[ericferemans]

Oorspronkelijk geplaatst door Beagle

Het antwoord op al u reacties vind u (als u de moeite doet om te lezen tenminste) in volgend extract uit een text van Storme. Dit tekstje is bijzonder interessant, zowel voor vriend als vijand, omdat het zeer eenvoudig en rationeel is.

Er lopen tegenwoordig een paar rare profs rond. Vroeger werden die in naam van de kakademische vrijheid en omwille van het algemeen vermaak rustig getolereerd en hoorden behalve enkele studenten die hun lessen bijwoonden -ter vermaak eerder dan ter leringe - er niemand iets over. Nu er partijen zijn die zich amuseren met het poneren van rare ideeën, of fracties van partijen, worden deze dorpsnarren plots profeten.

Deze mensen hebben hun eigen "dada", zijn vaak heel vriendelijk en intelligent en hebben dat charmante vijsje los dat hun quasi onweerstaanbaar maakt.
Naast de al zeer bekend geworden Boudewijn Boeckaert voert men tegenwoordig ook Matthias Storme op als rechtse goeroe.
Hij past in het kraam van mensen die grote verwarring preferen op de grote duidelijkheid die Vermeersch, Kruithof en eigenlijk het leeuwendeel van de academische wereld tentoonspreiden en waar we te weinig van merken in de media.
De hier geciteerde eminente hoogleraar heeft al wat op zijn actief.


Hij is bijzonder fier dat hij bijna de prijs van de homofobie heeft gekregen:

De winnaars zijn enkele goed georganiseerde minderheidsgroepen die vandaag de politieke agenda bepalen en de hele samenleving deconstrueren en koloniseren vanuit hun partijdige belang. Voor deze laatste zin heb ik in 2003 een nominatie gekregen voor de homofobieprijs. Helaas had het Vaticaan toen een nog homofobere uitspraak gedaan, zodat zij met de prijs zijn gaan lopen".

De prof is graag kras in zijn uitspraken, wat natuurlijk zijn aanhoorbaarheisfactor vergroot:

De antidiscriminatiewet moeit zich met motieven in plaats van met gedragingen, en dat is pervers, aldus Storme. "Ik vind het bijvoorbeeld walgelijk dat in ons strafwetboek de straf voor een moord verschilt, naargelang het motief voor die moord. Dus ook of het om een al dan niet racistisch gemotiveerde moord gaat. Dat betekent dat iemand die zonder reden vermoord wordt, minder beschermd wordt dan iemand die vermoord wordt om zijn godsdienst, huidskleur of politieke overtuiging. De verplichting om zijn sociale gedragingen "redelijk en objectief te verantwoorden" tast de mens aan in zijn diepste menselijkheid. De mens wordt herleid tot een robot.

Voor de argeloze lezer klinkt dit kranig en interessant. Hij maakt maar een klein foutje: hij vergelijkt racistische gemotiveerde moord met een "zinloze" moord.

Hij vergelijkt iemand die, omwille van het feit dat hij een bloedhekel heeft aan een zwart of blanke medemens en die vermoordt met iemand die geen reden heeft. Maar wie moord er ZOMAAR?
De redenering die hij heeft opgebouwd klopt niet; een moord heeft (behalve bij krankzinnigen en die zijn ontoerekenbaar en niet veroordeelbaar) steeds een motief. De rechters zullen hier steeds mee rekening houden. Vanzelfsprekend is iemand die moegetergd door een partner, bestolen door die partner, vernederd door die partner, zich niet langer beheerst en die het hoofd inslaat, minder strafbaar (in strafMAAT) dan een terrorist.

De teneur van deze generatie van verdedigers van de individuele vrijheid, die meteen uitroepen dat wanneer een vrijheid beperkt wordt in het algemeen belang wij afglijden naar de totalitaire staat, is die van zovele negentiende en achtiendeeuwse filosofen die een monistische filosofie opbouwden. Zij hebben één aspect en laten de wereld hierrond draaien. Marx, die alles vanuit de economische tegenstellingen wou verklaren, is er een typisch voorbeeld van.
Ook in de wetenschappen liepen er zo'n kerels rond : Freud is één voorbeeld.
Ook de bedenkers van de rassentheoriën. van de erfelijkheid van de arbeidszin (Lysenko) om eens een stalinist te citeren.
De franse koning had een eenvoudige opvatting over dergelijke filosofen: "On n' arrête pas Voltaire", Charles de Gaulle gebruikte die uitspraak om Sartre niet te arresteren.
Ook originelen zoals Storm moet men laten lopen, laten zeggen.


Vooral als ze héél plezant worden:

Jezus Christus discrimineerde


Tegenover diegenen die discriminatie "onchristelijk" noemen, citeert Storme uit het Mattheusevangelie, hoofdstuk 20, vers 13. De landeigenaar die arbeiders had gehuurd voor zijn wijngaard betaalde aan de 'arbeiders van het elfde uur' evenveel als wat hij had toegezegd aan de arbeiders die de hele dag hadden gewerkt. Deze laatsten kloegen over discriminatie, en het Bijbelse antwoord luidde: "Ik doe je geen onrecht. We waren het toch eens geworden voor een denarie? Ik wil die laatste evenveel geven als jou. Of mag ik niet met het mijne doen wat ik wil? Of ben jij jaloers omdat ik goed ben?" Storme: "Christus zou vandaag in dit land in de gevangenis belanden wegens aanzetten tot discriminatie."

