Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door Adrian M
Totale onzin om met taal aan te komen. De voertaal was Frans bij de adel en de elite. Meen dat Frederick II zich vrijwel alleen in het Frans uitdrukte en schreef. Tot halverwege de 18e eeuw werden verdragen overeenkomsten meestal alleen in het Latijn geschreven. Het Frans veranderde dit.
Van een domme adel in Rusland, konden niet lezen of schrijven, veranderde dit langzaam aan naar een adel die Frans als voertaal gebruikte.
Het zou idioot geweest zijn om het Frans destijds niet te gebruiken als Oranjes.
De adel raakte in Nederland overigens bijkans uitgestorven. Het was een republiek geworden, in de adel verheffen was niet meer mogelijk.
Pas toen het koninkrijk ontstond konden Nederlanders weet geadeld worden. Wat dus ook gebeurde (er waren er nauwtelijks nog 100 over).
Een handige zet van de Oranjes is dat ze in 1917 de banden met de adel loslieten (verbraken). Wilhelmina was wuat dat betreft een slimme dame met het socialisme in opkomst. Ze was zich bewust waar ze zich op toe moest leggen, de bevolking.
De adel heeft zich in de steek gelaten gevoeld. Ze zijn nu op sterven na dood. Nieuwe adel komt er niet meer bij.
|
Wilhelmina...hmm....toch maar voorzichtig zijn met het aanhalen van Wilhelmina als voorbeeld. Vandaag in het nieuws:
"Koningin Wilhelmina gebruikte crystal meth."
De Nederlandse koningin Wilhelmina gebruikte medicijnen die overeenkomen met wat vandaag crystal meth heet. Dit had een grote impact op haar gedrag en op haar stijl van regeren. Dat beweert een Nederlandse historicus in een nieuw boek.
Een kranige en standvastige vrouw die haar onderdanen vijf jaar lang met hand en tand verdedigde en een hart onder de riem stak tijdens WO II: zo staat koningin Wilhelmina (1880 - 1962) bij veel Nederlanders bekend.
Bijna de hele oorlog bracht ze samen maar haar ministers in ballingschap in Londen door. Daar sprak ze haar onderdanen geregeld toe via toespraken op Radio Oranje. Even goed leidde ze ministerraden waarbij ze haar ministers meer dan eens uitkafferde en de huid vol schold.
In zijn nieuwe boek "Geschiedenis van het ministerie van Justitie. Deel III, 1940-1945" schuift de Nederlandse historicus Marcel Verburg een opmerkelijke verklaring voor haar opvliegende karakter naar voren: Wilhelmina was onder de invloed van drugs.
(VRT, De Redactie, vandaag)