Citaat:
|
aar deed hij het om zich zelf goed te voelen of louter om de andere?
|
Ik denk dat zo'n onderscheid dus compleet non-sensical is.
Alweer: iedereen doet
alles omdat hij dat beoordeelt als een positieve verandering (hoe marginaal dat ook mag zijn). Dat is een gegeven praxeologisch feit dat je niet kan ontkennen. (Als je het zou 'willen', dan zou je het bevestigen.)
Maar wát zij vinden dat hun situatie verbetert, wát zij 'leuk' vinden en 'goed' en 'wenselijk', dát is subjectief. Ik vind werkloosheid slecht en ik vind niet dat anderen in de werkloosheid gepushed moeten worden, gewoon omdat 'sommigen' het niet kunnen verdragen dat die aan een 'laag' loon werken (dus: niet werken), dus ik ben tegen een minimumloon. Ik vind het niet leuk dat mijn vriendin ongelukkig is, dus ik koop bloemen voor haar. Ik vind het aangenaam om kindereen een leuke middag te geven, dus ik wil leider worden in een jeugdbeweging, etc.
Het hele punt van 'de aard van de mens' is geen argument tegen het communisme. Zelfs als de planners compleet altruïstisch waren, dan zouden ze nog niet weten wat te doen. Ze ontbreken de informatie. Ze kunnen alleen maar doen
wat zij denken dat goed is. Of dit ook effectief zo is, is maar de vraag. (Iedereen kent heus wel voorbeelden waarbij 'men het goed bedoelde' maar dat ht compleet in't 100 uitdraaide. Stel u nu eens voor dat het centrale planbureau zoiets meemaakt. 'Oeps, we hebben x aantal ton te weinig voedsel.' Denk je dat ze zelf minder gaan eten 'voor de arbeider'? 'k heb daar zo'n beetje mijn twijfel over.
Als ze daar al toekomen; immers: ze kunnen niet weten hoeveel, hoeveel kapitaalsinvesteringen, hoeveel consumptie, etc.