je zegt: de meest competente mensen krijgen de hoogste posities, draai dat om
belastingen, loonlasten, ... als dat overal gelijk zou zijn, dan implodeert het kapitalisme: we moeten parasiteren op de periferie. nog een contradictie: dan vliegen ze in je wtc
dat van die machines is juist: de vooruitgangsideologie moet gekeerd worden: in principe zou iedereen een goed leven kunnen hebben (relatieve welvaart) als dat het doel zou zijn en niet nodeloze vooruitgang en protestantse ascese (absolute potentiële voorspoed). bovendien is er in de mens een creativiteit waardoor het niet eens een nulgroei zou zijn, misschien wordt er zelfs meer ontdekt (ere wie ere toekomt: steve stevaert: eerst moet je kunnen studeren om met je kennis de nobelprijs te vergaren)
zijn dehumanisering klópt
liberalisme geen ideologie... dat is onjuist: het laat uitschijnen dat meritocratisch de posities verworven zijn en alle statistiek spreekt dat tegen, tenzij mensen met een lagere SES een soort untermensch zijn. dat is gevaarlijk te stellen en zelfs onjuist: liberalen verdedigden dit standpunt iets minder dan 100 jaar geleden ook, maar wat bleek: op het enige vlak waar vergeleken kon worden (rapportenboekje van de catechismusles) waren arbeiderskinderen zeker niet de mindere van die van goede komaf.
ik beweer noch dat marxisme een ideologie is noch het tegendeel. dat moet de geschiedenis uitwijzen, en in sommige probeersels is het als ideologie toegepast maar 'k zou daar niet in veralgemenen. 't lijkt mij een interessante, onderschreven wetenschap. om met de skepticus D. Hume Wright te zeggen (als ik tenminste juist citeer): "in some sense, we're all marxists now". je hoeft daar niet beschaamd over te zijn
ideologie of niet, dat is een beetje een welles-nietes spelletje: met het marxisme kan je aantonen dat liberalisme ideologie is, dat valt af te wegen tegen het omgekeerde.