Men mag er mee lachen, het is voer voor een debat onder studenten in het café. Op basis van deze voorbeelden de anti-discriminatie wet veroordelen is natuurlijk hopeloos. Nog maar één:

Voorstanders van de antidiscriminatiewet zeggen: "die wet wordt toch alleen maar toegepast tegen onfatsoenlijke mensen". En dan? Is onfatsoenlijkheid op zich een reden om iemand in de gevangenis te steken?

Oorspronkelijk geplaatst door Beagle

Belangrijk om weten is wel dat deze tekst enkel op uw stellingen kan antwoorden als je ervan uitgaat dat een democratische samenleving de doelstelling is, m.a.w. als je gelooft in een totalitair regime dan is dit niet het geval.

Beagle: DIt is écht zwart-wit denken. Een staat die niet anarchistisch-liberaal is is meteen totalitair?

In de tekst van Storme die jij citeerde staan er ook een paar mooie:

Wie ermee begint alles wat fatsoenlijk is juridisch te verbieden eindigt ermee alles wat niet
juridisch verboden is tot fatsoenlijk uit te roepen

Wie sofismen aaneenbreit komt tot dat soort resultaten, alsook tot de brillante slotconclusie:

Wanneer die vrijheid enkel mag worden gebruikt om door
de overheid objectief en redelijk geachte keuzes te maken wordt de burger gereduceerd tot
een orgaan van de totale staat. Het genoemde discriminatieverbod dus niets minder is dan
gewoon de afschaffing van de persoonlijke vrijheid

Men moet de man zijn homofobie prijs maar toekennen, desnoods maakt men er één bij voor hem, frustraties hierover schijnen hem parten te spelen.

Maar voor de rest: hij ziet er niet gevaarlijk uit.

[edit]
[size=1]Edit:[/size]

[size=1]After edit by ericferemans on 12-07-2005 at 16:05
Reason:
--------------------------------

Er lopen tegenwoordig een paar rare profs rond. Vroeger werden die in naam van de kakademische vrijheid en omwille van het algemeen vermaak rustig getolereerd en hoorden behalve enkele studenten die hun lessen bijwoonden -ter vermaak eerder dan ter leringe - er niemand iets over. Nu er partijen zijn die zich amuseren met het poneren van rare ideeën, of fracties van partijen, worden deze dorpsnarren plots profeten.

Deze mensen hebben hun eigen "dada", zijn vaak heel vriendelijk en intelligent en hebben dat charmante vijsje los dat hun quasi onweerstaanbaar maakt.
Naast de al zeer bekend geworden Boudewijn Boeckaert voert men tegenwoordig ook Matthias Storme op als rechtse goeroe.
Hij past in het kraam van mensen die grote verwarring preferen op de grote duidelijkheid die Vermeersch, Kruithof en eigenlijk het leeuwendeel van de academische wereld tentoonspreiden en waar we te weinig van merken in de media.
De hier geciteerde eminente hoogleraar heeft al wat op zijn actief.


Hij is bijzonder fier dat hij bijna de prijs van de homofobie heeft gekregen:

De prof is graag kras in zijn uitspraken, wat natuurlijk zijn aanhoorbaarheisfactor vergroot:

Voor de argeloze lezer klinkt dit kranig en interessant. Hij maakt maar een klein foutje: hij vergelijkt racistische gemotiveerde moord met een "zinloze" moord.

Hij vergelijkt iemand die, omwille van het feit dat hij een bloedhekel heeft aan een zwart of blanke medemens en die vermoordt met iemand die geen reden heeft. Maar wie moord er ZOMAAR?
De redenering die hij heeft opgebouwd klopt niet; een moord heeft (behalve bij krankzinnigen en die zijn ontoerekenbaar en niet veroordeelbaar) steeds een motief. De rechters zullen hier steeds mee rekening houden. Vanzelfsprekend is iemand die moegetergd door een partner, bestolen door die partner, vernederd door die partner, zich niet langer beheerst en die het hoofd inslaat, minder strafbaar (in strafMAAT) dan een terrorist.

De teneur van deze generatie van verdedigers van de individuele vrijheid, die meteen uitroepen dat wanneer een vrijheid beperkt wordt in het algemeen belang wij afglijden naar de totalitaire staat, is die van zovele negentiende en achtiendeeuwse filosofen die een monistische filosofie opbouwden. Zij hebben één aspect en laten de wereld hierrond draaien. Marx, die alles vanuit de economische tegenstellingen wou verklaren, is er een typisch voorbeeld van.
Ook in de wetenschappen liepen er zo'n kerels rond : Freud is één voorbeeld.
Ook de bedenkers van de rassentheoriën. van de erfelijkheid van de arbeidszin (Lysenko) om eens een stalinist te citeren.
De franse koning had een eenvoudige opvatting over dergelijke filosofen: "On n' arrête pas Voltaire", Charles de Gaulle gebruikte die uitspraak om Sartre niet te arresteren.
Ook originelen zoals Storm moet men laten lopen, laten zeggen.


