Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door vanderzapig
Het als "gematigd" beschouwde venster binnen het politieke spectrum is iets dat elk jaar smaller wordt en opschuift naar steeds extremere vormen van cultuurmarxisme.
Mensen die graag hun eigen land willen blijven herkennen en bereid zijn om daartoe maatregelen te nemen - zoals Marine Le Pen - worden dan al snel bestempeld als "extreem-rechts".
Een bevlogen linkse realist als Luckas Vander Taelen blijft koppig vasthouden aan de idealen die hem tot een politieke loopbaan hebben bewogen, maar bij het compleet van de werkelijkheid losgezongen "Groen!" vonden ze hem inmiddels te "extreem-rechts" naar de normen van de week en werd hij buitengekeken. |
Hij heeft toen -onbewust- tegen vele linkse schenen gestampt. Want een Lucas die zo'n taal sprak was ongehoord voor een linkse rakker.
Terwijl zijn taal helemaal niet extreem was.
Maar hoe linkser je bent, hoe sneller rechtse taal als extreem wordt beschouwd. En vice versa, hoor.