[Piero]

Schrijven over niets gaat dus nergens over.

Hoewel de tegenstelling "zijn en niet zijn" of "bestaan en niet bestaan" al door Plato is overwogen bleef het een onderwerp van discussie voor denkers tot op heden. Jean-Paul Sartre schreef een boekje over, L'être et le néant. Ik heb het niet gelezen maar er wel over gelezen.

Een bekend voorbeeld van "zijn en niet" in Sartres boek is het volgende. Citaat uit wikipedia.
"Ik kom een kwartier te laat. Pierre is altijd stipt op tijd; heeft hij op mij gewacht? Ik kijk rond in de zaal, ik kijk naar de cafébezoekers en zeg: "Hij is er niet". Gaat het hier om een aanschouwing van de afwezigheid van Pierre of is er pas met het oordeel sprake van een ontkenning?""
... In het zoeken naar Pierre richt men zich niet op iets specifieks in het café, zoals de andere bezoekers, maar juist op dat wat er niet is, namelijk Pierre. In deze zin bepaalt het perspectief van waaruit men kijkt het gehele fenomenologische verschijnen van de wereld. Men ziet ... men ziet de afwezigheid van Pierre. Dit verschijnen van de afwezigheid noemt Sartre de 'vernieting'. - einde citaat.

Ik neem aan dat het bovenstaande klopt. Dan denk ik: wat een naïeve denkwijze is dat. Er gebeurt en verandert namelijk helemaal niets. Pierre was een entiteit in het bewustzijn van Paul, gisteren en vandaag en is dat ook als Paul in het café arriveert. Het enige dat verandert is het inzicht dat Pierre daar niet aanwezig is. Pierre was ook niet aanwezig op straat toen Paul op weg was naar het café. Als men zo redeneert dan moeten wij alles ontkennen en tot niets verklaren dat we op dit moment niet zintuiglijk waarnemen. Dan geldt ook "ik hoor niets, ruik niets of voel niets" als maatstaf voor ons bewustzijn van de wereld. En dat is onzin.
Plato wilde juist geloven dat ons bewustwijn meta-fysisch is, al gebruikte hij dat woord niet. Dus ook al zit Pierre bij Sartre op schoot, dan nog is Pierre met zijn lichaam en eigenschappen een denkbeeld van Sartre. Alleen omdat dit zo is kunnen wij geloven in historie en goden en een volk en een politieke oartij. Ons bewustzijn kent en herkent begrippen en situaties in ontelbare gedaantes. Daarbij horen tijd en plaats. Die begrippen en entiteiten zijn aangeleerd en sterfelijk evenals de leerling. Of gelooft u nog dat de zon om de aarde draait net als de maan? En is het belangrijk om dit of dat te geloven?