Citaat:
|
Oorspronkelijk geplaatst door Lorens
Ik wil hier iets zeggen over het woord en concept 'extremisme'.
We kennen allemaal het gezegde 'les extremes se touchent'. Of de eeuwige dooddoener 'ik vind alle extremen verkeerd'. Ook nog 'zowel extreem links als extreem rechts zijn ondemocratisch'.
Iets als 'extreem' bestempelen geeft je ook de legitimiteit om niet meer met argumenten te moeten argumenteren maar gewoon gelijk krijgen omdat 'het nu eenmaal extreem = ondemocratisch' is.
Nu ik wil dat etiket 'extreem' en de conclusies die men daaruit trekt weerleggen.
Laat me eens een voorbeeld gebruiken: de hongerdoden van stalin.
Stalin was een slecht persoon die voor zijn plezier enkele miljoenen hongerdoden veroorzaakt heeft. (ik karikatureer het wat, dan is niemand 'offended')
Nu, dit is een van de dingen waarvoor 'het communisme' beschouwd wordt als 'extreem' en per definitie ondemocratisch dus.
Nu het tegenvoorbeeld: de hongerdoden van de vrije markt.
De vrije markt belooft ons de hemel op aarde, een van vrijheid, democratie en zonder armoede. Ondertussen zorgt de vrije markt er vandaag de dag wel voor dat er voldoende voedsel is op deze aardkluit om iedereen te voeden die honger heeft, en toch sterven er DAGELIJKS 28.000 mensen aan ondervoeding en het gebrek aan medicatie voor de meest banale ziektes.
Als ik een kleine tel zou maken, dan overtreft het aantal hongerdoden van de vrije markt die van stalin in absolute aantallen.
En toch is het eerste algemeen aanvaard als 'extreem' en het tweede als... ja als wat eigenlijk? een spijtige zaak? iets waar nog aan gewerkt moet worden? een uitdaging voor de toekomst? (voor mensen die geen toekomst hebben kan dat tellen)
Ik doe het niet vaak, maar ik wil nu wel een uitspraak van Marx naar voren brengen: de heersende ideeën zijn de ideeën van de heersende klasse.
Ik denk dat de meesten wel genoeg hersenspinsels hebben om het laatste met het voorgaande in verband te brengen.
Ik wil graag besluiten met dit: 'extreem' is een typisch concept dat bij ieder perspectief iets anders aanduid. Alleen is het ene perspectief iets meer 'heersend' dan het andere. Men zou kunnen zeggen dat alles en niks extreem is.
Waar het op aankomt is dit: is 'extreem' zijn een reden om iets of iemand af te schrijven of is het legitiem om iemand als 'fout' of 'verkeerd' te beschouwen, en dat zonder argumentatie, omdat hij 'extreem' is?
Jullie ongezouten mening aub?
|
Ik zou een aantal dingen in je berichtje anders formuleren (bvb dat over Stalin: de rol die hij speelde was geen gevolg van "zijn plezier" dat nagestreefd werd, maar had wel degelijk diepere oorzaken...), maar de grote lijnen van je bericht zijn inderdaad een heel correcte vaststelling. Het zal je misschien verbazen maar eventjes dacht ik dat je net 'Hun moraal en de onze' van Trotsky had gelezen waarin het idee dat je hierboven ontwikkelt ook aan bod kwam
