écht honger heeft en eten steelt kan de noodtoestand inroepen. Hij of zij is niet strafbaar. Dat is de theorie van de noodtoestand. Etat de nécessité in het Frans.

Die boterham is de metafoor.

Dat is franse revolutie noodtoestand, ergens anders betekend de noodtoestand dat ze direct mogen schieten. :-)

Verschillende geesten op 1 lijn krijgen is niet evident... Meestal lukt dat wanneer de toestand dramatisch is. Wanneer veel mensen in hun bestaan bedreigd zijn.

Echter voor de vele werkende mensen die getroffen worden door de wet zonder enig alternatief is hun werk wel degelijk hun boterham.

Dus als men bedenkt, de meeste mensen verdienen ongeveer 50€ netto per dag en een boete is 100€ dan heb je dus minstens 2 dagen geen eten die maand.
Dat is de realiteit.

Boetes zijn trouwens veel te hoog de dag van vandaag.
Ook dat moet eens veranderen in terug normale situaties die realistisch zijn.

Dat denken we te kunnen vinden.
Misschien wel enkele duizenden handtekeningen indien nodig.
En we hebben de stilzwijgende steun inmiddels van toch wel zeer hoge maar ook gebonden mensen in een bepaalde hoek van de wet.
Daar kan ik geen namen voor geven.
Het zijn zij die ons aanraden verder te gaan trouwens.

Akkoord. Maar wijsneuzen zullen u erop wijzen dat indien je niet akkoord bent met wetten, je maar een partij moet oprichten en deelnemen aan de verkiezingen en langs deze weg je grieven formuleren en dan ook eens een wetsvoorstel doen.

Democratie heet dat, naar het schijnt. Of het werkt, dat is weer een andere vraag...

Het is idd de dwerg tegen de reus.
Nu er moet iets veranderen en we willen de weg van beleefdheid, respect en dialoog aangaan maar waar staat die wegwijzer?

Volgende week begint de dialoog op stadsniveau, en indien dat niet lukt op provinciaal niveau.
Voorlopig wens ik de weg van gezond huisvaders bestand te bewandelen en een gedoogbeleid te bekomen.
Maar indien dit niet lukt wil ik verder gaan en de stad opnieuw laten inrichten; vraag is hoe en met wie doe ik dat dan?
Kwestie van ernstig genomen te worden uiteindelijk.

Kwestie van die wet.
Door mijn werk zit ik zowat in alle hoeken van onze samenleving.
Hierdoor kan ik met velen praten over bepaalde zaken.
Dus soms zit ik ook tussen mensen die deel uitmaken van de wet; en raar maar waar die zijn ook niet altijd akkoord met wat ze voorschrijven van wet.
Echter zoals gezegd die zijn allicht ook aan handen voeten gebonden aan hun werk en wet.
Wat niet wil zeggen dat ze mij hier niet in steunen; al is dat stilzwijgend.

Decentralisatie. Lokaal recht.

Ik doe moeite maar begrijp dat niet.
Leg uit?

Wel, enige concrete duiding van uw kant omtrent de problematiek die u ondervindt zou ook kunnen helpen...

Idd dat is zo.
Maar als ik dat doe en men leest mee?

Laat het ons zo stellen. Gent is de stad, rood is het kleur en groen is dominant momenteel.
Het stadsbestuur en groen en dus rood heeft een allergie aan verkeer.
t' is echter een stad. In een stad komen heel erg veel diensten en leveranciers en aanverwanten, dat is noodzakelijk als je een stad wenst te hebben en te houden.

En tegen al die mensen hebben ze een beleid, weg met uw wagen.
Maar er zijn geen alternatieven.
Je kan bv met een bestelwagen niet in een parking want die is te hoog.
Je kan ook niet op een park en ride parking en met uw lading op de tram.

En dan komt de fietsbrigade en die slingert alles en iedereen op de bon, ongeacht of je nu aan het laden of lossen bent.
t' is een vorm van autisme; een ander uw regels opleggen tegen beter weten in.

Aha. Een logistiek en mobiliteitsprobleem.

Het klinkt gek, maar ik zou - mocht het mogelijk zijn - iets proberen vanuit de lucht.

Eerst natuurlijk via een R&D groep aan de unief ofzo een prototype laten maken en eens een reeks testen uitvoeren om te zien wat er zoal kan verkast worden via de lucht.

Het klinkt nogal fantasierijk, maar ja...

Think out of the box zegt men dan...

http://matternet.us/our-vision/

idd het is denk ik (op zijn minste) out of the box.
Ik ben toch meer het realisme aangedaan.

Mja...hoe ga je bekomen dat men boetes afschaft? Volksraden om druk uit te oefenen? Bij wie? Gentse stadsbestuur? Of moet je daarvoor bij BXL zijn?

Waarom zou men het niet doen?

Dat is de vraag van het draadje éh?

In elk geval er zal iets moeten veranderen.

En dat is de vraag, hoe wijzig je een beleid in een stad?

De meesten zullen u antwoorden: richt een partij op. Of een klacht indienen ofzo. Of als je iemand kent bij het schepencollege...

Veel kans dat men dat soort grieven doorverwwijst naar BXL. Of komt aanzetten met: dat is federaal niveau. Of Vlaams nieveau. Maar ja... daarmee ben je dan nog geen stap verder.

Of aanvechten via het gerecht...ook zo'n populaire...