Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door Sjaax
Het is idd kafkaesk. Links heeft een uitgebreide traditie van religiekritiek en nu verwijt uiterst rechts dat links de religie - meer in het bijzonder de islam - steunt.
|
Correctie: links heeft een uitgebreide traditie van kritiek op de Joodse en Christelijke religies. Dus op de eigen, Europese religies.
Links heeft daarentegen altijd al een zwak gehad voor extemistische moslims. De R.A.F. had vroeger al gemeenschappelijke trainingskampen met de Palestijnen. En wie ooit aan een unief heeft gestudeerd, zal zich wel herinneren dat de kleine, maar luidruchtige groep P.V.D.A.-militanten, allemaal een Arafat-sjaal droegen, en dat wat 20 jaar geleden al zo.
Barnard heeft het gewoon niet nodig een groepje achterna te lopen.
Omdat we er geen genoeg van kunnen krijgen, hier nog wat meer gebarnardiseer uit Knack:
'Ik eis in naam der mensheid dat de Zwarte Steen verbrijzeld, het gruis ervan in de wind verstrooid, dat Mekka verwoest en het graf van Mohammed onteerd wordt. Dat is de manier om het Fanatisme te ontmoedigen.'
Rara, van welke fascist is dit citaat afkomstig?
Ondertussen smijten de vertegenwoordigers van de linkse moskee stenen naar mijn blog. Dat verneem ik van de Mossad.
Zelf kijk ik nooit naar de reacties, want dan verkwist ik weer uren aan het weerleggen van belegen clichés over de schanddaden van Israël, een terreurstaat waar handen worden afgehakt en vrouwen gestenigd en waar je veertig zweepslagen krijgt als je betrapt wordt met een glas wijn; het land ook dat een aardige, efficiënte man als Adolf Eichmann zomaar heeft opgehangen, terwijl hij toch niets anders had gedaan dan wat vele extremisten in het Midden-Oosten maar al te graag zelf zouden willen doen. Diezelfde extremisten ontkennen overigens dat hij dat gedaan heeft, want de hele holocaust is zoals bekend een gewiekst verzinsel van de Untermensch met de haakneus, bedoeld om het medelijden van de wereld op te roepen en de eigen misdaden te verdoezelen. (Ik zou waarlijk zonder probleem tekstschrijver van de Arabisch-Europese Liga kunnen worden.)
Tijdens de voorbije woelige dagen klikte iemand mij door naar Indymedia. Op die website legt Koen Calliauw uit dat ik een 'extreem-rechtse zionist' ben. Soortgelijke beschuldigingen heb ik op mijn persoonlijke mailadres ook al mogen ontvangen van mensen als Ludo De Witte - deze laatste zag in mij zoveel als een kwade genius door wie Filip Dewinter maar al te graag zijn teksten zou laten inblazen. Dat ik vele malen in het openbaar blijk heb gegeven van mijn afkeer van Dewinter hoefde niet vermeld te worden, want liegen en manipuleren is een oude communistische strijdmethode.
De parochianen van de linkse moskee schijnen een bepaalde karakterstructuur gemeen te hebben, die hen verhindert onafhankelijk na te denken en maakt dat ze bij het ontwaren van iemand met een afwijkend wereldbeeld beginnen te borrelen als een retort in een laboratorium - misschien een eerste stadium van de gemoedstoestand waarin ze bereid zijn zichzelf voor de goede zaak te midden van zoveel mogelijk Joodse burgers op te blazen. (À propos, er zijn de voorbije week in Irak zestig moslims door moslims van een andere obediëntie op die manier vermoord, ongeveer hetzelfde aantal als de burgerslachtoffers in Gaza dus. Maar ik hoor er van islamitische zijde niet zoveel over.)
Wat die Calliauw betreft nu - ik ben dwaas genoeg geweest inkt aan hem te verspillen:
'Mijn geachte opponent Koen Calliauw is een oude militant van de PvdA. Uit alles blijkt dat hij nooit een boek van mijn hand heeft gelezen - maar één stuk op een website volstond om hem afdoende in te lichten. Ik blijk geen sociaal-democraat met een afkeer van de islam te zijn, zoals ik meende; nee, ik ben een extreem-rechtse zionist en een verheerlijker van de oude Donaumonarchie; anders gezegd: ik ben een verachtelijke reactionair en een bourgeoisvarken. Ik behoor dus tot de mensensoort waarvan er door zijn communistische vrienden miljoenen zijn vermoord.
Ik wil drie dingen over deze Calliauw kwijt. Primo: er zou een museum voor de geschiedenis van het Belgische communisme moeten bestaan dat hem aankoopt als antiquarische stalinist; secundo: hij maakt zoveel taalfouten dat ik, onderdrukker van de arbeidersklasse, mijn wenkbrauwen frons, maar ongetwijfeld doet hij dat in het kader van zijn mystieke eenwording met moslimvrouwen die van hun man geen Nederlands mogen leren; en tertio, God en de democratie hebben verhoed dat mensen als hij enige macht bezitten in België, want ik zou mijn leven niet zeker zijn.'
Dat lijkt me bijtend genoeg om er een lijk in op te lossen.
Intussen treft het me als buitengewoon merkwaardig, dat dezelfde linkse lieden die het christendom luidkeels verafschuwen zo dol zijn op de godsdienst van de onderdrukte medemens. Iedere historisch-materialistische godsdienstkritiek smelt weg bij het aanschouwen van schreeuwende moslimjongeren die de Joodse wijk pogen te bestormen. Ik zou de reacties weleens willen zien als schreeuwende Joodse jongeren Borgerhout bestormden in reactie op de raketbeschietingen door Hamas.
Op YouTube staat een filmpje waarin Hamas de Palestijnen oproept de dood te omhelzen en een menselijk schild te vormen. De gesneuvelde Hamasleider Nizar Rayan stuurde vorig jaar een van zijn eigen zoons op zelfmoordmissie (zonen genoeg blijkbaar, hij had toch vier vrouwen). Hoe zouden Israël en het westen met dit wereldbeeld ooit tot enig redelijk vergelijk kunnen komen?
Wat onze onmiddellijke omgeving betreft, onze grote steden: wie meent dat de Arabisch-Europese Liga geen antisemitische agenda heeft, is zo naïef als een koorknaap in een pasgesteven hemd. De Liga ontkent pamfletten te hebben verspreid waarin namens de profeet Mohammed werd opgeroepen de Joden te bestrijden en de christenen te mijden. Misschien zijn die pamfletten inderdaad uitgedeeld door anderen, maar dat zijn dan toch geestverwanten, gezien het feit dat de organisatie in één adem verklaart 'naar de ontmanteling van de staat Israël als duurzame oplossing voor vrede in Palestina' te streven.
Intussen zijn de eerste twee zinnen van dit dagboek door Gustave Flaubert geformuleerd in het jaar 1878.
Benno Barnard