[patrickve]

Ik zou hier eigenlijk een domme vraag willen stellen aan alle fervente vlaamsvoelenden. Ter informatie, ik ben een Brusselse Vlaming, die meer dan 10 jaar geleden naar Frankrijk is verhuisd en er is iets bij die verhuis dat mij ongelooflijk heeft deugdgedaan en wat mij sterk zou laten twijfelen om nog terug naar Belgie te keren: hier in Frankrijk kan men over echte problemen praten, en botst men niet om de vijf minuten op communautair gezeur.

Als Vlaamse Brusselaar ben ik inderdaad opgegroeid in een sterk francofone omgeving, ik spreek daardoor perfect frans (de meeste Fransen horen zelfs niet eens dat ik een buitenlander ben tot ik mijn naam geef), en eerlijk gezegd, ik vind dat een persoonlijk voordeel. Ik vraag me dan ook serieus af waarom fervente vlamingen zo enorm aan dat "respect voor het Nederlands" houden. Mijn vader is ook nogal "vlaamsvoelend" maar ik heb zoiets nooit begrepen: wat telt is toch wat je van je leven kan maken, en eerlijk gezegd, in welke taal zoiets gebeurt (of in welk land dat gebeurt) heeft toch totaal geen belang. Had Brussel destijds minder francofoon geweest, dan was ik waarschijnlijk minder vlot frans gaan spreken, en dat zou ik misschien niet in Frankrijk beland zijn, ik beschouw die "onderdompeling" dus als volledig in mijn voordeel (en dat is wat telt voor mij, eerlijk gezegd).
Ik kan ook in Nederland aan de bak, of zelfs in Duitsland waar ik 5 jaar heb vertoefd. En natuurlijk in het grootste deel van Engelstalige wereld.

En hier komt mijn blasfemistische vraag: stel nu dat men in Vlaanderen overal frans zou gaan spreken, wat zou dat nu de mensen die daar wonen benadeligen ? Of stel dat het duits of engels is, dat heeft geen belang. Of arabisch als 't moet. Wat maakt dat nu uit ? Ik vind de franse cultuur best interessant. De Vlaamse ook hoewel ze kleiner is natuurlijk. Ik vind de Japanse en Chinese kultuur ook interessant, maar ik spreek geen Japans of Chinees, en ik ga ook niet eisen dat overal Japans of Chinees wordt gesproken omwille van die interessante cultuur. Het argument dat de Vlaamse Kultuur dus interessant is (dat spreek ik zeker niet tegen) is geen argument om te eisen dat men dat gaat spreken, he.

Met andere woorden, is dat arbitraire gegeven van in welke taal we communiceren in dat toevallige plekje land waar we geboren zijn nu al dat gezeik waard waardoor men zich met niks interessants meer kan bezighouden ?

Dit moet als heel schokkend over komen, maar mijn vraag is niet provocerend bedoeld. Het is zo een opluchting geweest voor mij om in een land te wonen waar men over andere dingen dan zulke onbenulligheden kan praten, dat ik mij nu afvraag hoe men zich daar uberhaupt ook maar 5 minuten in kan druk maken. Niet dat ik Frankrijk een perfect land vind, verre van. Maar er heerst hier niet dat verziekte, verkankerde, allesomvattende gelul over, volgens mij, haast feodale consideraties. In vele andere landen heeft men dat ook niet. We zitten hier met een bijna Palestijns-Israelische toestand, voor een onbenulligheid, namelijk, in welke taal sommige papiertjes zijn geschreven, en welke taal men aan 't loket praat. Gosh. Vanaf het ogenblik dat het probleem waarvoor je naar 't loket komt kan opgelost worden, is de zaak toch in orde ?

Als men vindt dat ik geen Vlaamsche Kl*ten heb, dat zal wel waar zijn, he! Ik vind dat gewoon een onderwerp dat de moeite niet waard is om zich druk over te maken. Ik gebruik mijn Kl*ten voor andere dingen.