[Het Oosten]

Oorspronkelijk geplaatst door Het Oosten

Er zijn nochtans betrouwbare en/of hardnekkige geruchten dat Wilhelmina helemaal niet wilde naar Engeland gaan. Dat men haar als het ware heeft moeten dwingen met zachte hand. Men zou zelfs kunnen zeggen dat men haar als het ware heeft 'ontvoerd'.

Bovendien erg 'barmhartig' tegenover vluchtelingen was Wilhelmina maar evenmin. Toen er in 1938 een vluchtelingenkamp werd opgericht op 12 kilometer van Het Loo, protesteerde Wilhelmina. Na ontvangst van het bericht geeft zij haar medewerkers opdracht bezwaar te maken. Het Kabinet der Koningin stuurt een brief aan Van Boeijen die aan duidelijkheid niets te wensen overlaat. De minister moet weten dat ‘Hoogstdezelve bepaald betreurt dat de keus van een plaats voor het vluchtelingenkamp gevallen is op een terrein, dat zóó dicht bij het zomerverblijf van Hare Majesteit gelegen is en dat het Hoogstderzelve aangenamer ware geweest indien dat terrein, eenmaal de keus op de Veluwe gevallen zijnde, veel verder van het Loo had gelegen. De koningin hoopt dat er alsnog zo’n geschikte plek gevonden kan worden, ‘temeer waar Uwe Excellentie in uitzicht stelt, dat het op te richten kamp geen kwestie van korten duur zal zijn’.


Wilhelmina was met andere woorden voorstander van de opvang van asielzoekers, maar 'niet in haar achtertuin'... En wat voor een tuin. Een gigantische tuin!

In Londen balanceerde Wilhelmina bovendien vaak op de rand van de ongrondwettelijkheid. Ze had dictatoriale neigingen. Na de oorlog wilde zij een soort rechtse weinig democratische regeringsvorm opzetten. Niet zeer fraai allemaal.

Maar het moet worden gezegd: ze was een fervente anti-nazi. Zo lijkt het wel.

Of toch weer niet?

Ondanks dat inmiddels ruim 100.000 mensen crepeerden in Duitse concentratiekampen; Engeland en Frankrijk op 3 september 1939 Duitsland de oorlog hadden verklaard en Warschau eind september 1939 door de Duitse luftwaffe was platgebombardeerd waarbij 25.800 Poolse burgers om het leven waren gekomen, waren koningin Wilhelmina en haar regering de eersten die Adolf Hitler gelukwensten met het feit dat hij op 8 november 1939 bij een aanslag in de Bürgerbräukeller in München op het nippertje aan de dood was ontsnapt. Ja, Hare Majesteit en de Nederlandse regering hadden zelfs “met voldoening vernomen” dat de Führer de aanslag had overleefd.