[tomm]

niemand kan betwijfelen dat ik linksvoelend ben en pro-PVDA, maar ik moet zeggen dat ik me tijdens de manifiesta in Bredene niet thuis voelde. Een gevoe dat ik al veel langer heb maar steeds knagender wordt.

Groepen die hun afkeer voor Israel uitschreeuwen, is dat kunst?
Ik ben de eerste om Israel te bekritiseren en ken talloze fijne kunstenaars, dikwijls Joden, die Israel door de mangel halen, maar steeds in stijl en met inhoud.
Belgen, die hun huis en tuin piekfijn in orde willen, vinden het wel leuk om modderige festivals bij te wonen, maar waarom moet het zo modderig en moet de organisatie zo chaotisch? (voor wie zegt "typisch links", ik ben op festivals geweest in de voormalige Sovjet-Unie (als kind), China en Cuba, allemaal tot in de puntjes voorbereid)
Tenslotte Goran Bregovic, die vent had ooit m'n bewondering, maar nu gewoon een ordinaire showman die teert op z'n succes. Z'n voorstelling is een show geworden, net als lady Gaga of U2 maar dan in het klein, en de niet geringe entrée laat vermoeden dat hij zich royaal laat betalen...

Sorry, hoewel ik de PVDA blijf steunen, vind ik dat zuke toestanden niet kunnen. En eerlijk gezegd ook en vooral het pubiek stoorde me, meestal autochtone (Vlaamse of franstalige) pseudo-alternatieven die totaal en helemaal niets met de arbeidersklasse te zien hebben.

Dit is de reden waarom de arbeidersklasse niet langer op links stemt in West-Europa...
As je dat vergelijkt met linkse organisaties in Latijns-Amerika, Rusland of de derde wereld zie je dat dit een deel bourgeois-kinderen zijn die zich amuseren, zonder enig realiteitsbesef. Die dwepen met buitenlands klinkende melodieën, zonder dat ze weten waar die voor staan of waar dit echt over gaat. De typisch westerse imago-streverij heeft ook links aangetast in het Westen, een punt van kritiek en ik hoop dat de PVDA er ook echt aan werkt. Het moet niet opnieuw de ideologische loepzuiverheid van Ludo Martens worden, maar aub wat meer inhoud en wat minder slogans.