Vooral als ze héél plezant worden:

Men mag er mee lachen, het is voer voor een debat onder studenten in het café. Op basis van deze voorbeelden de anti-discriminatie wet veroordelen is natuurlijk hopeloos. Nog maar één:

Beagle: DIt is écht zwart-wit denken. Een staat die niet anarchistisch-liberaal is is meteen totalitair?

In de tekst van Storme die jij citeerde staan er ook een paar mooie:

Wie sofismen aaneenbreit komt tot dat soort resultaten, alsook tot de brillante slotconclusie:

Men moet de man zijn homofobie prijs maar toekennen, desnoods maakt men er één bij voor hem, frustraties hierover schijnen hem parten te spelen.

Maar voor de rest: hij ziet er niet gevaarlijk uit.

[/size]

[size=1]Before any edits, post was:
--------------------------------

Er lopen tegenwoordig een paar rare profs rond. Vroeger werden die in naam van de kakademische vrijheid en omwille van het algemeen vermaak rustig getolereerd en hoorden behalve enkele studenten die hun lessen bijwoonden -ter vermaak eerder dan ter leringe - er niemand iets over. Nu er partijen zijn die zich amuseren met het poneren van rare ideeën, of fracties van partijen, worden deze dorpsnarren plots profeten.

Deze mensen hebben hun eigen "dada", zijn vaak heel vriendelijk en intelligent en hebben dat charmante vijsje los dat hun quasi onweerstaanbaar maakt.
Naast de al zeer bekend geworden Boudewijn Boeckaert voert men tegenwoordig ook Matthias Storme op als rechtse goeroe.
Hij past in het kraam van mensen die grote verwarring preferen op de grote duidelijkheid die Vermeersch, Kruithof en eigenlijk het leeuwendeel van de academische wereld tentoonspreiden en waar we te weinig van merken in de media.
De hier geciteerde eminente hoogleraar heeft al wat op zijn actief.
Hij is bijzonder fier dat hij bijna de prijs van de homofobie heeft gekregen:

De prof is graag kras in zijn uitspraken, wat natuurlijk zijn aanhoorbaarheisfactor vergroot:

Voor de argeloze lezer klinkt dit kranig en interessant. Hij maakt maar een klein foutje: hij vergelijkt racistische gemotiveerde moor met een "zinloze" moord.
Hij vergelijkt iemand die, omwille van het feit dat hij een bloedhekel heeft aan een zwart of blanke medemens en die vermoord met iemand die geen reden heeft. Maar wie moord er ZOMAAR?
De redenering die hij heeft opgebouwd klopt niet; een moord heeft (behalve bij krankzinnigen en die zijn ontoerekenbaar en niet veroordeelbaar) steeds een motief. De rechters zullen hier steeds mee rekening houden. Vanzelfsprekend is iemand die moegetergd door een partner, bestolen door die partner, vernederd door die partner zich niet langer beheerst en die het hoofd inslaat minder strafbaar (in strafMAAT) dan een terrorist.
De teneur van deze generatie van verdedigers van de individuele vrijheid, die meteen uitroepen dat wanneer een vrijheid beperkt wordt in het algemeen belang wij afglijden naar de totalitaire staat, is die van zovele negentiende en achtiendeeuwse filosofen die een monistische filosofie opbouwden. Zij hebben één aspect en laten de wereld hierrond draaien. Marx, die alles vanuit de economische tegenstellingen wou verklaren is er een typisch voorbeeld van.
Ook in de wetenschappen liepern er zo'n kerels rond : Freud is één voorbeeld.
Ook de bedenkers van de rassentheoriën. van de erfelijkheid van de arbeidszin (Lysenko) om eens een stalinist te citeren.
De franse koning had een eenvoudige opvatting over dergelijke filosofen: "On n' arrête pas Voltaire", Charles de Gaulle gebruikte die uitspraak om Sartre niet te arresteren.
Ook originelen zoals Storm moet men laten lopen, laten zeggen.
Ook als ze héél plezant worden:

Men mag er mee lachen, het is voer voor een debat onder studenten in het café. Op basis van deze voorbeelden de anti-discriminatie wet veroordelen is natuurlijk hopeloos. Nog maar één:

Beagle: DIt is écht zwart-wit denken. Een staat die niet anarchistisch-liberaal is is meteen totalitair?

In de tekst van Storme die jij citeerde staan er ook een paar mooie:

Wie sofismen aaneenbreit komt tot dat soort resultaten, alsook tot de brillante slotconclusie:

Men moet de man zijn homofobie prijs maar toekennen, desnoods maakt men er één bij voor hem, frustraties hierover schijnen hem parten te spelen.
Maar voor de rest: hij ziet er niet gevaarlijk uit.

[/size]

[/edit]