Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door corse
Kruikje roermijniet is beledigd, niet veel gewoon hè man!
Ga eens een weekje aan de dok werken, daar leer je bij!
Werken wil ik zeggen hé, niet op stoelleke zitten!
|
Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door corse
Ga eens een weekje aan de dok werken, daar leer je bij!
|
Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door corse
Ga eens een weekje aan de dok werken
|
Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door corse
dok werken
|
Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door corse
dok werken
|
Alius aliud dicit
@Mr. White; je reactie is helemaal niet off topic hoor. Je slaat de nagel op de kop.
Om het voorbeeld van corse te nemen (dat koppel met volgens hem te weinig centen); ik ga die even opzadelen met een levensscenario.
Ziehier:
- Morgen beslist die kerel om op zelfstandige basis te beginnen.
- Na een jaartje blijken de zaken goed te gaan. Er is vraag naar wat hij biedt. Zijn investeringskost raakt langzamerhand gecovered.
- Het volgende jaar is er winst. Belastingen op betalen en laten uitkeren? Of terug investeren in de zaak? Ze kiezen voor het tweede want "de zaak" kan een deftige kantoorruimte gebruiken.
- De jaren daarop; idem scenario's. Er wordt geïnvesteerd in een nieuwe bestelwagen, en nieuwe apparaten.
- Intussen heeft hij zijn loon toch ook wat opgetrokken. Het beperkte budget waar hij mee geconfronteerd zat enkele jaren geleden, dat is nergens meer voor nodig.
- De zaak breidt uit. Nog nieuwe apparaten betekenen een verbreding van het aangeboden dienstenpakket, en het betekent ook sneller werken. En dat alles komt natuurlijk neer op meer klanten en meer winst.
- Intussen zijn we méér dan tien jaar verder, en de vrouw maakt eens van haar oren want de keuken en de douche zijn rotversleten. Hij geeft haar gelijk. Maar de zaak heeft geld genoeg, dus via een loonsverhoging is dat snel opgelost. De man doet zichzelf ook eens een grote plasma TV cadeau. Om 's avonds te relaxen na de noeste arbeid.
- De zaak groeit nog en de werkdruk wordt te groot voor één man. Een goede vriend brengt soelaas; hij investeert mee in een nieuw atelier, en ze delen het werk.
- Administratie wordt een rompslomp. De vrouw geeft haar ontslag bij dat bedrijf waar ze "amper" 1500€ verdient en begint ook voor de zaak van haar man te werken. Weliswaar aan ietsje méér dan 1500€.
- De zaken gaan steeds beter, maar ook de jaren beginnen te wegen. Al dat werk, jaar na jaar. Is er dan niets anders in het leven? Met één kind al het huis uit en het andere aan de unief hebben ze even tijd voor zichzélf. Ze knijpen er een maand tussenuit en maken een kleine wereldreis.
Enz...
Wat wil ik aantonen met dit voorbeeld?
Dit "arbeidersgezin", dat ooit liquiditeitsproblemen had, heeft er een traject opzitten dat je zou kunnen bestempelen met één woord: succes. Door persoonlijke inzet, maar ook door durf en door hun gezond verstand te gebruiken, zijn ze "de middelmaat" overstegen. Kijk nu eens terug op die twintig jaar. Zie jij één moment waaraan dat gezin heeft gedacht "al wat we eventueel zouden kunnen missen geven we weg aan mensen die daar nood aan hebben"?
Natuurlijk niet! Waarom niet? Omdat dat niet "des mens" is. Daarom dat men vanuit de gemeenschap ("de staat") een framework van regels moeten opleggen om zeker "de ergste gevallen" te kunnen opvangen. Dat heet: een sociaal vangnet. Is dit een verworvenheid? Ja, natuurlijk!
Stel nu dat de staat daar verder in zou gaan. Dat ze - op welke manier dan ook - er voor zorgt dat alles evenredig verdeeld geraakt. Dat gezin zou "geplaagd" worden met bvb torenhoge belastingsniveaus. Wat voor effect zou dat hebben op dat gezin? Ik zal het je zeggen. Het effect zou zijn dat men zegt; "foert, ik doe al die moeite niet meer, het levert toch niks op. Ik blijf zitten bij mijn preeke van 1500€ en ik reken op anderen". Met andere woorden; het communistisch systeem is de doodsteek voor zichzelf, omdat het een groot deel van de groeiplijlers van de samenleving onderuit haalt. Groeipijlers zoals inzet, verstand, en jawel; durf.
Dir is iets wat corse blijkbaar niet snapt. Het blijft bij theorietjes, die recht indruisen tegen de natuur van de mens. Gedoemd om te falen dus.
Ik wil best geloven in een wereld waar het beter is voor iedereen, maar ik heb nog niemand gevonden met een sociaal model dat afgestemd is op de menselijke natuur, laat staan op de
volledige natuur.
Bottom line;
ik weiger elk systeem dat vegeteert op de inzet van anderen.
Mvg,
J.