Los bericht bekijken
Oud 12 februari 2012, 21:25   #6
-Jo-
Banneling
 
 
Geregistreerd: 12 januari 2011
Locatie: Brugge
Berichten: 6.158
Standaard

Alweer een onderwerp dat het N-SA reeds geruime tijd geleden aansneed:

1. Invoering van een verbod op managementvennootschappen. Deze constructie is zeer populair bij managers, CEO’s en kaderleden van grote bedrijven om het betalen van een hoge personenbelasting en sociale bijdragen te ontwijken. Een dergelijke constructie laat toe dat men ongehinderd allerlei kosten van de belastingen kan aftrekken zoals de eigen woning, de bedrijfswagen, gsm…

2. Invoering van een verbod op eenpersoonsvennootschappen. Met dit verbod zou de hierboven genoemde categorie in feite ook al in aanzienlijke mate verdwijnen, maar de eenpersoonsvennootschappen zijn nog ruimer. Vooral de vrije beroepers maken hiervan gebruik om belastingen te ontwijken. Artsen, advocaten, notarissen… die voordien in de hoogste belastingschijven terecht kwamen, betalen via deze constructie al snel minder dan de helft van de belastingen. Deze vennootschappen zetten de deur wagenwijd open naar misbruiken door ondermeer de vermenging van goederen die voor beroepsdoeleinden (moeten) worden gebruikt en private goederen. Aankopen van private goederen kunnen als beroepskost worden afgetrokken terwijl ze in werkelijkheid voor private doeleinden worden gebruikt.

3. Invoering van een strenge fiscale regelgeving voor buitenlandse kaderleden die werken in een bedrijfsvestiging in ons land. Momenteel is het zo dat de fiscus deze goedbetaalde vreemdelingen vrijwel niets laat bijdragen aan de schatkist. Sinds 1993 kunnen zij genieten van extra onkostenforfaits en belastingverlagingen. Een voorbeeld daarvan is de zogenaamde “home leave”-regel die hen een uitkering oplevert , gewoon omdat ze niet meer in hun thuisland wonen! Daarnaast hoeven zij voor iedere dag dat ze in het buitenland verblijven, geen belastingen te betalen in belgië ook al zijn ze officieel kaderlid of CEO van een hier gevestigd bedrijf. Die betalen ze overigens meestal ook niet in hun eigen land!

4. Ernstige verhoging van de belastingtarief op de inkoop van eigen aandelen. Om geld uit een vennootschap te krijgen zonder veel belastingen te moeten betalen, heeft men wettelijk de mogelijkheid om eigen aandelen in te kopen. Zo vermijdt men hoge belastingen te moeten betalen indien het geld uit de vennootschap als loon zou worden uitbetaald of indien het als dividenden wordt uitgekeerd. Momenteel bedraagt de belasting op dergelijke inkoop slechts 10% (ter vergelijking, op dividenden is dat 25%). Een onmiddellijke verhoging van tarief naar minstens 25% dringt zich op.

5. Strengere controles op zwarte omzet. Nog steeds geven een groot aantal bedrijven slechts een deel van hun omzet aan de fiscus aan. Het gejank vanwege de horecalobby toen beslist werd om vanaf 2013 registratiekassa’s in te voeren zegt voldoende. De “Vlaamse” horecafederatie stelde zelfs deze maatregel juridisch te zullen aanvechten omwille van het bekende modewoordje “discriminatie”. Eén op drie horecazaken zou volgens hen failliet gaan, wat meteen betekent dat in feite 30% van de inkomsten in de horeca niet wordt aangegeven. Niet enkel in de horeca maar o.a. ook in de bouwsector en de dienstverlening is deze vorm van fiscale diefstal een plaag.

6. Strengere controles op het gebruik van verrekenprijzen in afwachting van het opnieuw instellen van nationale grenzen mét accijnzen, invoerquota… en andere beleidsinstrumenten. Deze verrekenprijzen vormen een belangrijke bron van fiscale fraude bij bedrijven met dochterondernemingen in andere landen. De bedrijfsleiding bepaalt de prijs van goederen die overgedragen worden van de ene vestiging naar de andere in het buitenland zo goed als volledig zelf naar eigen goeddunken. Hoewel men wettelijk verplicht is deze verrekenprijzen te laten overeenstemmen met de werkelijke marktprijzen, gebeurt dit in de praktijk zeer vaak niet. Hierdoor kunnen winsten worden ingeboekt in landen met lage belastingtarieven en ontloopt de overheid inkomsten waar het recht op heeft. De belgische staat beschikt over welgeteld slechts acht (8!) ambtenaren om de verrekenprijzen in ons land te controleren, het kost de schatkist jaarlijks miljoenen euro’s.

BRON: N-SA, http://www.solidarisme.be
-Jo- is offline   Met citaat antwoorden