[Joost|IA]

Het blijft mij verbazen dat een flink deel van de publieke opinie in België, daarin gevolgd door een deel van de media, alles doet om Bush te demonizeren en zich daarbij zeer inschikkelijk opstelt tegenover Sadam Hoesein. Dat lijkt mij toch de wereld op zijn kop.

Dat Sadam Hoesein een wrede tiran is die al verschrikkelijk veel mensen , in de eerste plaats zijn eigen bevolking, massaal de dood heeft ingestuurd is toch boven elke twijfel verheven.

Hoewel noch de US noch Frankrijk, Duitsland,België en talrijke andere westerse landen en Rusland, vrijuit gaan in de bewapening van Irak, toch is het fout om te beweren om te stellen dat zij Sadam hebben aangemoedigd om Iran of Koeweit aan te vallen. Dat deed hij maar al te graag.

Het is eveneens bewezen dat Sadam, zijn familie en zijn regime, tegenstanders, andersdenkenden, maar ook mensen die gewoon wat in de weg liepen, heeft omgebracht. Sadam en zijn zonen klussen persoonlijkmaar al te graag bij door sadistische en arbitraire terechtstellingen, martelingen, moord en doodslag.

Elk redelijk mens zal ook toegeven dat Sadam elke gelegenheid zal te baat nemen en te baat heeft genomen om wapens voor massadestructie te produceren. Hij heeft ze ook gebruikt in zijn onderdrukking van de Koerden, de Sjiieten en andere storende bevolkingsgroepen.

Hij heeft niet geaarzeld om de eigen bevolking als gijzelaar te nemen zelfs al had hij de mogelijkheden om, dank zij de versoepeling van het embargo, voedsel en medicamenten aan te kopen. Hij heeft daar in onvoldoende mate gebruik van gemaakt.

Op een moment dat een groot deel van de Iraakse bevolking beneden de armoedegrens leeft, worden er voor de getrouwen van het regime, gigantische villa's gebouwd en rijden ze rond met dure wagens. De leiders van het regime zien er allemaal goed doorvoed uit, roken in het openbaar dure Cubaanse sigaren, drinken dure wijnen en leven in overvloed.


Relatief nieuw is dat nu de islam meer en meer misbruikt wordt om meer steun bij de bevolking af te dwingen. Er zijn opnieuw openbare terechtstellingen ondermeer van prostituees of van prostitutie beschuldigde vrouwen.

Kortom in termen van sadistisme, onderdrukking, cynisme, misbruik van de godsdienst, willekeurige vervolgingen, martelingen en verdwijningen zonder een vorm van proces, is het Iraaks regime één van de wreedste in de wereld.

Dat het Sadam's levensdroom is om zoals Saladin, de leider te worden van de Arabische en indien mogelijk de moslimwereld, is algemeen bekend. Dat hij, mocht hij dit kunnen, de Israeli's in de zee zou jagen en de "ongelovigen" uitroeien is ook algemeen bekend, want zijn eigen uitlatingen.

Dat wapens voor massavernietiging handig zouden van pas komen, om zijn droom van leider van de Arabische wereld te worden, blijkt ook uit zijn talrijke uitspraken en antecedenten.

Ik denk dat het eerste streven van elke actie tegenover Irak moet zijn, de levenskwaliteit van de Iraki's ,op alle gebieden, gevoelig te verbeteren. Waarschijnlijk is het te hoog gegrepen om te verwachten dat dit op korte of halflange termijn g zou kunnen leiden tot een democratisch regime. Daarvoor is de situatie te complex, de bevolkingsgroepen te divers en de religieuze tegenstellingen te groot.

De minimumeis blijft evenwel dat de levenssituatie van de bevolking drastisch moet verbeteren. Irak heeft de middelen, de mensen en de organisatie om opnieuw het welvarendste land van de regio te worden.

In tegenstelling met wat er al te simplistisch door velen in België wordt beweerd gaat de fundamentele keuze niet tussen oorlog of vrede. Zelfs zou ik het liefst rijk, mooi en intelligent zijn i.p.v. arm,lelijk en dom maar zo eenvoudig is de keuze jammer genoeg niet.

In werkelijkheid gaat de keuze tussen wapensinspecties met embargo of een korte oorlog met nadien de afschaffing van het embargo.

Ik geloof niet dat het menselijk zou zijn om de Iraakse bevolking opnieuw een periode van jarenlange wapensinspecties op teleggen, zoals professor Coolsaet onlangs voorstelde. Wapeninspecties zonder embargo hebben geen zin want dat is dweilen met de kraan open.

Indien de menselijke kost van het embargo maar een fractie is van wat het Iraaks regime beweert, is het duidelijk dat een nieuwe, lange periode van wapeninspecties onaanvaarbaar zijn want een te hoge kost aan menselijk leed.

Het volgen en steunen van de Amerikanen en de Britten in hun strijd om het regime, desnoods met een oorlog uit schakelen, is dan de weg van het minste kwaad vooral voor de Iraakse bevolking. Het embargo kan onmiddellijk daarna afgeschaft worden. De Iraki's moeten dan de kans krijgen om een regering aan te stellen die een meerdheid van de bevolking achter zich krijgt.

De VN moet terplaatste blijven om de rust te verzekeren en ervoor te zorgen dat er een onmiddellijke en toenemende verbetering komt in de levenskwaliteit van het Iraakse volk. Dit zowel op het vlak van de voeding, de volksgezindheid, onderwijs, veiligheid en economische en sociale ontwikkeling.

Dit alles zal, alle andere omstandigheden gelijkblijvend, tot gevolg hebben dat de olieprijzen gevoelig gaan dalen. In België zijn er mensen die daar problemen mee hebben. Ik stel dan ook voor dat wij de daling van deze prijzen integraal zouden aanwenden om steun te verlenen aan het Iraakse volk. Op die manier kunnen diegenen die te laf, te lui, te vadsig en te egoïstisch zijn om hun verantwoordelijkheid op te nemen op dit cruciale moment in de geschiedenis, toch nog een positieve bijdrage leveren.

De bananenrepubliek die België dan, volgens de woorden van Mia Doornaert is, zou dan, voor de eerste keer sedert lange tijd toch nog een positieve bijdrage kunnen leveren voor de oplossing van een diepmenselijk probleem. Misschien houden we er dan ook wat meer geloofwaardigheid aan over.