[marie daenen]

En als we nu eens zouden stoppen met rond de pot te draaien.

Wie heeft la Belgique opgericht? Een zuiver francophone groep, gelinieerd aan Frankrijk, die dachten een ééntalig francofoon land gesticht te hebben, enfin een dochter van la douce France.

Die groep zag heel het land als hun economisch en financieel jachtgebied.
Wallonie hebben ze zonder problemen op cultureel vlak, taalkundig ingepalmd, maar daar kwam verdomd reactie vanuit die lompe Vlaamse keuterboeren...
Enfin voor hun zijn zowel Wallonie als Vlaanderen gewoon twee kolonies die uitgebuit mogen worden en Brussel hebben ze nooit als tweetalig aanvaard, buiten wat faciliteiten om de Vlamingen tam te houden en gelijdelijk aan volledig te kunnen uitroeien zijn ze nooit gegaan, ook als er op papier tweetaligheid stond. De francophonie, de verdraagzamen, zoals Laurette zichzelf noemt, heeft intern die intentie nooit verraden en ze hebben het bovendien hun franstalige burgers met de paplepel ingelepeld.
Maar, zoals altijd, keken de Vlaamse machthebbers (?) of ondergeschikte leenheren, de andere kant uit; waarschijnlijk om niet onmiddellijk buitengesloten te worden en hun minieme politieke inzeg totaal te verliezen.

Dit is de draad door heel de belgische geschiedenis, de enige draad die de tand des tijd doorstond en doorstaat en die vandaag springlevender dan ooit terug aan de oppervlakte komt.

Geen enkele Vlaamse leenheer heeft ooit het recht gehad degelijk bestuur voor Vlaanderen in de stijgers te zetten, want dat zou de macht gelijdelijk aan uit de handen van die aan Parijs gelinieerde groep hebben getrokken en naar Vlaanderen hebben overgeheveld; not done! EDR was daar de gezegende redder in nood en hij had dan nog het lef en de pretentie zichzelf ook de premier van de Vlamingen te noemen terwijl hij, heel bewust en heel efficient, het doodsmes tegen Vlaanderen hanteerde.

BDW, heeft het, waarschijnlijk omdat hij dit scenario maar al te goed doorheeft, tot nu toe meesterlijk gespeeld, maar de macht zullen ze hem, nooit, lees nooit laten...

Het is in het licht van dat inzicht, welk inzicht steeds weer als enige constante te bevestigen is door de jaren Belgische geschiedenis heen, dat men de, waarschijnlijk gedwongen, toenadering tussen MR en PS moet zien.

De elite, neemt het hef opnieuw meer en meer in handen en zullen met alle middelen hun wensen doordrukken...