[Den Duisteren Duikboot]

Oorspronkelijk geplaatst door porpo

Als ik naar de statistieken kijk, dan zie een zekere band tussen het atheïsme (in context hierboven vermeld) en zelfmoord plegen.

http://www.iasp.info/pdf/papers/Bertolote.pdf

In islamitische landen is het strikt verboden. Bijgevolg zullen zelfmoorden eerder verdoezeld worden: "hij is uit het raam gevallen" i.p.v. "gesprongen", etc. Ik hecht derhalve weinig waarde aan die cijfers. Bovendien: ongelukkigheid die zich niet vertaalt in zelfmoord vertaalt zich wel in andere weinig vrolijke vormen: lethargie, opstandigheid, agressie, geweld, etc. Atheïstische landen zijn een stuk minder gewelddadig dan religieuze.

Overigens vind ik niet dat we nu het geloof maar moeten gaan promoten ter bestrijding van zelfmoorden. In sommige gevallen - bij moslimterroristen bijv. - wordt "zelfmoord voor de goede zaak" zelfs aangemoedigd. Het lijkt mij verstandiger te investeren in de aantrekkelijkheid van het leven op aarde (met intrinsieke beloningen), eerder dan te focussen op "negatieve sancties" (met extrinsieke straffen). Aangezien dit uiteraard nooit voor elk individu zal lukken, moet de mogelijkheid van zelfmoord blijven bestaan, bij voorkeur m.b.v. "zachte" methoden (vaarwelpilletjes).

Als een (echte) ongelovige geen zelfmoord pleegt, wat is dan leven of dood? De meeste atheïsten funderen hun geloofssysteem op materialistische/positivistische overtuigingen; wat is dan in dit geval "ik" of "ik ben"? En waarom zou er een verschil zijn tussen "ik ben" en "ik ben niet" bijvoorbeeld?

Waarom zou dan wat dan ook een betekenis hebben?

Waarom niet? Betekenissen ontstaan, worden vormgegeven en doorgegeven via sociale interacties, in culturele settings. Ook de notie "geloof" is zo'n betekenisdragend element, naast noties als "liefde", "saamhorigheid", en zelfs "consumptie", "rijkdom", "prestige", etc. Natuurlijk, wie in een cultuur de hoogste waarden niet kan verwezenlijken, zal zich er vaak van afkeren en het heil zoeken in andere waarden en zelfs in andere dimensies (zoals een dimensie buiten het aardse bestaan).

Ik wil maar zeggen: als atheïst kan ik het leven perfect verkiezen boven de dood, maar niet omdat het leven is, maar omdat het mij zekere genoegens verschaft die ik leer waarderen en nastreven, sommige op korte, andere op langere termijn.