Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door tomm
In de jaren 60, toen het regime van Suharto met VS steun aan de macht kwam, werden miljoenen communisten, en ook etnische Chinezen, met Amerikaanse steun, vermoord. Een recente reportage die de moordenaars en familie van slachtoffers aan het woord liet, won allerlei prijzen. Velen hebben nog steeds angst om er over te praten.
Dit betekende het einde van het communisme, en het begin van het moslim-fundamentalisme, in Indonesië. Je ziet, ik ken er toch wel iets van.
Zowiezo had kolonisator Nederland daar niets meer te zoeken, de Japanse intocht had, net als in zoveel landen in Zuid-Oost-Azië, de macht van de kolonisator verbroken. (niet dat de Japanners beter waren)
Wij Belgen moeten ook niet stoeffen met ons koloniaal beleid, en post-koloniaal beleid (moord op Lumumba, aan de macht brengen van Mobutu) als je naar de huidige staat van Congo kijkt, maar goed da's weer een ander verhaal.
|
Uw blikveld is nu eenmaal tamelijk nauw. Van uitgebreide studies lezen zal het wel niet van komen.
Bij deze een artikeltje dat conflicten niet in zwart/wit te vertalen zijn
De strijd was niet alleen een gevecht van de kolonisator tegen gekoloniseerden. De zaak was ingewikkelder.
De republikeinen van Soekarno en Hatta, de Islamieten van de Masjoemi, en de kommunistische partij PKI onder leiding van Moeso, de kommunisten onder Tan Malaka, de feodale en lokale machthebbers in Indonesia aan de ene zijde en de Nederlandse, Europese en Amerikaanse belangen aan de andere zijde vochten soms met en soms tegen elkaar.
Een volgende beslissende fase in de strijd werd bereikt toen de Amerikanen partij kozen voor Soekarno omdat zij zagen dat de Republikeinen zich keerden tegen de PKI van Moeso die op Moskou was geörienteerd. Dat bleek tijdens de Madioen-opstand of ook wel Madioen-affaire
Op 18 september 1948 werd in Madioen de macht overgenomen door de PKI (Partai Kommunis Indonesia) onder leiding van Moeso.
Communistische strijders traden hard op tegen feodale en Islamitische leiders.
Voor de radio schold Moeso Soekarno uit voor collaborateur met de Japanse bezetter en beschuldigde Soekarno er van de revolutie te verkwanselen aan de USA. Soekarno gaf de Siliwangidivisie, de elite-eenheid van het nationale leger, opdracht de opstand tegen het Republikeins gezag neer te slaan.
Er werden naar schatting 10.000 mensen gedood en 30.000 gevangengenomen en daarna hadden de nationalisten de handen vrij om de strijd voort te zetten tegen het Nederlandse leger. Wie de slachtoffers en daders waren is niet goed gedocumenteerd. Toch zijn er wel gegevens.
Op 19 december 1948, overigens op dezelfde dag dat de tweede Nederlandse militaire actie tegen de Republiek begon, werden elf gevangen genomen PKI-ers voor een Republikeinse krijgsraad gedaagd en tot de doodstraf veroordeeld die nog dezelfde dag werd voltrokken.
Hun namen waren mr. Amir Sjarifuddin, Suropno, drs. Maruto, Darusman, Sardjono, Djokosajono, Hardjono, Kotambadi, Sukarno, Ronomasomo, en Manghu.
Op 19 november 1950 werden zij herbegraven te Ngaligan in de buurt van Solo. (gegevens van Henri Alers "Om een groene of rode merdeka", pagina 197) Ook het voormalig lid van de Tweede Kamer Raden Mas Setyadjit Soegondo of Setiajid, werd door de Republikeinen gedood.
Het neerslaan van deze communistische dreiging gaf Soekarno voldoende credit bij de Amerikanen. De USA zou voortaan de onafhankelijkheidstrijd van de Republikeinen steunen tegen Nederland
http://wvi.antenna.nl/nl/ic/pki/madioen.html
O.a. deze 10.000 mensen gedood kunt u rekenen onder de 150.000 die door Nederlanders gedood zouden zijn